Het is duidelijk: iedere geestelijke of leek die zich publiek uitspreekt tegen Jorge Bergoglio en diens kompanen in het Vaticaan, zal gesanctioneerd en/of verketterd worden. Maar men krijgt dan op zijn beurt ook de onvoorwaardelijke steun van Aartsbisschop Carlo Maria Viganò. Naar aanleiding van de schorsing van Eerwaarde Heer Janvier Gbénou uit Ivoorkust, heeft Mgr. Viganò een bemoedigende brief naar hem geschreven, om hem een hart onder de riem te steken en te laten voelen dat hij niet alleen staat.
Hieronder integraal de bemoedigende brief:
Amen dico vobis: tolerabilius erit terræ Sodomorum et Gomorræorum in die judicii, quam illi civitati.
Amen, ik zeg u: het zal draaglijker zijn voor het land van Sodom en Gomorra op de dag des oordeels dan voor die stad. Mt 10:15
Eerwaarde Vader Janvier, beste vader Jesusmary Missigbètò, Ik hoorde van de pers (hier) over het nieuws van uw schorsing a divinis en uw verwijdering uit het Opus Dei, dat u werd opgelegd door de Congregatie van Bisschoppen als een canonieke sanctie voor het niet tonen van “respect en gehoorzaamheid aan de Paus.” Staat u mij toe mijn geestelijke nabijheid tot u uit te drukken op een moment van grote beproeving voor u: als gedoopte katholiek en als dienaar van God moet het pijnlijk voor u zijn om beschuldigd te worden door dezelfde persoon die, met de ‘barmhartigheid’ die elk van zijn handelingen onderlijnt, beruchte pro-abortus figuren ontvangt, degenen die in het openbaar samenwonen, travestieten, sodomieten, opstandige geestelijken, ketters, woekeraars en degenen die hun volk uithongeren.
Ik kan me voorstellen dat het erg ontmoedigend is om te worden verweten voor wat in andere tijden lof zou hebben verdiend – zo niet de glorie van de altaren – voor de heiligen die niet aarzelden om, zelfs niet hard, de corruptie aan het pauselijke hof aan de kaak te stellen. Een heilige Petrus Damianus of een heilige Catharina van Siena zou vandaag geschokt zijn door de dubbelhartigheid van degene die nooit een gelegenheid mist om goede katholieken te denigreren en de vijanden van Christus en Zijn Kerk te behagen.
Waar u voor staat vanwege uw trouw aan het leergezag en voor uw oprechte respect voor de Stoel van de Allerheiligste Petrus, is een gelegenheid om de fouten en schandalen van geestelijken goed te maken, in de geest van boetedoening en herstel die ons als leden van het Mystieke Lichaam verenigt met Onze Heer die het Hoofd is, opgeofferd aan het kruis als eerherstel voor de overtredingen begaan door mensen tegen de Allerheiligste Drie-eenheid.
Uw beproeving, geachte en eerwaarde pater Gbénou, verenigt u met die andere beproevingen, die vaak nog moeilijker te dragen zijn, waaraan veel van uw broederpriesters zijn onderworpen door hun oversten: priesters die uit hun parochies werden gegooid en gedwongen werden te leven en te slapen in hun auto’s of in geïmproviseerde verblijven; pastoors die uit hun parochies zijn verwijderd omdat ze niet bereid zijn afstand te doen van de viering van het Heilig Offer in de Apostolische Ritus; religieuzen die uit hun kloosters en abdijen zijn weggestuurd omdat ze hun trouw aan het charisma van hun orde niet willen verloochenen; seminaristen die zich belemmerd voelen in de priesteropleiding, simpelweg omdat ze de losbandigheid en wereldsgezindheid die hen wordt opgelegd niet accepteren.
Als je ooit twijfels hebt over de bedoelingen van degenen die, zich het gezag toe-eigenend tegen het doel waarvoor het door Christus is ingesteld, woeden tegen degenen die goed zijn, nodig ik je uit om te overwegen hoe hun strengheid oplost in het licht van de veel grotere tekortkomingen van ontuchtige geestelijken, corrupte prelaten en kardinalen die aanranders en dieven zijn.
