Halloween: het feest van de duivel

Daags voordat het feest van Allerheiligen door de Kerk wordt gevierd, en daarna Allerzielen, waarbij al onze doden worden herdacht en voor hen wordt gebeden, wordt een ander “feest” gevierd, hetzij niet in de Kerk, maar in de wereld. Het feest van de heksen, de zombies, de vervloekten, de klopgeesten, de weerwolven, de demonen, de doodsbeenderen en noem maar op. Een feest van… die ‘lelijkaard’, de duivel.

De term ‘Halloween’ komt zoals velen weten van “All Hallows Eve”. De vooravond van Allerheiligen. Die werd echter vanaf de 9de eeuw geïntroduceerd in de Kerk. Vóór de kerstening vierden de Kelten hier op 31 oktober ‘oudejaar’ en op 1 november ‘nieuwjaar’, of “Samhain”. Samhain was het begin van de winter en tevens het begin van het nieuwe jaar.

Het feest houdt verband met de seizoenswissel en de cyclus van het leven. Tijdens deze periode werd de aarde geacht zich voor te bereiden op een nieuw begin. Daarom was het een geschikte gelegenheid om voor wat betreft het eigen leven terug te blikken op het verleden, oude dingen los te laten en voorbereidingen te treffen voor de toekomst. Een van de bijbehorende rituelen was het doven van alle vuren in de huizen; alleen met een speciaal heilig vuur mochten de haarden weer aangestoken worden.

De Kelten zagen overal de transformatie in en geloofden in reïncarnatie. De donkere mythische schoot waaruit alle leven ontstaat en weer toe terugkeert werd door hen voorgesteld als een eeuwige ketel: de Ketel van Dood en Wedergeboorte.

De gewoonte bestond om met Samhain dieren die te zwak waren om de winter door te komen te offeren. Volgens sommige bronnen brachten druïden zelfs mensenoffers door middel van verbranding.

Volgens diverse mythen vervaagde met Samhain de grens met het Elfenrijk. Daarom werd er eten voor de deur gezet voor de elfen en andere natuurgeesten. Hierdoor hoopte men dat ze als dank, hun plagerijen achterwege zouden laten (o.a. het verzuren van melk en mensen de stuipen op het lijf jagen).

Hoe dan ook: Samhain werd door Paus Gregorius IV in de 9de eeuw vervangen door het feest van Allerheiligen: het feest waarop de Katholieke Kerk alle heiligen herdenkt, en daags daarna Allerzielen, waarbij al onze doden worden herdacht, en voor hen speciaal wordt gebeden.

In de Verenigde Staten maakte het feest vooral opgang in de tweede helft van de 19e eeuw, toen grote groepen Ierse en Schotse immigranten – die hun voorvaderlijke Keltische gebruiken niet geheel hadden laten varen – het land binnenkwamen. In de VS dook in deze tijd de bekende jack-o’-lantern op, een uitgeholde pompoen die op een gezicht lijkt. Wereldwijd is dit wellicht het bekendste symbool van Halloween geworden.

Gedurende een groot deel van de 20ste eeuw was Halloween in de VS vooral een kinderfeest. Tijdens dit kinderfeest gaan de kinderen ’s avonds (veelal onder begeleiding van een oudere) verkleed langs de deuren en vragen om een traktatie (trick or treat). De bedoeling is om diegene die opendoet een beetje bang te maken. Vaak heeft de bewoner dan snoep in huis, waaruit de kinderen kunnen kiezen. De huizen die deelnemen, zijn herkenbaar door zichtbare halloweenversieringen. Vanaf de jaren 1980 werd het ook steeds meer een feest voor volwassenen. De verkleedpartijen en het griezelaspect werden steeds belangrijker. En het feest kwam uit de VS weer overgewaaid naar Europa en andere werelddelen.

Dus geleidelijk aan werd het omgevormd tot een echt griezelfeest, waarbij men aan de gevel doodskoppen, heksen, spinnenwebben en zombies ophangt, zich gaat verkleden enz, men naar horrorfilms kijkt, enz. Maar dat zogenaamde “feest”, dat uiteraard geen kerkelijk feest is, is niet onschuldig.

Jenn Nizza, die jarenlang met het occulte is bezig geweest voordat ze Jezus leerde kennen, vertelt daarover:

“Halloween, zo geloof ik, opent demonische deuren. En het seizoen zelf promoot waarzeggerij, het promoot het Ouija bord, hekserij. Je ziet het in winkels, op sociale media, T-shirts,… Deelnemen aan Halloween kan spiritueel zeer gevaarlijk zijn.”

Ze zegt dat op veel Halloweenfeestjes er een medium aanwezig is, die met de onderwereld in contact komt. Zijzelf heeft ervaring met contact met de onderwereld, door haar werk als medium of ‘paranormaal begaafde’, en is als gevolg daarvan vele jaren door demonen verdrukt geweest.

Ook het simpel gebruik van ‘Halloweenversiering’ kan reeds kwaadaardige invloeden hebben, doordat er bvb. een vloek vast hangt aan een bepaald item (zoals een doodskop of een heks), simpelweg door dat die zaken vervloekt zijn geweest voordat ze in de winkel terecht kwamen. Een voormalig Satanist heeft daar nog over getuigd.

Bron: ETH; Wikipedia