Kardinaal Müller, de voormalige Prefect van de Congregatie van de Geloofsleer, heeft van zich laten horen, naar aanleiding van de uitspraken van Bergoglio in de film Francesco omtrent geregistreerde partnerschappen voor homoseksuelen. Kardinaal Müller zegt dat deze dubbelzinnige uitspraken een fataal effect hebben, en dat we ons steeds aan het Woord van God moeten houden.
Verklaring van Kardinaal Müller
Kardinaal Müller, voormalig Prefect van de Congregatie van de Geloofsleer, zegt dat de uitspraken van Bergoglio “dubbelzinnig” zijn, “zoals zo vaak”. De uitspraken van Bergoglio werden onder andere door de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties met lof onthaald.
“Maar het effect is fataal. De Katholieke gelovigen zijn geïrriteerd. De vijanden van de Kerk voelen zich bevestigd door de Vicaris van onze Heer Jezus Christus, die zij verwerpen als zijnde de Zoon van God. In plaats van theologische en filosofische redelijke argumenten, grijpen ze naar het gevoel, en dus zetten ze de rationaliteit van geloof schaakmat met sentimentaliteit. Maar het geloof hangt niet af van een politieke opinie in het rechtse of linkse spectrum of een ideologische positie tussen conservatisme of progressivisme, maar enkel van de Waarheid die God zelf is in Zijn Wezen en in het Woord van Zijn historische Openbaring.”
Kardinaal Müller, die er nog van overtuigd is dat Bergoglio een geldig verkozen paus is, benadrukt dat trouw aan de paus “iets anders is dan een afgodische papolatrie”, dat gelijk staat met het beginsel “volgens het welk de leider van de partij altijd gelijk heeft”. En hij verduidelijkt:
“Wanneer er spanning is tussen het eenvoudige en duidelijke Woord van God en de onfeilbare interpretatie aan de ene kant, en private uitingen of opinies, zelfs door de hoogste kerkelijke autoriteiten aan de andere kant, moet dit beginsel steeds worden toegepast: in dubio pro DEO [in twijfel: kies voor God].
Kardinaal Müller benadrukt dat het Magisterium of Leergezag van de Kerk het Woord van God dient, en nooit boven de Openbaring staat. Volgens Müller is de huidige uitspraak van Bergoglio “een puur private uiting van een opinie, die elke Katholiek vrij kan én moet tegenspreken”.
De ergste corruptie binnen de Kerk, zo leerde Kardinaal John Henry Newman, is de corruptie van geestelijken en hoogstaande leken op gebied van de geopenbaarde Leer. Dit was en is volgens Kardinaal Müller de bron van alle misbruiken en schandalen in de kerkelijke geschiedenis.
Kardinaal Müller verwijst rechtstreeks naar wat Christus zelf zei over het huwelijk:
“In de Katholieke Kerk is het Woord van God met betrekking tot de complementariteit van de geslachten, het huwelijk en de familie, geldig – en dit is in de definitieve interpretatie in de persoon en de missie van Christus, Zijn Zoon, die tot de Farizeeën spreekt, dan en nu: ‘Hebt gij niet gelezen, dat de Schepper in het begin hen als man en vrouw gemaakt heeft en gezegd heeft: Daarom zal de man zijn vader en moeder verlaten om zich te binden aan zijn vrouw en deze twee zullen worden een vlees? Zo zijn zij dus niet langer twee, een vlees als zij geworden zijn.‘ (Matt. 19,4). Er is geen recht op huwelijk en familie tenzij een man en een vrouw, volgens hun God-gegeven natuur, vrij tegen elkaar zeggen in geweten en vóór God: ‘Enkel jou, en altijd tot de dood ons scheidt.’ Buiten het wettig huwelijk volgens Gods wil, is elke seksuele vereniging objectief een zware zonde, ongeacht de subjectieve schuld die enkel God kent, en aan wiens vergiffenis we onszelf altijd en op ieder moment kunnen toevertrouwen. Maar we mogen niet lichtzinnig zondigen, de barmhartigheid van God als vanzelfsprekend beschouwend, en in plaats van ons te laten rechtvaardigen door Zijn barmhartig oordeel mogen we onszelf niet bevestigd zien in een zondige daad door het applaus van de ontkerstende tijdgenoten.”
Kardinaal Müller zegt dat de Catechismus van de Katholieke Kerk duidelijk een onderscheid maakt tussen pastorale zorg en persoonlijke aandacht voor mensen met een neiging tot personen van hetzelfde geslacht, en de objectieve evaluatie van homoseksuele daden of zelfs heteroseksuele daden buiten het huwelijk, die tegengesteld zijn aan Gods Gebod.
“Wie zegt dat hij in Hem blijft, moet ook een leven leiden zoals Hij het leidde” (1 Joh. 2,6).
Het onderhouden van de Geboden van God is een uiting van liefde voor Hem, en de erkenning van hun genezend effect op de mens.
En Müller besluit dat Bergoglio, in plaats van mensen te ontmoeten die zich door hem bevestigd voelen in hun gedrag en hun verkeerd denken, en die tegenover de wereld pronken met hun foto met Bergoglio, beter het boek van Daniel Mattson zou bestuderen, en hem zou uitnodigen voor een gesprek.
“Hij is een Amerikaan die de weg uit de schande van seksuele ‘vrije liefde’ naar een weg van leven in onthouding in de ‘vrijheid en de glorie van de kinderen van God’ heeft gevonden. (cf. Rom. 8,21)