Mgr. De Korte wil kerken laten dienen als vaccinatiecentra

Mgr. De Korte van het bisdom Den Bosch in Nederland is op het (volgens hem) lumineuze idee gekomen om kerken tijdelijk te laten dienen als vaccinatiecentra, zodat de mensen ‘in het huis van God een beschermend vaccin’ kunnen krijgen.

Mgr. De Korte schreef in een mededeling naar aanleiding van het begin van de Vastentijd in deze coronacrisis:

[…] Vaccinatie beschouwt de Kerk als een daad van naastenliefde en zelfbescherming. Al meerdere parochies hebben verzoeken van artsen gekregen om het kerkgebouw of andere kerkelijke gebouwen te mogen gebruiken om mensen te vaccineren. Graag geef ik pastoors de ruimte om hun gebouwen ter beschikking te stellen. In overleg met artsen kunnen geschikte vaccinatietijden worden gevonden. De primaire betekenis van het kerkgebouw als huis voor de liturgie hoeft er dan niet onder te lijden. In het huis van God krijgen zijn kinderen een beschermend vaccin toegediend. Zo kunnen onze parochies een mooie bijdrage leveren aan de preventie van corona en het algemeen belang dienen. Zo worden onze kerken een plaats van het voorkomen van ziekte en dood. […]

Naast het feit dat de vaccins van AstraZeneca die zullen worden toegediend aan de ‘gewone bevolking’ immoreel zijn vanwege het gebruik van cellijnen van geaborteerde foetusen bij de ontwikkeling, zijn de coronavaccins zelf nog in de testfase en potentieel dodelijk op langere termijn (zoals uiteengezet in dit artikel). Om dan nog te zwijgen over de potentiële directe nare bijwerkingen, inclusief verlamming, ontsteking aan het ruggenmerg en dood.

Een anonieme priester stuurde zijn bedenking naar Fortes In Fide. Wij publiceren hier enkele belangrijke fragmenten uit deze brief:

           […] Kerkrechtelijk gezien valt hier vrij weinig tegenin te brengen. Canon 1210 begint veelbelovend door te zeggen dat in een gewijde plaats alleen datgene mag worden toegelaten wat dienstig is voor de uitoefening of de bevordering van de eredienst, de vroomheid en de godsdienst. Wat niet in overeenstemming is met de heiligheid van de plaats is verboden. Het wetboek geeft echter geen nadere uitleg over wat niet in overeenstemming is met de heiligheid van de plaats. Bovendien vervolgt de canon door te zeggen dat de Ordinaris ook in afzonderlijke gevallen een ander gebruik kan toestaan dat niet strijdig is met de heiligheid van de plaats. Kortom de Ordinaris is bevoegd een uitzondering te maken op het sacrale gebruik van een kerk zolang het profane gebruik niet direct in tegenspraak is met de heiligheid van de plaats. Je zou dus kunnen zeggen dat de bisschop volledig in zijn recht staat om toestemming te geven dat de kerken worden opengesteld ter vaccinatie.

 

Is vaccinatie echter in overeenstemming of in tegenspraak met de heilige plaats? Is het oordeel van de bisschop bepalend en is daarmee de kous af? Moet de rest van het godsvolk eventuele andere meningen en gevoelens opzijzetten? Is het kerkgebouw gebruiken als vaccinatiezaal daadwerkelijk in overeenstemming met de heiligheid?

 

Als we kijken naar de opvatting die onze bisschop lijkt te hebben over de betekenis van het kerkgebouw kunnen we toch vraagtekens zetten achter zijn beslissing. Door te zeggen dat de primaire betekenis als huis van liturgie er niet onder hoeft te lijden omdat men afspraken kan maken lijkt hij te suggereren dat de sacraliteit slechts bestaat in de viering van de liturgie. De kerk is heilige ruimte tijdens liturgie, maar daarbuiten kan men het dus voor andere doeleinden gebruiken. Zolang je maar een goed rooster maakt en de liturgie doorgang kan vinden is de primaire “sacrale” functie gewaarborgd. De heiligheid van de plaats lijkt dus in het begrip van de bisschop niet zozeer in het stenen gebouw te liggen dat door kerkwijding als plaats geheiligd is, dat altijd een heilige ruimte is zowel binnen als buiten liturgie. Waarom het kerkgebouw dan niet verhuren voor andere caritatieve werken? Waarom, als we dan toch een veldhospitaal willen zijn, het kerkgebouw niet openstellen voor zoveel zwervende migranten die leven op onze Nederlandse straten? […]

 

Het is echter niet in overeenstemming met wat de Kerk zegt over de werkelijke heiligheid van de plaats op grond van kerkwijding. Terribilis locus iste zegt de klassieke Introïtus; Ontzagwekkend is deze plaats. Juist in een seculiere wereld waar het sacrale uit de gehele samenleving is verwijderd staan de kerken als enige bakens van sacraliteit nog overeind. Het gebouw althans; sacrale liturgie is in de Bossche kerken nauwelijks te vinden; ook dat lijkt geen prioriteit te hebben bij onze bisschop; de handhaving van coronaregels is belangrijker dan heiligschennissen. Eucharistie mag immers geen bron van besmetting zijn, maar kennelijk wel op gruwelijke wijze worden geprofaneerd.

 

[…] De heiligheid van een kerkgebouw verstilt en overweldigt de mens met ontzag. Het is een plaats waar het altaar staat, de plaats van Godsontmoeting, de plaats waar het tabernakel staat; de Heer die midden onder ons verblijft. Het is inderdaad een plaats van genezing maar niet in de steriele seculiere betekenis die de bisschop tot uitdrukking lijkt te brengen. Voor de wereld en een groot deel van de seculiere katholieken zal het zeer sympathiek klinken. Dan zijn we weer eens positief in het nieuws. Voor de betrokken katholiek is het wederom een mes in de rug of eerder in het hart. […]

Bron: Fortes In Fide.