Uw misdaad, Eerwaarde Vader, is dat u een gevaarlijke vergelijking met hen hebt gemaakt, door het met wormen kolkende graf bloot te leggen dat de Bergogliaanse kerk is. Als je had deelgenomen aan een “Gay Pride” door foto’s te publiceren in poses die ongepast zijn, ik zal niet zeggen voor een geestelijke, maar zelfs voor een heiden; als je ergernis had veroorzaakt door je over te geven aan schandelijke omgang met een andere priester; als je de katholieke waarheden had ontkend of de christelijke moraal had betwist, zou je nu het hoofd zijn van een Romeinse Dicasteire, of de bisschop van een prestigieus bisdom, en je zou in je van gouddraad voorziene kerkelijke opsmuk naast degene staan die je heeft beroofd van de faculteit voor het vieren van de Mis, het horen van biecht en de prediking. Net als jij, zien veel andere priesters en niet een paar bisschoppen en zelfs kardinalen zichzelf in plaats daarvan bespot, beledigd en onterecht gestraft, simpelweg omdat ze te katholiek zijn.
Ik vraag me af of u, in het licht van de schande van de corruptie van de corrupte geestelijkheid die Bergoglio zo behaagt dat hij zich in de kamers van Santa Marta met hen omringt, de sancties die u zijn opgelegd, moet beschouwen als een reden voor trots. L’esilio che m’è dato, onor mi tegno – De ballingschap die mij is gegeven, beschouw ik als een eer (Dante). Als het huis van God een rovershol is geworden, moet iedereen die dicht bij de Heer wil blijven, het stof van zijn voeten schudden (Mt 10:14), en zich zelfs niet verwaardigen om degenen te begroeten die Christus verloochenen en Hem dagelijks kruisigen door hun gedrag.
Verheug u dan, geliefde en eerwaarde Vader, want als de vijanden van God geen reden in u zouden vinden om u te vervolgen, zou dat betekenen dat u niet getuigt van uw trouw aan de Heer. “Als de wereld u haat, weet dan dat zij Mij vóór u haatte” (Joh 15:18), heeft de vleesgeworden wijsheid gezegd. De huidige beproevingen zijn dus een reden tot geestelijke troost, een gelegenheid tot heiliging en een gelegenheid tot opbouw van de eenvoudigen. De Heer zal je honderd keer terugbetalen voor wat je doormaakt. Aan u, lieve Vader, en aan allen die net als u vervolgd worden propter iustitiam (Mt 5:10), draag ik mijn memento op wanneer ik bid in het Heilig Misoffer.
+ Carlo Maria Viganò, aartsbisschop
Bron: LifeSiteNews
RESTKERK 2013- 2025 
9 reacties op “Aartsbisschop Viganò komt op voor geschorste priester Janvier Gbénou”
Paulus en Paulus waren het ook niet altijd eens: Galaten 2-11. Tevens moeten we slechts aan 1 gehoorzamen en da’s Gods Geest. Niet Zijn discutabele stedenhouder met z’n wanhopige annex ketterse fratsen.
Elk terreurregime is gebaseerd op angst. Een herdershond hoeft de schapen niet te bijten om ze in het gareel te houden. De angst om gebeten te worden is al genoeg. De (terechte) verontwaardiging en publiciteit rond de schorsing van Janvier Gbénou is daarom koren op de molen van de Modernisten binnen de kerk, van wie Bergoglio de primes inter pares is. In hun onbeschaamdheid menen ze dat ze ongenaakbaar zijn en iedereen straffeloos kunnen commanderen, maar het zijn lafaards. Als hun overkwam wat ze Gbénou aandoen, zouden ze onmiddellijk toegeven. Als ze voor Gods rechterstoel staan zullen ze in hun broek plassen van angst. Maar liever heb ik dat ze zich tot God keren en om zijn Vrederijk bidden, en God zal ze dan genadig in zijn armen opnemen. Een gebedje voor Gbénou is op zijn plaats, maar ook voor de kwaaddoeners.
