Toen IS in de zomer van 2014 de controle greep over Iraaks territorium, gaven ze Christenen, “Mensen van het Boek” vier opties: ga weg, bekeer je tot de Islam, betaal een beschermingstax (jiyza) of we vermoorden je. De grootste meerderheid vluchtte in een paar weken, zo’n 120.000 mensen. Maar diegenen die achterbleven werden blootgesteld aan marteling, gedwongen bekering, seksslavernij en kruisiging. De liefdadigheidsorganisatie ADF kon getuigenissen sprokkelen van Iraakse vluchtelingen in Jordanië.

Karlus, een 29-jaar oude Christelijke kok, vertelde dat hij niet in staat was om zijn huis in Batnaya te verlaten, dat net buiten Mosoel ligt, omdat hij moest zorgen voor zijn gehandicapte vader. Toen de terroristen in zijn huis kwamen, vernielde ze een kruis en een afbeelding van Jezus. Karlus werd toen bewusteloos naar een politiebureau gebracht, nadat hij weerstand bood toen één van de jihadisten hem in het gezicht sloeg. Daar begon zijn zeven weken lange marteling door de handen van IS. Hij werd in zijn cel met een touw om zijn linkervoet aan het plafond gehangen. Terwijl het bloed van zijn voet stroomde, sloegen ze hem en strooiden ze vervolgens zout in zijn wonden. Hij werd ook seksueel misbruikt door drie vrouwen in een nikab.

Men vertelde hem dat ze hem zouden doodschieten, maar om een reden die hij nog niet begrijpt, werd hij op de dag dat hij zou geëxecuteerd worden ineens vrijgelaten. Hij kon vluchten naar Koerdistan en werd in Spanje behandeld voor de verwondingen aan zijn been. Vervolgens vroeg hij asiel aan in Jordanië.

Esam, een vader van drie, die net buiten Qaraqosh woonde, zegt dat twee familieleden van zijn vrouw er niet in slaagden om Qaraqosh te ontvluchten voordat IS arriveerde. Ze werden ontvoerd; van de echtgenoot werd niets meer gehoord, en de vrouw leeft nu met één van de ‘prinsen’ van IS (waar ze wellicht de seksslavin is). Esam ging verder: “De broer van mijn vrouw werd gekruisigd door IS. Hij werd gekruisigd en gemarteld in het bijzijn van zijn vrouw en kinderen, die gedwongen werden om toe te kijken. Te vertelden hem dat als hij zoveel van Jezus hield, dat hij zou sterven zoals Jezus.” Ze martelden hem van 6 uur ’s avonds tot 11 uur ’s avonds, ze sneden zijn buik open en schoten hem voordat ze hem aan een kruis hangend achterlieten.

Karlus eindigt met te zeggen: “Wat gebeurd is, is niet gemakkelijk, maar uiteindelijk moeten we vergeven. Dit is mijn bestemming; misschien is God met mij iets van plan.”

Bron: Christiantoday