De profetes Maria Goddelijke Barmhartigheid die uit Ierland komt, zei in de boodschap van 16 april 2012 die haar door Jezus Christus was gegeven, dat “het boosaardig plan om mijn Kerk te vernietigen al honderd jaar onderweg is, hetwelk sinds 1967 sterk is opgevoerd (het concilie eindigde in 1965). Veel bedriegers, die lid zijn van deze kwaad­aardige sekte (der Vrijmetselarij) die Satan vereert, zijn de seminaries binnengegaan om zo vaste voet te krijgen in het Vaticaan. Hun macht, alhoe­wel door God de Vader getolereerd, werd tot nog toe beperkt. Nu de eindtijd nadert gaat dat veran­deren.” En op 17 februari 2013 zei ze: “De Maço­nnieke elite heeft de macht over mijn Kerk gegrepen (over zijn zichtbare organisatie)”, wat in­houdt dat het grote plan om de Kerk te domineren is volvoerd, waaruit logischerwijs haar ver­nietiging moet volgen. Natuurlijk kan en zal de Kerk als het lichaam van Christus, dat alle ware Christenen omvat, nooit vernietigd worden. Deze honderd jaar, die in deze profetie wordt vermeld, waarin de boosaardige sekte in 2012 werk­zaam was, hoeven niet exact hon­derd jaar te zijn. Het beginjaar kan ook 1917 zijn geweest, de datum van de verschijningen van Fatima. Dan zou 1967 exact 50 jaar later zijn geweest. Het plan van infiltratie volgt de zogenaamde Permanente In­struc­tie van de Alta Ven­dita (de hoge loge). Dit was een breed plan ter onder­mij­ning van de Kerk via de bediena­ren zelf van het Rooms Katholieke geloof, een project van lange adem dat in de periode na de Tweede Wereldoorlog zijn beslag heeft ge­kre­gen.

Het concilie uit de jaren zestig en wat daarop volgde was daarin een zwaar­wichtige fase. Sinds het midden van de negentiende eeuw zijn er duizen­den verraders de semina­ries binnengetreden en tot priester gewijd, waarmee een vol­doende reservoir werd gevormd waar­ een aantal kardinalen en profes­soren uit voort zou komen en ten­slotte zelfs een paus, zodat het vuile werk op alle niveaus, en vanzelf­sprekend ook in de semina­ries, gestalte kon krijgen. De Alta Vendita instructie toont de di­a­bo­lische stra­tegie om de Kerk via haar eigen leden aan te vallen na ze eerst met vrij­den­kers­idealen te heb­ben ge­cor­rum­peerd. Zo zou­den wel­me­nen­de Ka­­tho­lieken op sleeptouw worden genomen en on­der de schijn­­bare le­gi­timiteit van het Ka­tholi­cis­me de Ma­çon­nie­ke ide­a­len helpen ve­r­sprei­den. De tac­tiek was simpel: zoals hout­worm een houten balk infiltreert zonder de buitenkant aan te tasten, zou het­zelfde gebeuren met de Rooms Katholieke Kerk, op het oog fraai maar van binnen verrot totdat de balk onder zijn eigen gewicht instort om dan later door iets nieuws te worden vervangen – ge­kend als de aposta­tische oecume­nische bewe­ging, waarin de ware Christus, zelfs als bedelaar, niet meer welkom is.

Het vreem­­de ver­schijn­sel doet zich daarbij voor dat velen uit inner­lijke over­­tui­ging han­delen, zich niet be­wust zijnde van een com­plot. Vrij­met­selaars noe­men dat soort mensen “broe­ders zon­der (werk)schort”. Want ze zijn geen lid van de vereniging, maar wer­ken er wel aan mee. Zij menen de goede zaak te dienen en alhoewel ze maar al te goed beseffen dat ze van de traditionele leer afwijken, willen ze het moederinstituut niet de rug toekeren wel wetend dat deze, nu in deze tijd, de vitaliteit mist om de schismatici uit te stoten (excommunicatie). De mens is een vreemd wezen. Alleen God kan zien wat iemand beweegt. Gebrek aan nede­righeid? In elk geval gebrek aan gebed. Onze priesters bidden niet meer en er wordt niet meer voor hen gebeden. We moeten de priesters in ons hart dragen, vooral onze eigen paro­chie­priester(s).

