Het is een zeer gedurfde en ernstige vraag, waar wij niet op zullen antwoorden. Maar we mogen ons die vraag stellen. Jezus waarschuwde de Farizeeën tegen de ene, eeuwige en nooit te vergeven zonde toen zij zijn wonderen toekenden aan Beëlzebub, waar Jezus volgens hen van bezeten was, terwijl Hij in werkelijkheid vol was van de Heilige Geest. Maar kan het omgekeerde ook niet gelden, wanneer men boze werken van de duivel steevast toekent aan ‘de Heilige Geest’? En laat dat nu precies zijn wat Bergoglio voortdurend doet, om iedere vorm van tegenstand tegen zijn zogenaamde ‘hervormingen’ de kop in te drukken en de mond te snoeren.
Lezen we even het Evangelie:
Eens bracht men Hem een bezetene die blind en stom was. Hij genas hem, zodat de stomme weer sprak en zag. 23 Al het volk was buiten zichzelf en zei: “Zou dit niet de zoon van David zijn?” 24 Maar de Farizeeën die dat hoorden, antwoordden: “Hij drijft de duivels alleen maar uit door Beëlzebub, de vorst der duivels.” 25 Omdat Hij hun gedachten kende, zei Hij tot hen: “Elk rijk dat innerlijk verdeeld is, vervalt tot een woestenij; en geen stad of huis, in zichzelf verdeeld, houdt stand. 26 Als nu de satan de satan uitdrijft, is hij met zichzelf in strijd: hoe kan zijn rijk dan standhouden? 27 Bovendien als Ik door Beëlzebub de duivels uitdrijf, door wie drijven uw zonen ze dan uit? Daarom zullen zij uw rechters zijn. 28 Maar als Ik door de geest Gods de duivels uitdrijf, dan is inderdaad het Rijk Gods tot u gekomen. 29 Of hoe kan iemand binnendringen in het huis van een sterke en zijn huisraad roven, als hij niet eerst die sterke heeft geboeid? Dan pas kan hij zijn huis leeghalen. 30 Wie niet met Mij is, is tegen Mij, en wie niet met Mij bijeenbrengt, drijft uiteen.
Matteus. 12,22-37
31 Daarom zeg Ik u: Iedere zonde en godslastering zal de mensen vergeven worden, maar lastering van de Geest zal niet vergeven worden. 32 Als iemand zich kant tegen de Mensenzoon, zal het hem vergeven worden, maar wie zich kant tegen de heilige Geest, zal geen vergiffenis verkrijgen, noch in deze, noch in de komende wereld. 33 Gesteld dat de boom goed is, dan is ook zijn vrucht goed; gesteld echter dat de boom ziek is, dan ook zijn vruchten; want aan de vrucht kent men de boom. 34 Adderengebroed! Hoe zouden er, slecht als gij zijt, uit uw mond goede woorden kunnen komen? Want de mond spreekt waar het hart van overloopt. 35 Een goed mens brengt uit zijn schat van goedheid goede dingen tevoorschijn, maar een slecht mens uit zijn schat van slechtheid slechte dingen. 36 Ik zeg u: Van ieder onnut woord dat de mensen spreken, zullen zij rekenschap moeten afleggen op de dag van het oordeel, 37 want naar uw woorden zult gij gerecht bevonden en naar uw woorden zult gij geoordeeld worden.”
De Farizeeën lasterden de Heilige Geest door systematisch en met volle overtuiging de werken van de Geest en z’n goede vruchten – in bovenstaand geval de Geest die door Jezus werkte bij het uitdrijven van demonen, en dus mensen bevrijdde van hun bezetenheid – toe te kennen aan Beëlzebub of Satan. Maar omgekeerd kan in feite ook: men kan ook de Heilige Geest lasteren door de werken van de duivel en de rotte vruchten daarvan systematisch en met volle overtuiging toe te kennen aan de Heilige Geest. Dat komt op hetzelfde neer.
