In een nieuw interview met Jeanne Smits, de Franse correspondent van LifeSiteNews, ziet Bisschop Athanasius Schneider onder het mom van ‘bestrijding’ van het coronavirus de opkomst van een wereldwijde dictatuur, de langverwachte ‘nieuwe wereldorde‘, en hij ziet parallellen met de Sovjet-Unie waar hij is opgegroeid – enkel is het nu erger dan toen. E.H. Cor Mennen vertaalde het interview rechtstreeks vanuit het Frans.

Excellentie, u hebt in interviews reeds antwoorden gegeven over de huidige gezondheidssituatie, die u hebt beschreven als een “gezondheidsdictatuur”. Waarom denkt u dat het een dictatuur is als de genomen maatregelen worden gepresenteerd als gunstig voor de gezondheid en het welzijn van de mensen?

Omdat het duidelijk is. We moeten onze rede en ons gezond verstand gebruiken. Nooit in de recente geschiedenis is zo’n situatie ontstaan waarbij wereldwijd in bijna alle landen, op enkele uitzonderingen na, iedereen zich zeer strikt aan de externe gedragsregels moest houden, zelfs onder de dreiging van sancties. Tot op zekere hoogte is nu bewezen wat na de eerste COVID-periode begin dit jaar voor de hand lag: het is bewezen dat de slachtoffers en de ziektegevallen niet zo veel groter waren dan bij de griepepidemieën van andere jaren. Daarom moet men zich afvragen waarom de regeringen in voorgaande jaren, toen er in sommige gevallen ook grote influenza-epidemieën waren, niet dezelfde regels hebben vastgesteld. Zo was er twee jaar geleden een zeer sterke griepepidemie in Duitsland; volgens de officiële cijfers van de regering bedroeg het dodental 20.000. Dit jaar heeft de COVID niet hetzelfde niveau bereikt, althans niet in Duitsland. Dit zijn de simpele feiten, het bewijs.

Ik ontken niet dat de COVID-epidemie bestaat, maar we moeten ons afvragen waarom ze dit nu hebben gedaan, en het is duidelijk dat ze een epidemie die niet groter is dan eerdere griepepidemieën hebben gebruikt om dergelijke onevenredige maatregelen op te leggen aan de hele bevolking, zodat we het gevoel hebben dat we in een soort gevangenis leven, of in een soort slavernij. Het is zelfs zo in detail gegaan, dat de overheid voorschrijft waar je moet staan, welke afstand je moet bewaren, zelfs centimeters; je moet je gezicht voortdurend bedekken, ook al is bewezen, ook door verschillende wetenschappers, academici en onafhankelijke artsen, dat deze maskers niet erg effectief zijn in het voorkomen van dit soort ziekten.

Het uiterlijke teken van het masker dat de hele bevolking moet dragen is dus buitenproportioneel. Het is een uiterlijk teken waaraan de hele bevolking wordt onderworpen, het teken dat degenen die ons regeren nu de hele bevolking in handen hebben, echt als gehoorzame slaven en marionetten. Dit is zeer gevaarlijk en zou ons grote zorgen moeten baren, omdat het een indicator is voor politieke leiders van toekomstige maatregelen die zij onder het mom van een ziekte, een epidemie, in soortgelijke situaties kunnen produceren of uitvinden. Het is een teken dat de mensen vandaag de dag al worden opgevoed, zodat de overheden in een oogwenk de hele bevolking letterlijk tot zwijgen kunnen brengen en thuis opgesloten kunnen houden, zodat ze kunnen doen wat ze willen.

Dit is echt een duidelijk teken van een wereldwijde dictatuur die in de richting gaat van de wereldregering waarvan we een paar jaar geleden al een aantal getuigenissen hebben gezien. Een beroemd figuur in de financiële wereld zei dat er maar één epidemie nodig is en dat die zich over de hele wereld zou verspreiden om een “mondiale” regering te vormen.