Hoe de zuiverheid zelf van de bruid, die de Kerk is, niet kan worden aangetast door de tekort­ko­mingen van haar leden, wordt aanschouwelijk gemaakt door ons Jezus voor te stellen nadat hij de Romeinse geseling had ondergaan, een geseling die zo erg was dat veel slachtoffers onder het geweld stierven. Werd de heiligheid en zuiverheid van Jezus door deze geseling aangetast? Net zo min als Jezus aanbiddelijke zuiverheid door die geseling werd aan­ge­tast, en nochtans was Hij on­her­kenbaar geworden, net zo min wordt die der Kerk aangetast, alhoewel van haar glans ontdaan en met modder besmeurd.

De Instructie zelf

INLEIDING

1. SEDERT wij ons als actiegroep hebben gevestigd en discipline postvatte tot in de schoot van zelfs de meest afgelegen loge, zich spiegelend aan de loge die het dichtst bij het actie­centrum ligt [de hoogste loge], heeft één gedachte de geesten beziggehouden van hen die naar de universele wedergeboorte streven. Dat is de gedachte aan de bevrijding van Italië [dat onder het Roomse bewind zucht], waaruit op een dag de bevrijding van de hele wereld zal volgen ten faveure van de broederlijke republiek, wat de harmonie van het mensdom inluidt. Die gedachte is nog niet door onze broeders aan de overkant van de Alpen opgepikt [dit impliceert dat de instructie uit een land ten noorden van Italië kwam en niet uit Italië zelf]. Ze geloven dat het revolutionaire Italië alleen in de schaduw hoeft samen te zwe­ren, dat enkele dolksteken volstaan aan sbirri [Italiaanse politieagenten] en aan verraders, en dat ze het juk der gebeurtenissen die voorbij de Alpen plaats­vinden onbe­kom­merd kunnen gade­slaan, zijnde ten voordele van Italië maar zonder haar betrok­kenheid. Deze fout is ons heel wat keren fataal geworden. We zijn niet geroepen om het [de oude orde] te be­strijden met slogans, alsof dat volstaat. Het is absoluut noodzake­lijk het te onder­werpen door mid­del van [gecoördineerde] acties. Bedenk dat onder al onze zorgen, die het voor­deel hebben de geesten van de krachtigste loges in beroering te brengen, er één is die we nooit uit het oog mogen verliezen. […en dat is onze zorg om het vuur van de revolutie levend te houden!]

DE TE VOLGEN STRATEGIE

2. Het pausdom is te allen tijde beslissend opgetreden inzake Italië. Door de handen, door de stem­men, door de pennen en de harten van zijn ontelbare bisschoppen, priesters, mon­niken, nonnen en leken – van oost naar west – vindt het pausdom onbegrensde bereidheid voor het marte­laarschap, grenzend aan enthousiasme. Overal, wanneer het maar een beroep op hen doet, staan de vrienden klaar om te sterven of alles voor de zaak te verliezen. Dit heeft een enorm hefboom­effect dat alleen pausen ten volle kunnen uitbuiten, maar tot nog toe hebben ze dat slechts tot op zekere hoogte gedaan. Vandaag is er geen sprake van om voor ons­zelf die macht, waarvan het prestige nu tanende is, opnieuw op te bouwen. Ons uiteinde­lijke doel is gelijk aan dat van Vol­taire en van de Franse Revolutie: de vernietiging voor eens en voor altijd van het Katholi­cisme, ja zelfs van het Christelijke idee dat, als het op de ruïnes van Rome zou blijven staan, later een aan­zet zou geven voor de wederopleving van het Christendom. [En dat willen we bereiken door infil­tratie van het bastion door ons als vrome lieden voor te stellen die zelfs het gehate priester­schap ambiëren.] Maar om des te zekerder een weg te banen moeten we ons niet door tegenslagen laten ontmoe­digen, die een goede afloop voor on­bepaalde tijd uitstellen, en dienen steeds bereid te zijn [korte termijn] com­promissen aan te gaan ten nadele van de goede zaak. En we mogen geen aandacht schenken aan die opscheppe­rige Fransen, die breed­sprakige Duit­sers, die melancholieke Engelsen, die zich allen inbeelden dat ze het Katholi­cisme kunnen doden, nu eens met een on­zuiver lied, dan weer met een onlo­gische con­clusie, en op een ander moment met een sarcasme dat naar binnen werd gesmokkeld als het katoen van Groot-Brittannië. Het Katho­licisme heeft een veel hardnekkiger bestaan. Het heeft de meest on­verzoen­lijke, de meest ver­schrikkelijke tegen­standers gezien, en het heeft vaak het kwaad­aardige genoe­gen gehad heilig water op de graven van de meest onbehouwen men­sen te werpen. Tolereer daarom dat onze broe­ders van deze landen zich aan de steriele onmatig­heid van hun anti-Katholieke ijver over­geven. Laat ze maar spotten met onze Madonna’s en schijnbare toewijding daar­aan [nadat wij ons bekleed hebben met het gehate zwarte habijt]. Met dit paspoort kunnen we op ons gemak samen­zweren en stap voor stap tot de slotsom geraken die we voor ogen hebben.

