Op de terugvlucht van Afrika naar Rome werd Bergoglio naar gewoonte ondervraagd door verschillende journalisten. Eén van hen vermeldde het feit dat een deel van de Amerikaanse Kerk in de aanval is gegaan tegen Bergoglio, en dat zelfs sommige van zijn meest nauwe bondgenoten spraken over een “complot” tegen hem. Bergoglio bekritiseerde vervolgens opnieuw de “onbuigzame” priesters en zei dat hij niet bang is van schisma’s. 

Kritiek moet open staan voor antwoord

Bergoglio zei dat “kritiek altijd helpt, altijd,” en dat hij altijd voordeel haalt uit kritiek. Hij geeft toe dat hij soms boos wordt, “maar dat er voordelen zijn.” Bergoglio zei ook dat kritiek open moet staan voor een antwoord, dat er ruimte moet zijn voor dialoog, en dat faire kritiek altijd goed door hem ontvangen wordt. Echter, toen de dubia van de vier kardinalen was ingediend, kookte hij van woede, en tijdens de Familiesynode in 2015 kreeg hij een woedeuitbarsting (hij stond te schreeuwen in de eetkamer van Santa Marta) nadat hij kritiek had ontvangen over de gang van zaken tijdens die synode. Hij heeft nooit geantwoord op de dubia, noch op andere kritiek. En al zeker niet op de brief van Mgr. Viganò n.a.v. het misbruikschandaal van McCarrick, waar hij achteraf Mgr. Viganò afdeed als ‘Judas Iskariot’. Dialoog?

Maar Bergoglio ging dus verder in zijn antwoord: “Om te bekritiseren zonder een antwoord te willen en zonder in dialoog te gaan is niet het welzijn van de Kerk aan het hart hebben, het is een gefixeerd idee najagen, om de paus te veranderen of een schisma te creëren. Dit is duidelijk: een faire kritiek wordt altijd goed ontvangen, tenminste door mij.”

Voorbije kerkscheuringen

Vervolgens ging hij dieper in op de kwestie van een schisma: “Er zijn in de Kerk vele schisma’s geweest. Na het eerste Vaticaans Concilie bijvoorbeeld, na de laatste stem, deze over de onfeilbaarheid, ging een vrij aanzienlijke groep weg en stichtte de Oud-Katholieke Kerk, om zogezegd “trouw” te blijven aan de traditie van de Kerk. Dan ontwikkelden ze zich op een andere manier, en nu wijden ze vrouwen. Maar op dat moment waren ze zeer onbuigzaam, ze liepen achter orthodoxie aan, en dachten dat het concilie in de fout was gegaan.”

Het feit is dat alle voorbije schisma’s in de geschiedenis van de Kerk hierom gingen: het deel dat zich afscheurde wilde een eigen weg bewandelen, en werd ontrouw. Dat was zo met de Arianen, met de Protestanten, en met de Oud-Katholieken. Die laatste wezen het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis van de hand, alsook die van Pauselijke Onfeilbaarheid indien hij ex-cathedra spreekt. Toen die zich hadden afgescheurd, voerden ze kort nadien de ‘Mis in de volkstaal’ in (begin 20ste eeuw) en het celibaat werd algauw afgeschaft. Zij bleven dus in geen geval “trouw” aan de orthodoxie, zoals Bergoglio hier doet uitschijnen. Maar uiteraard wil Bergoglio ergens naartoe…

Hij ging verder: “Vaticanum II had deze dingen onder z’n consequenties. Misschien is die meest bekende post-conciliaire splitsing die van Lefebvre.”

Bergoglio vergist zich echter schromelijk. De SSPX is niét afgesplitst. Zij erkennen nog steeds de Paus van Rome als de Heilige Vader. Het enige dat ze niet doen is de besluiten van Vaticanum II aanvaarden (omdat daar inderdaad problematische elementen in zitten – zoals de bewering in “Nostra Aetate” dat Moslims dezelfde God aanbidden als Christenen enz…).

Niet bang van schisma’s

“In de Kerk is er altijd de optie voor schisma, altijd. Maar het is een optie die de Heer laat aan de menselijke vrijheid. Ik ben niet bang van schisma’s. Ik bid dat er geen zal zijn, want wat er op het spel staat is de spirituele gezondheid van de mensen.”

Bergoglio wil liefst dat iedereen zich aansluit bij zijn ‘nieuwe visie van de Kerk’, en zich in het verderf stort – wat voor Bergoglio “spirituele gezondheid” is, is in werkelijk “spiritueel verderf”. Een schisma zou een deel van zijn plan dwarsbomen, maar hij weet maar al te goed dat er een schisma voor de deur staat. Hij zei reeds in 2016 dat “hij wel eens de geschiedenis zou kunnen ingaan als de ‘paus’ die de Kerk heeft gesplitst.” Het verschil met alle andere schisma’s in de Kerkgeschiedenis is echter dat Rome, met Bergoglio op kop, zich zal afscheuren van de Ware Kerk. Roberto de Mattei zei reeds in mei 2015 dat de Kerk afstevent op het “meest vreselijke schisma die de wereld ooit heeft gezien,” en in december 2017 zei de Mattei dat “trouwe katholieken die zich van ketterij willen afscheiden, geen schismatiekers kunnen genoemd worden.”

