De redactie

Terug naar de catacomben

In deze dagen zijn in heel wat landen in Europa, met name o.a. België, Frankrijk, Ierland en het VK, de H. Missen verboden. Op een aantal plaatsen blijven de kerkdeuren op zondag dan ook gesloten. Er wordt hier en daar geprotesteerd, maar nu is niet de tijd om neer te zitten en te treuren, maar om moedig te zijn en te doen wat onze voorvaderen deden en onze medebroeders en -zusters in Christus doen in tijden van vervolging door de overheden: ondergronds gaan; clandestiene Missen opzoeken, bijwonen of organiseren. Clandestiene aanbidding organiseren. Dat kan in huizen of in private kapellen. Mgr. Schneider – die zelf jarenlang onder Communistisch bewind heeft geleefd – heeft daar begin dit jaar nog op gezinspeeld: dat de coronacrisis een tijd van de catacomben kan inluiden. In het VK en Ierland zijn reeds heel wat Christelijke (parochie-) gemeenschappen ondergronds gegaan.

Op de Britse eilanden en in Ierland vegen vele priesters en predikanten hun voeten aan het verbod van de overheid op erediensten, en worden clandestiene, ondergrondse erediensten gehouden, omdat ze beseffen dat ze moeten antwoorden aan een hogere Autoriteit dan de regering.

Groot-Brittanië

The Observer berichtte hoe Christelijke aanbidding en erediensten teruggekeerd zijn naar de catacomben, zoals ten tijde van grote vervolgingen, of zoals nu de hedendaagse christenen in o.a. China. Een christelijke predikant vertelde, op voorwaarde van anonimiteit, dat hij en zijn gemeenschap hun zondagse erediensten gedurende de hele lockdown hadden voortgezet.

“We houden al clandestiene diensten sinds het begin van deze lockdown. Het voelt raar voor ons om op deze manier te handelen. Mensen hebben gezegd dat het meer aanvoelt als een ondergrondse kerk in China. Het feit dat we rond moeten sluipen om God te aanbidden, uit angst voor strafrechterlijke vervolging, is alarmerend. Maar we doen wat we moeten doen.”

En hij voegde er aan toe:

“Als christenen willen we de beste burgers zijn die we kunnen. We willen niet ongehoorzaam zijn, maar we worden in een positie gedwongen waarin we ofwel onze religieuze overtuigingen moeten volgen, ofwel tegen ons geweten en onze overtuigingen moeten ingaan en ons aan de staat moeten onderwerpen. Dat is de situatie waarin we ons bevinden.”

De predikant sprak met een aantal religieuze leiders in heel het land en hij merkte dat “een toenemend aantal kerken de wet overtreedt om samen erediensten te houden, een activiteit die onder de huidige beperkingen verboden is.”

De evangelische predikant Regan King had eerder verklaard:

“Onze prioriteit is onze vrees voor God… We dienen een grotere wet.”

Dat staat in schril contrast met bvb. Kardinaal Vincent Nichols die de katholieke gelovigen aanmaande om te gehoorzamen aan de overheid.

Vader David Palmer had eerder op Twitter gezegd dat hij niet zou buigen tijdens een tweede lockdown, en zou blijven de Mis celebreren en de sacramenten toedienen aan de gelovigen. Echter, Vader Palmer werd door zijn bisschop verboden om zelfs maar een private Mis op te dragen, terwijl parochieleden in de kerk in privé aan het bidden waren. En helaas heeft hij zich erbij neergelegd.

Andrea Williams, CEO van Christian Concern, zei tegen The Observer:

“Ik had nooit gedacht dat ik dit in Groot-Brittannië zou zeggen, maar kerken gaan ondergronds. Dit zijn geen geïsoleerde gevallen – en hoe langer het duurt, hoe meer kerken zich bij de beweging zullen aansluiten.”

Ierland

In Ierland zijn bijeenkomsten voor “religieuze of andere redenen” verboden en priesters die het verbod schenden, riskeren een boete van € 2500 en/of zes maanden gevangenis.

Steeds meer priesters in Ierland lappen de regels aan hun laarzen, en dragen de H. Mis op met aanwezige gelovigen. Twee priesters in het zuidwesten van Ierland werden door de politie gewaarschuwd dat als ze verder publieke H. Missen zouden blijven opdragen, ze de “volle strengheid van de wet” zouden toepassen. Ondanks het verbod celebreerden tientallen priesters in 11 provincies de eerste publieke H. Mis sinds de overheid de H. Missen verbood op 4 oktober.

Een anonieme Ierse priester vertelde LifeSiteNews:

“Ik denk dat het vitaal is wij, priesters en religieuzen in het bijzonder, realistisch zijn over wat er nu aan het gebeuren is in onze eigen landen en over de hele wereld, met betrekking tot religieuze en burgerlijke vrijheid, en niet afgeschrikt zijn van de uitdagingen die we onder ogen zien.

We zijn gezegend en geheiligd door het bloed van zovelen die ons zijn voorgegaan, en met een blijvende inspanning in ons innerlijk leven, of een herleving ervan indien nodig, zullen we in staat zijn om moedig te lijden voor Christus en Zijn volk. Ik denk dat het voor ons allen zeer belangrijk is om dit te beseffen, en het niet weg te duwen. Wat er nu van ons gevraagd wordt is monumentaal, maar zo ook zijn de genaden die gegeven werden aan de martelaren vóór ons, en aan ons zullen gegeven worden indien we er slechts om vragen.”