[Zoals gebruikelijk bij dit soort documenten worden zinssneden en zelfs hele zinnen weggelaten, en wordt vaak cryptische taal gebruikt om het voor de ongeïnitieerde vaag te houden. Blijkbaar ontving Gregorius XVI dit document van een overloper, met enige uitleg. Ze werden voor het eerst gepubliceerd in 1859 door Jacques Crétineau-Joly in “L’Église romaine en face de la Révolution”, op grond van het Italiaanse document. In een persoonlijke brief van 25 februari 1861, gericht aan de auteur, garandeerde Paus Pius IX de authenticiteit van de onthulde documenten. (bron: Wiki­pedia Frankrijk, dec. 2021) Terugblikkend vanuit 2017 blijkt de geplande subversie boven alle ver­wachtingen te zijn geslaagd, wat de authenticiteit van de instructie nogmaals onderstreept.]

3. Het pausdom is al zeventien eeuwen vervlochten met de geschiedenis van Italië. Italië kan niet ademen of bewegen zonder de toestemming van de opperste herder. Met hem heeft ze de hon­derd armen van Briareüs [uit de Griekse mythologie], zonder hem is ze veroordeeld tot een erbar­melijke onmacht. Zij doet niet anders dan verdeeldheid zaaien, haat aanwakkeren en vijandelijk­heden opstoken, die zich van de hoogste keten van de Alpen tot de laagste van de Apennijnen manifesteren. Een dergelijke situatie is ongewenst en moet daarom worden opgeheven. De oplos­sing is ontdekt. De paus, wie hij ook is, zal nooit naar de geheime genootschappen komen; het is aan de geheime genoot­schap­pen om [middels infiltratie] naar de Kerk te komen met het doel de twee te overwinnen [de Kerk en zijn paus]. Het werk dat we hebben ondernomen kan niet in één dag worden verricht, noch in een maand of een jaar. Het kan vele jaren duren, misschien een eeuw, maar in onze gelederen sterft de soldaat maar de strijd gaat door.

