Kardinaal Müller, de voormalige Prefect van de Congregatie van de Geloofsleer, heeft van zich laten horen, naar aanleiding van de uitspraken van Bergoglio in de film Francesco omtrent geregistreerde partnerschappen voor homoseksuelen. Kardinaal Müller zegt dat deze dubbelzinnige uitspraken een fataal effect hebben, en dat we ons steeds aan het Woord van God moeten houden.
Verklaring van Kardinaal Müller
Kardinaal Müller, voormalig Prefect van de Congregatie van de Geloofsleer, zegt dat de uitspraken van Bergoglio “dubbelzinnig” zijn, “zoals zo vaak”. De uitspraken van Bergoglio werden onder andere door de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties met lof onthaald.
“Maar het effect is fataal. De Katholieke gelovigen zijn geïrriteerd. De vijanden van de Kerk voelen zich bevestigd door de Vicaris van onze Heer Jezus Christus, die zij verwerpen als zijnde de Zoon van God. In plaats van theologische en filosofische redelijke argumenten, grijpen ze naar het gevoel, en dus zetten ze de rationaliteit van geloof schaakmat met sentimentaliteit. Maar het geloof hangt niet af van een politieke opinie in het rechtse of linkse spectrum of een ideologische positie tussen conservatisme of progressivisme, maar enkel van de Waarheid die God zelf is in Zijn Wezen en in het Woord van Zijn historische Openbaring.”
Kardinaal Müller, die er nog van overtuigd is dat Bergoglio een geldig verkozen paus is, benadrukt dat trouw aan de paus “iets anders is dan een afgodische papolatrie”, dat gelijk staat met het beginsel “volgens het welk de leider van de partij altijd gelijk heeft”. En hij verduidelijkt:
“Wanneer er spanning is tussen het eenvoudige en duidelijke Woord van God en de onfeilbare interpretatie aan de ene kant, en private uitingen of opinies, zelfs door de hoogste kerkelijke autoriteiten aan de andere kant, moet dit beginsel steeds worden toegepast: in dubio pro DEO [in twijfel: kies voor God].
Kardinaal Müller benadrukt dat het Magisterium of Leergezag van de Kerk het Woord van God dient, en nooit boven de Openbaring staat. Volgens Müller is de huidige uitspraak van Bergoglio “een puur private uiting van een opinie, die elke Katholiek vrij kan én moet tegenspreken”.
De ergste corruptie binnen de Kerk, zo leerde Kardinaal John Henry Newman, is de corruptie van geestelijken en hoogstaande leken op gebied van de geopenbaarde Leer. Dit was en is volgens Kardinaal Müller de bron van alle misbruiken en schandalen in de kerkelijke geschiedenis.
Kardinaal Müller verwijst rechtstreeks naar wat Christus zelf zei over het huwelijk:
“In de Katholieke Kerk is het Woord van God met betrekking tot de complementariteit van de geslachten, het huwelijk en de familie, geldig – en dit is in de definitieve interpretatie in de persoon en de missie van Christus, Zijn Zoon, die tot de Farizeeën spreekt, dan en nu: ‘Hebt gij niet gelezen, dat de Schepper in het begin hen als man en vrouw gemaakt heeft en gezegd heeft: Daarom zal de man zijn vader en moeder verlaten om zich te binden aan zijn vrouw en deze twee zullen worden een vlees? Zo zijn zij dus niet langer twee, een vlees als zij geworden zijn.‘ (Matt. 19,4). Er is geen recht op huwelijk en familie tenzij een man en een vrouw, volgens hun God-gegeven natuur, vrij tegen elkaar zeggen in geweten en vóór God: ‘Enkel jou, en altijd tot de dood ons scheidt.’ Buiten het wettig huwelijk volgens Gods wil, is elke seksuele vereniging objectief een zware zonde, ongeacht de subjectieve schuld die enkel God kent, en aan wiens vergiffenis we onszelf altijd en op ieder moment kunnen toevertrouwen. Maar we mogen niet lichtzinnig zondigen, de barmhartigheid van God als vanzelfsprekend beschouwend, en in plaats van ons te laten rechtvaardigen door Zijn barmhartig oordeel mogen we onszelf niet bevestigd zien in een zondige daad door het applaus van de ontkerstende tijdgenoten.”
Kardinaal Müller zegt dat de Catechismus van de Katholieke Kerk duidelijk een onderscheid maakt tussen pastorale zorg en persoonlijke aandacht voor mensen met een neiging tot personen van hetzelfde geslacht, en de objectieve evaluatie van homoseksuele daden of zelfs heteroseksuele daden buiten het huwelijk, die tegengesteld zijn aan Gods Gebod.
“Wie zegt dat hij in Hem blijft, moet ook een leven leiden zoals Hij het leidde” (1 Joh. 2,6).
Het onderhouden van de Geboden van God is een uiting van liefde voor Hem, en de erkenning van hun genezend effect op de mens.
