Restkerk had een gesprek met Magda De Ley, de vrouw die op haar eentje een petitie opstartte tegen het ‘nieuw’ Onze Vader. Zij had afgelopen week in verband met het ‘nieuw’ Onze Vader een ontmoeting met mgr. Herman Cosijns, de Secretaris-Generaal van de Belgische Bisschoppenconferentie. Zij kwam enkele nieuwe feiten te weten, die tot op heden niet geweten waren.

Voor het bezoek had Magda De Ley één en ander voorbereid: ze had een documentatiemap gemaakt, één voor Mgr. Cosijns en één voor haar. Daarbij zat o.a. het Onze Vader in het Latijn en de handtekeningen van de petitie, die ze tot nu toe heeft kunnen verzamelen. Ze deed heel haar uitleg en vertelde dat “wij het oud Onze Vader blijven bidden, omdat wij niet inzien waarom het moest veranderd worden.” Daarop reageerde Cosijns dat het vooral een vraag van Nederland geweest is, waarbij hij wat doelde op Mgr. Liesen. De Ley zei dat ze ook van andere mensen vernam dat het inderdaad vooral Mgr. Liesen is die de invoering van het ‘nieuw’ Onze Vader heeft gepusht. Verrassend was dat mgr. Cosijns liet verstaan dat hij er ook niet zo gelukkig mee was, en dat hij nog altijd problemen heeft om het Onze Vader op de nieuwe manier te bidden.

De Ley zei toen: “Wat gaat u ermee doen. U kunt toch niet de mensen verplichten in hun dagelijks gebed dat te gaan veranderen. Er gaan heel veel mensen het Onze Vader toch zo blijven bidden?” Daarop zei Cosijns: “Maar dat is eigenlijk geen probleem.” De Ley concludeerde dat dus ook in kerken gerust het ‘oude’ Onze Vader kan gebeden worden. Cosijns deed dan toch een poging om toch de woordkeuze van “beproeving” te verdedigen: “Men moet dit eigenlijk zien als beproefd worden door het kwaad,” waarop De Ley het woord “bekoring” verdedigde, omdat wij steeds bekoord worden door de kwade, en hiervan moeten bevrijd worden.

Vervolgens zei Cosijns: “Maar er is een heel goed boekje over het Onze Vader, over die verandering, om de mensen uit te leggen wat er feitelijk mee bedoeld is…,” waarbij hij verwees naar een boekje getiteld “Onze Vader, Werkt Hij Nog?” dat in Nederland werd uitgegeven, en dat het Onze Vader ‘uitlegt’. “Alsof de mensen niet weten wat de betekenis is van het Onze Vader. Iedere Katholiek weet toch wat hij bidt?,” aldus De Ley.

Cosijns vertelde haar ook nog: “U weet toch dat dit 1.300.000 euro heeft gekost?” De Ley zei dat ze bijna van haar stoel viel toen ze dit hoorde. Dit is het werkelijke astronomische bedrag dat in beide landen werd gespendeerd voor de hele voorbereiding, het drukken van gebedskaarten, affiches, stickers, prentjes, folders, partituren, boekjes en noem maar op… Welkom in Bergoglio’s Kerk van de armen!

Enkele dagen later kreeg De Ley email van de uitgever van het bewuste boekje over het ‘nieuw’ Onze Vader.

Van: Wim Geelen
Verzonden: donderdag 2 februari 2017 12:13
Aan: Magda De Ley
Onderwerp: Ingezonden stuk : Het Onze Vader, Bekoring of Beproeving?

Geachte mevrouw De Ley,

N.a.v. de discussie resp. openlijk verzet tegen het ‘nieuwe’ Onze Vader bieden de auteurs van het boek : “Onze Vader, Werkt Hij Nog?” bijgaand ingezonden stuk aan.

Voor nadere bijzonderheden verwijzen wij u graag naar onze website: www.pitar.nl

Namens de auteurs,

Harrie Linssen, Peter Schreuder Goedheijt

Wim Geelen

Het fameuze ingezonden stuk is deze:

Ingezonden stuk

2 februari 2017

Het Onze Vader, Bekoring of Beproeving?