4. Het ligt niet in onze bedoeling om pausen voor onze zaak te winnen, om ze tot onze principes over te halen en aldus onze ideeën uit te dragen. Dat zou ongeacht de loop der gebeurtenissen een belachelijke droom zijn. Als bijvoorbeeld kardinalen of prelaten, vrijwillig of bij toeval, op de een of andere manier toegang kregen tot sommige van onze geheimen zou dat geens­zins een motief zijn om hun verheffing tot de Stoel van Petrus te wensen. [Althans niet in dit vroege stadi­um, cf. §11.] Zoiets zou ons [plan] kunnen vernietigen. Louter ambitie zou hen in onze tegen­stander kunnen veranderen. De lust naar macht zou hem ertoe aanzetten ons op te offeren. Waar we op moeten aandringen, wat we zouden moeten zoe­ken en verwachten, zoals de Joden hun Mes­sias verwachten, is een paus naar onze wensen. Alex­ander VI, [een Borgia], met al zijn persoon­lijke te­kortkomingen, zou niet passen, want hij heeft zich nog nooit in religieuze zaken vergist. Daarentegen zou Paus Clemens XIV, die in de 18^e eeuw heerste, ons van top tot teen bevallen. [De andere] Borgia was een libertijn, echt sensueel inge­steld, en heerste als Paus [Callixtus III] in het mid­den van de 15^e eeuw. Hij is ondanks zijn ondeugden ver­vloekt door alle stem­men van filosofie en ongeloof, en hij heeft die banvloek over zich afgeroepen door zijn kracht­dadige verdediging van de Kerk. Paus Clemens XIV, een Ganganelli, werd met handen en voeten gebonden door [de adviezen] van de ministers van de Bour­bons [Koning Lodewijk XV], die hem huive­rig maak­ten [om ferm op te treden]. En zo komt het dat zijn tolerantie door de niet-gelovigen werd gevierd. Deze Ganganelli is een zeer grote paus geweest [vol­gens de Vrijmetse­laars]. Iemand van zijn kali­ber zou voor ons ideaal zijn indien zulks ooit moge­lijk ware. Daarmee zouden we zekerder tot de aanval op de Kerk kunnen marche­ren dan met de pamfletten van onze broeders in Frank­rijk, of zelfs met het goud van Engeland. Wilt u weten waarom? Het is omdat daardoor het azijn van Hanni­bal overbodig wordt, we niet meer kanons­poeder nodig hebben of zelfs onze wapens. We betrekken de wijsvinger van de opvol­ger van St. Peter bij het com­plot, en die is voor onze kruistocht meer waard dan alle Inno­centius­sen, Urba­nussen en St. Ber­nards van het Chris­tendom samen [omdat deze vinger de te voeren koers bepaalt.] [De verwij­zing naar azijn is ontleend van Han­ni­bals oversteek van de Alpen, toen zijn mensen vuur ge­bruik­ten om rots­blokken op hun pad te splij­ten, en ook kokend azijn ter versnelling van dit proces.]

VERSPREIDINGSWIJZE

5. We twijfelen er niet aan dat de finale akte van al onze inspanningen zal worden bereikt, maar hoe en wanneer? Het onbekende manifesteert zich nog niet. Hoe dan ook, omdat niets ons mag afleiden van het uitgestippelde plan en juist alles daarop gericht moet zijn – alsof het toekom­stig succes nu reeds het werk bekroont dat vandaag nog amper gekend is – presenteren we deze instructie aan de leden van de Hoogste Loge, maar het moet een geheim blijven voor de lagere graden. [Op grond hiervan] moet een raadgeving uitgaan in de vorm van een in­structie of memo­randum waar­mee de universaliteit van de broeders verlicht wordt. Het is van bijzonder belang – wegens een discretie waarvan de reden evident is – erop toe te zien dat deze raadgeving nooit wordt opgevat als een ‘bevel’ dat is uit­ge­gaan van de Alta Vendita [feite­lijk: Le Grand Orient de France]. Het vertegen­woordigt een te groot gevaar voor de geeste­lijkheid; momen­teel kan men zich niet per­mit­teren hier speels mee om te gaan zoals we gewend zijn met een van die kleine affaires of onbe­duidende vorsten waarop men slechts hoeft te blazen om ze te laten verdwijnen.

LASTERCAMPAGNES EN GEHEIMHOUDING

6. Er kan weinig worden aangevangen met die oude kardinalen of die prelaten wiens karakter on­wrikbaar is [en daarom trouw blijven aan de Katholieke leer]. We moeten geen tijd aan ze verspil­len want, gevormd in de school van [Kardinaal Ercole] Consalvi, zijn ze overbeterlijk. In plaats daarvan zullen we uit onze tijdschriften, die een zekere populariteit genieten en soms ook nauwe­lijks, de wapens putten waarmee we de macht die ze in handen hebben nutteloos of belachelijk maken. Een kundig opgediste roddel en met verve onder bepaalde eer­volle en uitver­koren fami­lies verspreid, kan vervolgens afdalen in de cafés en van daaruit in de straten; het is voorgekomen dat woorden hebben gedood! Als een pre­laat vanuit de diepten van de pro­vincies naar Rome komt om een ​​openbare functie te vervullen, leer dan zijn karakter kennen, zijn antecedenten, zijn kwali­teiten, en vooral zijn gebreken. Indien bij voorbaat gekend dat hij een verklaarde vijand [van ons] is, zoals een Albani, een Pallotta, een Bernetti, een Delia Genga, een Rive­rola, vang hem dan in alle strikken die je onder zijn voeten kunt plaatsen; creëer voor hem een ​​van die repu­taties waar kleine kinderen en oude vrouwen schrik voor heb­ben; schilder hem af als wreed en bloeddorstig; vertel over hem enkele trekken van wreedheid die gemakkelijk in de hoofden van mensen kunnen worden geprent. Indien buitenlandse tijdschriften om ons ten gerieve te zijn deze aantij­gingen verzamelen, die ze op hun beurt ver­fraaien, zullen hun verhalen onvermijdelijk respect afdwin­gen, want ze staan ​​bekend om hun zoeken naar de waar­heid – en dit zal des te effectiever werken indien naar een uitspraak wordt verwezen van een of andere gerespecteerde dwaas die met de besmeurde persoon in verband staat. Net als in Frankrijk en Engeland zal het in Italië nooit aan vlotte pennen ontbreken, die precies weten hoe deze leugens, die zo nuttig zijn voor de goede zaak, moeten worden inge­kleed. Met een krant, waarvan de lezers onbekend zijn met zijn diepere achtergronden, maar waarin ze hun ver­tegenwoordiging of rechter zien, bestaat geen noodzaak voor ander bewijs. Het algemene publiek staat ​​in de kinderschoenen van het liberalisme; ze gelo­ven in liberalen, zoals ze later in ons zullen gelo­ven, zonder goed te weten waarom.

