Er is weer één en ander bekend geworden omtrent het ontslag van Kardinaal Müller dat wellicht het daglicht niet mocht zien. Ook is het bekend geworden dat Kardinaal Meisner stierf kort nadat hij een telefonisch gesprek had gehad met Müller en van hem diens ontslag vernam (en de omstandigheden). De opvolger van Müller werd daags na diens ontslag aangesteld: de liberale Jezuïetische bisschop Luis Francisco Ladaria Ferrer.

In een intervieuw met het Duitse blad “Passauer Neuen Presse” vertelde Kardinaal Müller dat Bergoglio op de laatste dag van zijn mandaat de beslissing nam om zijn termijn als Prefect van de Congregatie van de Geloofsleer niet te verlengen, en dat “binnen de minuut”. Müller zei nog: “Ik kan zijn stijl niet accepteren. De sociale doctrine van de Kerk moet ook geldig zijn voor het omgaan met bedienaren van de Roomse Kerk.”

Het was toen al bekend dat één van de vier dubia-kardinalen, Kardinaal Meisner, diezelfde ochtend onverwacht was overleden terwijl hij zijn brevier aan het bidden was en zich voorbereidde op de heilige Mis. Müller vertelde toen in het interview dat hij de nacht voor zijn overlijden nog telefonisch contact met hem had gehad, en dat hij hem had verteld over zijn ontslag.

Na deze onthullingen berichtten verschillende goed geïnformeerde bronnen in Europa aan OnePeterFive dat Kardinaal Meisner wel eens van een “gebroken hart” zou kunnen gestorven zijn. In het licht van de daaropvolgende verdere onthullingen over de inhoud van de meeting op 30 juni tussen Bergoglio en Kardinaal Müller, kunnen we met nog meer zekerheid zeggen dat dit het geval zou kunnen geweest zijn.

Volgende informatie komt van het verslag van een betrouwbare Duitse bron, die met OnePeterFive sprak op voorwaarde van anonimiteit. Hij citeert een ooggetuige die onlangs met Kardinaal Müller bijzat aan een lunch in Mainz, Duitsland. Tijdens die maaltijd zou Kardinaal Müller in de aanwezigheid van deze ooggetuige bepaalde informatie hebben onthuld over de finale ontmoeting met Bergoglio, waarbij hij toen werd meegedeeld dat zijn mandaat als Prefect van de CGL niet vernieuwd zou worden.

Volgens dit verslag, werd Kardinaal Müller op 30 juni naar het Apostolisch Paleis geroepen, en zodus ging hij er heen met zijn werkdocumenten, in de veronderstelling dat deze samenkomst zoals een gewone werksessie zou zijn. Bergoglio vertelde hem echter, dat hij slechts vijf vragen voor hem had:

1. 1. “Bent u voor of tegen het vrouwelijk diaconaat?”  – “Ik ben ertegen,” zo antwoordde Müller.
   2. “Bent u voor of tegen het herroepen van het celibaat?” – “Natuurlijk ben ik daartegen,” zei Müller.
   3. “Bent u voor of tegen vrouwelijke priesters?” – “Ik ben daar zeer beslist tegen,” antwoordde Müller.
   4. “Bent u bereid om Amoris Laetitia te verdedigen? – “Zover het voor mij mogelijk is,” zo zei Müller, en hij voegde eraan toe: “Er zijn nog steeds dubbelzinnigheden.”
   5. “Bent u bereid om uw klacht betreffende het ontslag van drie van uw eigen leden in te trekken?” – Kardinaal Müller antwoordde: “Heilige vader, dit ware goede, onschuldige mannen die ik nu mis, en het was niet correct om ze achter mijn rug te ontslaan, kort vóór Kerstmis, zodat ze hun burelen moesten ontruimen tegen 28 december. Ik mis ze nu.”

Daarop zou Bergoglio geantwoord hebben: “Goed. Kardinaal Müller, ik wilde u enkel laten weten dat ik uw mandaat niet zal verlengen als Prefect van de Congregatie van de Geloofsleer.” Zonder afscheid of uitleg verliet Bergoglio de kamer. Kardinaal Müller dacht eerst dat hij wegging om een teken van dankbaarheid te gaan halen, en zodus wachtte hij geduldig. Maar er was geen geschenk, noch een uiting van dankbaarheid voor zijn diensten. De Prefect van de Pauselijke huishouding, Aartsbisschop Georg Gänswein moest hem toen vertellen dat de meeting voorbij was, en dat het nu tijd was om te vertrekken.

Reeds daags nadien stelde Bergoglio de opvolger aan: Mgr. Luis Francesco Ladaria Ferrer, vroeger de Secretaris van de Congregatie van de Geloofsleer. Volgens bepaalde bronnen is Ferrer een universalist, iemand die de leer aanhangt dat “iedereen” wordt gered, ongeacht hun geloof, en dat de hel leeg is.

Bronnen: OnePeterFive;  Eponymousflower