Eugenio Scalfari, journalist, redacteur en de oprichter van de Italiaanse (anti-katholieke) krant La Republicca, is overleden. Scalfari – een atheïst in hart en nieren – was Bergoglio’s meest favoriete Vaticaan-journalist, aan wij hij talloze omstreden interviews heeft gegeven waarbij hij onder meer het bestaan van de Hel en de goddelijkheid van Jezus Christus heeft ontkend. Nooit is er vanuit het Vaticaan een correctie van zijn interviews gekomen, en Bergoglio gaf in het verleden zelfs meerdere malen – na het stuk van Scalfari nagelezen te hebben – zijn goedkeuring om het te publiceren. Vóór 2013 moest Scalfari van de paus en de Katholieke Kerk niets weten: hij bestreed ze zelfs.
Reeds in maart 2015 ontkende Bergoglio in een interview met Scalfari het bestaan van de Hel:
Scalfari: “Wat gebeurt er met die levenloze ziel (de ziel die ‘Gods vonk heeft uitgedoofd) ? Zal die gestraft worden? Hoe? “
Bergoglio: “Er is geen straf, maar de vernietiging (uitroeiing) van die ziel. Al de anderen zullen deelnemen aan de zegen van het leven in de tegenwoordigheid van de Vader. De vernietigde zielen zullen geen deel uitmaken van dat banket; met de dood van het lichaam is hun tocht beëindigd.
In november 2016 zei hij tegen Scalfari dat de communisten denken zoals de Christenen:
Scalfari: “Zodus u verlangt naar een samenleving waar gelijkheid domineert. Dit is, zoals u weet, het programma van het Marxistisch socialisme en dan van het communisme. Denkt u daarom aan een Marxistische vorm van samenleving?”
Bergoglio: “Het is reeds vele keren gezegd geweest, en mijn antwoord is ook altijd geweest dat, als er iemand is, het de communisten zijn die denken zoals Christenen. Christus sprak van een samenleving waar de armen, de zwakken en de gemarginaliseerden het recht hebben om te beslissen [= een leugen]. Geen volksleiders, niet Barrabas, maar de mensen, de armen, of ze nu geloven in een transcendente God of niet. Het zijn zij die moeten helpen om gelijkheid en vrijheid na te streven.
In oktober 2017 ontkende Bergoglio in een ander interview opnieuw het bestaan van de eeuwige verdoemenis:
Scalfari schreef, wat hij opmerkte als “een revolutie in dit pontificaat”:
“Paus Franciscus heeft de plaatsen waar de zielen naartoe zouden moeten gaan naar de prullenmand verwezen: hel, vagevuur, hemel. Het idee dat hij heeft is dat zielen die door kwaad gedomineerd worden ophouden te bestaan, terwijl diegenen die van kwaad werden verlost in de zaligheid zullen opgenomen worden, God aanschouwend.”
Direct daarna merkte hij op:
“Het universele oordeel dat in de traditie van de Kerk bestaat wordt daarom beroofd van z’n betekenis. Het blijft een eenvoudig voorwendsel dat aanleiding gegeven heeft tot prachtige schilderijen in de geschiedenis van de kunst. En niets anders.”
En inderdaad, rond diezelfde periode zinspeelde Bergoglio tijdens algemene audiënties eveneens op de redding van alles en iedereen op oordeelsdag: de bekende ketterij van het universalisme.
In een explosief artikel dat verscheen in oktober 2019 in La Republicca, schreef Eugenio Scalfari dat Bergoglio hem zou gezegd hebben dat Jezus slechts een goed mens was, en God niet is. Het Vaticaan ontkende niet dat Bergoglio deze bewering heeft gemaakt. Deze bewering, indien ze echt door Bergoglio werd uitgesproken, komt neer op de oude ketterij van het Arianisme, of ook dat van de Jehova’s getuigen: dat Jezus God niet is.

