Bergoglio is momenteel in Canada, om zijn excuses te brengen aan de inheemse indiaanse bevolking (die zich verstokt blijft vastklampen aan hun heidense rituelen) voor een vermeende massagraf van inheemse kinderen in een katholieke residentiële school (er zijn nog géén overblijfselen gevonden!), en de zogezegde mishandeling die indianen door de hand van katholieke geestelijken zouden hebben ondergaan. Na de bekendmaking van die zogenaamde ontdekking vorig jaar werden tal van kerken in brand gestoken. Ondertussen wordt natuurlijk vergeten dat sommige van die indianenstammen bloeddorstige barbaren (kannibalen) waren.
Jorge Bergoglio woonde gisteren een ‘helende ceremonie’ bij waar onder meer een ‘helende indianendans’ in aanbidding van Moeder Aarde’ werd gehouden, en Bergoglio een indianenhoofdtooi opgezet kreeg.
De Meester van de Ceremonies (een soort opperhoofd) sprak over het belang van het nummer vier: de vier elementen, vier richtingen, enz en uiteraard Pachamama, of Moeder Aarde:
“We hebben een zon die opkomt in het oosten, en we hebben ook, vanuit het zuiden, Dondervogel. Van het westen hebben we de wind, de zuurstof die we inademen, dit is de leiding van Moeder Aarde. En in het noorden hebben we Moeder Aarde, Moeder Aarde is wie wij zijn. Moeder Aarde is al het plantenleven, Moeder Aarde, onze moeder, is ook de moeder van al het insectenleven, de moeder van alle dieren op de grond, in het water, in de lucht. Moeder Aarde is natuurlijk de moeder van de hele mensheid.”

Over Jezus en God de Vader werd er met geen woord gerept. Bergoglio sprak na de ‘helende dans’ zijn verontschuldigingen uit voor het “kwaad dat zovele christenen hebben begaan tegenover de inheemse volkeren”.
Het evenement was qua opkomst een flop: de extra stoelen vóór de schermen bleven leeg…

Vermeend massagraf
De zogenaamde “ontdekking” van een vermeend “massagraf” van indiaanse kinderen dateert van mei 2021. Ze werd gemeld op 27 mei door Rosanne Casimir, Eerste Niate Opperhoofd van Tk’emlúps te secwépemc, nadat een antropoloog, Sarah Beaulieu, een grondradar had gebruikt bij een zoektocht naar de overblijfselen van kinderen waarvan sommigen beweren dat ze daar begraven liggen. Ze is een jonge antropoloog, docent antropologie en sociologie aan de University of the Fraser Valley sinds 2018.
Haar voorlopige rapport is eigenlijk gebaseerd op depressies en afwijkingen in de grond van een appelboomgaard bij de school – niet op opgegraven resten. Volgens Opperhoofd Casimir vertegenwoordigen deze “vermiste kinderen” “sterfgevallen zonder papieren”. Hun aanwezigheid, zegt ze, is al lang “kennis” in de gemeenschap en “sommigen waren zo jong als drie jaar oud.”
Uit nieuw onderzoek dat vorig jaar tijdens een persconferentie op 15 juli werd onthuld, heeft de antropoloog de potentiële ontdekking teruggeschroefd van 215 naar 200 ‘waarschijnlijke begrafenissen’. Nadat ze ‘nauwelijks aan de oppervlakte had gekrast’, vond ze veel ‘verstoringen in de grond, zoals boomwortels, metaal en stenen’.
De ‘verstoringen die in de radar werden opgepikt’, zegt ze, brachten haar tot de conclusie dat de sites ‘meerdere handtekeningen hebben die lijken op begrafenissen’. Maar ze kan dat niet bevestigen totdat er graafwerken worden uitgevoerd op de site- als het ooit zal worden gedaan. Een woordvoerder van de gemeenschap zegt dat het volledige rapport “niet” aan de media kan worden vrijgegeven; de reden werd niet bekend gemaakt. Opperhoofd Casimir zei toen: “Het is nog niet duidelijk of de voortzetting van de werkzaamheden op de site van Kamloops gepaard zal gaan met graafwerkzaamheden.”

