Het heeft een hele tijd geduurd, maar het is officieel begonnen. Veertig katholieke geestelijken en lekenprofessoren hebben op 11 augustus een 25-pagina lange brief aan Bergoglio afgegeven. Omdat er geen antwoord kwam, hebben ze dit op 24 september publiek gemaakt. De brief, die open staat voor nieuwe handtekeningen, heeft nu de namen van 62 geestelijken en lekenprofessoren van 20 landen, die ook anderen representeren, die de vrijheid van meningsuiting niet hebben. Het heeft de Latijnse titel ‘Correctio filialis de haeresibus propagatis’ (letterlijk: Een filiale correctie betreffende de verkondiging van ketterijen). De brief stelt dat Bergoglio, door zijn Apostolische Exhortatie Amoris Laetitia, en door middel van andere gerelateerde woorden, daden en nalatigheden effectief 7 ketterse standpunten over het huwelijk, het moreel leven en het ontvangen van de sacramenten heeft voorgehouden, en ervoor gezorgd heeft dat deze ketterse gedachten in de Katholieke Kerk zijn verspreid. Deze 7 ketterijen worden door de ondertekenaars in het Latijn weergegeven, de officiële taal van de Kerk. Doordat deze katholieke professoren en geestelijken nu een duidelijk standpunt innemen is het langverwachte schisma, de afscheuring van het ketters geworden Rome, dat er onvermijdelijk zat aan te komen, officieel in gang gezet. Nu moeten enkel nog Kardinalen Burke en Brandmüller hun formele correctie bekend maken betreffende hun vijf dubia. 

De brief met de correctie heeft drie grote delen. In het eerste deel leggen de ondertekenaars uit dat ze als gelovige en praktiserende Katholieken het recht en de plicht hebben om zo’n correctie uit te vaardigen aan de ‘opperste hogepriester’ (supreme pontiff). De kerkelijke wet vereist dat competente personen niet stil blijven wanneer de herders van de Kerk de kudde misleiden. Dit gaat niet in conflict met het Katholieke dogma van pauselijke onfeilbaarheid, omdat de Kerk leert dat een paus aan strikte criteria moet voldoen vooraleer zijn uitspraken als onfeilbaar kunnen beschouwd worden (eerst en vooral moet hij geldig gekozen zijn, wat bij Bergoglio al niet het geval is). Bergoglio heeft dus niet aan deze criteria voldaan. Hij heeft deze ketterse standpunten ook niet als definitieve leer van de Kerk verklaard, of gesteld dat Katholieken ze moeten geloven met de instemming van het geloof. De Kerk leert dat geen enkele paus kan beweren dat God een nieuwe waarheid aan hem heeft geopenbaard, die verplichten zou zijn voor Katholieken om te geloven.

Ze schreven: “Als onderdanen hebben we niet het recht om die vorm van correctie aan uwe heiligheid uit te vaardigen, waarmee een overste diegenen onder hem dwingt met de bedreiging of de toediening van straffen. We vaardigen deze correctie eerder uit om onze medekatholieken te beschermen, en diegenen buiten de Kerk van wie de sleutel van kennis niet mag weggenomen worden – hopende om verder verspreiding van doctrines die uit zichzelf neigen naar het profaneren van alle sacramenten en de omverwerping van de Wet van God.”

Het tweede deel van de brief is het meest essentieel, omdat het de ‘Correctie’ bevat. Het somt de passages van Amoris Laetitia op waarin ketterse posities worden geïnsinueerd of aangemoedigd, en dan somt het de woorden, daden en nalatigheden van Bergoglio die het meer dan duidelijk maken dat hij wenst dat de Katholieken deze passages op een manier interpreteren die in feite ketters is. In het bijzonder heeft Bergoglio direct of indirect het geloof gesteund dat de gehoorzaamheid aan Gods Wet onmogelijk of ongewenst kan zijn, en dat de Kerk soms overspel moet accepteren als compatibel met het zijn van een praktiserende Katholiek.