En Müller besluit dat Bergoglio, in plaats van mensen te ontmoeten die zich door hem bevestigd voelen in hun gedrag en hun verkeerd denken, en die tegenover de wereld pronken met hun foto met Bergoglio, beter het boek van Daniel Mattson zou bestuderen, en hem zou uitnodigen voor een gesprek.
“Hij is een Amerikaan die de weg uit de schande van seksuele ‘vrije liefde’ naar een weg van leven in onthouding in de ‘vrijheid en de glorie van de kinderen van God’ heeft gevonden. (cf. Rom. 8,21)
RESTKERK 2013- 2025 
7 reacties op “Kardinaal Müller reageert op Bergoglio’s uitspraak omtrent homoseksuelen: ‘Een private opinie die elke Katholiek moet tegenspreken’”
Een private (d.i. ala privé-persoon) maar wereldkundig gemaakte opinie. Te laat ,…
Kardinaal Müller is een betrouwbare stem in het geloof, ook inzake deze materie. Ik hoop dat zijn uitspraken een grote weerklank zullen vinden bij alle gelovigen. In de media (en in veel kerkelijke publicaties) zullen ze wel weer van niets weten, want daar horen ze alleen maar wat ze graag horen. – De uitspraken van paus Franciscus over homoseksuelen zijn voor het grootste deel onsamenhangend. Wel heeft hij een keer verwezen naar wat de Catechismus van de katholieke Kerk zegt over homoseksuelen, en dat was wel terecht.
Dit is wel een heel erge FOUTE Paus.
HOE DE GOEDKEURING VAN HOMOSEKSUELE CIVIELE VERENIGINGEN GERELATEERD IS AAN DE BOODSCHAP VAN FATIMA.
Door Frank Unterhalt, priester
De rampzalige verklaring van de bisschop van Rome over de promotie van civiele verenigingen van homoseksuele partners heeft duidelijk een apocalyptische referentie. We zijn in de tijd van de grote beproeving, waarin een beslissende strijd wordt geleverd.
Carlo Kardinaal Caffarra, de eerste President van het Pauselijke Johannes Paulus II Instituut voor Huwelijk en Gezin, refereerde kort voor zijn dood in 2017 aan een brief van zuster Lucia van Fatima, waarin zij het volgende had geschreven: “Vader, er zal een tijd komen wanneer de beslissende strijd tussen het Koninkrijk van Christus en Satan zal gaan over het huwelijk en het gezin. En degenen die zullen werken voor het goed van het gezin zullen vervolgingen ervaren en verdrukking. Maar wees niet bang want onze Lieve Vrouw heeft zijn kop reeds verpletterd.”
In het licht van de boodschap van Fatima is het opvallend dat de moordaanslag op Paus Johannes Paulus II direct gerelateerd is aan de oprichting van zijn profetische Instituut voor Huwelijk en Gezin. Paus Benedictus XVI wees hier op in een schrijven bij gelegenheid van de 25e verjaardag van haar stichting: “Op die dag, 13 mei 1981, leed mijn geliefde voorganger aan de bekende ernstige aanval op zijn leven gedurende de audiëntie waarop hij de oprichting van dit Instituut zou aankondigen.”
De afgelopen zeven jaar hebben op schokkende wijze laten zien welke haat de tegenstander heeft jegens de schoonheid van de ware leer over het Christelijk huwelijk en gezin. Het Instituut van St. Johannes Paulus II is niet alleen massief aangevallen, maar volledig ontmanteld en beroofd van zijn essentie zelf. Op beide Bisschoppensynodes over Huwelijk en Gezin, in 2014 en 2015, werd het volledig genegeerd, tot de onaanvaardbare exhortatie Amoris laetitia in 2016 zelfs een directe tegenspraak met de leer van de Kerk voortbracht. In het zelfde jaar begon de uiteindelijke vernietiging van het Instituut met de benoeming van een nieuwe Groot Kanselier en tegengestelde statuten, en met het ontslag van alle voorgaande professoren. Daarbij werd het onderworpen aan een substantiële “heroriëntatie” die ingewijden omschreven als een “zuivering” in de meest negatieve zin.
De breuk die Bergoglio maakte, is nu openlijk en evident, want op 28 maart 2003 had Johannes Paulus II de volgende verklaring van de Congregatie voor de Geloofsleer goedgekeurd en de publicatie daarvan opgedragen: “Er zijn absoluut geen redenen om te overwegen dat homoseksuele verenigingen op enige wijze vergelijkbaar of zelfs maar in de verte analoog zijn aan het plan van God voor huwelijk en gezin. Het huwelijk is heilig, terwijl homoseksuele daden ingaan tegen de natuurlijke morele wet.”