7. Verpletter de vijand, wie hij ook is; verpletter de machtigen door middel van leugens en laster; maar verpletter ze vooral in het ei. Het is naar de jeugd dat we moeten gaan. Zij zijn het die we moeten verleiden; die moeten we onder de banier van de geheime genootschappen brengen. Om stap voor stap op die gevaarlijke weg een planmatige maar zekere vooruitgang te boeken, zijn twee kwaliteiten allernoodzakelijkst. Jullie [samenzweerders] moeten de indruk wekken zo een­voudig als duiven te zijn, maar dienen zo voorzichtig te zijn als de slang. Uw vaders, uw kinde­ren, zelfs uw echtgenotes moeten altijd onwetend zijn van het geheim dat u bij zich draagt. Als het u goeddukt dikwijls te gaan biechten om daarmee het oog van de inquisitie beter te mis­leiden, bent u verplicht over deze dingen het absolute stilzwijgen te bewaren. U weet dat de minste open­baring, dat de geringste aanwijzing die aan u ontsnapt voor het boetetribunaal, of elders, grote rampen kan veroorzaken en dat het doodvonnis reeds [door het vrijmetselaarstribunaal] over de onthuller is uitgesproken, hetzij moedwillig of onbedachtzaam begaan.

NUTTIGE WENKEN

8. Om een voor ons geschikte paus te krijgen volgens de regels van het spel, is het voor die paus gewenst een generatie in het gareel te hebben gebracht die de heerschappij waardig is waar we van dromen. Zie voobij aan de ouderen en die van middelbare leeftijd [we spreken over het begin van de 19^e eeuw], maar ga in plaats daarvan de jeugd tegemoet en, indien mogelijk, beho­ren zelfs kinderen op uw agenda te staan. Spreek in hun bijzijn nooit een woord van godde­loosheid of onreinheid. Maxima debetur puero reverentia (aan de jeugd zijn we het meeste respect ver­schul­digd). Gedenk deze woorden van de dichter want ze zullen u behoeden voor vrij­postig­heden die terwille van de zaak absoluut moeten worden vermeden. Om in het huis van elk gezin voor­deel te behalen, om voor uzelf het recht van asiel te krijgen bij de huiselijke haard, dient u zich te presenteren met het perfecte voorkomen van een ernstig en moreel hoogstaand mens. Als uw repu­tatie een­maal gevestigd is op de hogescholen, de gymnasiums, de universiteiten en semina­ries – als u eenmaal het vertrouwen van professoren en studenten hebt gewonnen, stelt u dan zo op dat dege­nen die zich voornamelijk bezighouden met het kerkelijk bestuur ervan houden een gesprek met u aan te knopen. Voed hun ziel met de pracht van het oude pauselijke Rome. Er is altijd heimwee in de diepte van het Italiaanse hart naar het republikeinse Rome. Prikkel, ontsteek die naturen die zo vol warmte en patriottisch vuur zijn. Geef ze eerst onschuldige boeken en poëzie, maar altijd in het geheim, die doordrenkt zijn met natio­nale sentimenten; daarmee zullen uw discipelen beetje bij beetje op het gewenste kookpunt worden gebracht. Nadat op alle niveaus van de kerkelijke organisatie dit dagelijkse werk onze ideeën zal hebben verspreid, zoals zich licht verspreidt, dan zult u de wijsheid weten te waarderen van wat wij in gang hebben gezet.

