Vorige maand waren er reeds geruchten, maar nu werden die geruchten bevestigd: Bergoglio heeft effectief een commissie aangesteld om Humanae Vitae te “herinterpreteren” in het “licht” van het ketterse document “Amoris Laetitia.” Het was reeds bekend dat Bergoglio contraceptie door de vingers ziet in bepaalde gevallen. Zo vergeleek hij een condoom eens met een “pleistertje voor op de wonde”. Rome glijdt steeds verder af van de ware Leer van de Kerk. En dan zijn er bepaalde prelaten, zoals Kardinaal Müller, die durven beweren dat er met Amoris Laetitia nog steeds ‘niets aan de hand’ is.

Roberto de Mattei schrijft: “Het zal aan Mgr. Gilfredo Marengo zijn, professor aan het Johannes Paulus II-instituut, coördinator van de commissie, benoemd door paus Franciscus om de encycliek Humanae Vitae door Paulus VI te “herinterpreteren”, ter gelegenheid van de 50ste verjaardag van de uitgave ervan, die volgend jaar valt. De initiële geruchten van het bestaan van deze commissie, die nog geheim is, en bericht door de Vaticaanse verslaggever Marco Tosatti, waren van een betrouwbare bron.”

De Mattei bevestigt nu zelf het bestaan van deze commissie: “We kunnen bevestigen dat er een commissie bestaat, bestaande uit Mgr. Pierangelo Sequeri, hoofd van het Johannes Paulus II Pauselijk Instiuut, Professor Philippe Chenaux, docent Kerkgeschiedenis aan de Lateraanse Pauselijke Universiteit en Mgr. Angel Maffeis, hoofd van het Paulus VI instituut in Brescia. De coördinator is Mgr. Gilfredo Marengo, Docent in Theologische Anthropologie aan het Johannes Paulus-II Instituut en lid van de Besturend Comité van het CVII-Centro Vaticano II Studi e ricerche.”

De Mattei zegt dat deze commissie die benoemd werd door Bergoglio, de taak heeft om de Vaticaanse Archieven te doorzoeken en de documentatie boven te halen die verband heeft met het voorbereidend werk over Humanae Vitae, die plaatsvond over een periode van drie jaar, tijdens en na het Tweede Vaticaans Concilie. Johannes XXIII had in 1963 een eerste “studiegroep'”aan het werk gesteld, die onder Paulus VI tot 75 leden aangroeide. In 1966 leverden deze “experten” hun conclusie aan de Paus, waarbij ze suggereerden om “de deur te openen voor artificiële contraceptie.” Paus Paulus VI ging daar niet mee akkoord en besloot zelf actie te ondernemen.

“In april 1967 verscheen het document dat voorbehouden was voor de commissie – deze waarvan de “herinterpretatie van de encycliek” zou mee beginnen – gelijktijdig in Frankrijk in Le Monde, in het Verenigd Koninkrijk in The Tablet en in de VS in de National Catholic Reporter. Paulus VI echter, na twee jaar aarzelen, publiceerde de encycliek Humanae Vitae op 25 juli 1968, waarin hij de traditionele positie van de Kerk bevestigde, die altijd de artificiële beperking van geboorte heeft verboden. Het was, zoals de filosoof Romano Amerio zei, de meest belangrijke daad van zijn pontificaat.”

Toen Humanae Vitae verscheen, zo zegt de Mattei, werd dit het voorwerp van een ongeziene twist, niet enkel van theologen en priesters, maar ook van hele episcopaten, beginnend met die van België, voorgezeten door de primaat Kardinaal Leo Suenens (Vrijmetselaar, ook bekend van het invoeren van de ‘handcommunie’, nvdr) die op hartstochtelijke wijze had verklaard: “Laat ons de vooruitgang van de wetenschap volgen. Ik smeek u, broeders, laat ons een nieuw Galilei-proces vermijden. Eén is genoeg voor de Kerk.” Kardinaal Michele Pellegrino definieerde de encycliek als “één van de tragedies van de pauselijke geschiedenis.”

In 1969 begon de revolte in Nederland: negen Nederlandse bisschoppen, waaronder Kardinaal Alfrink, stemden de zogenaamde ‘Verklaring van Onafhankelijkheid’, die de gelovigen uitnodigde om de leer van Humanae Vitae af te wijzen. Bij dezelfde gelegenheid, nam de Nederlandse Pastorale Raad, met onthouding van de bisschoppen, de zijde van de Nieuwe Catechismus, die de correcties door Rome afwees en de Kerk vroeg om open te blijven voor “nieuwe radicale benaderingen” op gebied van morele kwesties dat niet in het eindverslag is weergegeven, maar dat naar boven kwam in het werk van de Raad: voorhuwelijkse relaties, homoseksuele verbintenissen, abortus en euthanasie.

