Begin januari publiceerden we reeds een artikel over de Heer die bij de H. Birgitta zijn beklag doet over een slechte paus. Deze paus gedraagt zich echter zo slecht dat het over niemand anders kan gaan dan over Bergoglio. Nu dook recent nog een andere en nog straffere profetie op uit het leven van die heilige.

In Openbaringen Boekdeel 7, Hoofstuk 10, schrijft de H. Birgitta dat O.L.Vrouw haar het volgende meedeelde over een paus die het celibaat zou afschaffen:

“Nu zal ik je vertellen over Gods wil in deze kwestie… Weet dit: dat indien een paus een priester de toelating geeft om een vleselijk huwelijk aan te gaan, God hem tot een zo’n grote spirituele straf zal veroordelen, zoals de wet rechtvaardig op een stoffelijke manier een straf toekent aan iemand die zo erg heeft misdaan dat zijn ogen moeten uitgestoken worden, zijn tong, lippen, neus en oren afgesneden worden, zijn handen en voeten geamputeerd, al zijn bloed vergoten om volledig koud te worden en tenslotte zijn uitgebloed lijk voor de honden en de wilde beesten wordt geworpen om verscheurd te worden. Gelijkaardige dingen zullen werkelijk gebeuren op een spirituele manier aan die paus die tegen de voornoemde voorbestemming en wil van God ingaat, en priesters zo’n toelating geeft om een huwelijk aan te gaan. Hiervoor zou diezelfde paus door God volledig beroofd worden van zijn spiritueel zicht, gehoor, en zijn spirituele woorden en daden. Al zijn spirituele wijsheid zou volledig koud worden; en uiteindelijk, na zijn dood, zou zijn ziel weggeworpen worden om eeuwig in de Hel gemarteld te worden zodat het daar het voedsel van de demonen kan worden, de eeuwen door en zonder einde.”

Toen de heilige Birgitta in Napels (Italië) adviseur van aartsbisschop Bernardo van Napels was, hadden ze het ooit over priesters die met concubines (bijvrouwen) samenleefden. Bernardo betoogde dat hij, als hij paus zou worden, het celibaat zou afschaffen om dergelijke schandalen te vermijden. Birgitta echter, verwees toen naar bovenstaande openbaring en zei hem dat een paus die het celibaat zou afschaffen spiritueel volledig koud zou worden en na zijn dood in de hel zou worden geworpen.

Het is bekend dat Bergoglio (die zich voordoet als paus, maar het in werkelijkheid niet is), het celibaat wil afschaffen. Reeds in zijn boek “Paus Franciscus – zijn leven in zijn eigen woorden” staat er:

Op pag 118-119:

“Er zijn tijden dat een priester verliefd wordt en dan moet hij zijn roeping en zijn leven herbekijken. Dan moet hij naar de bisschop gaan en zeggen ‘Ik heb mijn keuze gemaakt… ik wist niet dat ik zo iets moois zou voelen… ik hou echt van deze vrouw’ en hij vraagt om het priesterschap te verlaten.”

En wat doet u in zo’n zaak?

“Ik ben de eerste om te delen in dit moment van het leven van een priester. Ik blijf bij hem, ik vergezel hem op zijn geestelijke weg. Als hij zeker is van zijn keuze, dan help ik hem zelfs werk te vinden.”

“We vragen dispensatie van Rome en dan kan hij het Sacrament van het huwelijk ontvangen.”