In het editoriaal, dat op 8 oktober werd gepubliceerd, staat:
Paus Franciscus heeft nooit gesproken over het Ego als het beslissende element van de mens. Ieder die, zoals ik reeds verschillende malen, het geluk heeft gehad hem te ontmoeten en met hem te spreken met het maximale culturele vertrouwen, weet dat Paus Franciscus Christus beschouwt als Jezus van Nazareth, mens, niet God geïncarneerd. Eens hij geïncarneerd werd (mens werd), houdt Jezus op God te zijn, en wordt hij mens tot aan zijn dood op het kruis. Het bewijs dat deze realiteit bevestigd, en die een Kerk creëert die compleet anders is dan andere wordt getoond door verschillende episoden die het waard zijn in herinnering te brengen.
Het eerste is dat wat gebeurde in de Hof van Gethsemane, waar Jezus naartoe ging na het Laatste Avondmaal. De Apostelen, die slechts enkele meters van hem verwijderd waren, hoorden hem bidden tot God met woorden die de loop van de tijd door Simon Petrus werden weergegeven: “Heer, zei Jezus, indien u deze bittere kelk van mij kan wegnemen, bid ik dat u het doet, maar indien u dit niet kan of niet wil, zal ik het uitdrinken tot de laatste druppel.” Hij werd gearresteerd zodra hij de tuin verliet, door de wachten van Pilatus.
Een andere episode die ook goed bekend is, vond plaats wanneer Jezus al gekruisigd was, en daar herhaalde hij nog één keer, en het werd gehoord door de apostelen en de vrouwen die knielden aan de voet van het kruis: “Heer, u hebt mij verlaten.” Toen ik de mogelijkheid had om deze zinsneden te bespreken met Paus Franciscus, zei hij tegen mij: “Zij zijn het bewezen bewijs dat Jezus van Nazareth, eens hij mens werd, gewoon een mens was van uitzonderlijke deugd, hij was niet echt een God.“
De Italiaanse versie van deze laatste zin luidt letterlijk:
“Sono la prova provata che Gesù di Nazareth una volta diventato uomo, sia pure un uomo di eccezionali virtù, non era affatto un Dio.”
Het Vaticaan ontkende ook dit keer niet dat Bergoglio verkeerd geciteerd werd:
“Zoals reeds aangegeven bij andere gelegenheden, kunnen de woorden die Dr. Eugenio Scalfari in aanhalingstekens toekent aan de Heilige Vader, tijdens gesprekken met hem, niet beschouwd worden als een getrouwe weergave van wat werkelijk gezegd werd, maar ze vertegenwoordigen een persoonlijke en vrije interpretatie van wat hij hoorde, zoals volledig evident schijnt in wat vandaag werd geschreven met betrekking tot de goddelijkheid van Jezus Christus.” – Matteo Bruni, directeur van het persagentschap van de H. Stoel.
Het Vaticaans persagentschap deed aan “damage control”, maar ontkende niet dat Bergoglio die uitspraken zou gedaan hebben en zegt ook niet dat Bergoglio zelf ontkend heeft dat hij dat gezegd heeft. Het Vaticaans persagentschap KON NOOIT zeggen: “Paus Franciscus ontkent in alle toonaarden dat hij dit gezegd heeft.”
In januari 2020 vond dan het laatste interview plaats. Scalfari schreef toen:
“Een paar dagen geleden belde ik paus Franciscus om een ontmoeting te regelen waarvan ik de inhoud vervolgens aan de lezers zou melden. Onze lezers weten dat ik al geruime tijd een zeer hechte relatie heb met Zijne Heiligheid.”
Het interview kwam kort na de hele hetze rond het boek van Kardinaal Sarah en Paus Benedictus XVI ter verdediging van het celibaat, op het moment dat Bergoglio n.a.v. de Amazonesynode het priesterschap wilde openstellen voor gehuwde mannen.
