In zijn boek “Paus Franciscus, zijn leven in zijn eigen woorden.” vertelt hij op pag 39:

“Ik las ‘Our Word and proposals”, een publicatie van de Communistische Partij, en ik hield van elk artikel ooit geschreven door Léonidas Barletta, één van hun meest bekende leden.”

Franciscus heeft sympathie voor het communisme?

Op pag 118-119:

“Er zijn tijden dat een priester verliefd wordt en dan moet hij zijn roeping en zijn leven herbekijken. Dan moet hij naar de bisschop gaan en zeggen <<Ik heb mijn keuze gemaakt… ik wist niet dat ik zo iets moois zou voelen… ik hou echt van deze vrouw>> en hij vraagt om het priesterschap te verlaten.”

En wat doet u in zo’n zaak?

“Ik ben de eerste om te delen in dit moment van het leven van een priester. Ik blijf bij hem, ik vergezel hem op zijn geestelijke weg. Als hij zeker is van zijn keuze, dan help ik hem zelfs werk te vinden.”

“We vragen dispensatie van Rome en dan kan hij het Sacrament van het huwelijk ontvangen.”

Paus Franciscus keurt het goed, en moedigt het zelfs aan dat een verliefd geworden priester zijn rug keert naar het priesterschap, zijn eeuwige gelofte aan God verbreekt en gaat trouwen!

Op pag. 120-121 zegt hij over de zonde het volgende:

“Ik zeg vaak dat de enige glorie die wij hebben, het zijn van een zondaar is, zoals St-Paulus zegt.” “Dat is waarom voor mij, zonde niet een vlek is die ik moet reinigen.”

“Argentinië heeft vier jaar een zondig bestaan geleid omdat het z’n verantwoordelijkheid niet heeft genomen voor diegenen die geen voedsel of werk hebben.”

Nergens spreekt hij over zonde tegen God en Zijn Geboden, zonde is enkel “mensen geen voedsel of werk geven”: dit is kenmerkend voor bevrijdingstheologie! Daarom is het volgens hem dan ook geen vlek die moet gereinigd worden. Dit is pure ketterij!