Een bom. Eind september is een nieuw financieel schandaal uitgebroken in het Vaticaan. De spilfiguur in deze zaak, Kardinaal Becciu uit de naaste kring rond Bergoglio, kreeg prompt zijn ontslag. Bergoglio ontnam hem zelfs zijn kardinaalshoed (die hij hem zelf had gegeven). Uit deze zaak blijkt echter dat Bergoglio ‘de paus van de armen’ een vertrouwelijke privé-rekening heeft met een grote som geld op, aangezien hij persoonlijk 20 miljoen Britse pond heeft verloren door oplichterij rond vastgoeddeals in Londen. Pausen hebben normaal geen privérekeningen met enorme bedragen op. Paus Johannes Paulus II  bijvoorbeeld, heeft nooit een eigen rekening gehad en liet na zijn overlijden bijna niets na. La Nuova Bussola Quotidiana schreef dat Bergoglio bij het buitengooien van Becciu handelde zoals een Zuid-Amerikaanse juntaleider, met methoden die hij al eerder toepaste op Müller, Burke, Comastri, Gänswein en vele anderen.

Kardinaal Becciu’s ontslag

Het begon op 24 september met als donderslag bij heldere hemel het ontslag van Kardinaal Becciu, Prefect van de Congregatie voor de Heiligverklaringen en voormalige afgevaardigde van het Vaticaanse Staatssecretariaat. Bovendien moest Kardinaal Becciu zijn kardinaalshoed afgeven aan Bergoglio en zijn kardinaalsrechten afstaan.

Volgens de aantijgingen sluisde Kardinaal Angelo Becciu, als tweede man van het Vaticaanse Staatssecretariaat, geld van Petrus’ Penning, de Vaticaanse Bank en de rekening van de Italiaanse Bisschoppenconferentie naar coöperatieven die in Sardinië beheerd werden door zijn broers, zo berichtte La Republicca op 24 september. Dit gebeurde systematisch. De fondsen in Sardinië werden drie keer doorgesluisd, waardoor geldstromen gecreëerd werden die moeilijk te traceren zijn.

De week ervoor berichtte La Verita nog over een mogelijke oplichting waarbij vier of meer Vaticaanse eigendommen in Londen – die in 2014 met hoge makelaarscommissies gekocht werden – betrokken zijn. La Nuova Bussola Quotidiana schrijft dat het bijzonder storend is dat de dossiers naar de pers werden gelekt, en dat Becciu “corrupt” wordt genoemd zonder dat hij zelfs aangeklaagd werd.

“Er is een publieke uitvoering van de straf zonder proces,” luidt het in de krant. En nog opmerkelijker: anderen die beschuldigd werden van gelijkaardige feiten, genieten nog steeds Bergoglio’s bescherming.

Kardinaal Becciu’s reactie

Kardinaal Angelo Becciu zei in een persconferentie op 25 september aan het H. Kind Maria Instituut vlakbij het Vaticaan dat Bergoglio hem beschuldigde van verduistering van geld, en van nepotisme of het bevoordelen van familieleden. Becciu noemde de 20-minuten durende audiëntie met Bergoglio “surreëel”. Hij zei:

“Tot 18:02 uur voelde ik mij een vriend en trouwe uitvoerder van de paus. Dan vertelde hij mij dat hij niet langer vertrouwen in mij heeft omdat magistraten hem vertelden dat ik daden van verduistering had gepleegd.”

Becciu ontkent dat hij iets misdaan heeft. Hij geeft toe dat hij 100.000 euro zond naar de Caritas stichting van zijn broer in zijn bisdom Ozieri, waar bisschop Corrado Melis aan Becciu bevestigde dat het geld correct was gebruikt. Tijdens de audiëntie vernoemde Bergoglio niet de vastgoeddeal in Londen.. Volgens Becciu werd géén geld van Petrus’ Penning (de caritatieve stichting van de paus waar jaarlijks een omhaling voor wordt gedaan in de kerken) gebruikt voor deze deal, zoals in de media wordt beweerd. Becciu werd tevens door Bergoglio gedwongen zijn kardinaalshoed af te geven en zijn kardinaalsrechten af te staan.

Hij vertelde op 25 september aan Il Messagero dat hij het verzoek van Bergoglio om opzij te stappen heeft aanvaardt, “in de geest van gehoorzaamheid en liefde voor de Kerk en de paus,” en hij voegde eraan toe:

“Ik ben onschuldig en ik zal het bewijzen.”

Becciu behoorde tot de innerlijke kring van de vrienden van Bergoglio, die hem daarom tot kardinaal benoemde. Hij verving Kardinaal Raymond Burke als Patron van de Soevereine Orde van Malta door Kardinaal Becciu, omdat Kardinaal Burke door Bergoglio in die Orde aan de kant werd geschoven na het uitbreken van het condoomschandaal rond Grootkanselier Boeselager.

De £20 miljoen van Bergoglio

Gisteren kwam echter een lijk uit de kast vallen met betrekking tot dit nieuwe zogenaamde financiële schandaal: Bergoglio zou zelf 20 miljoen Britse pond verloren hebben bij oplichterij rond een vastgoeddeal in Londen. Dit stond te lezen in Bergoglio’s favoriete krant La Republicca. Het gaat dus niet om geld uit de kas van Petrus’ Penning – de caritatieve stichting van de paus – , zoals beweerd wordt, maar om geld rechtstreeks afkomstig van Bergoglio’s privé-rekening. Dit is uiteraard een bom.

