Momenteel is het in België nog steeds onduidelijk wanneer de publieke H. Missen opnieuw zullen toegelaten worden. Van een ware ‘epidemie’ is allang geen sprake meer, mensen mogen terug naar de winkel, de bib, het museum,… maar de overheid blijft ‘erediensten’ verbieden. Dit begint naar een soort dictatuur te ruiken. 

Uit het ministerieel besluit van 15 mei, dat afgelopen zondag in voege ging:

art. 2, 007; Inwerkingtreding : 18-05-2020>

Art. 5 [Worden verboden, behoudens andersluidende bepaling voorzien door dit besluit:
1° de samenscholingen;
2° de privé- en publieke activiteiten van culturele, maatschappelijke, feestelijke, folkloristische, sportieve, toeristische en recreatieve aard;
3° de ééndaagse schooluitstappen;
4° de meerdaagse schooluitstappen;
5° de activiteiten in het kader van jeugdbewegingen, op en vanaf het nationaal grondgebied;
6° de activiteiten van de erediensten.
In afwijking van het eerste lid, worden toegestaan:
– begrafenisceremonies, maar enkel in aanwezigheid van maximaal 30 personen, met een afstand van 1,5 meter tussen elke persoon en zonder de mogelijkheid van blootstelling van het lichaam;
– burgerlijke huwelijken, maar enkel in het bijzijn van maximum 30 personen;
– religieuze huwelijken, maar enkel in het bijzijn van maximum 30 personen;
– religieuze plechtigheden die zijn opgenomen met de bedoeling ze via alle beschikbare kanalen te verspreiden en die alleen met maximaal 10 personen plaatsvinden, met inbegrip van de personen die voor die opname verantwoordelijk zijn, met het behoud van een afstand van 1,5 meter tussen elke persoon, en voor zover de plaats van eredienst tijdens de opname voor het publiek gesloten blijft;
[…]

Het enige dat we vernamen is dat op 14 mei – de dag vóórdat het bovenstaand besluit werd genomen – de bisschoppen lieten weten dat een “exit uit de lockdown” wordt voorbereid.

Gezien bovenstaand besluit, zal het wellicht nog weken zoniet maanden duren vooraleer de mensen weer een H. Mis kunnen bijwonen. Maar, er is ook hoop: er is een verzoekschrift ingediend bij de Raad van State, want het verbod is in feite ongrondwettelijk.

In het Verenigd Koninkrijk is het zelfs nog erger: daar moeten de kerken van de overheid verplicht gesloten blijven, zelfs voor persoonlijk gebed.