Jorge Bergoglio heeft een brief geschreven aan LHBT-Katholieken (Lebisch, Homoseksueel, Biseksueel, Transgender), die werd afgegeven aan de dissidente Jezuïet vader James Martin, waarin hij verklaarde dat een “selectieve Kerk een sekte is” en hij de afwijzing van zogenaamde “LHBT-katholieken” door de Kerk betreurde. De toon voor de komende ‘Synode van de synodes’ of Bergoglio’s Synodale Weg voor de hele Kerk is gezet (in oktober 2022 vind de continentale fase plaats; in oktober 2023 de slotfase in Rome). Op de website SynodResources.org werden reeds drie “getuigenissen” gepubliceerd van “katholieke homoseksuele of lesbische koppels die kinderen adopteerden.” Homoseksualiteit (niet homofilie) zal tijdens en na de synode nog méér worden vergoelijkt, gepromoot en aanvaard.

Mensen met homofiele gevoelens worden eerst en vooral niet afgewezen door de Kerk, maar met liefde omarmd. Ze worden aangemoedigd om de kuisheid te blijven nastreven en hun kruis van de homofiele neiging, die een tegennatuurlijke bekoring is, met geduld te dragen, maar daar niet op in te gaan.

Maar de huidige hiërarchie wil natuurlijk dat homoseksualiteit – of zoals Kardinaal De Kesel het stelde – de ‘seksualiteitsbeleving van de homofiele mens – voortaan wordt aanvaard en omarmd door de Kerk – iets dat intrinsiek verkeerd en dus onkuis is, omdat het tegennatuurlijk is en dus tegen Gods plan omtrent seksualiteit (het voortbrengen van kinderen) ingaat. Homoseksuele handelingen zijn gewoonweg walgelijk. De wet uit het Oud Verbond loog er niet om.

James Martin, die in 2017 reeds door Bergoglio werd benoemd tot de Vaticaanse Dicasterie voor Communicatie, is reeds jaar en dag een prominente LHBT-promotor. De twee hadden in 2019 nog een privé-audiëntie. Martin schreef op 5 mei een brief naar Bergoglio, waarin hij namens het op 1 mei (5 dagen eerder!) opgerichte LHBT-organisatie ‘Outreach’ vroeg of hij wilde antwoorden op een paar van “de meest algemene vragen die hij vaak gesteld krijgt door LHBTQ-katholieken en hun families.”

De drie vragen luidden aldus:

1. Wat is volgens u het meest belangrijke dat LHBT mensen moeten weten over God?

2. Wat zou u graag hebben dat LHBT mensen weten over de Kerk?

3. Wat zou u zeggen tegen een LHBT katholiek die een afwijzing van de Kerk heeft ervaren?

Bergoglio antwoordde op 8 mei (dat is 3 dagen later, terwijl de dubia-kardinalen – waarvan er al 2 overleden zijn – al ruim 2000 dagen wachten op een antwoord op hún vragen):

Beste broeder,

Bedankt voor uw mail. Wat betreft uw vragen, komt mij een heel eenvoudig antwoord voor.

1.God is Vader en hij verloochent geen van zijn kinderen. En “de stijl” van God is “nabijheid, barmhartigheid en tederheid”. Op deze manier (of langs dit pad) zul je God vinden.

2. Ik zou graag willen dat ze het boek Handelingen van de Apostelen lezen. Daar vinden ze het beeld van de levende kerk.

3. Ik zou willen dat ze het niet zouden herkennen als de “afwijzing van de kerk”, maar in plaats daarvan “van mensen in de kerk”. De kerk is moeder en roept al haar kinderen bij elkaar. Neem bijvoorbeeld de gelijkenis van degenen die voor het feest waren uitgenodigd: “de rechtvaardigen, de zondaars, de rijken en de armen, enz.” Een “selectieve” kerk, een van “zuiver bloed”, is niet de Heilige Moederkerk, maar eerder een sekte. Bedankt voor alles wat je doet. Ik bid voor u, doe dat alstublieft voor mij. Moge Jezus u zegenen en moge de Heilige Maagd u beschermen.

Broederlijk,

Franciscus

Opvallend is vooral het derde antwoord. Bergoglio laat hier duidelijk doorschemeren dat hij een kerk wil waar zonde vergoelijkt wordt: iedereen moet er welkom zijn – een kerk van zuiver bloed is volgens hem een “sekte”. Het komt min of meer overeen met Bergoglio’s begrip van ‘de gemeenschap van heiligen’, welke volgens hem ook ‘diegenen die het geloof verloochend hebben, de apostaten, de vervolgers van de Kerk en de godslasteraars omvat, zoals hij zei tijdens zijn hemeltergende algemene audiëntie op Maria Lichtmis. Bergoglio kan dat misschien hopen, maar op Oordeelsdag zal hij dan toch nog raar opkijken.

De zondaars – ook mensen met homofiele neigingen – worden al 2000 jaar lang verwelkomd in de kerk, op voorwaarde dat er berouw is en een goede biecht wordt gesproken over de begane zonden, en er de intentie is van niet meer te zondigen – zoals ook Jezus zei tegen de overspelige vrouw: “Gaat, en zondigt voortaan niet meer”. Maar dat is voor de huidige (valse) hiërarchie niet voldoende. Het tweede deel van die uitspraak van Jezus willen zij schrappen en vervangen door: “Gaat en zondigt maar verder, God is toch barmhartig”.

In december vorig jaar nog prees Bergoglio de dissidente pro-abortus LHBT-non Jeannine Gramick en haar LHBT-organisatie News Ways Ministry de hemel in, terwijl hij in januari Aartsbisschop Morandi uit de (toenmalige) Congregatie van de Geloofsleer gooide omwille van diens (correcte) standpunt over homoseksualiteit. Gramick en haar beweging werd echter in 1999 onder Paus Johannes Paulus II veroordeeld: ze werd door Kardinaal Ratzinger – de toenmalige Prefect van de Congregatie van de Geloofsleer – permanent verboden om nog pastoraal werk te verrichten met homoseksuele personen, en ze mochten ook geen ambt meer bezetten in hun eigen religieuze instituten. Dus: het zoveelste mes in de rug van Benedictus. Die man kent geen schaamte.

Bergogio’s standpunt omtrent homoseksualiteit is ondertussen wel goed bekend voor diegenen die hun ogen een beetje open hebben.

_{Bron: LifeSiteNews}