KORT ZR KAN MAAR EEN PAUS DIE DE HOGEPRIESTER HEER JEZUS KAN ERKENNEN.
DE ANDERE EN KREUPELE ZIEKE IS NOOIT pAUS GEWEEST EN EEN BEDRIEGER EN DIEF.
AL WAT DOET IS IS TEGEN DE HEER EN GOD, HIJ AANBID DE hEER VAN DUISTER EN KUST MOSLIMS OP HUN SCHOENEN.
EN LEGALE ERKENDE PAUS ZAL DAT NOOIT DOEN.
LATEN WIJ VIGANO EN VADER PRIESTER JANVIER STEUNEN
ZEI VERKONDIGEN IMMERS DE WAARHEID VAN DE HEER ONZE GOD HEER JEZUS AMEN
Dit is mijn vrije meningsuiting.
Rome bespeelt de wensen van de mensen.
Rome trekt de kaart van het LIBERAAL MODERNISME en is daarmee op geestelijk vlak erg machtig geworden. Het vertelt aan de mensen wat ze graag willen horen, wat ervaren wordt als een bevrijding van de mens.
Janvier is een lichtgewicht voor Rome die hen de les wil komen spellen over seks gerelateerde onderwerpen. Rome lacht hem weg, ze schuiven hem opzij. Janvier is te agressief in zijn communicatie.
Viganò is een zwaargewicht, zowel in stijl van communicatie als in een breder spectrum van aanklachten, oa de omstreden coronavaccinaties, de omstreden agressie van de VS-EU tegen Rusland, de nieuwe ene-wereld-regering en nieuwe wereldorde.
Viganò zou wel eens een belangrijke rol kunnen gaan spelen in Gods Restkerk op aarde. De Restkerk moet een beroep doen op OLV, Moeder van Verlossing, voor een betere voorbereiding op de strijd die komt tegen de mensen die geleid worden door de duivel.
Abortus is een zware zonde in Gods Ogen. Nooit zal abortus door God worden aanvaard. Het is moord op ongeboren leven dat door God liefdevol werd geschapen. Gods Toorn zal in de eerste plaats om die reden over de mensheid komen. Zie het BDW.
Interressante artikels over Viganò:
https://www.frontnieuws.com/vigano-zij-die-zich-verzetten-tegen-de-nieuwe-wereldorde-zullen-de-hulp-en-bescherming-van-god-krijgen/
https://www.frontnieuws.com/vigano-globalisten-hebben-oorlog-in-oekraine-aangewakkerd-om-de-tirannie-van-de-nieuwe-wereldorde-te-vestigen/
beste redactie, bij ‘publicaties van Hubert Luns’ is ‘Israël – Arabisch’ conflict niet gekoppeld aan het document. is er een andere mogelijkheid voor contact ivp via deze weg?
U mag dat soort dingen steeds via de reacties melden. Dank. Wij lossen dat op.
In het compendium “Het Jodendom, de landbelofte en het Vrederijk” staan verschillende artikelen op dit gebied, met name in hfst. 2, 4, 8.
Zie nu wat er loos is. Ja, wordt aan gewerkt. Bedankt voor de opmerking.
Di don Minutella
IL SEDEVACANTISTA MONSIGNOR VIGANO’
Mi ha non poco edificato il gesto che il sempre più enigmatico monsignor Carlo Maria Viganò ha compiuto nei giorni scorsi, indirizzando una lettera di incoraggiamento al prete africano dell’Opus Dei, Jesusmary Missigbetò, che è stato espulso a causa delle critiche rivolte a Bergoglio.
