De kerkelijke vorm van Juan Perón – over de ‘intercommunie’

De Valse Profeet – hij die zich voordoet als de leider van Mijn Kerk – staat klaar om de kleren te dragen die niet voor hem gemaakt werden. Hij zal Mijn Heilige Eucharistie ontwijden en zal Mijn Kerk in tweeën delen, en daarop nog eens halveren.

Jezus Christus, 8 maart 2013, 5 dagen vóór de verkiezing van Bergoglio

Afgelopen weken leek Bergoglio weer even zijn “orthodoxe” kant te tonen aan de Kerk. Hij zei o.a. dat homoseksuelen niet naar het seminarie mogen, en vergeleek abortus met de eugenetica van de nazi’s. Als Bergoglio, die zichzelf op een dag twee keer kan tegenspreken, iets zegt dat orthodox lijkt, dan moeten we altijd de Perón-regel in het achterhoofd houden:

Uit ‘The Dictator Pope‘:

Het Peronisme (de politieke beweging van Buenos Aires uit de tijd van de Argentijnse dictatuur) helpt om Bergoglio’s ergerniswekkende gewoonte uit te leggen van het diametraal tegenspreken van zichzelf van de ene dag op de andere:

Het verhaal gaat dat Perón, in zijn gloriedagen, eens voorstelde om een neefje in te leiden in de mysteries van de politiek. Hij bracht de jonge man met hem mee toen hij een delegatie van communisten ontving. Nadat hij hun standpunten had gehoord vertelde hij hen: “Jullie hebben heel erg gelijk.” De volgende dag ontving hij een delegatie van fascisten en antwoordde opnieuw op hun argumenten: “Jullie hebben heel erg gelijk.” Dan vroeg hij zijn neefje wat hij dacht en de jonge man antwoordde: “Je hebt met twee groepen gesproken die diametraal tegenovergestelde opinies hebben en je vertelde hen beiden dat je akkoord gaat met hen. Dit is totaal onaanvaardbaar.” Perón gaf ten antwoord: “Jij hebt ook helemaal gelijk.”

Een anekdote zoals dit is een illustratie van waarom niemand Bergoglio kan inschatten tenzij hij de traditie van de Argentijnse politiek begrijpt, een fenomeen los van de ervaring van de rest van de wereld; de Kerk werd verrast door Francis omdat het niet de sleutel had tot hem: hij is Juan Perón in kerkelijke vorm. Diegenen die hem anders trachten te interpreteren missen het enige relevante criterium.

Deze regel is bij Bergoglio ALTIJD van toepassing. Hij zegt eerst A, dan zegt hij B, maar hij denkt en doet in werkelijkheid C.

Een zeer goed voorbeeld is de praktijk van Communie voor protestanten. De Duitse bisschoppenconferentie had hier een ‘oriëntatieregel’ voor goedgekeurd, met 2/3 meerderheid. Dit werd vervolgens aan het Vaticaan voorgelegd, waar het door de prefect van de Congregatie van de Geloofsleer, Mgr. Luis Ladaria, en onder het goedkeurend oog van Bergoglio, werd afgekeurd. De ‘neo-orthodoxe’ katholieke wereld juichte en dacht bij zichzelf: zie je wel, paus Franciscus is op dit vlak orthodox!” Maar dat was buiten Bergoglio gerekend.

Op 21 juni, tijdens zijn terugvlucht van een oecumenische ontmoeting met de Wereldraad van Kerken in Genève, zei hij tijdens het bekende vragenuurtje op het vliegtuig dat “onder de Code van de Canonieke Wet, het aan de bisschoppen is om te beslissen onder welke omstandigheden Communie kan uitgereikt worden aan niet-katholieken”, en “niet de lokale bisschoppenconferenties”. Uiteraard weer een leugen, want de Canonieke Wet voorziet deze regel niét. Bergoglio voegde er vervolgens aan toe dat indien bisschoppenconferenties zo’n kwestie behandelen, dit “snel universeel wordt”.

Bergoglio is dus niet tégen Communie voor protestanten, maar hij is er tegen dat een bisschoppenconferentie hier een beslissing over neemt. Hij schuift de verantwoordelijkheid voor deze beslissing in de schoenen van de “lokale bisschop”. Opnieuw één van zijn “decentralisaties”, maar nu nog een stap verder, tot op niveau van de bisschop. Bij Amoris Laetitia schuift hij de beslissing om Communie toe te dienen aan de zogenaamde hertrouwde gescheidenen in de schoenen van de bisschoppenconferenties. Vandaar dat de Bisschoppen van Malta, België en Argentinië openlijk de communie voor hetrouwde gescheidenen hebben toegestaan, terwijl ze bijvoorbeeld in Polen de leer van de Kerk hebben herbevestigd. Bergoglio speelt het slim en sluw: op die manier kan niemand hem (voorlopig) formeel beschuldigen van ketterij of afvalligheid, maar bevordert hij ketterij, en zaait hij chaos en verdeeldheid, of anders gezegd: creëert hij een schisma.

Dit sluit dan ook volledig aan bij de profetie uit het Boek der Waarheid van 8 maart 2013 (5 dagen voordat Bergoglio “verkozen” werd):

Hij [Bergoglio] heeft zijn positie zorgvuldig gemanipuleerd en spoedig zal, te midden van zijn luisterrijk hof, zijn hoogdravende gedrag gezien worden. Zijn trots, arrogantie en zelfobsessie zullen in het begin zorgvuldig voor de wereld verborgen worden. In de buitenwereld zal er een zucht van opluchting te horen zijn, als de trompetten schallen om zijn ambtstermijn als hoofd van Mijn Kerk aan te kondigen. Mijn Lichaam is Mijn Kerk, maar het zal niet aan Mij, Jezus Christus, zijn dat hij zijn trouw belooft, want hij bezit geen enkele liefde voor Mij. Zijn trouw gaat uit naar het Beest en hoe zal hij Mijn gewijde dienaren, die hem zullen steunen, uitlachen en bespotten. Hij, die het waagt in Mijn tempel plaats te nemen, en die door de Boze gestuurd werd, kan de waarheid niet spreken want hij komt niet van Mij. Hij werd gestuurd om Mijn Kerk te ontmantelen en in kleine stukjes te scheuren voordat hij, met zijn verachtelijke mond, deze zal uitspuwen.

Mijn Lichaam is Mijn Kerk. Mijn Kerk is nog in leven, maar enkel diegenen die de waarheid spreken en zich houden aan het heilig Woord van God, kunnen deel uitmaken van Mijn Kerk op aarde. Nu door de Stoel van Petrus de ultieme belediging tegenover Mij, Jezus Christus, zich zal gaan manifesteren, zullen jullie eindelijk de waarheid vatten. Het Boek der Waarheid, aan Daniël voorzegd voor de eindtijd, zal door leden van Mijn Kerk niet lichtzinnig opgenomen worden, want de inhoud ervan zal Mijn geliefde gewijde dienaren tegen de borst stuiten zodra zij beseffen dat Ik de waarheid spreek.

De Valse Profeet – hij die zich voordoet als de leider van Mijn Kerk – staat klaar om de kleren te dragen die niet voor hem gemaakt werden. Hij zal Mijn Heilige Eucharistie ontwijden en zal Mijn Kerk in tweeën delen, en daarop nog eens halveren. Hij zal zich inspannen om die trouwe volgelingen van Mijn geliefde Heilige Plaatsbekleder, Paus Benedictus XVI, die door Mij aangewezen werd, af te schepen. Hij zal al diegenen uitroeien die trouw zijn aan Mijn Leer, en hen voor de wolven gooien.