Steeds wordt door Bergoglio en de modernisten gesproken over de ‘geest van Vaticanum II’, en de ‘geest’ die zorgt voor ‘verrassingen’, de ‘Heilige Geest’ die hun ‘nieuwigheden’ (= ketterijen) zou ingeven tijdens de synodes enz. De ‘Heilige Geest’ die bezieler zou geweest zijn van het rampzalige Vaticanum II…
Reeds in augustus 2013 zei Bergoglio:
Denk eens na over paus Johannes XXIII. Hij zag eruit als een goede herder. Hij heeft gehoorzaamd aan de Heilige Geest. Maar hebben wij 50 jaar later alles gedaan wat de Heilige Geest ons in het Concilie vertelde? Is het geëffectueerd? Nee, wij vieren het jubileum, richten een monument op, zolang het ons maar niet lastig valt. We willen niet veranderen. Bovendien willen sommige mensen terug. Dit is koppigheid. Dit noemen wij een poging om de Heilige Geest te temmen, dit is wat wij dwaasheid en traagheid van hart noemen.
Johannes XXIII werd door Bergoglio heilig verklaard zonder één bewezen mirakel.
Zelfs Paulus VI zei na afloop van dat concilie dat de ‘rook van Satan de Kerk was binnengekomen’, de H. Pater Pio had ook geen goede woorden over voor dat concilie (hij noemde het ‘een tijd van duisternis’), en Kardinaal Ratzinger gaf in 2000 toe dat er nog een niet vrijgegeven deel van het Derde Geheim van Fatima was, waarin Onze Lieve Vrouw sprak over een ‘slecht concilie’…
Maar mensen die terugkeren naar de traditie, naar de prachtige liturgie van vóór 1965 (die teruggaat naar de tijd van de Apostelen), naar de Catechismus van vóór het Concilie – met de gezonde Leer, die zouden volgens Bergoglio ingaan tegen de Heilige Geest?
Over het ketterse einddocument van de Jeugdsynode in 2018 zei Bergoglio bvb.:
Nu geeft de ‘Geest’ ons het document om in onze harten te werken.”
Vaak wordt gewoon vaagweg ‘geest’ gezegd. Op 15 oktober sprak Bergoglio tegen een groep Franse priesters:
De synode is geen parlement, dat wil ik duidelijk maken, het is iets anders. Waarom is het geen parlement? Want de belangrijkste figuur op de Synode is de Heilige Geest. We spreken, maar het is geen parlement. De synode is een moment van genade, een proces geleid door de Geest die alles nieuw maakt, die ons bevrijdt van wereldsgezindheid, van onze afsluitingen, van onze repetitieve pastorale patronen en van angst. Hij vraagt ons ons af te vragen wat God op dit moment, vandaag, tegen ons wil zeggen en in welke richting hij ons wil leiden. God, wat vertelt hij me vandaag? Vandaag, niet gisteren. Wees geen ‘indiëtristen’: terug naar gisteren. Nee, vandaag, kijkend naar de toekomst.”
Maar, zoals we allemaal reeds weten worden die synodes – ook deze die nu aan de gang is – alles behalve geleid door de Heilige Geest. De uitgang van de synodes is reeds bepaald door een vooraf vastgelegde agenda die zéker niet van God komt. De dubbelzinnige en soms ronduit ketterse synoderapporten en exhortaties zijn zeker niet het werk van de H. Geest.
De modernisten van vandaag (waaronder dus Bergoglio) misbruiken steeds maar de ‘Heilige Geest’ door hun boze werken, hun verdraaiingen van de waarheid, goedpraten van de zonde en de introductie van dwalingen en ketterijen in woord en geschrift aan de Heilige Geest toe te schrijven.
Ja… Niemand denkt hieraan, maar de vraag kan gesteld worden of Bergoglio de Heilige Geest hierdoor lastert. Indien het zo zou zijn, dan heeft dat uiteraard zeer zware consequenties.
RESTKERK 2013- 2025 
17 reacties op “Lastert Bergoglio tegen de Heilige Geest?”
Jacob de Meerdere,
Beste broeders en zusters,
U weet zo goed gelijk ik dat maar geldige vicaris paus kan zijn, die onze opperpriester God Heer Jezus maar kan erkennen.
