Bergoglio heeft een nieuwe exhortatie gepubliceerd – dit keer heet het Gaudete et Excultate. Een onschuldige exhortatie over heiligheid, zo zegt men. Niets is echter wat het lijkt, zeker niet als het van Bergoglio komt. Een discussiepanel in het praatprogramma The World Over van EWTN vond dat er “zeer onrustwekkende delen” in zitten.

De net vrijgegeven “apostolische exhortatie over heiligheid” Gaudete et Exsultate (Verheug u en wees blij), doet stof opwaaien en lijkt sommige critici van Bergoglio te viseren. Raymond Arroyo van EWTN ontleedden de “zorgwekkende delen” van het document in het programma The World over van 12 april.

President van het ‘Faith & Reason Institute’ Robert Royal zei dat “vanwege de scheuringen die erger zijn geworden onder dit pausschap, kunnen we, wanneer paus Franciscus een document zoals dit vrijgeeft, dat grotendeels goed is, dit niet lezen zonder controverse… of achterdochtig te zijn.” En hij voegde eraan toe: “Er is een serieuze verdeeldheid, en het komt naar voor zelfs wanneer hij het tracht te hebben over relatief niet-controversiële onderwerpen zoals heiligheid.”

“Ik was blij met de delen die gingen over het bovennatuurlijk leven”, zei Vader Gerald Murray, een kanunnik, “maar wanneer ik naar het deel ging waar de paus het heeft over wat hij “neopelagianisme” noemt, zei ik tegen mijzelf: ‘Wacht eens even, wat is hier aan de hand?’”

“Dan was er nog een andere sectie over ‘neo-gnosticisme’, zei Murray, en hij voegde eraan toe: “Dit zijn in mijn opinie zeer ernstige problemen in dit document, want hij lijkt de controversiële delen van Amoris Laetitia te verdedigen door uit te halen naar mensen die niet met hem akkoord gaan. En ik vind dat zeer, zeer storend.”

In Gaudate et Exsultate, schrijft Bergoglio:

“Niet zelden, tegengesteld aan de aansporingen van de Geest, kan het leven van de Kerk een museumstuk ofh et bezit van een select groepje worden. Dit kan gebeuren wanneer sommige groepen Christenen excessief belang hechten aan bepaalde regels, gewoonten of manieren van handelen. Het Evangelie lijkt dan te worden gereduceerd of beperkt, ontdaan van z’n eenvoud, z’n allure en z’n smaak. Dit kan zeer goed een subtiele vorm van pelagianisme zijn, want het lijkt het leven van genade te onderwerpen aan bepaalde menselijke structuren… om dan enkel gefossiliseerd… of corrupt te eindigen.”

“Het lijkt mij dat hij spreekt over diegenen die zich verzetten tegen wat hij schreef in hoofdstuk acht van Amoris Laetitia,” zei Murray, “waar hij zegt dat in sommige gevallen mensen die in een ongeldig tweede huwelijk zijn de Communie kunnen ontvangen terwijl ze in die overspelige relatie blijven.”

“Je kunt gehoorzaamheid aan de Tien Geboden niet als een gebrek categoriseren. En het is geen ‘museum’ om te zeggen dat wat Christus zei 2000 jaar geleden hetgeen is wat ik vandaag geloof.” Murray voelt dat doorheen deze passage Bergoglio de mensen stigmatiseert die zich afvragen “Waarom veranderen we wat Johannes Paulus II ons vertelde te doen?”

Een veeg uit de pan naar Kardinaal Sarah

In zijn exhortatie schreef Bergoglio ook:

“Het is niet gezond om van de stilte te houden terwijl we de interactie met anderen ontvluchten, om vrede en stilte te willen terwijl we activiteit vermijden, om gebed na te streven terwijl we dienstverlening versmaden. Alles kan aanvaard en geïntegreerd worden in ons leven in deze wereld, en een deel van ons pad naar heiligheid worden.”

Arroyo noemde dit een “soort zijdelingse uithaal naar Kardinaal Sarah”, die het veelgeprezen boek ‘De Macht van de Stilte” heeft geschreven. Bergoglio lijkt hier te zeggen dat de kloosterlingen die de stilte beleefden in de abdijen van weleer, de woestijnvaders enz… “niet gezond” bezig waren… Een schaamteloze belediging aan het adres van sommige van Gods heiligen!

“Is er dan teveel contemplatie in de Kerk of in de wereld?” vroeg Royal zich af. “Ik zou eigenlijk het tegenovergestelde beweren. Er zijn heel wat jonge mensen, en niet zo jonge mensen in de westerse wereld die zich wenden tot het Boeddhisme, yoga, Hindoeïsme omdat ze zoeken naar een spiritualiteit die niet gewoon de spiritualiteit van elke dag is, maar de spiritualiteit die dieper gaat. Indien we onze contemplatieve traditie naar boven halen is er een heel deel jonge mensen in de moderne wereld die er aandacht aan zouden geven, omdat het zou tonen dat de Katholieke traditie iets te bieden heeft – iets dat de wereld niet heeft; iets dat andere religies niet hebben.”

Bron: LifeSite