Bergoglio gedraagt zich opnieuw als een echte dictator. Het ontslag van de Grootmeester van de Orde van Malta, Fra Matthew Festing, die op 23 januari door Bergoglio werd opgelegd, riskeert een pyrrhusoverwinning te worden voor Bergoglio. Hij heeft wat hij wilde, maar hij moest macht gebruiken, en schond daarbij zowel de wet als het gezond verstand. En dit zal serieuze gevolgen hebben, niet enkel in de Orde van Malta, maar onder katholieken over heel de wereld, die in toenemende mate verbijsterd en verontwaardigd zijn over de manier waarop Bergoglio de Kerk bestuurt.

Het begon allemaal met het schandaal rond de Grootkanselier Boeselager, die in opspraak kwam omdat hij naar verluidt het verdelen van condooms zou gesteund hebben. Dit was een reden voor de Orde om hem van zijn titel te ontdoen, maar Bergoglio was het daar niet mee eens en vond dat de orde “te streng” had gehandeld. Toen begon de bemoeienis. Hij eiste een onderzoek en stelde een onderzoekscommissie in, waar de Orde niet mee akkoord ging, en dwong uiteindelijk Grootmeester Festing tot ontslag.

Bergoglio wist dat hij geen geldig voorwendsel had om tussen te komen in de interne zaken van een soevereine Orde en nog minder om het ontslag te eisen van hun Grootmeester. Hij wist ook dat de Grootmeester zelf niet in staat zou geweest zijn om de morele druk te weerstaan van een verzoek voor zijn ontslag, zelfs indien onwetmatig.

NGO voor verspreiding van condooms

Door op zo’n manier te handelen, heeft Bergoglio een dominante daad gesteld, openlijk in tegenstelling tot de ‘geest van dialoog’ die ingesteld was als de rode draad in het jaar van de barmhartigheid. Echter, wat nog erger is, is dat de tussenkomst plaatsvond om de ‘stroom’ in de Orde te bestraffen, die het meest trouw is aan het onveranderlijke Magisterium van de Kerk, en in plaats daarvan de seculiere vleugel te steunen, die de Ridders van Malta het liefst zou omvormen in een humanitaire NGO, een verdeler van condooms en aborterende middelen “voor goede redenen”. Het volgende aangewezen slachtoffer lijkt Kardinaal Burke te zijn, die de tweezijdige overtreding beging van het verdedigen van de Katholieke Orthodoxie binnen de orde, en als één van de vier kardinalen de theologische en morele fouten van de Bergogliaanse Exhortatie Amoris Laetitia bekritiseerde.

Vernietiging van de orde

In zijn ontmoeting met de Grootmeester, kondigde Bergoglio zijn intentie aan om de orde te “hervormen”, dat is te zeggen, de vastberadenheid om z’n religieuze natuur te veranderen, zelfs als het precies in de naam van pauselijke autoriteit is dat hij de ‘emancipatie’ van de religieuze normen en moralen wil beginnen. Dit is een plan voor de vernietiging van de orde, die uiteraard enkel mogelijk zal zijn door de overgave van de Ridders, die jammer genoeg hun militante geest hebben verloren die hen onderscheidde in de velden van de Kruistochten en in de wateren van Rhodos, Cyprus en Lepanto.

Door op die manier te handelen, heeft Bergoglio alweer een pak geloofwaardigheid verloren, niet enkel in de ogen van de Ridders, maar bij een toenemend aantal gelovigen, die de contradictie zien tussen zijn honingzoete en vangende manier van spreken, en zijn intolerante, autoritaire en bedreigende manier van handelen.

Amoris Laetitia toegepast in Malta

Nog een andere ontwikkeling is de recente expliciete toelating van twee Maltese bisschoppen om de H. Communie te geven aan hertrouwde gescheidenen die samenleven als man een vrouw met een seksuele relatie. Bergoglio die hier wellicht zeer tevreden mee is, wil nu dus ook de Orde van Malta naar zijn hand zetten, maar dat zal niet zonder slag of stoot gebeuren.

Wie is orthodox vandaag, en wie is ketters of schismatiek? Dit is het grote debat, of de grote strijdvoering die aan de horizon opdoemt. Een de facto schisma, zoals de Duitse krant die Tagepost het definieerde, of een burgeroorlog in de Kerk, ligt in het verschiet, en de oorlog in de Orde van Malta is daar enkel een flauwe voorafbeelding van.

Bron: Rorate Caeli