Bergoglio zei toen tegen Scalfari:
“In een organisatie met honderden miljoenen mensen over de hele wereld is er altijd iemand die ertegen is.”
en:
“Ik word alleen gedreven door het verlangen dat onze kerk overleeft door onze collectieve geest aan te passen aan de moderne burgerlijke samenleving.”
Scalfari werd 98.
Bron: Gloria News

25 reacties op “Eugenio Scalfari – Bergoglio’s meest favoriete Vaticaan-journalist – is overleden”
Het gaat in het artikel ook over hemel en hel. Is de hel letterlijk de plaats van eeuwige foltering voor de zonden?
In de bijbel ontdek je dat God inderdaad straft, maar telkens biedt Hij ook nieuwe kansen. De tocht door de woestijn duurt 40 jaar, maar na al die jaren betreedt het volk wel het beloofde land. De ballingschap is niet eeuwig. Na een tijd vergeeft God het volk en keren ze huiswaarts. Zo zijn er nog veel voorbeelden te noemen.
Daarom vraag ik me af of God zielen voor eeuwig in de hel laat. Er zijn veel mensen die zondigen, echt proberen de zonde niet meer te plegen, maar uit menselijke zwakheid toch hervallen en daar enorm mee worstelen. Ze willen immers het goede doen, maar falen bij momenten. Veel gelovigen herkennen zich hierin. Is er voor die mensen dan alleen de eeuwige verdoemenis? Is deze straf dan niet immens wreed? Vijanden wensen elkaar zoiets niet toe. Waarom zou God, de liefhebbende en barmhartige Vader, dit dan zo willen?
Mijn vragen zijn niet bedoeld om te choqueren, maar heel oprecht. Ik hoop dan ook antwoord te krijgen.
Graag ons artikel waarin we daar zeer diep op ingaan en o.a. de H. Schrift citeren: https://restkerk.net/2020/07/22/een-meditatie-over-de-eeuwige-hel/
Er staat duidelijk geschreven dat de hel eeuwig is…
Dank voor je antwoord, Jos. Het is kort, maar krachtig.
Je antwoord doet meteen een nieuwe vraag opkomen: vind je dit dan rechtvaardig of onnoemelijk wreed?
Ik maak die bedenking vanuit volgende overpeinzing. Ik ben een nietige mens en zondaar zoals wellicht iedereen. Ik kan nooit de liefde en barmhartigheid van God bereiken. Ik ben al heel boos geweest op bepaalde mensen. Sommigen ken ik persoonlijk en ze kwetsten me enorm. Anderen ken ik niet persoonlijk, maar ze veroorzaken veel lijden (een Dutroux of Poetin). In mijn boosheid heb ik ze lelijke dingen toegewenst, maar nooit eeuwige folteringen. Zware straffen wel, maar eeuwige folteringen niet. Eeuwig is hier immers eindeloos. Wie ben ik om te oordelen? Dan maak ik de bedenking: God, die eindeloos en voor mensen onbereikbaar liefhebbend en barmhartig is, kan toch nooit de eeuwige foltering goedkeuren, de verdoemenis die geen kans biedt op genade.
Als mensen de eeuwige hel voor misdadigers onnoemelijk wreed vinden, waarom zou God de eeuwige hel voor gewone zondaars dan aanvaarden? Met gewone zondaars bedoel ik mensen die lijden aan een verslaving (sex, drank …). Mensen die goed willen doen, maar toch weer hervallen en daarmee worstelen. Mensen die hulp zoeken, maar na een tijd toch weer hervallen en daar zwaar onder lijden. Mensen die God om hulp vragen, maar uit zwakte nooit helemaal van de zonde bevrijd raken.
Is het dan niet zo dat Christus’ offer aan het kruis voor deze mensen redding brengt? Is het dan niet zo dat deze mensen tot Gods koninkrijk toegelaten worden als ze Christus als hun redder beschouwen, hun zonden voor God bekennen en zelf ook hun medemensen vergeven?
