Bergoglio loochende de afgelopen maanden opnieuw een aantal keer het bestaan van de eeuwige verdoemenis in de Hel. Hij zei onder andere dat het Laatste Oordeel niet moet gevreesd worden omdat aan het eind van ons leven er de “barmhartige Jezus” is en dat alles zal gered worden (vermoed wordt: de hele schepping), waarbij ‘alles’ door de persdienst van het Vaticaan werd benadrukt. Enkele maanden eerder zei Bergoglio dat God op het einde de hele mensheid zal verwelkomen om te wonen bij hem in “Zijn Tent.”  Reeds in november vorig jaar zei hij dat de eeuwige verdoemenis “geen martelkamer” is en in maart 2015 zei hij in een interview dat de ziel die niet wordt gered ophoudt te bestaan. 

In de belangrijke krant “La Repubblica”, waarvan Eugenio Scalfari de stichter is, vertelde Scalfari op 9 oktober in volgende termen over wat hij ziet als een “revolutie” in dit ‘pontificaat’, in bewoordingen die afgeleid zijn van zijn frequente conversaties met hem:

“Paus Franciscus heeft de plaatsen waar de zielen naartoe zouden moeten gaan naar de prullenmand verwezen: hel, vagevuur, hemel. Het idee dat hij heeft is dat zielen die door kwaad gedomineerd worden ophouden te bestaan, terwijl diegenen die van kwaad werden verlost in de zaligheid zullen opgenomen worden, God aanschouwend.”

Direct daarna merkte hij op:

“Het universele oordeel dat in de traditie van de Kerk bestaat wordt daarom beroofd van z’n betekenis. Het blijft een eenvoudig voorwendsel dat aanleiding gegeven heeft tot prachtige schilderijen in de geschiedenis van de kunst. En niets anders. “

Bergoglio wil echter niet af van de uitersten van hel en hemel, maar hij verdraait de betekenis en geeft aan dat iedereen toch naar de hemel zal gaan.

Op woensdag 11 oktober zei Bergoglio tijdens de algemene audiëntie op het St-Pietersplein dat het Oordeel niet moet gevreesd worden, want “op het eind van onze geschiedenis is er de barmhartige Jezus“, en daarom “zal alles gered worden. Alles.” In de tekst die naar de journalisten werd verspreid door de H. Stoel, werd het laatste woord “alles” ook in vet benadrukt.

Tijdens een andere algemene audiëntie enkele maanden geleden, op 23 augustus, gaf Bergoglio voor het einde van de wereld een beeld die geheel en al geruststellend is: dat van een “immense tent, waar God de hele mensheid zal verwelkomen, om er met hen zonder ophouden te verblijven.” Een beeld dat niet zijn eigen is, maar ontleend aan hoofdstuk 21 van het boek Openbaring, maar waarvan Bergoglio zorgvuldig deze woorden wegliet: “Wie overwint zal dit alles krijgen en Ik zal zijn God zijn en hij mijn zoon. Maar de lafhartigen, de trouwelozen, de verdorvenen, de moordenaars, de hoereerders, de tovenaars, de afgodendienaars en alle leugenaars, hun deel is in de poel die brandt van vuur en zwavel. Dit is de tweede dood.”

En opnieuw, in het becommentariëren van de parabel van het huwelijksbanket (Matt. 22-1-14) op zondag 15 oktober, vermeed Bergoglio zorgvuldig het aanhalen van de meest verontrustende delen, zowel dat van de koning die verontwaardigd werd en zijn troepen zond en de moordenaars ombracht en hun stad platbrandde als van dat waar één man geen bruiloftskleed aanhad en de koning zijn dienaren beval hem aan handen en voeten te binden en hem in de duisternis te werpen, “daar zal geween zijn en tandengeknars.”