“Op gebied van contraceptie”, zo zegt de Mattei,” uitte Paulus VI zichzelf in Humanae Vitae op een manier die theologen beschouwen als onfeilbaar en dus onveranderbaar, niet omdat het document op zichzelf de vereisten had van onfeilbaarheid, maar omdat het een leer herbevestigt die altijd al voorgespiegeld werd door het eeuwigdurende Magisterium van de Kerk.” Vele theologen zoals John Ford, Gerald Kelly en filosofen zoals Arnaldo Xavier da Silveria en vele andere auteurs, leggen uit dat de leer van Humanae Vitae als onfeilbaar te beschouwen valt, gewoonweg omdat het “het gewone universele Magisterium van Pausen en de Bisschoppen van de wereld bevestigt.”

“Het dient opgemerkt te worden dat Mgr. Marengo niet voorstelt om Amoris Laetitia te lezen in de lijn van de hermeneutiek van de continuïteit. Hij ontkent zelfs niet het bestaan van een contradictie tussen de twee documenten: hij geeft toe dat Amoris Laetitia rechtvaardigt wat Humanae Vitae verbiedt. Maar hij houdt vast dat elke theologische en doctrinaire tegenstelling gerelativeerd en teniet zou moeten gedaan worden in een synthese die in staat is om tegenstellingen te verzoenen.” Volgens Marengo is de ware dichotomie die tussen het abstracte en het concrete, tussen waarheid en leven. Wat voor hem telt is zichzelf onderdompelen in de pastorale oefening, zonder zich te buigen naar “te abstracte en te artificieel geconstrueerde theologische idealen,” aldus nog de Mattei.

Vaticaan verkondigt niet meer de pro-life boodschap, maar wordt pro choice

Het Vaticaan wordt steeds vijandiger tegenover het leven en steeds liberaler tegenover seksualiteit. Bergoglio doet niets anders dan fervente abortusvoorstanders uitnodigen om te komen spreken in het Vaticaan op klimaatconferenties. Afgelopen maart was het de beurt aan Dr. Paul Ehrlich. Uit ons artikel van toen:

Dr. Paul Ehrlich is de onbetwiste vader van de moderne pro-abortus populatiecontrolebeweging. Hij verdedigde gedwongen sterilisatie op grote schaal en zelfs gedwongen abortus; hij vergelijkt menselijke baby’s met “afval” en zei dat elke seksuele actieve vrouw “vrije toegang” zou moeten hebben tot abortus en contraceptie en dat de morele leer van de Katholieke Kerk net zo onethisch is als een “terroristische daad”. Hij is voorstander van geslachtsselectieve abortus (voornamelijk meisjes zouden volgens hem moeten vermoord worden) en uiteraard in het algemeen van het inkrimpen van de wereldbevolking.

Het is niet de eerste keer dat in het Vaticaan abortusvoorstanders hartelijk worden verwelkomd. Zo kwamen in mei vorig jaar nog twee leidende abortusvoortanders in een klimaatconferentie spreken in het Vaticaan. En toen in 2013 Bergoglio had gezegd dat “de kerk zichzelf opgesloten had in kleine dingen en niet moet hameren op zaken zoals abortus, homohuwelijk en contraceptie, maar zich moet focussen op belangrijker zaken”, werd deze uitspraak korte tijd later vol lof onthaald door president Obama. En in november vorig jaar had Bergoglio een vrienschappelijke ontmoeting met Italiës grootste pro-abortus politica.

Hij vergoelijkt contraceptie; uit ons artikel van 4 februari:

30 november 2015 – Bergoglio beweert, in de context van een vraag betreffende het gebruik van condooms om de overdracht van HIV te verhinderen, dat er een conflict zou kunnen zijn tussen het vijfde en het zesde gebod (wat uiteraard onmogelijk is). Een Duitse journalist vroeg:

– “Is het geen tijd voor de Kerk om haar standpunt over de materie te veranderen? Om het gebruik van condooms toe te laten om meer infecties te voorkomen?”

In zijn antwoord stelde Bergoglio:

– ” Ja, het is één van de methoden. De moraal van de Kerk op dit gebied wordt hier met een verwarring geconfronteerd: het vijfde of het zesde gebod? Het leven verdedigen, of dat seksuele relaties open zijn voor leven?”

Bergoglio impliceert dan dat de leer van de Kerk op dit gebied geen prioriteit is, trekt een zin uit het Evangelie uit zijn context, en vergelijkt een condoom met een pleistertje:

“Deze vraag doet me denken aan één die ze Jezus ooit stelden: ‘Vertel me, meester, is het wettig om te genezen op de Sabbat? Is het toegelaten om te genezen?’ Deze vraag, ‘is het wettig om dit te doen,’… maar ondervoeding, de ontwikkeling van de persoon, slavenarbeid, het gebrek aan drinkwater, dit zijn de problemen. Laten we niet praten over of iemand dit of dat type pleistertje voor een kleine wonde kan gebruiken, de serieuze wonde is sociale onrechtvaardigheid, milieu-onrechtvaardigheid, ongerechtigheid die… ik ga niet graag dieper in op zo’n ‘case study’s’ wanneer mensen sterven door gebrek aan water, van de honger, door milieu,… Wanneer allen genezen zijn, wanneer deze ziekten er niet meer zijn, tragedies die de mens veroorzaakt, zowel voor sociale ongerechtigheid of om geld te verdienen, ik denk aan wapenhandel, wanneer deze problemen er niet meer zijn, denk ik dat we de vraag kunnen stellen ‘is het wettig om te genezen op de Sabbat?’”

