Op 1 maart bezochten de bisschoppen van Kazachstan en Centraal Azië het Vaticaan. Ze hadden o.a. een audiëntie met Bergoglio. Tijdens die gelegenheid stelde Mgr. Athanasius Schneider enkele vragen aan Bergoglio, en kreeg hij naar eigen zeggen “een opheldering” omtrent de ketterse verklaring van Bergoglio dat ‘alle religies door God gewild zijn.’

We vrezen dat de goede Mgr. Schneider zich wat heeft laten inpakken door Bergoglio. Over zijn Rome-reis vertelde hij het volgende: “Het was voor mij een zeer spirituele ervaring – een pelgrimstocht naar de graven van St. Petrus en Paulus, waar we de H. Mis celebreerden. Aan het graf van St. Petrus zongen we voor paus Franciscus de antifoon “Oremus pro pontifice nostro”, gevolgd door het Credo. We baden ook voor de intenties van de Paus, om de volle aflaat te verkrijgen. We deden hetzelfde in de Basiliek van St. Paulus Buiten de Muren, en de Mariale Basiliek van St. Maria de Meerdere. Betreffende onze ontmoeting met de paus, hij is de Vicaris van Christus op aarde in deze tijd, en hij was zeer broederlijk en vriendelijk tegenover ons. Het was een hele vriendelijke atmosfeer. Onze ontmoeting met hem duurde twee uur. Ik beschouw dit als een daad van grote vrijgevigheid van de paus, om zoveel tijd te spenderen met een groep van 10 bisschoppen en geestelijken van Kazachstan en Centraal Azië. Tijdens deze ontmoeting, nodigde de Paus ons uit om vrij onze zorgen en zelfs onze kritiek te uiten. Hij benadrukte dat hij zeer graag een vrije conversatie heeft.”

Maar de antwoorden van Bergoglio tijdens die conversatie kunnen we slechts plaatsen in het licht van deze anekdote:

Uit het Boek ‘The Dictator Pope‘:

Het verhaal gaat dat Perón, in zijn gloriedagen, eens voorstelde om een neefje in te leiden in de mysteries van de politiek. Hij bracht de jonge man met hem mee toen hij een delegatie van communisten ontving. Nadat hij hun standpunten had gehoord vertelde hij hen: “Jullie hebben heel erg gelijk.” De volgende dag ontving hij een delegatie van fascisten en antwoordde opnieuw op hun argumenten: “Jullie hebben heel erg gelijk.” Dan vroeg hij zijn neefje wat hij dacht en de jonge man antwoordde: “Je hebt met twee groepen gesproken die diametraal tegenovergestelde opinies hebben en je vertelde hen beiden dat je akkoord gaat met hen. Dit is totaal onaanvaardbaar.” Perón gaf ten antwoord: “Jij hebt ook helemaal gelijk.”

Een anekdote zoals dit is een illustratie van waarom niemand Bergoglio kan inschatten tenzij hij de traditie van de Argentijnse politiek begrijpt, een fenomeen los van de ervaring van de rest van de wereld; de Kerk werd verrast door Francis omdat het niet de sleutel had tot hem: hij is Juan Perón in kerkelijke vorm. Diegenen die hem anders trachten te interpreteren missen het enige relevante criterium.

Wat Bergoglio deed is gewoon op zijn gebruikelijke Peronistische manier zeggen tegen de bisschoppen: “jullie hebben gelijk.” Jammer genoeg hadden de Kazachse bisschoppen dit kennelijk niet helemaal door.

Enkele bisschoppen haalden kwesties aan zoals Communie voor hetrouwde gescheidenen, Communie voor Protestante echtgenoten in gemengde huwelijken, en de verspreiding van homoseksualiteit in de Kerk, in de hoop hier ‘van de heilige vader’ een antwoord op te krijgen. Mgr. Schneider ondervroeg Bergoglio toen ook over zijn verklaring in het Menselijke Broederlijkheidsdocument, welke hij in Abu Dhabi heeft ondertekend, dat alle religies door God “gewild” zijn.

Volgens Mgr. Schneider was Bergoglio “welwillend” in zijn antwoord op hun vragen, en streefde hij ernaar om hen “vanuit zijn eigen perspectief te antwoorden” op deze problemen. Schneider vervolgt: “Hij antwoordde op een meer algemene manier over de beginselen van het Katholiek Geloof, maar in de gegeven omstandigheden waren we niet in staat om in detail te gaan over specifieke kwesties. Toch ben ik de heilige vader heel dankbaar dat hij ons de mogelijkheid gaf om in een serene atmosfeer verschillende bezorgdheden aan te halen en er met hem over te spreken.”

Hier zien we Bergoglio in zijn typische Perón-stijl antwoorden: vaag en vrij algemeen, zodat het lijkt alsof de bisschoppen gelijk krijgen, en ze gerustgesteld worden.