L’edificazione nasce dal gesto compiuto. In un tempo in cui sembra che ognuno tiri acqua al proprio mulino, un vescovo che scriva una lettera di sostegno ad un prete ingiustamente condannato, è da sottolineare. Resta tuttavia la piena enigmaticità di Viganò che è senza dubbio un riferimento sicuro contro i tentativi di costruzione del Nuovo Ordine Mondiale e che denuncia con coraggio le trame dei poteri forti, eppure glissa clamorosamente, da battezzato e da vescovo, sulla questione decisiva, su cioè chi sia il vero Pontefice della Chiesa Cattolica, dal momento che ce ne sono due vestiti di bianco. È la “quaestio magna” su cui io sto giocando tutte le mie risorse, ed è probabilmente anche il motivo del boicottaggio, sempre più indizio di sospetti celati, nei miei confronti. Nulla di personale. Quando ho dalla mia parte la coscienza retta, la buona intenzione, il sostegno da parte della Santa Vergine e di migliaia di fedeli nel mondo che guardano a Benedetto XVI, il mancato sostegno di Viganò appare realmente un dettaglio. Eppure è segno di qualcosa che non quadra.
Nella lettera, bella e intensa, Viganò non chiama mai in causa papa Francesco, ma soltanto Bergoglio. Così lo chiama. Andate a verificare. E questa è ormai una consuetudine del vescovo che vive nascosto (anche su questo ci sarebbe da riflettere). In ogni caso, visto che Bergoglio non è più chiamato papa Francesco, ci sarebbe da attendersi che Viganò chiami in causa papa Benedetto, finalmente. E invece no! Anch’egli, Ratzinger, risulta inaffidabile, è modernista, hegeliano. E allora? La soluzione è evidente: Viganò è sedevacantista, ma in modo sottile, senza dirlo apertamente. Non riconosce Bergoglio, e su questo siamo dalla stessa parte, ma poi non riconosce neppure Benedetto XVI. Sembra talora che Viganò attenda una sorta di candidatura, anzi io ritengo che sia proprio un’autocandidatura a leader di tutti i cattolici, preti e laici, sparsi nel mondo, delusi da Bergoglio e però anche spinti a negare la legittimità di Benedetto XVI. Il problema è dunque che egli non vorrà porsi chiaramente come successore di Ratzinger, al contrario, pare che voglia ricondurre la Chiesa a prima del Concilio Vaticano II. Un autentico ritorno indietro destabilizzante.
Il sedevacantismo si diffonde sempre di più. Appare, sia nel caso di Bergoglio come del dopo-Benedetto, la soluzione più ovvia e semplice, e invece è la più pericolosa. Viganò non ha voluto rispondere ad una legittima domanda da noi ripetutamente posta: ECCELLENZA, IN COMUNIONE CON CHI LEI CELEBRA LA MESSA?
A noi, ridotti allo stato laicale, non è pervenuta alcuna lettera di sostegno, e magari è persino un bene, ma alla domanda posta, decidere di tacere, ha finito con l’aumentare i nostri ragionevoli dubbi che Viganò sia un sedevacantista pronto a giocare le proprie carte di autocandidatura.
Sarebbe stato opportuno che, anziché offendere ingiustificatamente papa Benedetto XVI, Viganò fosse corso ai suoi piedi, per implorare la benedizione apostolica.
Ed è incredibile notare che ormai quanti guardano a papa Benedetto XVI, debbano accontentarsi di un don Minutella che nel palmares delle condanne, ha l’imbarazzo della scelta, nel silenzio pressoché totale dei media.
In ogni caso, mentre esprimo anch’io solidarietà al prete africano, che tuttavia si ostina a riconoscere Bergoglio come papa, non mi sento di dover lamentare il totale silenzio nei miei confronti, a partire dallo stesso Viganò.
Se egli non riconosce Benedetto XVI come legittimo papa, non c’è alcun spazio di dialogo.
Don Minutella
GOOGLE VERTALING:
Door don Minutella
DE SEDEVACANTIST MONSIGNOR VIGANO ‘
Het gebaar dat de steeds raadselachtiger wordende monseigneur Carlo Maria Viganò de afgelopen dagen maakte, met een bemoedigende brief aan de Afrikaanse priester van het Opus Dei, Jesusmary Missigbetò, die wegens kritiek op Bergoglio werd uitgezet, heeft me enorm opgebouwd.