Volgens de ondertekenaars omvatten de “woorden, daden en nalatigheden” van Bergoglio:

1. Het weigeren van te antwoorden op de dubia (de vijf ja-nee vragen) die door de vier kardinalen (waarvan twee reeds overleden) werden ingediend, waarbij ze hem vroegen om te bevestigen dat Amoris Laetitia niet vijf leerstellingen van het Katholiek geloof omverwerpt.
2. Het gedwongen optreden tijdens de Synode van de Familie in 2015, waarbij hij erop stond dat in het tussentijds verslag (dat niet voldoende stemmen kreeg) de Communie voor overspelers werd ingevoegd, alsook een voorstel dat herders de “positieve aspecten” zouden benadrukken van de levensstijlen die de Kerk als zwaar zondig beschouwt, inclusief het burgerlijk hertrouwen na echtscheiding en het voorhuwelijks samenwonen.
3. Het onderschrijven van een interpretatie van Amoris Laetitia door Kardinaal Schönborn, die toelaat dat de H. Communie aan overspelers wordt gegeven.
4. Het bevestigen van een verklaring van Amoris Laetitia door de bisschoppen van Buenos Aires die Communie voor overspelers toelaat, waarbij hij stelde dat “er geen andere interpretaties” zijn.
5. Het aanduiden van figuren die publiekelijk afwijken van de katholieke Leer betreffende de sacramenten op invloedrijke posities, waaronder Aartsbisschop Vincenzo Paglia en Kardinaal Farrell.
6. Het toestaan dat richtlijnen voor het bisdom van Rome onder zijn autoriteit worden uitgevaardigd, die toelaat dat overspelers de Communie mogen ontvangen onder bepaalde omstandigheden.
7. Het ongecorrigeerd laten van de publicatie in L’Osservatore Romano, de officiële krant van de H. Stoel, van de interpretatie van de Maltese bisschoppen van Amoris Laetitia, die toestaat dat Communie aan overspelers wordt gegeven.

De katholieke geestelijken en lekenprofessoren gaan verder met het opsommen van 7 “valse en ketterse beweringen” waarvan ze zeggen dat Bergoglio dit “direct of indirect” verdedigt door zijn “woorden, daden en nalatigheden”.

1. Een gerechtvaardigd persoon heeft niet de sterkte om met Gods genade de objectieve eisen van de goddelijke wet na te leven, alsof elk van de geboden van God onmogelijk zijn voor de gerechtvaardigden; of dat wil zeggen dat Gods genade, wanneer het rechtvaardiging in een individueel persoon teweegbrengt, dit niet onveranderlijk doet en uit z’n natuur bekering van alle ernstige zonden teweegbrengt, of het is niet voldoende voor bekering van alle zware zonden.
2. Christenen die een burgerlijke echtscheiding verkregen hebben van de echtgenoot waarmee ze geldig getrouwd zijn en een burgerlijk huwelijk voltrokken hebben met een andere persoon tijdens het leven van hun echtgenoot, en die leven more uxorio (als man en vrouw) met hun burgerlijke partner, en die ervoor kiezen om in deze staat te blijven met volle kennis van de natuur van hun daad en de volle toestemming van de wil tot die daad, zijn niet noodzakelijk in staat van doodzonde, en kunnen de heiligmakende genade ontvangen en groeien in naastenliefde.
3. Een Christelijke gelovige kan de volle kennis hebben van een goddelijke wet en vrijwillig ervoor kiezen om die te overtreden in een ernstige aangelegenheid, maar niet in staat van doodzonde zijn als gevolg van deze daad.
4. Een persoon is in staat, terwijl hij een goddelijk verbod gehoorzaamt, om te zondigen tegen God net door die daad van gehoorzaamheid.
5. Het geweten kan werkelijk en correct oordelen dat seksuele daden tussen personen die een burgerlijk huwelijk aangegaan zijn met elkaar, hoewel één of beiden van hen sacramenteel gehuwd is met een andere persoon, soms moreel juist of noodzakelijk kan zijn, of zelfs bevolen door God.
6. Morele beginselen en morele waarheden die bevat zijn in de goddelijke openbaring en in de natuurlijke wet, omvatten geen negatieve verbodsbepalingen die bepaalde daden absoluut verbieden, aangezien deze altijd zwaar onwettig zijn op grond van hun doel.
7. Onze Heer Jezus Christus wilt dat de Kerk haar eeuwigdurende discipline achterwege laat van het verbieden van de Eucharistie aan de hertrouwde gescheidenen en van het weigeren van de absolutie van hertrouwde gescheidenen die geen berouw tonen over hun levensstaat en een vast voornemen om dit te veranderen.