Het geld zou afkomstig zijn van een vertrouwelijke rekening van Bergoglio gebaseerd in het Verenigd Koninkrijk. De Italiaanse Vaticaanjournalist Marco Tosatti publiceerde hierover een artikel met als titel:

“Een rijke paus in een kerk die almaar armer is – Bergoglio’s zwarte fondsen?”

Hij schrijft dat La Republicca, misschien zonder het te beseffen, een groot verhaal te pakken heeft. In hun ‘zorg’ om de ‘arme paus’ te verdedigen, zogezegd een ‘zachtmoedige, geduldige, barmhartige mus, zo onschuldig als wat, die omringd wordt door gieren die bedriegen, verraden, uitbuiten,… – hebben ze niet weinig schade aan hem berokkend.

In het artikel op de voorpagina van de krant staat: “Hier is hoe het geld van de paus werd gestolen” met als ondertitel: “Ze verwijderden zelfs 20 miljoen Britse pond van de vertrouwelijke rekening van de paus.”

Tosatti schrijft in zijn verbazing: ”

We kunnen het niet geloven? Heeft de paus een vertrouwelijke rekening? Een bankaccount van 20 miljoen Britse pond? (20 miljoen pond, dat is ruim 25 miljoen Amerikaanse dollar). Maar dat zou betekenen dat de arme, egalitaire, pro-immigratie, ecologische paus eigenlijk vrij rijk is! En waar kwamen al die ponden vandaan? En waar dienen ze voor? En hoe komt het dat een paus een “vertrouwelijke account” heeft? In Britse pond? […]

Maar waarom in Britse pond? Wordt zijn salaris betaald door Queen Elizabeth II? Hoeveel verdachten… – mamma mia! – dankzij deze vastgoeddeals die gedaan werden in Londen…

Inderdaad: vanwaar komt al dat geld? Het zal hoogstwaarschijnlijk niet van een erfenis zijn, of van wat hij verdiende toen hij werkte als laborant in een chemiebedrijf voordat hij in het seminarie ging.

Tosatti merkt op dat Johannes Paulus II financieel ‘Solidarity’ steunde, maar hij deed dat niet via een ‘vertrouwelijke’ rekening.

“Maar zie je dat deze “zwarte fondsen” van Bergoglio (opzijgezet in een belastingsparadijs “alla carbonara e alla amatriciana” in ponden zijn omdat hij de euro en de dollar niet vertrouwt?

Tosatti schrijft dat La Republicca – door voortdurend uit te leggen dat Bergoglio bedrogen werd en continu misleid wordt in al zijn handelingen door een bende criminelen, ruim zeven jaar lang – Bergoglio lijkt te verdedigen, maar eigenlijk de geloofwaardigheid van de figuur van Bergoglio doet verliezen, indien hij zich door iedereen heeft laten bedriegen, inclusief zijn vrienden.

“En dit alles in een kerk die bestaat uit oplichters, criminelen en meer van dat gezelschap. Verontrustend, niet?”

Door te schrijven dat ze “£20 miljoen van hem stalen,” lijkt La Republicca te bevestigen dat er dieven rond hem waren, maar ook dat hij een schat aan het bewaken was, één van (wellicht meer dan) £20 miljoen in één van zijn vertrouwelijke rekeningen…

‘Strijd tegen corruptie’ zijn slechts holle woorden

Als er £20 miljoen verdwenen is van Bergoglio’s rekening, wil dat wellicht zeggen dat dit niet alles was. Het totale bedrag dat Jorge Mario Bergoglio dan op zijn privé-rekening had, ligt wellicht veel hoger.

Maar we kunnen ons ook afvragen met betrekking tot dit schandaal: heeft Bergoglio gewoon een slechte belegging gedaan, en straft hij zijn ‘vriend’ Becciu nu af, omdat hij zijn geld verkwist heeft in een oplichtingszaak?

Want met “strijd tegen corruptie” heeft dit niets te maken. De Braziliaanse Kardinaal Maradiaga – één van de leden van Bergoglio’s raad van kardinalen om de Curie te hervormen –  was ook betrokken in corruptieschandalen een aantal jaren geleden, maar die geniet nog steeds Bergoglio’s vriendschap en bescherming, en kreeg géén ontslag!

Het Italiaanse blad L’Espresso berichtte in 2017 dat Kardinaal Maradiaga in 2015 van de Universiteit van Tegucigalpa 600.000 dollar ontving als een soort “salaris” omdat hij kanselier van de universiteit was. De kardinaal werd ook beschuldigd van het verliezen van ruim $1,2 miljoen aan kerkelijke fondsen doorheen investeringen in enkele in Londen gebaseerde financiële bedrijven.

De zogezegde beloften van Bergoglio in 2013…

Bergoglio beloofde na zijn aantreden in 2013 de strijd aan te gaan met de homolobby in het Vaticaan, het seksueel misbruik in de Kerk en de financiële corruptie in het Vaticaan. En wat blijkt? Hij en een groot deel van zijn entourage blijken zelf betrokken bij de homolobby, mede doordat hij de homo-agenda steunt, hij doet niets aan het seksueel misbruik en neemt zelfs seksueel misbruikers in bescherming (Kardinaal McCarrick, Bisschop Zanchetta,…) en tot slot blijkt hij zelf een verborgen rekening te hebben met “zwarte fondsen”.

We kunnen ons de vraag stellen: wie gelooft deze man nu nog?

Bron: Stilum Curae, Gloria, CNA