“Een schisma is een interne scheuring van de Kerk, zoals is gebeurd in Europa voor 40 jaar, tussen 1378 en 1417, toen het leek dat niemand met absolute zekerheid de legitieme autoriteit van de Kerk kon identificeren. Deze scheuring, beter bekend als “Het Groot Westers Schisma” was geen kwestie van ketterij. In het algemeen echter, volgt ketterij na schisma, zoals gebeurde in Engeland ten tijde van Hendrik VIII. Vandaag bevinden we ons in een ongeziene situatie waarin ketterij, die op zich erger is dan schisma, eraan voorafgaat, eerder dan erna te komen. Er is nog geen formeel schisma, maar er is ketterij in de Kerk. Het zijn de ketters die schisma promoten in de Kerk, zeker niet de trouwe katholieken. En de trouwe katholieken die zich willen scheiden van ketterij kunnen niet gedefinieerd worden als schismatiekers“, aldus de Mattei.

Bergoglio vervolgde echter: “Laat er dialoog zijn, laat er correctie zijn indien er een dwaling is, maar het schismatieke pad is niet Christelijk. […] De Schismatiekers hebben altijd één iets gemeen: ze scheiden zich af van de mensen, van het geloof en van het volk van God.”

U zegt het zelf, Jorge Bergoglio! Maar helaas, Bergoglio doet niet wat hij zelf zegt.

Ideologie los van doctrine

“Een schisma is altijd een elitaire afscheiding dat voortspruit uit een ideologie die losgemaakt is van de doctrine. Het is een ideologie, misschien correct, maar dat doctrine omvat en zich ervan losmaakt…. En zo bid ik dat er geen schisma’s gebeuren, maar ik ben er niet bang van”, aldus Jorge Bergoglio.

De exhortaties ‘Amoris Laetitia‘, Christus Vincit; de encycliek Laudato Si‘: dat is ideologie losgemaakt van doctrine. En het document dat zal volgen op de Amazonesynode: dat zal ideologie zijn, losgemaakt van doctrine. En dat zal aanleiding geven tot schisma. Bergoglio wil naar eigen zeggen geen schisma, maar het zal hijzelf zijn, en diegenen die hem blind achterna lopen, die zich zullen afscheuren en zich in het verderf storten.

Bergoglio vervolgde: “Bijvoorbeeld, de sociale dingen die ik zeg, zijn dezelfde dingen die Johannes Paulus II zei, dezelfde dingen! Ik kopieer hem. Maar ze zeggen: de paus is een communist…. Ideologieën sluipen in de doctrine, en wanneer doctrine vervalt in ideologie, dat is wanneer er de mogelijkheid van een schisma ontstaat. Er is de ideologie van het vooropstellen van een steriele moraliteit betreffende de moraliteit van het volk van God.”

Neen, de Leer van de Kerk is de Leer van de Kerk, en die verandert niet. Maar Bergoglio noemt de 2000-jaar oude Leer van de Kerk nu “ideologie”.

“De herders moeten hun kudde leiden tussen genade en zonde, want dit is evangelische moraliteit.” Fout, Bergoglio: ze moeten hun kudde leiden naar de genade en weg van de zonde!

“In plaats daarvan leidt een moraliteit gebaseerd op zo’n ideologie je naar onbuigzaamheid, en vandaag hebben we vele scholen van onbuigzaamheid binnen de Kerk, die geen schisma’s zijn, maar pseudo-schismatische Christelijke ontwikkelingen, die slecht zullen eindigen.” Uiteraard zullen die goed eindigen. “Wanneer je onbuigzame Christenen, bisschoppen, priesters ziet, dan zijn er daar problemen achter; geen Evangelische heiligheid. Dus we moeten zachtjes omgaan met diegenen die verleid worden door deze aanvallen, want ze gaan door een harde tijd, we moeten hen zachtjes begeleiden.”

Bergoglio die “onbuigzame” geestelijken “zachtjes” begeleidt:

1. Bergoglio valt opnieuw een traditionele orde aan: dit keer de Kleine Zusters van Maria, Moeder van de Verlosser (14/11/2018)
2. Bergoglio ontslaat drie priesters uit de Congregatie van de Geloofsleer: ‘Ik ben de paus en ik hoef mij niet te rechtvaardigen’ (5/1/2017)
3. Bergoglio ontslaat alle leden van de Pauselijke Academie voor het Leven (22/11/2016)
4. Kardinaal Müller kreeg vlak voor zijn ontslag vijf vragen voorgeschoteld van Bergoglio; Kardinaal Meisner stierf nadat hij Müllers ontslag vernam (11/7/2017)
5. Door Bergoglio ontslagen Grootkanselier van de Orde van Malta, Fra Festing, mag niet naar Rome om verkiezing van nieuwe Grootmeester bij te wonen (20/4/2017)
6. Bisschop Livieres over zijn ontslag door Bergoglio: “Paus Franciscus zal zich moeten verantwoorden tegenover God” (27/09/2014)

Etc, etc…

Vaticannews.va