De geestelijken en geleerden stellen dat deze “voorstellen allemaal waarheden tegenspreken die goddelijk geopenbaard zijn, en dat Katholieken moeten geloven met de instemming van het goddelijk geloof.” Ze voegen eraan toe dat het “noodzakelijk” is dat zo’n ketterijen “veroordeeld worden door de autoriteiten van de Kerk”, op basis van het “grote en dringende gevaar” waar ze zielen aan blootstellen.

Het finale deel, ‘Opheldering’ genoemd, bespreekt twee oorzaken van deze unieke crisis. Eén oorzaak is het ‘Modernisme’. Theologisch gezien is Modernisme het geloof dat God een definitieve waarheden heeft geopenbaard aan de Kerk, die ze moet blijven onderrichten in exact dezelfde zin, tot het einde der tijden. Modernisten beweren dat God enkel tot de mensheid communiceert via ervaringen of gevoelens, waarop mensen kunnen reflecteren, en aldus verschillende verklaringen kunnen maken over God, het leven en religie. Modernisme werd door de H. Paus Pius X veroordeeld.

Vervolgens worden ook de ideeën van Luther die Bergoglio aanhangt veroordeeld. De brief toont hoe Luther ideeën had over het huwelijk, echtscheiding, vergeving en de goddelijke wet, en hoe die overeenkomen met de ideeën die Bergoglio heeft gepromoot.

Bij de ondertekenaars zitten bekende namen, o.a. Prof. dr. Roberto de Mattei; kerkjurist en pastoor Cor Mennen; professor Isebaert Lambert van de Katholieke Universiteit van Leuven; prof. Stéphane Mercier van de UCL in Louvain-la-Neuve (die in de Belgische media in opspraak kwam wegens zijn strenge veroordeling van abortus); Christoffer Ferrara; Dr. Anna Silvas en mgr. Fellay. Tot nu toe tekende nog geen enkele andere hoge geestelijke (bisschop of kardinaal).

Iedereen kan deze brief ondertekenen, maar ze zoeken vooral geestelijken en mensen met academische kwalificaties. Uiteraard zal Bergoglio nooit zijn ketterijen herroepen. Het enige dat hij zal doen is iedereen die tegen hem is excommuniceren (net zoals Dr. Galat al heeft moeten ondervinden). Een scheuring (tussen de ware Katholieke Kerk en Bergoglio en diens valse kerk) is dus onvermijdelijk. Men kan dus twee dingen doen: zich achter deze brief scharen en zich distantiëren van Bergoglio en zijn ketterij, ofwel zich achter Bergoglio scharen en in apostasie gaan. Aan u de keuze. 

Link naar de steunbetuiging voor de correctie van Bergoglio

Officiële website: http://www.correctiofilialis.org/

Bron: Rorate Caeli; LifeSiteNews

Uit de booschappen van het Boek der Waarheid:

Nogmaals, uit het Derde Geheim:

“Een schisma zal het heilig kleed van Mijn Zoon verscheuren. Dit zal het einde der tijden zijn, voorzegd in de Heilige Schrift en door Mij op vele plaatsen in herinnering gebracht. De gruwel der gruwelen zal z’n hoogtepunt bereiken en zal de Kastijding met zich meebrengen, aangekondigd in La Salette. “