In augustus 2013 zei de goede vriendin van Bergoglio, wijlen Clelia Luro die ooit nog getrouwd was met een geëxcommuniceerde bisschop, dat Bergoglio het celibaat zal aanpakken, maar nog niet onmiddellijk, vanwege de tegenwind die hij zal krijgen. Ze vroeg hem om toen, in 2013, nog niet direct iets te ondernemen. Luro leidde ook een vereniging van meer dan 100.000 gehuwde Latijns-Amerikaanse priesters. In maart 2015 gaf een andere goede vriend van Bergoglio, Oscar Crespo, een interview met Mail Online waarin hij bevestigde dat Bergoglio van plan is het celibaat af te schaffen:

Een jeugdvriend van Bergoglio, Oscar Crespo, gaf in een interview met MailOnline aan dat ‘paus’ Franciscus de eeuwenoude ban op getrouwde Katholieke priesters wil opheffen, en dat hij een gescheiden vrouw die in zonde leefde vertelde dat ze de Heilige Communie mocht ontvangen. De ‘paus’ vindt de wet over het priestercelibaat verouderd en zei dat het geen onderdeel is van de leer van de Kerk, aldus Crespo. Hij claimde ook dat de ‘paus’ zwoer om de Katholieke regel te hervormen die gescheiden mensen in nieuwe relaties verbiedt om de Communie te ontvangen. “Hij zei dat dit zijn twee prioriteiten waren als paus. Het eerste van al is om de regels voor gescheiden koppels te veranderen. Het tweede was om de wet van het celibaat te elimineren. Hij zei dat dit geen deel is van de doctrine van de Kerk. Het was ruim 1000 jaar geleden begonnen door een paus en hij beschouwt het archaïsch, een antiquiteit die opnieuw moet worden overwogen.”

Eén van de vragen die Kardinaal Müller vlak voor zijn ontslag kreeg, luidde: “Bent u voor of tegen het herroepen van het celibaat?” –  Müller antwoordde: “Natuurlijk ben ik daartegen.” Het heeft hem zijn kop gekost.

Het afschaffen van het celibaat is ook één van de doeleinden van de Jeugdsynode in oktober dit jaar en de Amazonesynode volgend jaar. Bergoglio heeft in november vorig jaar zijn goedkeuring gegeven om tijdens die laatste synode te debatteren over de toelating van getrouwde mannen tot het priesterschap – de de facto afschaffing van het celibaat.

Wie denkt dat het celibaat geen fundament heeft in de H. Schrift, is verkeerd:

Matteüs 19,9-12: “‘Maar ik zeg u: wie zijn vrouw verstoot, behalve in geval van ontucht, en met een ander trouwt, pleegt echtbreuk’. Zijn leerlingen zeiden Hem: ‘Als het zo is tussen man en vrouw, is het beter om niet te trouwen.’ Maar hij zei: ‘Niet allen begrijpen dat woord, alleen aan zij wie het gegeven is. Want er zijn eunuchen die zo uit de moederschoot geboren zijn, en er zijn eunuchen die door de mensen zo gemaakt zijn, en er zijn eunuchen die zichzelf zo gemaakt hebben omwille van het Koninkrijk der Hemelen. Wie dat kan, moet het begrijpen.”

Eunuchen zijn gecastreerde mannen, of dus in het algemeen gesteriliseerde mensen. Eunuchen die zo geboren zijn, zijn de onvruchtbaren. Eunuchen die zo gemaakt zijn, zijn diegenen die gecastreerd/gesteriliseerd werden. Eunuchen die zichzelf zo gemaakt hebben omwille van het Koninkrijk der Hemelen, zijn diegenen die zich onthouden van alle gemeenschap met het andere geslacht, en dit zijn diegenen die celibatair leven: de priesters en de nonnen, omwille van het Koninkrijk der Hemelen. Het celibaat heeft dus wel degelijk een fundament in de Schrift. Christus vroeg van zijn apostelen overigens volledige toewijding, onthechting en zelfverloochening. Zij leefden alsof zij geen vrouw meer hadden. Een man wiens hart bij zijn vrouw is, en bij Christus, zal Hem niet zo toegewijd zijn als wiens hart volledig bij Christus is. Een herder of een bruid (dat zijn de toegewijden, de geestelijken) legt zich volledig toe op onderricht en naastenliefde, op het dienen van Christus, en God vraagt dan ook dat zij hun hart geheel aan Hem geven.