Jacques Attali, een financier, adviseur van de opeenvolgende Franse regeringen en mentor van president Emmanuel Macron, waarschuwde in 2009, ten tijde van de H1N1-griep, dat er binnen afzienbare tijd een “grote pandemie” te verwachten was. “Net als bij de economische crisis mogen we niet vergeten lering te trekken uit de crisis, zodat voor de volgende crisis onvermijdelijke, preventie- en controlemechanismen en logistieke processen voor een rechtvaardige distributie van geneesmiddelen en vaccins kan worden ingevoerd.  Daartoe zullen we een mondiaal beleid moeten opzetten, een mondiale opslag en dus een mondiale belastingheffing.  We zullen er dan toe komen, veel sneller dan de economische reden alleen zou hebben toegestaan, om de fundamenten van een echte wereldregering te leggen,” schreef hij].

We hadden deze beweringen al voor de COVID-19, maar misschien hebben we er toen minder aandacht aan besteed. Maar nu hebben we deze situatie, en ik denk dat we moeten opkomen voor onze rechten. Natuurlijk moeten we voorzichtig zijn en als er een besmetting is, moeten we ons op een normale en verantwoorde manier gedragen, maar niet zoals we nu doen, op een manier die al laat zien dat we boven het normale uitstijgen.

Enkele dagen geleden zei de Franse minister van Sport, Roxana Maracineanu, in het openbaar: “De beslissingen van vandaag worden niet genomen op basis van de realiteit dat het virus circuleert, maar om te zeggen dat we gedisciplineerd moeten blijven zoals u nu bent.”

Dit is zeer veelzeggend: ze geven toe dat het niet zozeer gaat om de effectiviteit voor de gezondheid waar ze in de eerste plaats naar op zoek zijn, maar om de controle, zodat we onderworpen zijn aan één enkele gedragscode.

Toen u een kleine jongen was, woonde u in Kirgizië onder het Sovjetregime. Ziet u een parallel tussen wat u toen heeft meegemaakt en wat wij nu meemaken?

Natuurlijk doe ik dat. In de tijd van het communisme, ik herinner me het nog goed, werd alles gecontroleerd door de overheid. Niet zozeer als nu, het is nu natuurlijk erger dan onder het communisme, maar het hele openbare leven had een model, een code. Het was dus altijd nodig om je zo te gedragen. Op school, op de werkvloer, in het openbaar, enz. moest men zich aan de communistische gedragsregels houden. Er waren tekenen van het communisme, er waren beelden van Lenin en Marx, en die moesten worden gerespecteerd. Dus je was al erg beperkt in je manier van leven. Je kon je daar niet tegen verzetten zonder beschuldigd te worden van een ontkenner van het communisme te zijn; als je twijfels uitte, werd je beschuldigd van samenzwering met het kapitalistische Westen, van spionage. In zekere zin werd je gemarginaliseerd als een persoon die niet in goede geestelijke gezondheid verkeerde. Het was zelfs bekend dat verschillende dissidenten van de communistische dictatuur in klinieken voor geesteszieken werden geplaatst.

Ik kan me dus voorstellen dat er vandaag de dag een sterke weerstand bestaat tegen onevenredige maatregelen om de individuele vrijheid te beperken onder het mom van gezondheid, en dat deze mensen kunnen worden beschuldigd van ontkenning, zoals bijvoorbeeld de ontkenning van de holocaust. Zij zouden kunnen worden beschuldigd van samenzwering, zoals de communisten deden met betrekking tot degenen die tegen de communisten waren, die werden beschuldigd van samenzwering en ook van ontkenning van het communistische paradijs. Marx, Engels en Lenin zeiden: “We zullen het Communistische Paradijs realiseren”; Lenin zei zelfs dat de Sovjet-Unie het realiseerde, dat Paradijs, maar het was het tegenovergestelde: het zat vol met gevangenissen en concentratiekampen. Het werd het Paradijs genoemd en de mensen leefden allemaal op een of andere manier in angst.

Ik herinner me bijvoorbeeld mijn ouders: ze waren natuurlijk tegen het communisme, maar soms waren ze zelfs met ons kinderen heel voorzichtig, omdat we kinderen waren, praatten we op school en kon het voor ons en voor hen erger worden. Ze leefden in een vergelijkbare situatie van intimidatie, van controle. En dat gevoel te worden gecontroleerd had ik heel duidelijk. Ik verliet de Sovjet-Unie toen ik 12 en een half jaar oud was, dus ik herinner me dit nog goed: het gevoel van onder controle te leven.