De nieuwe Nederlands-Vlaamse versie van het Onze Vader stuit op nogal wat verzet volgens de media. De Vlaamse Magda De Ley is zelfs een petitie gestart met als doel alle gelovigen op te roepen niet mee te bidden met deze gewijzigde versie van het Onze Vader. Daar wilden wij, de auteurs Wim Geelen, Harrie Linssen en Peter Schreuder Goedheijt, van het boekje: Onze Vader, Werkt Hij Nog?, meer over weten. Al snel kwamen wij er achter dat het verzet niet gericht was tegen het in elkaar voegen van de Nederlandse en Vlaamse versie van Het Onze Vader zelf, maar heel specifiek tegen de verandering van een bepaalde zin uit het gebed.

En leid ons niet in bekoring …, zoals het was geformuleerd in zowel de Nederlandse als de Vlaamse vertaling werd gewijzigd in: en breng ons niet in beproeving…! Een opmerkelijke kwestie die de vraag oproept: Hoe komt het dat er twee ‘kampen’ kunnen ontstaan over een kwestie het Onze Vader aangaande? De oorzaak daartoe kan nooit uit het Onze Vader zelf voortvloeien. Zou het zo kunnen zijn dat in één of misschien zelfs in beide kampen mensen iets over het hoofd hebben gezien? Als er twee partijen zijn, die beiden het Onze Vader lief hebben en het toch niet met elkaar eens zijn, vereist dat dan niet eerst de eigen overtuiging of het eigen standpunt te onderzoeken? Wat is onze intentie, ons doel in het leven en welke rol speelt het Onze Vader daar in? Volgens de auteurs dient deze vraag eerst beantwoord te worden om vast te kunnen stellen of je één gezamenlijk – of een afwijkend vertrekpunt hebt bij de verandering van de woorden van het gebed. Willen wij als levensinstelling een fijn en prettig leven leiden dan is de frasering breng ons niet in beproeving passend. Dan zal het Onze Vader hoofdzakelijk gehoord en gelezen kunnen worden als verzoek, waar wij onze wensen en verlangens zoals “test me niet, daag me niet uit, maak het me niet te moeilijk” tegenover kunnen zetten. Een verzoek om met rust gelaten te worden. Maar wat als het Onze Vader een meer innerlijk proces vertegenwoordigt en uitdrukt? En leidt ons niet in bekoring… De mogelijkheid om er wel of niet gevolg aan te geven (de keuze die we hierin hebben) doet veel meer een appel op ons innerlijk kompas, dat wat geweten wordt. En leidt ons niet in bekoring is dan eigenlijk meer de reflectie van groei in een innerlijk proces, een proces van bewustwording. We geven hiermee te kennen dat we geneigd zijn ons sterk te vereenzelvigen met de fysieke wereld. Dat is niet alleen een individuele maar ook een universele worsteling, het is de essentie van het proces waar het Onze Vader over spreekt. Het proces van herinnering, van herinnering aan dat wat we werkelijk zijn: geschapen naar God’s beeld en gelijkenis.

En leid ons niet in bekoring is de volle uiting van de herontdekking van dit innerlijk weten. De zin die daarop volgt, maar verlos ons van het kwade, is de uitdrukking van dit verlossende inzicht en daarmee de bevestiging van dit innerlijk geheim. Naar het inzicht van de auteurs brengt alleen de taalkundige discussie over de woorden bekoring en beproeving ons niet verder dan een welles nietes verhaal. Het is juist door de eigen reflectie op de zinnen, waardoor het gebed voor iedereen zijn werk doet. In dit licht gezien biedt het Onze Vader een zich altijd vernieuwend perspectief, is het een belofte en een uitdrukking van ons proces van herinnering en groei.

Wim Geelen, Harrie Linssen en Peter Schreuder Goedheijt

Volgens De Ley “een complete aanfluiting van het Onze Vader”. Het is duidelijk dat de ‘schrijvers’ van dit boek een puur menselijke, humanistische interpretatie geven aan dit gebed, en dat ze niet in de duivel geloven, die ons bekoort tot zonde. Zondebesef is bij deze mensen duidelijk afwezig. Modernisme pur sang.

De Ley zal nu kijken welke verdere stappen ze kan ondernemen. Ondertussen blijven er mensen de petitie ondertekenen. Het aantal ondertekenaars staat nu al op 523. Ze blijft vastberaden verder strijden.