Het getuigenis van de heiligen laat geen twijfel bestaan over de omvang waarmee homoseksuele daden de Schepper beledigen en Zijn vergelding provoceren. Hoe zouden we niet kunnen denken aan de dringende vermaning van God, die ons is overgeleverd in de beroemde Dialoog van Sint Catherina van Siëna: “De verdorvenen doen zelfs nog slechter en plegen de vervloekte zonde tegen de natuur. En als blinde dwazen wier geest is verduisterd, zien zij niet de rotheid en ellende waarin zij zichzelf bevinden. Het is niet alleen walgelijk voor Mij, die de hoogste eeuwige zuiverheid ben (zo verfoeilijk inderdaad dat voor deze ene zonde Ik vijf steden door Mijn goddelijke oordeel vernietigde, daar Mijn rechtvaardigheid het niet langer kon verdragen), maar zelfs voor de demonen.”
Gebaseerd op de duidelijke Bijbelse boodschap, heeft het Permanente Leergezag van de Katholieke Kerk altijd het huwelijk en het gezin beschermd. Aldus kan het niet worden verborgen, in het bijzonder vandaag, dat homoseksuele praktijken tot de zeer zware zonden behoren die de kuisheid ernstig schenden (vgl. Katechismus van de Katholieke Kerk, nr. 2396) en die krachtig worden afgewezen door de Heilige Schrift (vgl. Gen. 19, 1-29; Rom. 1, 24-27; Kor. 6, 9-10; 1 Tim. 1-10). De Katechismus herinnert ons aan de schuld van de Sodomieten die ‘hemelschreiend is” (vgl. Katechismus van de Katholieke Kerk, nr. 1867).
In deze apocalyptische tijd van de Valse Profetie sterkt ons de interventie van het Onbevlekt Hart van Maria, die we vereren als degene die de kop van het helse serpent verplettert. Zij, de allerzuiverste Maagd, de Moeder van de Schone Liefde en de Middelares van alle Genade, zal ons de listen van de kwade vijand doen doorzien en ons veilig leiden naar het heil dat de Drie-ene God aan de Zijnen zal geven.
In de grote beroering van dit tijdperk en beslissende strijd, waarin de eeuwige redding van zo vele zielen wordt bedreigd, herhalen we de beroemde woorden die gesproken werden door Paus Johannes Paulus II bij de toewijding van de mensheid aan Onze Lieve Vrouw van Fatima: “Nog eenmaal, laat de oneindige reddende heilsmacht zich tonen aan de wereld: de macht van de barmhartige liefde! Dat het een einde stelt aan alle kwaad! Dat het gewetens mag veranderen! In Uw Onbevlekt Hart is het licht van de hoop aan allen geopenbaard!”
22 oktober 2020
Feest van de Heilige Johannes Paulus II
In de huidige tijd wordt dikwijls minachtend gesproken over het huwelijk, behalve als het over het “huwelijk” tussen homoseksuelen gaat, dan moet het zeer serieus genomen worden.
De huwelijkstrouw stelt tegenwoordig ook al niet veel meer voor bij veel mensen. “De liefde was op” wordt er dan als nep-excuus ingeroepen, terwijl het kerkelijk huwelijk trouw van de partners vereist zolang ze beiden leven.
De burgerlijke overheid neemt zelf het huwelijk niet meer ernstig, want ze werkt mee aan tv-programma’s zoals “Blind getrouwd”, waar het sluiten van een blind huwelijk als tv-amusement opgevoerd wordt.
Zelfs het geslacht wordt in vraag gesteld. Mits de nodige papieren kun je zelfs zonder meer “van geslacht veranderen”, hetgeen natuurlijk pure nep is.
Gelukkig is het geloof veel belangrijker dan het instituut.
De Rooms Katholieke verkondigt en vertegenwoordigt niet meer het ware geloof.
De gelovigen die het universele Tridentijnse Rooms Katholieke geloof belijden van voor het Tweede Vaticaanse Concilie zullen het Vaticaan vroeg of laat weer overnemen. Het goede wint het altijd van het slechte.
Het katholieke geloof van voor en na het Tweede Vaticaans Concilie is net hetzelfde geloof. In Vaticanum II werd wel de rol van Maria, de Moeder Gods, verder uitgediept, een rol goed geïntegreerd in Gods heilsplan.
Men moet sommige aspecten van de liturgie, bijvoorbeeld de taal die er gesproken wordt, of de liederen die gezongen worden, niet verwarren met de inhoud van het standvastige, eeuwige geloof. In de tijd na Jezus’ verrijzenis zullen de christenen uit het jodendom zeker ook geen liederen in het latijn gezongen hebben tijdens de H. Mis, en ze zullen het latijn zeker ook niet gebruikt hebben als liturgische taal. Toch waren dat goede heilige Missen.
Alle recente pausen, ook de goede paus Benedictus XVI, namen de conclusies van Vaticanum II aan. Dus daar moet je niet over twijfelen. Een zeer degelijke samenvatting van het katholieke geloof vind je in de dikke Catechismus van de katholieke Kerk, met tekstuittreksels uit allerlei concilies, zowel oude als het meest recente.