DE HUIDIGE PERIKELEN

9. Wij voorzien dat de steeds dreigend wordende Italiaanse problemen over enkele maanden tot een inter­ventie van Oostenrijk zal leiden. Er zijn dwazen die lichtzinnig anderen in groot gevaar brengen, zo zelfs dat zelfs verstandige mensen daarin kunnen worden mee­ge­sleept. De revolutie die zij [de Carbo­nari vanaf 1820] in Italië voeren, kan alleen maar eindigen in rampspoed en vervolgingen. [Door tussenkomst van Oostenrijk, die in april 1821 troepen naar Italië (Piemonte) stuurde, werd de Carbonarische beweging neergeslagen.] De tijd is er nog niet rijp voor, noch mensen noch dingen zijn erop voor­bereid en dat zal nog lange tijd duren, maar intussen kan uit dit kwaad een mooi akkoord klinken dat de harten van de geestelijk­heid in ver­voering brengt. We spreken over hun afkeer van de vreemdeling. Zorg ervoor dat de Oosten­rijker wordt gezien als een potsierlijk en weerzinwek­kend wezen, zelfs vóór zijn verwachte inval. Uit­gaande van het idee van de ponti­ficale supre­matie, poog de oude herinne­ringen aan de oorlo­gen van het priesterschap en het [Roomse] Rijk op te wekken, en stook daar­om de smeu­lende harts­tochten op van de Welfen en de Ghibellijnen. Zo verwerft u de repu­tatie van een goed Katholiek en zuiver patriot. [De Welfen en Ghi­bel­lijnen waren rivalise­rende partijen in de middeleeuwen die respectievelijk de pauselijke partij en de Heilige Roomse keizers steunden.]

[De genadeslag kregen de Carbonari in 1831, toen ze door Oosten­rijkse troe­pen werden vernietigd die op verzoek van Paus Gregorius XVI hadden ingegrepen; daarna sloegen de regeringen van de verschillende Italiaanse staten hard in op de Carbonari, die toen vrijwel op­hielden te bestaan. Hun ondergang zou door de Vrijmetselarij in Frankrijk en Duitsland om een ​​aantal redenen goed zijn uitgekomen, willicht ook omdat de Perma­nente Instructie tot de Alta Vendita Loge van de Carbonari behoorde. Indien ooit ontdekt, zou het irrelevant zijn geworden omdat het was onstaan (zo meende men) in een inmiddels ter ziele gegane organi­satie. Overigens was en is het nog steeds uiterst belangrijk om te verhullen dat de “Alta Vendita” en “Le Grand Orient de France” in feite één en dezelfde waren. Toch liet de Kerk zich niet om de tuin leiden, want reeds in 1821 veroor­deelde Paus Pius VII de Carbo­nari als een vrijmetselaars­beweging en excommu­ni­ceerde hij haar leden met de bul “Ecclesiam a Jesu Christo”.]

DE UITEINDELIJKE INFILTRATIE

10. Die reputatie van een goed Katholiek en zuiver patriot zal [na infiltratie van het bastion] de weg banen om onze leer [via de seminaries] te verspreiden tot in het hart van de jonge geeste­lijkheid, en zelfs tot in de diepten van de kloos­ters. Over enkele tientallen jaren zal de jonge gees­telijk­heid dankzij de kortstondigheid van het bestaan alle sleutelposities bezetten. Zij zullen het zijn die regeren, besturen en oordelen. Zij zullen het zijn die de Raad van de Soeve­rein vor­men. Op een dag zal een beroep op ze worden gedaan om de komende Pontifex met de paterissa [her­dersstaf] te kiezen; en deze Pontifex zal net als de meesten zijner tijdgenoten nood­zakelijker­wijs zijn door­drongen van de Italiaanse en huma­nitaire principes die we op het punt staan ​​in omloop te bren­gen. Het is als een mosterdzaadje dat we in de grond plaatsen, maar de zonne der gerechtig­heid [in feite de Helse vervloeking] zal het tot grote macht laten groei­en, en gij zult op zekere dag aanschouwen wat een rijke oogst dat zaadje heeft voortgebracht.