Bij het lezen van artikels op deze site overvalt me vaak een benauwend gevoel en een veroordelende blik: alle homo’s en lesbiennes moeten eeuwig branden, alle geestelijken met ideeën die niet stroken met de visie van de restkerk zijn aanhangers van Satan, wie strijdt tegen klimaatsverandering is een dwaler …
Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen. De splinter en de balk. Hier worden vaak hele rotsblokken gegooid vanuit de overtuiging zelf perfect te zijn. Misschien is het beter het oordeel aan God te laten.
God “gooit niemand in de hel”. Als we daar terecht komen is het onze eigen schuld, omdat we ons van Hem en zijn genade hebben afgesloten. Mensen die nooit van Christus gehoord hebben, beoordeelt God anders, op hun rechtvaardigheid enz.
Mijn eerste reactie van vandaag 15/7 schreef ik vooraleer ik het artikel van de redactie kon lezen. Nu heb ik dat artikel wel gelezen.
Voor alle duidelijkheid: ik ontken het bestaan van de hel niet, want die wordt in de Bijbel vaak vermeld. Aan latere verschijningen twijfel ik wel. Ik ontken die niet niet, maar bevestig ze ook niet. Al bij al speelt het geen grote rol aangezien de Bijbel (voor mij dé waarheid) de hel vaak benoemt.
Toch blijf ik met vragen zitten. Volgens de Kerk slapen de zielen van alle gestorvenen tot de dag van Het Laatste Oordeel. Dan zullen ze ontwaken en God zien. Hoe kunnen miljarden zielen nu al in de hel zijn als ze nog slapen, wachtend op het oordeel?
In de Bijbel zegt Jezus op een gegeven moment dat iets inderdaad onmogelijk zou zijn, maar voor God alles mogelijk is. Wat ik hier benoem, is heel vaag. Ik zou moeten opzoeken uit welk boek mijn verwijzing komt en waarover het precies gaat. Voor bijbelkenners zal dit belachelijk overkomen, maar toch vermeld ik het. Toen ik dit fragment las, dacht ik: God zal geen miljarden zielen verloren laten gaan. Misschien een rare kronkel van mij, maar het kwam spontaan bij me op.
Samenvattend: ik geloof in het bestaan van de hel, maar geloof tegelijk dat de meeste mensen bij God zullen komen en alleen de onbekeerbare zondaars die weigeren hun zondigheid te erkennen in de hel zullen belanden. Dat zijn zij die voor het aanschijn van God en geconfronteerd met hun zonden nog steeds hooghartig blijven. Als het vagevuur bestaat, waarover de Bijbel eigenlijk niet spreekt, denk ik ook dat slechts weinigen rechtstreeks naar de hemel zullen gaan en de meesten het vagevuur zullen moeten doorstaan vooraleer ze in het koninkrijk binnen mogen. God overwint steeds Satan en haalt zondaars die hun zonden erkennen voor God uit zijn klauwen.
Geachte Bart,
Het Vagenvuur is ergens verborgen op aarde. Dit logische feit komt doordat onze huidige aarde tijdelijk is en het Vagenvuur ook. Dus horen zij samen.
Dante schetst het Vagenvuur als een berg, de louteringsberg. De Hemel en de hel zijn eeuwig, en maken daardoor geen deel uit van onze tijdelijke aarde.
Als je Joden bevraagt, kennen zij ook een Vagenvuur. Dat Luther het heeft afgeschaft zegt mij niets. Al de mystieke katholieke Heiligen spreken van het Vagenvuur (Hildegard von Bingen, etc.). Voor mij is het Vagenvuur het bewijs van Gods rechtvaardigheid, barmhartigheid en heiligheid. Niets wat onrein is kan namelijk tot God komen. De wereld is geschapen als Gods tempel: voorhof der heidenen, voorhof der gelovigen, Heilige der heiligen. Niemand mag zomaar doorlopen……
Het is opvallend dat sommigen hier complexe berichten schrijven vol gedetailleerde kennis over kerkelijke zaken, heiligenlevens, vaccinaties …, maar niet op mijn simpele vragen kunnen of willen antwoorden.
