Op 4 februari 2019 ondertekende Jorge Mario Bergoglio samen met de groot-imam van Al-Azhar, Ahmed el-Taye, het “Menselijke Broederlijkheidsdocument” dat stelt dat alle religies “gewild zijn door God, in Zijn wijsheid”, waardoor Bergoglio een publieke daad van apostasie stelde en een nieuwe stap maakte richting de “eenmaking” van alle religies.

Bergoglio zakte op 4 februari af naar de ‘Globale Conferentie voor Menselijke Broederlijkheid’ in Abu-Dhabi, in de Verenigde Arabische Emiraten. Op de interreligieuze ‘Menselijke Broederlijkheidsbijeenkomst’ hield Bergoglio een toespraak, waarin hij heel vaak het woord “broederlijkheid” in de mond nam, maar niet één keer de naam “Jezus Christus.” Hij begon zijn spreekbeurt door naar de aanwezigen te verwijzen als “Moslimbroeders” en hij verwees naar zichzelf als “een gelovige die dorst naar vrede.” Opmerkelijk, want in de ogen van de Islam zijn christenen “ongelovigen.” Hij zei dat we samen de “ark van de broederlijkheid” moeten binnengaan, waarbij hij wellicht zinspeelde op een ‘ene-wereldkerk van broederlijkheid’. Hij benadrukte dat we allemaal behoren tot de “ene menselijke familie” en dat zonder religieuze vrijheid, we geen kinderen, maar slaven zijn van die menselijke familie. Bergoglio benadrukte de elementen die door de vrijmetselarij gepropageerd wordt: vrijheid, tolerantie, gelijkheid en broederlijkheid.

Op het einde ondertekende Bergoglio samen met el-Taye, de groot-Imam van de prestigieuze Al-Azhar universiteit in Caïro, het “Menselijke Broederlijkheidsdocument”, waarin, in het tweede punt, staat:

“Vrijheid is een recht van ieder persoon: ieder individu geniet de vrijheid van geloof, gedachte, uiting en daden. Het pluralisme en de diversiteit van religies, kleur, geslacht, ras en taal werd gewild door God, in Zijn wijsheid, waarmee Hij menselijke wezens creëerde. Deze goddelijke wijsheid is de bron waarvan het recht tot vrijheid van geloof en de vrijheid om anders te zijn van afstamt. Daarom, het feit dat mensen gedwongen worden om een bepaalde religieuze cultuur aan te hangen moet verworpen worden, alsook de oplegging van een culturele manier van leven die anderen niet accepteren;”

Bergoglio pleegde, door dit te ondertekenen, een publieke daad van apostasie, of geloofsafval, waardoor hij onmiddellijk automatisch geëxcommuniceerd werd. Apostasie is apostasie. Bergoglio ontkende dat enkel het christelijk geloof dé weg is naar de Hemel.

Maar Ik behoud mij in Israël een rest voor: zevenduizend man die hun knie niet gebogen hebben voor Baäl en wier mond hem niet heeft gekust. (1 Kon. 19,18)

“Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand komt tot de Vader tenzij door Mij.  (Joh. 14,6)

Jezus trad nader en sprak tot hen: “Mij is alle macht gegeven in de hemel en op aarde.Gaat dus en maakt alle volkeren tot mijn leerlingen en doopt hen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest en leert hun te onderhouden alles wat Ik u bevolen heb. (Matt. 28,18-20)

Later verscheen Hij aan de elf, terwijl zij aan tafel aanlagen. Hij maakte hun een verwijt van hun hardnekkig ongeloof, omdat zij geen geloof hadden geschonken aan degenen die Hem gezien hadden, nadat Hij verrezen was. Daarop sprak Hij tot hen: “Gaat uit over de hele wereld en verkondigt het evangelie aan heel de schepping. Wie gelooft en gedoopt is, zal gered worden, maar wie niet gelooft zal veroordeeld worden. (Marc. 16,14-16)

Nu komt het aan op de volharding der heiligen, van hen die de geboden van God en het geloof in Jezus trouw bewaren. (Apoc. 14,12)

Apostasie is apostasie, als je nu afvalt van het geloof in je huiskamer, of op de pauselijke troon, als je het nu doet uit angst om te worden vermoord door een Jihadi, of om gewoon je vrijmetselaarsidealen te verwezenlijken… De reden, de oorzaak of het motief kan verschillend zijn, maar het resultaat is hetzelfde: je wijst het geloof in de Ene Ware God af. De God die bestaat uit drie goddelijke personen: Vader, Zoon en Heilige Geest.