Op 8 oktober, bij de parabel van de moorddadige wijnbouwers (Matt. 21:33-43) deed Bergoglio hetzelfde. Tijdens het Angelus, toen Bergoglio sprak over het evangelie vermeed Bergoglio de voor hem aanstootgevende passages, zoals “hij zal die ellendelingen een ellendige dood doen sterven” en over de hoeksteen (die Jezus is): “En wie op deze steen valt, valt te pletter, en op wie hij valt, hem zal hij verbrijzelen”. In plaats daarvan stond Bergoglio erop om God te verdedigen van de ‘beschuldiging’ dat hij wraakzuchtig zou zijn, alsof hij de “excessen van rechtvaardigheid” in de parabel wilde minimaliseren:

“Het is hier dat het geweldige nieuws van het Christendom wordt gevonden: een God die, ondanks hij teleurgesteld is door onze fouten en onze zonden, niet teruggaat op zijn woord, niet stopt en bovenal zich niet wreekt! Broeders en zusters, God wreekt zich niet! God bemint, en wreekt zich niet, hij wacht op ons om ons te vergeven, ons te omarmen.”

In zijn homilie voor het Hoogfeest van Pinksteren, argumenteerde Bergoglio, zoals hij vaak doet, tegen “diegenen die oordelen.” En in het citeren van de woorden van de verrezen Jezus aan de apostelen en impliciet aan hun opvolgers in de Kerk, breekt hij ze opzettelijk halfweg af: “Ontvang de Heilige Geest, Wiens zonden gij vergeeft, ze zijn vergeven”, waarbij hij “diegenen die gij niet vergeeft, zijn ze niet vergeven,” wegliet.

En het feit dat de onderbreking opzettelijk was, werd bewezen door de herhaling ervan. Bergoglio deed krak hetzelfde op 23 april, tijdens het Regina Coeli van de eerste zondag na Pasen.

Op 12 mei, toen hij Fatima bezocht, toonde Bergoglio dat hij Jezus wilde bevrijden van zijn reputatie als een onbuigzame Rechter op het Einde der Tijden. En om dit te doen waarschuwde hij tegen het volgen van een volgens hem vals beeld van Maria:

“Een Maria van ons eigen maaksel: één die de arm van een wraakzuchtige God tegenhoudt; één zoeter dan Jezus de medogenloze rechter.“

Met deze bewoordingen deed Bergoglio het Derde Geheim dan ook af als zijnde onzin, want daarin staat:

[…] Nergens heerst er nog orde. Zelfs op de meest verheven posten is het Satan die regeert en de gang van zaken beslist. Hij zal zich zelfs introduceren in de hoogste toppen van de Kerk. […] Als de mensheid zich hier niet tegen verzet zal ik genoodzaakt zijn om de Arm van mijn Zoon te laten vallen. Als diegenen die aan het hoofd van de wereld en het hoofd van de Kerk staan, zich niet verzetten tegen deze gevaren, is het ik die het zal doen en ik zal bidden tot God mijn Vader om zijn gerechtigheid op de mensen te laten komen. Het is dan dat God de mensen zal straffen, harder en zwaarder dan Hij ze heeft gestraft door de zondvloed. En de groten en de machtigen zullen vergaan net zoals de kleinen en de zwakken. […]

Paus Benedictus XVI schreef in zijn Encycliek Spe Salvi over Gods oordeel dat genade kwaad niet in goed verandert. “Het is geen spons die alles uitveegt, zodat wat iemand ook heeft gedaan op aarde op het eind van gelijke waarde is. Dostoevsky was juist om te protesteren tegen dit soort hemel en dit soort genade in zijn boek “de Broeders Karamazov.” Boosdoeners zitten op het einde niet aan de tafel van het eeuwige banket naast hun slachtoffers, zonder onderscheid alsof er niets was gebeurd.”