11. Op de weg die voor onze broeders is uitgestippeld liggen grote obstakels die uit de weg moe­ten worden geruimd, met allerlei [onvoorziene] moeilijkheden die niet makkelijk kunnen worden opgelost. We zullen ons van die taak kwijten dankzij onze ervaring en scherpzinnigheid, voor­waarts naar een prachtig doel. Wat maakt het uit om voor dat doel alle zeilen bij te zetten? U wilt een revo­lutie ontketenen in Italië? Zoek de juiste paus uit wiens contouren door ons getekend zijn. U wilt de heerschappij van de uitverkorenen [beter: de verdoemden] vestigen op de troon van de Hoer van Babylon? [de Roomse Kerk] Laat de naïeve geestelijkheid onder uw vlag mar­cheren in de over­tuiging dat ze nog altijd onder de vlag van de Apostolische Sleutels marcheren. U wilt de laatste restanten van [pauselijke] tirannie en onder­drukking teniet doen? Werp je netten uit als een Simon Bar-Jona [de Apostel Petrus]. Werp ze in de diepten van sacris­ties, seminaries en kloosters, in plaats van in de diepten van de zee, [wat betekent dat Gods gezworen vijanden moeten infiltre­ren als priesters, professoren en monniken.] En als ge niet over­haast te­ werk gaat [en bereid bent misschien honderd jaar te wachten], beloven we een vangst die nog wonderbaar­lijker is dan die van Bar-Jona. De visser van vissen zal een mensen­visser zijn gewor­den. U zult uzelf als vrien­den rond­om de Apostolische Stoel scharen [na te zijn opgeklommen tot bisschop of kardinaal.] Er wordt hier een revolutie gepredikt met [pauselijke] tiara en de koorkap, marche­rend onder kruis en banier, een revolutie die [ter gelegenertijd] slechts een weinig hoeft te worden opge­stookt om de vier hoeken van de aarde in vuur en vlam te zetten. [De tiara is een kroon bestaande uit drie kronen boven elkaar, gedragen door een paus. Een koorkap is een wijd litur­gisch gewaad dat ge­dragen wordt door gees­telijken. Dit zijn de symbolen van infiltratie.]

[Matheüs 16:17-18: Jezus zei: “Zalig zijt gij, Simon, zoon van Jona; want niet vlees en bloed heb­ben u dit geopenbaard, maar mijn Vader, die in de Hemel is. En Ik, Ik zeg u: gij zijt Petrus; en op deze steenrots zal Ik mijn Kerk bouwen, en de poorten der Hel zullen haar niet overweldigen.”]

CONCLUSIE

12. Laat elke handeling van je bestaan gericht zijn op het ontdekken van de Steen der Wijzen. De middeleeuwse alchimisten verdeden hun tijd en hun goud in een nutteloze zoektocht naar dit ideaal. Het ideaal echter van de geheime genootschappen [om de wereld in brand steken] zal om de meest eenvoudige reden worden bereikt omdat het uitgaat van de menselijke hartstoch­ten. Laat ons dan niet ontmoedigd worden door enig oponthoud, terugslag of neder­laag. Laten we onze zwaarden [van verraad] scherpen in de rust van de [Maçonnieke] loges [waar luistervinken zijn buitengesloten], laten we ons geschut [van de morele pervertering van de massa’s] in stelling brengen [om de verdediging van de Hoer uit te hollen]. Zweep alle harts­tochten [van allen op: van de gewone man en meer in het bijzonder van priesters], waar­onder de meest kwaadaardige [van liefde tot God, maar voorbij de fatsoensnormen] en de meest genereuze [van liefde tot Satan]. Wees getroost in de zekerheid dat onze plan­nen op zekere dag met succes bekroond zullen wor­den in weerwil van de meest onwaar­schijnlijke vooruit­zichten.

_{Gepubliceerd in “The War of Anti-Christ with the Church and Christian Civilization”  (Hfst. XIV & XV). van Monseigneur Georg F. Dillon, de Apostolische Missionaris van Sydney (Australië). Gebaseerd op zijn lezingen in Edingburgh, okt. 1884; de lezing dateert van ongeveer zes maanden na het verschijnen van de beroemde encycliek van Paus Leo XIII “Humanum genus”, over de Vrijmetselarij.}