Het doorgaans goed geïnformeerde Rorate Caeli wist te melden dat het Kapittel van de Sint-Pietersbasiliek van Rome overweegt om de Tridentijnse Mis (de Traditionele Latijnse Mis) te verbieden in heel de basiliek.
Sinds de tijd van Constantijn, toen de vervolging van de Christenen eindigde en de eerste Basiliek op de Vaticaanse Heuvels werd gebouwd bovenop het graf van de Prins van de Apostelen, was het hoogtepunt van de pelgrimage gemaakt door ontelbare priesters “ad limina apostolorum” de mogelijkheid van het opdragen van een persoonlijke private Mis in de Sint-Pietersbasiliek. Dit duurde zelfs voort na Vaticanum II.
Sinds tenminste de tijd van Paus Johannes Paulus II was het mogelijk om een Traditionele Latijnse Mis te celebreren in de crypte, en Paus Benedictus XVI zorgde ervoor dat de Mis kon gecelebreerd worden aan de zijaltaren in de Basiliek zelf. Maar daar kan nu een einde aan komen.
Vragenlijst
Eveneens zijn sinds korte tijd de antwoorden bekend van de Franse bisschoppen op de vragenlijst omtrent de toepassing van Summorum Pontificum van Paus Benedictus (dat toelating verleent voor het celebreren van de Traditionele Latijnse Mis): ze zouden het liefst Summorum Pontificum afgeschaft zien…
Het antwoord van de Nederlandse en Belgische bisschoppen is nog niet bekend.
RESTKERK 2013- 2025 
2 reacties op “Vaticaan overweegt het verbieden van de Traditionele Latijnse Mis in de Sint-Pietersbasiliek”
“De Nieuwe Misorde vertegenwoordigt [als antithese op de traditionele Latijnse Mis], zowel in het geheel als in onderdelen, een opvallende koers die zich verwijdert van de Katholieke theologie van de Heilige Mis, zoals deze werd geformuleerd tijdens de 22e zitting van het Concilie van Trente [in het jaar 1562]. De ‘canons’ van de definitief vastgestelde ritus hadden in die tijd als doel een onoverkomelijke barrière op te werpen tegen elke ketterij die de ongeschondenheid van het Mysterie zou kunnen aantasten.” Met deze woorden richtten Kardinaal Ottaviani, Emeritus Prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer, en Kardinaal Bacci, hoofdredacteur van de encycliek “Veterum sapientia” van Paus Johannes XXIII, zich op 3 september 1969 tot Paus Paulus VI en overhandigden hem de “Breve Esame Critico del Novus Ordo Missæ pro Manuscripto” (kort kritisch onderzoek van de NOM), enkele weken nadat deze van kracht was geworden.
Hoe deze wijzigingen hun beslag hebben gekregen werd door Paus Benedictus XVI, toen nog de prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer, in zijn voorwoord toegelicht van de Franse vertaling uit 1992 van Klaus Gamber’s boek: “De Hervorming van de Roomse Liturgie”. Tot aller verbazing werd dat voorwoord door de uitgever weerhouden, en luidde aldus: “Ook ik heb die beginperiode meegemaakt. Ik spreek uit eigen ervaring, want ook ik heb die periode beleefd met al zijn hoop en verwarring. En ik heb gezien hoe willekeurige deformaties van de liturgie diepe pijn hebben veroorzaakt bij individuen die volledig geworteld waren in het geloof van de Kerk.” Deze opmerking sluit aan bij wat hij op de drempel van het millennium in de “Geest der Liturgie” opmerkt: “Ieder die tegenwoordig het blijvend bestaan van de oude Latijnse liturgie bepleit of eraan deelneemt wordt als een lepralijder behandeld. Elke vorm van tolerantie eindigt hier. In de geschiedenis heeft zich nog nooit iets soortgelijks voorgedaan. Door dit te doen verachten en herschrijven we het hele verleden van de Kerk.”
En nog steeds zegt de meerderheid van de priesters en gelovigen dat we, Bergoglio, deze ketterse paus met alle respect moeten behandelen, immers God (waar ze nog nauwelijks in geloven) heeft hem als paus aangesteld! Denk maar niet dat het glooiende pad naar beneden toe reeds is afgelegd. Het enige voordeel van deze beslissing om de Latijnse Mis te verbieden is dat Bergoglio kleur heeft bekend, de kleur van een Modernist.
Paus Franciscus wil de Tridentijnen, de Tridentijnse Rooms Katholieken, de gelovigen die het universele Tridentijnse Rooms Katholieke geloof belijden uit de kerk zetten. Dat is als leider van de Rooms Katholieke kerk zijn goed recht. De Paus gaat over de organisatie van de kerk, maar de Paus gaat niet over de inhoud van het Rooms Katholieke geloof. De Paus kan de gelovigen die het universele Rooms Katholieke geloof belijden de kerk uit jagen, maar Paus Franciscus kan deze gelovigen nooit hun universele Tridentijnse Rooms Katholieke geloof ontnemen. De universele Tridentijnse Rooms Katholieke gelovigen zullen altijd trouw blijven aan de Heilige stoel, maar deze gelovigen zullen niet trouw blijven aan een antikatholieke paus. Paus Franciscus zal daarom de geschiedenis ingaan als de paus die een schisma veroorzaakte in de Rooms Katholieke Kerk.