Eerste geheim van Fatima

De H. Zuster Faustina en Zr. Lucia van Fatima hadden een heel ander beeld van de hel, dan wat Bergoglio tracht te schetsen:

“Het eerste deel is het visioen van de hel. O.L.Vrouw opende de handen waaruit bundels licht schoten: zij doorboorden de grond en toonden ons een grote zee van vuur die zich onder de aarde scheen te bevinden. Ondergedompeld in dat vuur dreven de duivelen en de zielen rond als lichtende en bruine kolen in mensengedaante – nu eens omhooggejaagd door de vlammen die uit henzelf uitsloegen, samen met de wolken van rook, dan weer van alle zijden neerregenend, zoals het neervallen van vonken bij grote branden, zonder gewicht of evenwicht, te midden van kregen en gehuil van smart en wanhoop, die deden ijzen en beven van schrik. De duivelen onderscheidden zich door hun afschuwelijke en weerzinwekkende gedaante van monsterachtige en onbekende, maar doorschijnende en zwarte dieren. Dit gezicht duurde een ogenblik en wij moeten onze goede Moeder bedanken Die ons te voren beloofd had ons naar de hemel te brengen. Anders zouden wij gestorven zijn van ontzetting en schrik.”

“Vervolgens sloegen wij de ogen op naar O.L.Vrouw die ons met goedheid en droefheid zei: ‘Gij hebt de hel gezien, waar de zielen van de arme zondaars naartoe gaan. Om ze te redden, wil God in de wereld de godsvrucht vestigen tot Mijn Onbevlekt Hart. (Lucia Dos Santos over het Eerste Geheim van Fatima)

 

Bron: L’ Espresso (Sandro Magister)

---

Enkele fragmenten uit de boodschappen van het Boek der Waarheid (voor wie het wil horen):

21 januari 2012:

Mijn kinderen, wees jullie er echter van bewust dat de Valse Profeet jullie zal doen geloven dat ook hij jullie voorbereidt op een soortgelijke paradijselijke plaats. Zijn leugens zullen een naïeve groep van katholieke volgelingen betoveren. Hij zal een wonderlijk en liefdevolle uiterlijke uitstraling vertonen en al Mijn kinderen in de Katholieke Kerk zullen verward zijn. Eén teken waarop gelet moet worden, zal zijn trots zijn, verborgen achter een bedrieglijke uiterlijke nederigheid.

21 april 2013:

Het bestaan van de Hel zal door de Kerk openlijk als onzin verklaard worden. De mensen zullen in een vals gevoel van veiligheid gewiegd worden wanneer deze flagrante leugen door alle Kerken aangenomen wordt. Er zal aangehaald worden dat God nooit zou toestaan dat een dergelijke plaats bestaat. Dat Hij van iedereen houdt, en dat het bestaan van de Hel door de eeuwen heen verspreid werd door religieuze fanatiekelingen. En dus zullen de mensen zelfs het bestaan van de doodzonde vergoelijken.

12 januari 2014:

Geen van Mijn dienaren – zij die aangesteld werden om Mij te dienen – verwijst vandaag nog naar het bestaan van de Hel. De geringste vermelding van het woord Hel brengt Mijn gewijde dienaren van hun stuk, want zij vrezen de bespottingen waarmee zij zouden te maken krijgen vanwege een geseculariseerde maatschappij, die misleid werd. De Hel is de thuis van vele arme zielen en hoe pijnigt het Mij wanneer Ik niets vermoedende zielen in de afgrond van verschrikking zie duiken op het moment dat zij hun laatste adem uitblazen.

Er moet nu aan Gods kinderen gezegd worden dringend te bidden voor de zielen die blind zijn voor de Waarheid. Zeer spoedig zal de Hel formeel verklaard worden als een plaats die niet bestaat. Aan de zielen zal verteld worden dat al Gods kinderen, eens zij een schappelijk en waardig leven geleid hebben – ongeacht of zij nu geloven in God of niet, het Eeuwig Leven zullen ontvangen. Maar dat zal een leugen zijn. Er is geen terugkeer uit de Hel. Het is voor eeuwig.

Wie het ook is die jullie, in Mijn Naam, vertelt dat de Hel niet bestaat, die heeft geen belangstelling om jullie ziel te helpen redden. Wanneer jullie ervan overtuigd zijn dat de Hel niet bestaat, dan veronderstellen jullie ten onrechte dat de zonde zonder betekenis is.