Volgens de profetie zal Bergoglio, die nu al in Amoris Laetitia de Communie voor overspelers toelaat en zich reeds in duisternis bevindt door zijn aanhang aan het Taoïsme, door de afschaffing van het celibaat op geestelijk gebied totaal verduisteren; hij zal beroofd worden van alle geestelijke hulp en bijstand. Dat is wellicht wanneer we de meest donkere fase van Bergoglio’s heerschappij gaan zien, met o.a. de afschaffing van het H. Misoffer en de introductie van de ene-wereldkerk.

Jorge Bergoglio, bekeer u voordat het te laat is!

Bron: Informatiisimesaje en gloria.tv

Uit Sacerdotalis Caelibatus van Paus Paulus VI:

Het christelijke priesterschap, dat iets nieuws is, kan alleen worden begrepen in het licht van Christus, de eeuwige Hogepriester van allen, die het priesterschap van zijn bedienaars heeft ingesteld als een werkelijke deelname aan zijn eigen éne Priesterschap.

De helper van Christus, belast met het beheer van Gods geheimen, heeft dus in Christus ook zijn onmiddellijke voorbeeld en zijn hoogste ideaal.
Want de Heer Jezus, de eniggeboren Zoon van God, dor de Vader in de wereld gezonden, is mens geworden, opdat de mensheid, onderworpen aan zonde en dood, zou herboren worden, en door een nieuwe geboorte  het koninkrijk der hemelen zou binnengaan. Deze nieuwe schepping heeft de Heer Jezus in volledige gehoorzaamheid aan de wil van de Vader voltooit door het Paasgeheim, door een nieuwe, verheven, goddelijke levensvorm binnen te voeren in de tijd en in de wereld, een levensvorm, waardoor de situatie van de mensheid ingrijpend is gewijzigd.

Huwelijk en celibaat in de nieuwheid van Christus

Ook het huwelijk, dat krachtens de wil van God het werk van de eerste schepping voortzet krijgt een nieuwe betekenis en een nieuwe waarde, doordat het is opgenomen in het universele heilsplan. Want Jezus heeft het in zijn oorspronkelijke grootheid hersteld het geëerd  en het verheven tot de waardigheid van Sacrament en van geheimnisvol teken van zijn vereniging met de Kerk.  Zó gaan de christelijke echtgenoten door hun wederzijdse liefde, door het vervullen van hun speciale plichten en door het streven naar hun eigen heiligheid, samen op naar het hemels vaderland. Maar Christus, “de Middelaar van een volmaakter verbond”  heeft ook een nieuwe weg opengesteld, waarlangs de mens, in een totale overgave aan God en alleen bezorgd voor Hem en voor de zaak des Heren, duidelijker en vollediger de alles vernieuwende werkelijkheid toont van het Nieuwe Testament.

Maagdelijkheid en priesterschap in Christus de Middelaar.

Christus, de enige Zoon van de Vader, is krachtens zijn menswording zelfs aangesteld tot middelaar tussen hemel en aarde, tussen de Vader en de mensheid. In volledige harmonie met deze zending heeft Christus heel zijn leven lang de staat van maagdelijkheid beleefd, die het teken is van zijn volledige toewijding aan de dienst van God en de mensen. Dit nauwe verband tussen de maagdelijkheid en het priesterschap in Christus weerspiegelt zich in hen, aan wie het gegeven is, te delen in de waardigheid van de zending van de eeuwige Middelaar en Hogepriester. En dit deelhebben zal des te volmaakter zijn, naarmate de priester minder gebonden is door de band van vlees en bloed.