En dat is precies wat er nu gebeurt…

Nu worden we volledig gecontroleerd, maar het is nog erger omdat deze maatregelen ons, zou ik zeggen, dom maken. Regeringen maken ons gek. Het is de methode van een dictator: het gaat om het afsluiten van onze intelligentie, het afsluiten van ons eigen denken, zelfs als er bewijs is.

Het is bijvoorbeeld echt ongelooflijk hoeveel we al gewend zijn aan deze krankzinnige situatie. Ik ben vorige week van Wenen naar Zürich gevlogen. Het was een klein vliegtuigje, dus we zaten allemaal naast elkaar; de vlucht was vol. De stewardess deed een aankondiging – het is ongelooflijk, je zult er om lachen: “Ik wil u eraan herinneren dat u altijd het masker moet dragen en anderhalve meter afstand moet houden van de andere reizigers, en ook van de stewards.” Toen kwamen ze ons drankjes brengen. Het was volkomen belachelijk en absurd: anderhalve meter verderop terwijl we naast elkaar zaten. En niemand lachte. Iedereen accepteerde het als iets normaals. Het valt me erg op: mensen beginnen absurditeit te accepteren als iets normaals. Het is een soort hersenspoeling: je raakt gewend aan overduidelijke absurditeit. En dit heeft voor mij alle tekenen van een dictatuur.

U zei dat het normaal is om redelijke maatregelen tegen besmetting te accepteren, bijvoorbeeld voor iemand die kwetsbaar is. Maar denkt u dat er nog tijd is om deze absurde maatregelen te verzetten?

We moeten ons verzetten, want we hebben nog steeds ons verstand. We moeten redelijke gezondheids- en veiligheidsmaatregelen in overeenstemming brengen met het verstand; we moeten hierop aandringen. In Duitsland bijvoorbeeld was er onlangs in Berlijn een grote demonstratie tegen deze absurde maatregelen, en alle media, alle officiële persbureaus, noemden de demonstranten de “ontkenners”, de gekken of de Corona-leugenaars, zoals de mensen die de Holocaust ontkennen, de Holocaustleugenaars worden genoemd.

Als we Genesis lezen, beseffen we dat er veel dingen zijn in de Geboden die God ons ten tijde van de Schepping heeft gegeven, die vandaag de dag met volle kracht worden aangevallen door de cultuur van de dood: het menselijk leven door middel van abortus, en ook het huwelijk, het gezin… Maar het valt me ook op dat God in Genesis zegt: “Het is niet goed voor de mens om alleen te zijn. “Ik heb de indruk dat met de COVID beperkingen, het idee is om mensen te dwingen om alleen te zijn. Bent u het daarmee eens?

Precies. Het gaat om het isoleren van mensen van elkaar, zodat we achterdochtig worden voor elkaar; zodat ik al achterdochtig ben als ik een ander tegenkom, omdat die een potentieel gevaar voor me zou kunnen zijn, voor mijn gezondheid. We worden dus voortdurend gehersenspoeld door de media: wees voorzichtig, je kunt geïnfecteerd raken, en het kan komen door iemand die je ontmoet. Het creëert een psychologische afstand.

De term “sociale afstand” is niet goed, want we nemen afstand van elkaar; de term is voor mij al gevaarlijk omdat het geïsoleerde mensen creëert en hen meer egoïstisch maakt: “Het is alleen voor mij, ik leef voor mijzelf, voor mijn gezondheid. Al deze tekenen, zoals u al zei, laten zien dat we tegen Gods geboden ingaan. Voor mij is de wortel van de cultuur van de dood, en ook van het ingaan tegen Gods geboden, egoïsme. Elke schending van Gods geboden, vooral het zeer belangrijke 5e, 6e en 1e gebod – “Gij zult geen afgoden hebben” – maakt de mensen egoïstischer, creëert egoïsme en maakt de ergste soort samenleving: een samenleving van egoïstische mensen. Dat is het gevaar dat ik zie.

Lees het volledige interview op Fortes In Fide