Twee mooie bijbelpassages:
– De farizeeër die vooraan in de tempel stond en zei: “Ik dank U, Vader, dat ik niet ben zoals de rest van de mensen.” (Lc. 18,11)
Met deze trots op eigen volmaaktheid heb ik het heel moeilijk. Wat een verschil met Jezus die omging om met tollenaars en zondaars.
Misschien moet er gestopt worden met het veroordelen vanuit de overtuiging zelf perfect te zijn. Ook hoogmoed is een zonde.
– “In de doop zijt gij met Christus begraven, door uw geloof in de kracht van God die Hem uit de dood deed opstaan. Ook u die dood waart ten gevolge van uw zonden en uw morele onbehouwenheid heeft God weer levend gemaakt. Hij heeft ons al onze zonden vergeven.” (Kol. 2, 12-13)
Dit biedt leven, vreugde, dankbaarheid, vleugels. Dreigen met hel en verdoemenis biedt dit niet.
Scalfari stond erom bekend dat hij nooit aantekeningen en/of opnamen maakte van zijn interviews. Daarnaast heeft hij zogenaamde ‘pauselijke uitspraken’ gepubliceerd, die de paus nooit gedaan heeft.
Bart, wie in de hel of de hemel komt, daar heeft God het laatste woord in. Is het rechtvaardig? Ja, want God is rechtvaardig en Zijn wegen zijn, voor ons kleine mensen, niet te doorgronden. Jezus heeft ons gezegd hoe we in de hemel moeten komen. Voor diegenen die zich er niet aan houden zijn dat de gevolgen. We weten dat. Maar nogmaals, God heeft hierin het laatste woord.
Gisteren schreef ik nog 2 berichten die niet verschenen zijn. Mag ik vragen waarom niet? Het kan toch niet zijn dat kritische vragen in de doofpot gestopt worden. Dit zijn praktijken die toch niet horen bij de restkerk.
Beste, uw reacties moesten nog gemodereerd worden. Graag uw begrip daarvoor. Mvg.
Dank om de berichten te publiceren. Mijn excuses voor de te vlugge reactie dat ze niet mochten verschijnen.
Ik herhaal meteen nog eens een vraag. Volgens de Kerk slapen de zielen van alle gestorvenen tot de dag van Het Laatste Oordeel. Dan zullen ze ontwaken en God zien. Hoe kunnen miljarden zielen nu al in de hel zijn als ze nog slapen, wachtend op het oordeel?
Tegelijk wil ik jullie deze bedenking voorstellen. Stel: 2 beste vrienden sterven, de één gaat naar de hemel en de andere naar de hel. Die in de hemel vraagt waar zijn vriend is. Hij verneemt dat hij eeuwig brandt in de hel omdat hij in het geheim kampte met een drankprobleem. Hij dronk uit eenzaamheid om zich beter te voelen. Het had gelukkig geen effect op zijn werk, maar het maakte zijn bestaan draaglijk. Het kan ook een andere zonde zijn: hij was niet eenzaam en dronk niet, maar bezocht wel eens een prostituee om te ontsnappen aan de stress van het werk en zich op die manier beter te voelen. Alleen duurde dat goede gevoel niet lang en al snel werd hij gekweld door schuldgevoelens, want hij was immers gehuwd. Hij voerde steeds een strijd: niet willen toegeven aan de lustgevoelens, maar soms toch bezwijkend. Voor de rest was hij een doodbrave man die goed voor zijn gezin zorgde en niemand een vlieg kwaad deed.