Bergoglio de valse profeet is Vaticaanse zetel gezet door oud president barak Obama, een moslim die zijn eed als moslim president op de bijbel deed wat onwettig was.
Bergoglio die moslims op hun schoenen kust.
Wie is deze afgod allah, hij is inderdaad het beest die een coup probeerde op eeuwige Almachtige Vader en mislukte.
Werd door aartsengel Michael op bevel va A E Vader op de aarde geworpen.
Het beest zijn tijd dringt en door de Heilige Maagd Moeder en Mama van God Heer Jezus zijn kop worden ingetrapt en geboeid naar de H E L gebracht worden met al zijn mens demonen-volgelingen.
Dan is het grootste leed wellicht voorbij zijn?
Dit is onze vrije meningsuiting.
Naar verluidt heeft Obama nadien in kleine kring de eed herhaald met de Koran. Maar zelfs als dat niet waar is heeft het niets te betekenen dat hij op de Bijbel zwoer, want het gaat om de onderliggende intentie.
Het is mijn overtuiging dat eenieder die in de Hel zit tegen de Heilige Geest heeft gelasterd. Die zonde is geen daad maar een houding van een voortdurend zich verzetten tegen Gods genadegaven. Is uiting van een rebelse houding onder het motto van “Ik ben een god in het diepst van mijn gedachten”. In het Boek der Waarheid staat dat Bergoglio zelf-geobsedeerd is. Zijn universum beperkt zich tot zijn eigen «ik» en ziet andere mensen als figuren uit een tekenfilm, niet als mensen van vlees en bloed en zeker niet als geliefde kinderen van God. Een ander woord voor zijn conditie is “diabolisch narcisme”.
Er dient volgens ons toch een (hoewel dun) onderscheid gemaakt te worden tussen zonde tegen de Heilige Geest en lasteren tegen de H. Geest (zie ook catechismus). Zonde tegen de H. Geest is een zonde begaan uit loutere boosheid, niet uit zwakte of drift, en gaat recht in tegen de genade van de H. Geest en de goddelijke barmhartigheid. De zes zonden tegen de H. Geest zijn:
1. aan de goddelijke genade en aan zijn zaligheid wanhopen
2. op de goddelijke barmhartigheid zonder deugden of goede werken vertrouwen
3. de welbekende waarheden van het geloof bestrijden
4. de deugd van de naaste benijden
5. hardnekkig zijn in de boosheid
6. het berouw of de boetvaardigheid verachten.
In principe kunnen deze zonden nog vergeven worden, door een bijzondere genade. Judas bvb. bleef hardnekkig in de boosheid (hij was een dief) en wanhoopte aan de zaligheid na zijn verraad. Dit heeft hem de das omgedaan.
Vanuit zonde tegen de H. Geest kan lasteren tegen de H. Geest volgen: die de reeds erge toestand nog verzwaart en welke zonde nooit meer kan vergeven worden, doordat men vanaf dan definitief volhardt in de boosheid tot aan de dood, en rechtstreeks (in woord en geschrift) strijdt tégen de Heilige Geest: de werken van de H. Geest (ook private openbaringen bvb.) (systematisch en publiekelijk) toekennen aan Satan (zoals de Farizeeën deden; Jezus woorden waren volgens hen ingegeven van de duivel; zijn werken geschiedden volgens hen met de hulp van de duivel); ofwel het spiegelbeeld daarvan: de werken van de duivel (systematisch en publiekelijk) toekennen aan de H. Geest.
Lasteren tegen de H. Geest geschiedt uit loutere boosheid, en is ook een zonde tegen de H. Geest. Maar niet elke zonde tegen de H. Geest is lastering van de H. Geest. In het Boek der Waarheid worden diegenen die niet in geloven in deze boodschappen door de Heer vaak gewaarschuwd om ze niet publiek af te gaan doen als zijnde van Satan afkomstig, want dat men daardoor zich wel eens de eeuwige zonde op de hals zou kunnen halen. Het beste is – als men er niet in gelooft – zich gewoon distantiëren, ze aan de kant te schuiven (en te zeggen: ik geloof daar niet in) en er verder over zwijgen.
Bedankt voor deze verduidelijking. Daar valt geen speld tussen te krijgen.