De “ontdekking” van Kamloops in 2021 zorgde voor een grote sensatie in Canada en in het buitenland. Op basis van de voorlopige beoordeling en voordat er overblijfselen werden gevonden of een geloofwaardig rapport werd uitgebracht, verwees premier Justin Trudeau onmiddellijk naar “een duister en beschamend hoofdstuk” in de Canadese geschiedenis. John Horgan, premier van British Columbia, zei dat hij “geschrokken en diepbedroefd” was toen hij hoorde van een begraafplaats met 215 kinderen die het geweld en de gevolgen van het residentiële schoolsysteem benadrukt.Verschillende andere indianengemeenschappen en media volgden vervolgens met verwijzingen naar ongemarkeerde graven.
Op 30 mei 2021 heeft de federale regering de vlaggen op al haar gebouwen halfstok gelaten. Later stelde het een nieuwe feestdag in om “vermiste” kinderen en overlevenden van residentiële scholen te eren. Spontaan werden in veel steden ter nagedachtenis aan de kleine slachtoffers trossen schoenen en oranje hemden en andere spullen op kerktrappen of op de trappen van wetgevers geplaatst. Overal in het land werden kerken in brand gestoken of vernield. Daar kwamen natuurlijk géén excuses voor. Trudeau zei dat het in brand steken van kerken onaanvaardbaar, maar de woede van mensen “volledig begrijpelijk” was.

Beelden werden met verf bespoten en naar beneden getrokken als schijnbare vergelding voor het lot van de kinderen. Het standbeeld van koningin Victoria voor de wetgevende macht van Manitoba werd vernield. Het standbeeld van Montreal van Sir John A. Macdonald, de eerste premier van Canada, werd neergehaald, waarbij zijn vrijstaande bronzen hoofd symbolisch over de grond rolde.
In het kielzog van ongefundeerde beweringen van indianenleiders hebben verschillende media het verhaal versterkt en gehyped door te beweren dat de lichamen van 215 kinderen waren gevonden, eraan toevoegend dat “duizenden” kinderen waren “verdwenen” van residentiële scholen en dat ouders niet hadden geïnformeerd zijn. De ongestoorde locaties werden zelfs “massagraven” genoemd waar lichamen in een wirwar werden gedumpt.
Een opeenstapeling van leugens. En uiteraard wordt er met geen woord gerept over de honderdduizenden kinderen die vandaag in Canada en de rest van de wereld vermoord worden in de moederschoot. Waar is de publieke woede daarvoor?
En het was dan nog de hypocriete Chinese Communistische Partij die bij de VN erop aandrong dat er een onderzoek zou gevoerd worden naar de schendingen van de mensenrechten van de indianen, terwijl China zelf bezig is oeigoeren in het land op te sluiten in concentratiekampen en te onderwerpen aan mensonterende behandelingen. Amnesty wilde dat de daders zouden worden gestraft, terwijl er – opnieuw- geen enkele resten waren gevonden.
In andere residentiële scholen zijn er in het verleden effectief kinderen overleden – in de periode van vóór 1950 – aan tuberculose of influenza. Maar ook daar werden de cijfers opgeklopt, om de zaak te dramatiseren. Van zeker 1/3 van de kinderen was namelijk geen naam bekend, en weet men dus niet of ze überhaupt bestaan hebben… Kindersterfte was in die tijd vrij normaal, zelfs bij ons hier in Europa, en dat had niks met mishandeling te maken, maar met de toenmalige mindere hygiëne en slechtere voeding.
Wat men wel kan zeggen is dat de (vrij strenge) christelijke residentiële scholen de kinderen van bij hun ouders wegnamen en dwongen om zich te assimileren in de (westerse) samenleving en christelijk te worden in een poging om die heidense indianen te kerstenen. En dat was inderdaad misschien geen al te goede aanpak. Helaas blijven vele van die indianen tot op vandaag hardnekkig vastgeroest in hun heidendom (hun zogenaamde “tradities”).
Wie echter wil gered worden moet met zijn oude leven, en dus ook met heidense “tradities” breken en Christus volgen.