Stel nu dat jij de man in de hemel bent. Zal je dan niet vragen of je vriend toch naar de hemel mag gaan? Zal je dan niet voor hem pleiten en hem zijn misstappen vergeven? Of zal je zeggen: eigen schuld, dikke bult? Ik zou in elk geval enorm lijden onder het feit dat mensen die me dierbaar zijn eeuwig gefolterd worden. Vanuit deze overweging kan ik me geen God voorstellen die daar anders over denkt. Ik kan me niet voorstellen dat God de zwaktes van goedhartige mensen niet begrijpt en vergeeft. Ik kan niet begrijpen dat alle homo’s en lesbiennes verdoemd zijn, dat een wanhopig meisje dat abortus pleegde eeuwig moet branden … Stel je gewoon eens voor dat jouw kind homo of lesbienne is. Onterf je die dan? Vind je de hel dan terecht? Of anders gezegd: verdient een hetero die zorg draagt voor zijn bejaarde ouders de hemel en een homo die hetzelfde doet de hel? Is een zorgdragende homo slechter dan een zorgdragende hetero? Slechter dan een niet zorgdragende hetero? Ik worstel enorm met die vragen en die eeuwige dreiging van hel en verdoemenis. Ergens geloof ik dat God veel barmhartiger is dan dit. Voor alle duidelijkheid: ik heb het niet over moordenaars, mensen die gewetenloos handelen, Dutroux, dictators die duizenden mensen de dood injagen …
Na het lezen van de Bijbel las ik ook twee oude boekjes, één over het Oude Testament en één over het Nieuwe Testament, verschenen in 1980. Beide boekjes bevatten een bundeling van artikels, verschenen in Kerk en Leven. De auteurs van die artikels zeggen duidelijk dat veel zaken uit de Bijbel niet als historische geschiedenis moeten gelezen worden, maar als teksten die een geloofsovertuiging bevatten. Vooral betreffende het laatste boek uit de Bijbel (De openbaring van Johannes) leggen ze dat heel duidelijk uit. Het is volgens hen zinloos om uit de symboliek en gebeurtenissen toekomstvoorspellingen te maken. Of anders gezegd: dat Babylon Europa, de draak China en de beer Rusland voorstelt, is wat sommigen ervan maken zonder daarom noodzakelijk zo te zijn. Als je eventjes terugblikt op de vele voorspellingen die al gemaakt werden, is het toch duidelijk dat de meesten niet uitgekomen zijn. Volgens bepaalde artikels moest er nu een hevige oorlog zijn tussen Israël en Iran. Niet dus. Als hij morgen uitbreekt, zal dit als bewijs aangehaald worden, maar ondertussen zijn massa’s andere voorspellingen niet uitgekomen. Eigenlijk wil ik dit zeggen: het lezen van de Bijbel als een geschiedenisboek vol feiten lijkt me niet correct.
Op maandag schreef ik 2 berichten die nog niet verschenen zijn. Mogen ze verschijnen?
Door de lengte ervan was die bij de spam gekomen. Mvg.
Kan iemand op deze vraag antwoorden? Het lijkt me geen domme vraag.
Volgens de Kerk slapen de zielen van alle gestorvenen tot de dag van Het Laatste Oordeel. Dan zullen ze ontwaken en God zien. Hoe kunnen miljarden zielen nu al in de hel zijn als ze nog slapen, wachtend op het oordeel?
Beste, in de Catechismus ten gebruike van de bisdommen van België (1954) – welke gebaseerd is op de Catechismus van het onfeilbare Concilie van Trente – staat duidelijk: Art. 11: (Ik geloof) de verrijzenis van het vlees 137. Zal ons lichaam verrijzen? Ons lichaam zal verrijzen op de dag van het laatste oordeel: door Gods almacht zal het wederom met onze ziel verenigd worden en uit de aarde levend opstaan. 138. Waarom zal ons lichaam op de laatste dag verrijzen? Ons lichaam zal op de laatste dag verrijzen om deel te hebben in het loon of in de straf van onze ziel, zoals het deel heeft gehad aan haar goede of slechte werken. 139. In welke staat zullen de lichamen verrijzen? De lichamen van de gelukzaligen zullen verheerlijkt zijn zoals het verrezen lichaam van Christus; de lichamen van de verdoemden zullen geschikt zijn om eeuwig te lijden.