Een reden temeer om die zak can een Bergoglio een ferme stamp onder zen kl. te geven…!
Ik bid liever voor zijn bekering.
Euhmm, die gaat zich nooit bekeren…
Ik ontvang om te twee maanden het informatieboekje over de verschijningen tot vandaag over Medjugorje. Daarin heeft de huidige paus een artikel geschreven voor jongeren. Ik heb het artikel gelezen waar hij uitgaat van de Evangelietekst ( Mt 11: 28), waar Jezus zegt ik ben nederig van hart. Dat artikel is goed geschreven en zeer opbouwend voor die jongeren. Hij schrijft : gaat met een open hart naar Jezus. Dit kan m’n moeilijk negatief noemen. Over al zijn artikelen kan ik natuurlijk niet beoordelen.
De Farizeeën konden van tijd tot tijd ook uiterlijk schijnbare goede dingen zeggen of schrijven.
De huidige Zionisten ! Daar is nooit iets goeds van gekomen…!
Het is een wolf in schaapskleren & vooral een dubbele persoonlijkheid… Nee, geen eieren van deze boer…
Dat klopt wat je schrijft, Jezus noemde hen witgekalkte graven, en zij die de sleutel van de kennis hadden weggenomen. Ze hadden zich op de troon van God gezet. Uiterlijk waren ze inderdaad zeer vroom en in de kerk kom ik wekelijks zo’n mensen tegen. Ze zijn godsvruchtig maar verloochenen het wezen ervan schreef de apostel Paulus, ze hadden een dood geloof. Natuurlijk en dat heb ik ook geschreven heb ik alleen maar dat artikel van de paus gelezen, en niet al zijn artikelen. Maar op basis wat ik toen las viel niets verkeerds op. Maar bij theologen heb je dat soms ook.
In het Evangelie can vandaag 21/10 heeft Jezus inderdaad tegen hen al van jetje gegeven…
Ooit las ik het volgende (in eigen woorden beschreven, geen letterlijk citaat): “Wie zich zorgen maakt of hij of zij tegen de Heilige Geest gezondigd heeft, heeft dat niet gedaan. Alleen wie zich daar geen zorgen over maakt, kan dit gedaan hebben.” Daaruit begreep ik dat mensen die bezorgd zijn over de zwaarte van hun zonde gered zijn of op zijn minst nog kans maken op redding. Wie zondigt zonder bezwaar van het geweten of angst voor de straf, is echter verloren.
Vandaar mijn vraag: is het waar wat ik ooit las en is mijn conclusie als gevolg ervan juist ?
Dat kan enigzins kloppen, omdat de zonde vnl. niet kan vergeven worden omdat de persoon daar nooit berouw over zal hebben, hij is zo overtuigd van zijn gelijk (zoals de Farizeeën). Lasteren tegen de H. Geest kun je maar als je reeds zeer diep in het kwaad verstrikt zit (zie zonden tegen de H. Geest).
Nog een bedenking: wat hier te lezen valt, is echt wel serieuze materie. Neem de uitleg over het verschil tussen zondigen en lasteren tegen de Heilige Geest. Voor veel mensen is dit te hoog gegrepen en dat zeg ik niet denigrerend. Ik denk bijvoorbeeld aan mijn mama, een lieve vrouw van 82 jaar die heel gelovig is, maar met zulke materie nooit in aanmerking kwam. Ze gelooft rotsvast in Maria, maar weet absoluut niks over de toch wel beangstigende boodschappen van Maria bij haar verschijningen. Ze gelooft rotsvast in de verschijning aan Bernadette in Lourdes, maar weet niet dat Maria er sprak over wereldpolitiek en toekomstig onheil als de mens zich niet zou bekeren. Voor haar verscheen Maria aan Bernadette als bewijs dat God kiest voor eenvoudige mensen en niet voor corrupte machthebbers. Dat is natuurlijk ook waar, maar de boodschappen gaan veel dieper dan alleen dat. Ik hoop in elk geval dat mijn overleden papa, die niet sterk gelovig was, gered is en mijn mama, die openlijk gelovig is, gered zal worden. Daar bid ik ook voor.