Kardinaal Eijk heeft een interview gegeven aan LifeSite, waarin hij vertelt over de crisis in de Kerk, zijn devotie tot Onze Lieve Vrouw, de teloorgang van het geloof in Nederland maar ook de zichtbare tekenen van hoop.

Over hoe wij kunnen bijdragen tot de evangelisatie vertelt Kardinaal Eijk dat er “eerst en vooral het gebed is.” “Het geloof in de kracht van het gebed is vaak veel te zwak. Gebed is werkzaam. Gebed heeft een buitengewone kracht. Het is boven Sint Alphonsus de Liguori die dit in zijn spirituele schriften vaak heeft aangestipt, bijvoorbeeld door te zeggen dat diegenen die bidden nooit verloren zullen gaan.”

Vervolgens is er het ontvangen van de sacramenten. De Kardinaal zegt dat hij de dagelijkse Mis aanbeveelt aan de leken, alsook regelmatige biecht én boetedoening – in de Advent en de Vasten – maar ook buiten deze perioden. “Er zijn vele manieren om boete te doen en het is echt iets dat je voor anderen kan doen. Je kunt ook gelijk welk lijden dat je overkomt opofferen, op de pateen plaatsen om het zo te zeggen, zodat ze kunnen opgenomen worden in het Offer van Christus. Dit lijden kan ook opgeofferd worden ten voordele van diegenen die in de verwarring geraakt zijn, en een gebed kan daaraan toegevoegd worden om deze mensen geloof te doen vinden.”

Daarnaast, zo zegt Kardinaal Eijk, “is het buitengewoon belangrijk dat wij Katholieken ons geloof vreugdevol beleven, met enthousiasme en moed. We moeten dat duidelijk maken in het publiek. Het is ook belangrijk dat we ons geloof in de praktijk moeten brengen: dat we onze parochie waarlijk een diaconaal gezicht geven. Mensen die ons kennen als praktiserende Katholieken moeten aan ons gedrag zien wat Jezus van ons vraagt, in het bijzonder in de Bergrede, en we moeten dit in de praktijk brengen.”

Vervolgens is het ook belangrijk voor Katholieken “om zeer goed geïnformeerd te zijn”. Eijk zegt dat we in verwarring leven, maar dat er manieren zijn om ons te vormen en te informeren, met name de internetwebsites waar mensen kunnen lezen en leren over het geloof, wat helpt om een einde te maken aan je eigen verwarring en toelaat dat je anderen helpt over hun verwarring heen te komen.

Devotie tot Onze Lieve Vrouw

Over het gebed zegt de Kardinaal dat hij oorspronkelijk hoofdzakelijk een band had met Onze Lieve Vrouw van Lourdes, vanwege een goede vriendschap met de parochiepriester in Duivendrecht, waar hij was opgegroeid, en die regelmatig bedevaarten naar Lourdes organiseerde. Maar het was pas in 2017 dat hij Onze Lieve Vrouw van Fatima beter leerde kennen, het was toen de honderdste verjaardag van haar verschijningen. En op 13 mei 2017, wijdden de bisschoppen van Nederland hun bisdommen toe aan het Onbevlekt Hart van Maria. Dat gebeurde in de Basiliek van Maria Ster der Zee in Maastricht. En Kardinaal Eijk gaf de homilie, “en het was vanwege deze homilie dat ik mezelf moest onderdompelen in de geheimen van Fatima. En het eerste geheim, over de hel, wel, ik denk dat het echt een geheim is dat uiterst relevant blijft voor onze tijd. Dat is onze plicht: om te verzekeren, want we zijn verantwoordelijk voor het verkondigen van het Katholiek Geloof, dat mensen niet in de hel belanden, en hen ervoor te waarschuwen.”

“Als bisschoppen namen we vorig jaar het initiatief – dat nu afgerond is – om een Jaar van de Rozenkrans in te stellen. Tijdens dat jaar namen alle bisschoppen van Nederland, inclusief mijn twee hulpbisschoppen, deel: we gingen de Rozenkrans bidden samen met de gelovigen op verschillende plaatsen in ons bisdom, voor of na de Mis, als deel van de aanbidding of op andere manieren. Ik deed het bijvoorbeeld in de Basiliek van het Heilig Kruis in Raalte: een gigantische, fantastisch mooie kerk, het ziet eruit als een kathedraal.” Eijk ondervond dat de Rozenkransdevotie nog levendig is in Nederland.

Over Maria zegt Kardinaal Eijk: “We zouden allemaal moeten zijn zoals zij: haar “fiat” – ik ben de dienstmaagd van de Heer, moge het mij geschieden naar uw Woord”-  is een fiat dat niemand van ons zomaar kan zeggen omdat we niet zonder erfzonde zijn zoals zij. Nogmaals, zij is ons mooiste voorbeeld, inclusief in het gebed, en dat is waarom het zo goed is om in eenheid met haar te bidden.”

Toestand van de Kerk in Nederland

Kardinaal Eijk zegt dat er een keerpunt is aangebroken. “De crisis brak uit in de periode toen ik student was in de middelbare school in Amsterdam, tussen 1965 en 1971. In 1965 gingen alle studenten aan mijn katholieke middelbare school nog samen met hun ouders naar de Mis op zondag. Meer nog, het was iets waar je niet over discussieerde. In 1971, in het laatste jaar aan de middelbare school, waren er nog slechts twee van ons. Zo zie je hoe snel dit allemaal gebeurd is. Een hele generatie van jonge mensen was toen bereid om oorlog te voeren op zondagmorgen om te weigeren naar de kerk te gaan. Ze besloten en masse: ‘Wij zullen niet langer gaan, we zullen uit de Kerk stappen.’ Vergeet niet niet dat dit de grootouders van vandaag zijn. Zij hebben het geloof niet doorgegeven aan hun kinderen, laat staan hun kleinkinderen. Dat is de situatie die we vandaag onder ogen zien.” Ook zegt Eijk dat het aantal kandidaten voor het Vormsel in zijn bisdom sinds 2008 gehalveerd is, en het zelfde geldt voor de eerste communicanten enz…

Maar er is ook hoop. “We zijn een kleine Kerk aan het worden, maar er zijn ook tekenen van hoop. En een belangrijk teken van hoop is dit: wanneer we jonge katholieken naar de kerk zien gaan, geven ze zich vaak voor de volle 100%. Ze leiden een leven van persoonlijk gebed, ze hebben een persoonlijke relatie met Christus en vaak aanvaarden ze de totaliteit van de Kerkelijke Leer. Hun aantal is niet groot, maar misschien zijn zij de zuurdesem van de toekomst. Dat is wat ik hoop.” Verder zegt de Kardinaal dat het belangrijk is dat “we eerst de situatie in de Kerk herstellen, dat wil zeggen, opdat de gelovigen hun geloof opnieuw kennen.” Volgens hem moet de kleine minderheid, de kleine rest die overblijft een goede vorming krijgen: “het moet doordrongen worden van geloof en echt een persoonlijke relatie hebben met Christus, want het is enkel wanneer dit een realiteit geworden is dat we onszelf waarlijk kunnen toewijden aan de herevangelisatie, want onze grote missie is.” En Eijk besloot dat het Evangelie voor iedereen is, maar dat we op dit moment “eerst ons eigen huis inorde moeten brengen.”

 

Bron: LifeSiteNews