Art. 12: (Ik geloof) het eeuwig leven. Amen. 140. Wat belijden wij door de woorden. « Ik geloof het eeuwig leven» ? Door de woorden: «Ik geloof het eeuwig leven », belijden wij dat wij bestemd zijn om eeuwig met God te leven in de hemel. 141. Waarheen gaat de ziel na de dood van de mens? Na de dood van de mens gaat de ziel naar de hemel, of naar de hel, of naar het vagevuur. 142. Welke zielen gaan naar de hemel? Naar de hemel gaan de zielen van degenen die in staat van genade sterven en niets meer uit te boeten hebben. 143. Welke zielen gaan naar de hel? Naar de hel gaan de zielen van degenen die in staat van doodzonde sterven. 144.Welke zielen gaan naar het vagevuur? Naar het vagevuur gaan de zielen van degenen die in staat van genade sterven, maar nog tijdelijke straffen voor hun zonden moeten ondergaan.
Iemand die heel zijn leven abortussen heeft uitgevoerd, daar nooit berouw over heeft gehad en vervolgens sterft, die kan nooit het koninkrijk van God binnengaan. Zo iemand gaat naar de Hel. Iemand die heel zijn leven lang voor zichzelf heeft geleefd, nooit God heeft geëerd, en zelfs heeft gespot met het geloof – en op het eind van zijn leven sterft als een verstokte atheïst, die gaat naar de Hel. De mensen veroordelen zichzelf door te volharden in de boosheid. Eenmaal in het hiernamaals is de toestand onveranderlijk. Een ziel in staat van doodzonde kan gewoonweg Gods licht niet verdragen, dat is te pijnlijk. Die ziel gaat naar de plaats van duisternis en lijden: de Hel, de eeuwige strafplaats van de demonen. De hele strijd op deze aarde is slechts een strijd tussen God en Satan om de zielen van de mensen. God wil ze in de Hemel; Satan in de Hel, waar hij is. En God heeft zijn Zoon gezonden om ons de weg te tonen weg van de Hel, naar de Hemel.
U hebt het artikel gelezen over de Hel; wat de verschillende mystici erover zeggen, wat de Schrift erover zegt… De Hel is eeuwig.
Dank voor het antwoord.
Begrijp ik het dus goed: de ziel gaat meteen bij het sterven naar de hemel, het vagevuur of de hel en het lichaam pas na het Laatste Oordeel?
En ook: het is wat het is en of de nietige mens het rechtvaardig of immens wreed vindt, doet niks ter zake?
En ook: wie het wreed vindt, is eigenlijk verkeerd bezig?
U begrijpt het goed. Wij met ons nietig verstand kunnen soms Gods besluiten niet vatten, onze “rechtvaardigheid” is inderdaad soms ook verre van die van God. God doorgrondt en doorziet alles, en God is oneindig volmaakt. De Hel is wel wreed en gruwelijk; daarvoor zijn we niet verkeerd bezig. Maar we kunnen de straf niet onrechtvaardig vinden. Lees bvb. ook: https://restkerk.net/2016/05/04/vader-steven-scheier-de-priester-die-bijna-werd-veroordeeld-tot-de-hel/
Nogmaals dank voor het antwoord.
Ondertussen onderga ik heel veel piekeringen.
Nog een laatste vraag: is iemand die zich van zijn zondigheid bewust is, maar toch hervalt in de zonde ondanks de belofte de zonde niet meer te plegen, dan verdoemd tot de hel of is er nog kans op genade?
Er is altijd een nieuw kans zodra men berouw heeft. Jezus zei dat men 7x70x moet vergeven… dat is: altijd weer opnieuw. We bidden tenslotte in het Onze Vader: vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven aan onze schuldenaren.