Het gebouw komt voort uit het voltooide gebaar. In een tijd waarin het lijkt alsof iedereen water naar zijn eigen molen trekt, verdient een bisschop die een steunbrief schrijft aan een onterecht veroordeelde priester aandacht. Het volledig raadselachtige karakter van Viganò blijft echter bestaan, wat ongetwijfeld een zeker referentiepunt is tegen de pogingen om de Nieuwe Wereldorde op te bouwen en die moedig de complotten van de sterke mogendheden aan de kaak stelt, maar toch luidruchtig verdoezelt, als gedoopt en als bisschop, op de beslissende vraag, dat is wie de echte paus van de katholieke kerk is, aangezien er twee in het wit gekleed zijn. Het is de “quaestio magna” waarop ik al mijn middelen speel, en het is waarschijnlijk ook de reden voor de boycot, meer en meer een indicatie van verborgen verdenkingen jegens mij. Niks persoonlijks. Als ik aan mijn kant het juiste geweten heb, de goede bedoelingen, de steun van de Heilige Maagd en van duizenden gelovigen in de wereld die naar Benedictus XVI kijken, lijkt Viganò’s gebrek aan steun echt een detail. Toch is het een teken van iets dat niet klopt.
In de brief, mooi en intens, stelt Viganò nooit paus Franciscus ter discussie, maar alleen Bergoglio. Zo noemt hij het. Ga het bekijken. En dit is nu een gewoonte van de bisschop die verborgen leeft (ook hierover zouden we moeten nadenken). Hoe dan ook, aangezien Bergoglio niet langer paus Franciscus wordt genoemd, zou men verwachten dat Viganò uiteindelijk paus Benedictus ter discussie zal stellen. Maar nee! Ook hij, Ratzinger, is onbetrouwbaar, een modernist, een hegeliaans. Dus? De oplossing ligt voor de hand: Viganò is sedevacantist, maar op een subtiele manier, zonder het openlijk te zeggen. Hij herkent Bergoglio niet, en wat dat betreft staan we aan dezelfde kant, maar dan herkent hij Benedictus XVI ook niet. Soms lijkt het erop dat Viganò wacht op een soort kandidatuur, ik geloof zelfs dat het juist een zelfnominatie is als leider van alle katholieken, priesters en leken, over de hele wereld, teleurgesteld door Bergoglio en toch ook gepusht om de legitimiteit van Benedictus XVI. Het probleem is daarom dat hij zichzelf niet duidelijk als opvolger van Ratzinger wil neerzetten, integendeel, het lijkt erop dat hij de Kerk terug wil brengen tot voor het Tweede Vaticaans Concilie. Een echt destabiliserend rendement.
Sedevacantisme verspreidt zich steeds meer. Het lijkt, zowel in het geval van Bergoglio als van de post-Benedictus, de meest voor de hand liggende en eenvoudige oplossing, en in plaats daarvan de gevaarlijkste. Viganò wilde geen antwoord geven op een legitieme vraag die we herhaaldelijk hebben gesteld: EXCELLENTIE, IN COMMUNIE MET WIE VIERT U DE MIS?
Wij, teruggebracht tot de lekenstaat, hebben geen steunbrief ontvangen, en misschien is het zelfs een goede zaak, maar op de gestelde vraag, besloten om te zwijgen, hebben we uiteindelijk onze redelijke twijfels doen toenemen dat Viganò een sedevacantist is die klaar is om te spelen hun eigen zelf-kandidatuurkaarten.
Het zou opportuun zijn geweest dat Viganò, in plaats van paus Benedictus XVI onterecht te beledigen, overeind was gelopen om de apostolische zegen af te smeken.
En het is ongelooflijk om op te merken dat degenen die naar paus Benedictus XVI kijken inmiddels genoegen moeten nemen met een Don Minutella die, in het palmares van overtuigingen, keuze te over heeft, in de bijna totale stilte van de media.
Hoe dan ook, hoewel ik ook mijn solidariteit betuig met de Afrikaanse priester, die er niettemin op staat Bergoglio als paus te erkennen, heb ik niet het gevoel dat ik moet klagen over de totale stilte jegens mij, te beginnen met Viganò zelf.
Als hij Benedictus XVI niet als legitieme paus erkent, is er geen ruimte voor dialoog.
Don Minutella