Het celibaat omwille van het koninkrijk der hemelen

Jezus, die zelf de eerste dienaars van het heil uitkoos en wilde dat zij de “geheimen van het koninkrijk zouden kennen” , dat zij op heel bijzondere wijze Gods medehelpers en zijn gezanten zouden zijn, die hen vrienden en broeders noemde, en voor wie Hij zich aan God toewijdde, opdat ook zij in de waarheid aan Hem toegewijd zouden zijn, Hij heeft ook een rijke beloning in het vooruitzicht gesteld aan allen, die huis, gezin, vrouw en kinderen zouden verlaten omwille van het koninkrijk Gods. Hij heeft zelfs met mysterieuze woorden, vol van belofte, tot de mensen de uitnodiging gericht, zich nog volmaakter aan het koninkrijk Gods toe te wijden door de maagdelijkheid op grond van een bijzondere gave. De reden, waarom iemand aan deze gave beantwoordt, is het koninkrijk der hemelen. Dit koninkrijk der hemelen, het Evangelie (Mc. 20, 29-30) en de naam van Christus (Mt. 29, 29) zijn eveneens het motief, waarom Jezus mensen roept tot vrijwillige, maar moeizame apostolische arbeid, waardoor men inniger deelt in het lot van Jezus zelf.

Getuigenis voor Christus

Wanneer dus degenen, die door Jezus worden geroepen, de maagdelijkheid kiezen als iets begerenswaardigs en als iets moois, dan doen zij dit om het geheim van de nieuwheid van Christus, van al hetgeen hij is en van wat zijn grootheid uitmaakt, om de hoogste idealen van het Evangelie en het Koninkrijk, om de bijzondere openbaring van de genade, die tot ons komt uit het Paasmysterie van de Verlosser. Hun verlangen hierbij is om niet alleen te delen in de priesterlijke zending van Christus, maar ook om dezelfde levensstaat te aanvaarden als Hij.

Totale liefde

Het antwoord op Gods roeping is een liefde-antwoord op de liefde, die Christus ons op zo sublieme wijze heeft getoond. Dit antwoord wordt omgeven door het geheim van de bijzondere liefde van Christus jegens hen tot wie Hij de dringende uitnodiging richtte om Hem te volgen. De goddelijke kracht van de genade voert de eisen van de liefde steeds hoger op; en als de liefde echt is, dan is ze ook totaal, onveranderlijk en blijvend, en stuwt ze de mens onweerstaanbaar tot het hoogste. Daarom is het vrij gekozen celibaat Kerk altijd beschouwd “als een teken van liefde en als een stimulans tot liefde”, teken van een liefde zonder voorbehoud, stimulans tot een liefde die zich opent voor allen. Men kan in zo’n leven, dat zich om de genoemde motieven helemaal wijdt aan anderen, moeilijk een uiting zien van geestelijke armoede of van egoïsme; het is immers en het moet zijn een voortreffelijk en zeer markant voorbeeld van een levenswijze, die gestuwd en gevoeld wordt door de liefde, waarin de mens heel zijn eigen grootheid manifesteert! Er valt toch niet te twijfelen aan de morele en geestelijke rijkdom van een leven, dat volledig is toegewijd niet aan een of ander ideaal, hoe verheven ook, maar aan Christus en aan zijn werk voor de vernieuwing van de mensheid, overal en in alle tijden!

Uitnodiging tot verdere studie

Bijbel en theologie tonen ons, hoe ons ambtelijk priesterschap verbonden is met het priesterschap van Christus en hoe de volledige en exclusieve toewijding van Christus aan zijn heilszending voor ons het voorbeeld en het motief is om gelijkvormig te worden aan de vorm van liefde en offer, die eigen was aan Christus, onze Verlosser. Deze beschouwing lijkt ons zo inhoudsvol en zo rijk aan theoretische en praktische waarheid, dat wij u, eerbiedwaardige broeders, de theologen, de leiders van het geestelijk leven en alle priesters, die hun roeping bovennatuurlijk weten te zien, uitnodigen tot een blijvende bestudering van deze aspecten om zo dieper door te dringen in de verborgen en heilzame werkelijkheid ervan. Zo zal de band tussen priesterschap en celibaat zich steeds duidelijker tonen als een teken van grote zielensterkte en als een postulaat van de exclusieve liefde zonder voorbehoud voor Christus en zijn Kerk.