En dan vertelt Bisschop Schneider over de problematische zin in het Abu Dhabi document – dat God “de diversiteit van religies” heeft gewild. “Het antwoord van de paus was zeer duidelijk: hij zei dat de diversiteit van religies enkel de permissieve (toegeeflijke/veroorlovende) wil is van God. Hij benadrukte dit en vertelde ons: ‘Je kunt dit ook zeggen, dat de diversiteit van religies de permissieve wil is van God.’ Ik trachtte dieper in te gaan op de kwestie, op z’n minst door de zin te citeren zoals die in het document staat. De zin zegt dat zoals God de diversiteit van geslachten, kleur, ras en taal, God ook de diversiteit van religies heeft gewild. Er is een evidente vergelijking tussen de diversiteit van religies en de diversiteit van geslachten. Ik maakte dit duidelijk aan de heilige vader, en hij erkende dat, door deze directe vergelijking, de zin verkeerd kan begrepen worden. Ik benadrukte in mijn antwoord aan hem dat de diversiteit van geslachten niet de permissieve (toegeeflijke) wil is van God, maar dat dit positief (actief) gewild werd door God. En de heilige vader erkende dit en ging met mij akkoord dat de diversiteit van geslachten geen kwestie is van Gods permissieve wil. Maar wanneer we beide termen in dezelfde zin vernoemen, dan wordt de diversiteit van religies geïnterpreteerd als positief gewild door God, zoals de diversiteit van geslachten. De zin leidt daarom tot twijfels en verkeerde interpretaties, en daarom was het mijn verlangen, en mijn verzoek dat de heilige vader dit zou rechtzetten. Maar hij zei tegen ons: ‘Je kunt zeggen dat de zin in kwestie over de diversiteit van religies de permissieve wil van God wil zeggen.’”

Opnieuw, dit is Bergoglio als Juan Perón, de bekende Argentijnse dictator: hij (doet alsof hij) erkent dat Mgr. Schneider gelijk heeft, maar hij is niet van plan om zijn problematische tekst te herroepen. Deze kwestie is identiek aan de problematische en dubbelzinnige bewoordingen in o.a. Amoris Laetitia. Daar werd hij op de vingers getikt door vier kardinalen, die in 2015 hun dubia bekend maakten, waarbij werd verwacht dat hij daarop zou antwoorden, en waardoor ze eigenlijk van Bergoglio eisten dat hij zijn exhortatie zou corrigeren, maar dat heeft hij nooit gedaan. Het enige verschil met nu is dat Bergoglio nu een duidelijke, klare, heldere, en openlijke ketterij heeft verkondigd, waardoor hij zichtbaar voor iedereen afgevallen is van het katholiek geloof. Door te weigeren zijn tekst te herroepen en te corrigeren, bevestigt hij dat hij ten volle achter die ketterse verklaring staat. Dit kun je niet anders draaien of keren. En de opmerking van Bergoglio, dat het de “permissieve of toegeeflijke” wil van God zou zijn, dus dat God dat zou gedogen, is nonsens. Want de zin leest duidelijk:

“Vrijheid is een recht van ieder persoon: ieder individu geniet de vrijheid van geloof, gedachte, uiting en daden. Het pluralisme en de diversiteit van religies, kleur, geslacht, ras en taal werd gewild door God, in Zijn wijsheid, waarmee Hij menselijke wezens creëerde. Deze goddelijke wijsheid is de bron waarvan het recht tot vrijheid van geloof en de vrijheid om anders te zijn van afstamt.

En deze zin is onmogelijk op een andere manier te interpreteren, dan dat God “de diversiteit van religies” positief heeft gewild, dat dit dus Gods verlangen zou zijn geweest. Deze zin vormt het voorwendsel voor het creëren van de ene-wereldreligie of een soort overkoepelende kerk, waarin alle religies worden ondergebracht. Dit kun je niet doen als je in je verklaring zegt dat God alle religies gedoogd heeft, want dat zou dan betekenen dat er slechts één ware religie is – maar als je zegt dat alle religies door God zijn gewild, dan stel je ze allemaal gelijk, en zeg je dat het niet uitmaakt welke religie je volgt.

Iets verder in het interview liet Mgr. Schneider nog verstaan dat het tijd wordt dat de kardinalen in actie schieten en duidelijk maken dat de zin in dat document écht niet kan. Hier wordt duidelijk dat Mgr. Schneider geen genoegen neemt met de verklaring van Bergoglio. Hij zegt dat de kardinalen “op een respectvolle manier” aan Bergoglio moeten vragen om dit te corrigeren (wat hij natuurlijk nooit zal doen). Tevens roept hij de kardinalen op om een geloofsverklaring neer te pennen, waarbij ze de geloofswaarheden verkondigen, en de meest wijdverspreide dwalingen zeer duidelijk afwijzen.

Kardinaal Müller is tot nu toe de enige die dit reeds gedaan heeft. Waar blijft de rest?

Bron: LifeSiteNews