Indien je nu zegt dat God heeft gewild dat religies verschillend en vele zijn, dan ben je afgevallen van het geloof, omdat je zegt dat God onverschillig is tegenover religie: “het maakt niet uit welke religie je volgt.” De god die onverschillig is tegenover religie, is niet de Christelijke God. Door zo iets te zeggen, heb je als je god, de Vader van de Leugens, genomen.

Sommige van de meest fundamentele namen van God, die geen Christen kan ontkennen, is dat God Eén is, Goed, Waar, en dat Hij bestaat. Eén van deze ontkennen is apostasie.

In canon 1364 §1 staat dat apostaten, dus leden van de Kerk die afvallen van het geloof, een excommunicatie latae sententiae oplopen, zelfs al zou het een paus zijn. Dit is hoe de Paus van de Katholieke Kerk de Katholieken wilde beschermen tegen toekomstige pausen die zouden afvallen van het geloof. Als men nu gelooft dat het afreden van Benedictus geldig was of niet; als men nu gelooft dat Bergoglio de paus is of niet – nu kan men niet meer ontkennen dat Bergoglio een afvallige is.

Jorge Mario Bergoglio, beter bekend als “paus Franciscus” is zeer duidelijk een apostaat, een ongelovige, en niemand kan dat nu nog ontkennen. Het staat zwart op wit. 

En voor de mensen die altijd hebben geloofd dat hij de geldige paus was: dan is hij dat nu niet meer – door de daad van apostasie en de daaropvolgende excommunicatie verliest men zijn ambt.

Bergoglio is nu géén paus omwille van 4 redenen:

1. Ongeldig aftreden van Benedictus: hij heeft de ‘munus’, of het ambt zelf nooit afgewezen, enkel het ministerie, of de actieve uitoefening ervan.
2. Ongeldig conclaaf – er werd een conclaaf bijeengeroepen dat er nooit had mogen zijn, doordat het aftreden niet geldig was. Zelfs indien Bergoglio dan geldig was verkozen, was hij nog de paus niet.
3. Ongeldige verkiezing van Bergoglio middels samenzwering van de Mafia van Sankt Gallen, waardoor, als het conclaaf geldig was, de verkiezing toch ongeldig zou geweest zijn.
4. Publieke daad van apostasie, door te beweren dat God “alle religies heeft gewild”, waardoor, indien Bergoglio toch geldig tot Paus was verkozen in 2013, hij nu het ambt heeft verloren door automatische excommunicatie.

Moet er nog zand zijn?

Bron: From Rome

Uit de Catechismus van het Theologisch Modernisme, gebaseerd op de Encycliek Pascendi Dominici Gregis van de H. Paus Pius X:

Het (Eerste) Vaticaans Concilie verklaart in haar Dogmatische Constitutie van het Katholieke Geloof (2:1-3): „Indien iemand zegt dat het natuurlijk licht van de menselijke rede onbekwaam is het bestaan van de enige en ware God, onze schepper en meester, door middel van de geschapen dingen met zekerheid vast te stellen, hij zij anathema.” En voorts: „Indien iemand zegt dat het onmogelijk is of onnuttig dat de mens dankzij de goddelijke openbaring God en de aan Hem verplichte eredienst leert kennen, hij zij anathema.” En tenslotte: „Indien iemand zegt dat de mens niet door goddelijke macht verheven kan worden tot een kennis en volmaaktheid die de gewone natuur te boven gaan, maar alleen door een voortdurende ontwikkeling ‘vanuit zichzelf’ uiteindelijk kan en moet komen tot het bezit van al wat waar en goed is, hij zij anathema.”

V. — Hoe ontstaat volgens hen (de Modernisten) een openbaring en in welke betekenis?
A. — „Wat zou je, zeggen ze, anders kunnen verwachten voor iets dat voor openbaring doorgaat? Is het religieus gevoelen, zoals zich dat aan het bewustzijn toont geen openbaring zo niet het begin van een openbaring? Waarlijk, kan ‘God’ zoals het zich zij het uiterst vaag aan de ziel meedeelt, niet dezelfde religieuze betekenis hebben als de openbaringsgave?” En gaan ze verder: „Aangezien God zowel het doel als het begin van het geloof is, houdt deze openbaring in dat het geopenbaarde en de openbaarder die wij God plegen te noemen identiek zijn.”
V. — Welke bizarre conclusie volgt uit deze filosofie, of liever gezegd, uit deze Modernistische absurditeit?
A. — „Uit deze voorstelling van zaken volgt dat iedere godsdienst vanuit het voor deze godsdienst geldende perspectief dient te worden bekeken voor zowel het natuurlijke als bovennatuurlijke aspect. Dus iedere godsdienst, om het even welke, verdient ons aller respect!”