Beste Bart1,
Je moet onderscheid maken tussen het particuliere oordeel over een mens, dat we onmiddellijk na onze dood kennen (de hemel, hel of tijdelijk het vagevuur), en het laatste oordeel, waarbij het lichaam van elke mens zal verenigd worden met de onsterfelijke ziel. Het lichaam van de gelukzaligen zal een verheerlijkt lichaam zijn, dat van de veroordeelden zeker niet.
Bij het particuliere oordeel, waarbij we Christus zullen ontmoeten op een of andere manier, zullen we door Hem inzien waarom ons lot (hemel, hel of vagevuur), rechtvaardig is. Christus is tegelijkertijd barmhartig én rechtvaardig, en oordeelt juist.
Dank voor de antwoorden. Het vervelende is dat antwoorden meteen nieuwe vragen oproepen, of op zijn minst bedenkingen.
Toen ik het artikel las over de priester die bijna veroordeeld werd tot de hel, vond ik het volgende vreemd. Jezus veroordeelde hem tot de hel, maar Maria greep in. Dit vind ik zo vreemd. Aan het kruis zei Jezus: “Vergeef het hen, Vader, want ze weten niet wat ze doen.” Dezelfde Jezus veroordeelt dan die priester tot de hel. Dat is toch niet passend bij Jezus, de lijdende dienaar. Het zal wel met het eeuwige mysterie te maken hebben dat de mens niet in staat is alles te begrijpen.
Ik denk ook aan Abraham, die God smeekte om Sodom en Gomorra te sparen. Voor mij is het zo bizar dat er niet één goede persoon in één van beide steden te vinden was. Ik denk dat ik hier als Abraham zou smeken de mensen te sparen en nog een kans te geven.
Ik geloof dat God / Jezus rechtvaardig is, maar kan er met mijn kleine verstand niet bij dat de eeuwige hel voor miljarden mensen rechtvaardig is. Ik weet dat het aan mijn onvermogen en beperktheid ligt, maar de rechtvaardigheid van de hel blijft moeilijk voor mij. Ik heb het dan niet over misdadigers en zo, maar over doodbrave homo’s en lesbiennes, atheïsten met respect voor andere meningen, mensen die zondigen om het leven draaglijk te maken zonder opzettelijk anderen kwaad te berokkenen (noem die groep gerust zwakke mensen, maar geen slechte mensen) … Het doet me zo denken aan een straffende God, wat niet strookt met een barmhartige God.
Nog een bedenking: als dit korte leven er is voor de mens om goede daden te verrichten en het gaat om de strijd tussen God en Satan om zielen te winnen, is het toch niet denkbaar dat Satan veel meer zielen wint die eeuwig zullen branden. Ik weet wel dat Satan op het eind verslagen wordt, maar uiteindelijk zal hij wel de meeste zielen meegesleurd hebben. Als er veel meer mensen in de hel zullen branden, wint de slechterik toch ook een beetje. Satan weet hoe het voor hem zal aflopen, maar heeft ondertussen wel de meeste zielen voor zich gewonnen. Daar kan ik ook absoluut niet bij.
Beste Bart1,
Ik denk dat je je niet blind moet staren op de getallen (hoeveel in de hemel of de hel). In de hemel is heel veel vreugde om iemand die zich bekeerd heeft, meer dan om een rechtvaardige die gemakkelijker de hemel binnen geraakt, volgens het Evangelie.
Volgens de jansenisten waren er maar weinig zielen die de hemel binnen geraken, maar het jansenisme is door de Kerk afgekeurd. Jezus probeert in zijn barmhartigheid iedereen te redden, maar zijn rechtvaardigheid laat Hem dat niet altijd toe. Als men God en zijn genade bewust en alles goed wetend blijft afwijzen, dan geraak je de hemel wel nooit binnen. Sommige mensen kunnen onwetendheid over het Evangelie inroepen.
Sommige theologen denken dat de hel leeg is, maar die denken verkeerd. Daar heb je te doen met het omgekeerde van het jansenisme.
Advies : wees trouw aan Christus en maak je verder niet te veel zorgen. Met muizenissen geraak je niet verder.