18 februari 2015 – Bergoglio suggereert dat condooms “het minste van twee kwaden” zijn, dat kan gebruikt worden om de overdracht van het Zikavirus te voorkomen, en maakt opnieuw de verkeerde bewering dat er een “conflict kan zijn tussen het vijfde en het zesde gebod.” Hij lijkt ook te suggereren dat de kwestie van contraceptie “een religieus probleem” is, eerder dan een “menselijk probleem.” Dit is een totaal onsamenhangende benadering tot de morele wet.

En hij vergoelijkt ook de zonde van overspel (door het toestaan van Communie aan hertrouwde gescheidenen die niet in onthouding leven, in Amoris Laetitia).

Het bewuste fragment uit hoofdstuk 8 van Amoris Laetitia:

[…] Vanwege de vormen van conditionerende en milderende factoren, is het mogelijk dat in een objectieve situatie van zonde -die subjectief niet laakbaar kan zijn, of zelfs volledig onlaakbaar – een persoon in Gods genade kan leven, kan liefhebbben en ook kan groeien in het leven van genade en liefdadigheid, terwijl deze hiervoor hulp van de Kerk krijgt.” (351)

351: In sommige gevallen kan dit de hulp van de Sacramenten omvatten. Daarom “wil ik priesters eraan herinneren dat de biecht geen martelkamer mag zijn, maar eerder een ontmoeting met Gods barmhartigheid (Evangelii Gaudium, 4: AAS 105 [2013], 1038). Ik zou ook willen verklaren dat de Eucharistie “geen prijs voor de perfecten is, maar een krachtig medicijn en voedsel voor de zwakken” (ibid., 47:1039).

Bergoglio bevestigde dit met een brief aan de Argentijnse bisschoppen, als antwoord op hun pastorale richtlijnen betreffende AL:

De richtlijn van de bisschoppen die “Basiscriteria voor de toepassing van hoofdstuk acht van Amoris Laetitia” wordt genoemd, zegt dat in “complexe situaties, wanneer een hertrouwd koppel geen verklaring van een nietigverklaring (van het vorig huwelijk) kan krijgen, de priester desalniettemin voorwaarts kan gaan en hen toelating kan geven tot de H. Communie. ” Als de priester erkent dat in “een bepaald geval er beperkingen zijn die de verantwoordelijkheid en de schuldigheid verminderen, in het bijzonder wanneer iemand oordeelt dat hij in een nieuwe fout zou vallen door de kinderen van de nieuwe vereniging schade te berokkenen”, aldus de richtlijn. “Amoris Laetitia opent de mogelijkheid voor de toegang tot de Sacramenten van de Verzoening en de Eucharistie (cf noten 336 en 351).”

Bergoglio bevestigt in zijn brief deze richtlijn met uitbundige lof voor het werk van de bisschoppen. Hij schreef: “Ik dank u voor het werk dat ze hiervoor hebben gedaan: een waar voorbeeld van bijstand voor de priesters.”

Hij voegde eraan toe: “Het document is zeer goed en legt volledig de betekenis van hoofdstuk VIII van Amoris Laetitia uit. Er zijn geen andere interpretaties. En ik ben er zeker van dat het veel goed zal doen. Moge de Heer deze inspanning van pastorale liefdadigheid belonen.”

Het gaat altijd over “in bepaalde gevallen” of “ja, maar in dat geval niet” of “nee, maar in dat geval wel”… Maar Christus zei: “Uw ja zij ja en uw nee, nee. Al wat daarbij komt is uit den boze.” (Matt. 5,37).

Waar het op neer komt, is dat ze in het Vaticaan eigenlijk zeggen: “Wij zijn Pro-Choice!”: beslis zelf of u als hertrouwde gescheidene de Communie wenst te ontvangen ja dan neen, beslis zelf of u uw huwelijk als ongeldig beschouwt ja dan neen, beslis zelf of u contraceptie wil gebruiken ja dan neen,… Bergoglio is geen herder die leidt, maar een roofzuchtige wolf die verscheurt en verstrooit.

De Mattei besloot nog met de vraag: “Zal er één priester of theoloog die met dit programma van de “herinterpretatie” van Humanae Vitae geconfronteerd wordt, de moed hebben om het woord “ketterij” uit te spreken?”

Dat is inderdaad de vraag die kan gesteld worden. Wanneer zullen de bisschoppen en kardinalen, zoals Kardinaal Burke, ingrijpen en zeggen: “Nu is het genoeg!”?

Bron: Rorate Caeli