In de zondagseditie van La Stampa publiceerden de Vaticanisten Giamoco Galeazzi en Andrea Tornielli vorige week met veel tralala een lijst van zogezegde “Franciscus tegenstanders” in de Katholieke Kerk. Het hele artikel lijkt op een voorschrift voor toekomstige zuiveringen. Het Heilig Jaar van Barmhartigheid komt op z’n einde en er zal opnieuw een gezonde dosis ‘Misericordina’ gegeven worden aan de zogezegde vijanden van ‘paus’ Franciscus.

Progressieven en conservatieven

De politieke wetenschapper Giacomo Galeazii (°1973) werkte zes jaar voor het nieuwscenter TG1 van de publieke omroep RAI1. Sinds 2001 is hij een redacteur van de dagelijkse krant La Stampa, waar hij als Vaticanist werd bestempeld in 2008. Galeazzi maakte nooit een geheim van zijn progressieve sympathieën. De klassieke academicus Andrea Tornielli (°1964) begon zijn journalistische carrière met de publicaties van de Communistische – en Bevrijdingsgemeenschap (CL). Van 1992-1996 was hij één van de redacteurs van het maandelijkse magazine 30Giorni. Dit werd gevolgd door 15 jaar als Vaticaanexpert bij de rechtse krant Il Giornale. Sinds 2011 is hij naast Galeazzi, Vaticanist bij de dagelijkse La Stampa en coördinator van Vatican Insider.

In 2005 of 2010 zou men gezegd hebben dat beiden zeer verschillende standpunten erop nahielden. Echter, sinds 2013 zijn ze alle twee voorstanders van ‘paus’ Franciscus. Terwijl de progressieve Galeazzi persoonlijk zijn afstand houdt van de ‘progressieve paus’, werd de eerder conservatieve Tornielli onder Franciscus gepromoot tot de ‘huisvaticanist’, met directe toegang tot de ‘paus’.

In januari vorig jaar publiceerden Galeazzi en Tornielli hun eerste gezamelijke boek: “Paus Francisucs. Deze economie doodt”.

Artikel in de stijl van communistische publicaties van de jaren ’70

Beiden publiceerden nu in de stijl van de communistische en neo-Marxistische kranten van de jaren ’70, in twee volledige pagina’s in de krant, een lijst van Katholieke publicaties, organisaties en initiatieven die “gevaarlijk zijn voor de eenheid van de Kerk en de gezondheid van de Paus.” De kop luidt: “De anti-Franciscus-Katholieken die zich aangetrokken voelen tot Poetins macht.” “Hun afkeer voor Franciscus houdt hen samen,” zeggen de auteurs in de eerste zin.

Messa in Latino merkte op dat het “in het bijzonder gemeen was” dat het stuk tegelijkertijd verscheen op de internetsite La Nuova Europa, gepubliceerd door de Christelijke Russische Stichting, een media-initiatief die in de eerste plaats werd opgestart om Christenen die vervolgd worden door communisten een stem te geven in Rusland. Messa in Latino sprak nog van een “groteske en lasterlijke aanval.”

In de afgelopen drie jaar is er verschillende keren een bewering gemaakt van een “moordcomplot”, als vorm van kritiek tegenover conservatieve katholieken. Het werd geïntroduceerd door de Oostenrijkse pastorale theoloog en voormalige deken van de Katholieke Theologische Faculteit van de Universiteit van Wenen. In september 2013 was Paul Zulehner op tv als de uitvinder van een gerucht. De pastorale theoloog verscheen in een interview van de zender ORF, waar hij onder de indruk was van de “hervormingsijver” van de paus, en bezorgd was dat Franciscus zou kunnen vermoord worden. Zulehner wist ineens de potentiële daders te noemen, namelijk “conservatieve Katholieken”, voor wie de hervormingen “teveel” zouden zijn. Hij is nog steeds schuldig aan de hatelijke politiek gemotiveerde insinuatie.

De Anti-Bergoglio-Katholieken

“De eenheid van de Kerk en de gezondheid van de Paus” werden bedreigd door Anti-Franciscus-Katholieken. Deze worden de Anti-Bergoglio-Katholieken en Para-sedevacantisten genoemd, verwijzend naar de kenmerken die hen toebehoren, die de Russische president Poetin “bewonderen” en sympathiseren met de “anti-Islamitische en anti-Europese” populistische ‘Lega Nord’. Het patroon van beschuldigingen dat, voor wat Italië betreft, door de twee Vaticanisten naar buiten worden gebracht, kunnen naar andere landen getransfereerd worden zonder al te veel verbeelding.

Galeazzi en Tornielli schreven: “De ‘melkweg’ van protest tegen Bergoglio, gaande van Lefebvrianen die beslist hebben om te wachten op een traditionele paus, om terug te keren naar eenheid met Rome, tot de Lega-Katholieken, zetten Franciscus in contrast met zijn voorganger Ratzinger, en ze hebben een campagne gelanceerd: ‘Mijn Paus Benedictus’.”

De auteurs streven ernaar om alle initiatieven onder dezelfde kam te scheren, namelijk dat ze allemaal min of meer buiten de Kerk zijn. Wie niet in het plaatje past, moet in de hoek gezet worden. Ze hebben de Sociëteit van St. Pius X aangeduid, en dit wordt dan gevolgd door entiteiten zoals de internetkrant La Nuova Bussola Quotidiana of achtenswaardige persoonlijkheden zoals de redacteur Riccardo Cascioli van het Lepanto Instituut; Corrispondenza Romana van de gerenommeerde historicus Roberto de Mattei; de blog Settimo Cielo van de veteraan-Vaticanist Sandro Magister; het Forum Libertá e Persona,… enzoverder…  Dit zijn allemaal initiatieven die zich veraf houden van enige goedkope polemiek. De lijst gaat verder met traditie-gerelateerde nieuwssites zoals Messa in Latino, Chiesa e Concilo post, Riscossia Cristiana en het maandelijks magazine Il Temone.

Galeazzi en Tornielli wijzen de vinger naar Kardinalen Raymond Burke en Carlo Caffara, Aartsbisschop Luigi Negri en Bisschop Athanasius Schneider, de liturgist Nicola Bux, Prof. Roberto de Mattei; Antonio Socci, en vele anderen… De reden? Ze zijn allemaal “schuldig” bevonden aan het publiek verdedigen van de onveranderlijke Leer van de Kerk en ze trekken de aandacht naar bewijs dat in een andere richting wijst.

De auteurs slaan diegenen op de lijst met de stok van politieke correctheid. Ze worden bestempeld als “Para-sedevacantisten, Lefebvrianen, “Islamofoob”, “anti-Europees”, “revolutionairen”, “coup-plotters” en zelfs “Poetins boezemvrienden.” En de hele “melkweg” van protest tegen Bergoglio zou gefinancierd worden via duistere kanalen die uitgaan vanuit Moskou. De pagina in de krant Messa in Latino haalde Canon 212 § 3 van de Code van de Canonieke Wet aan, die expliciet zegt dat elke Katholiek het recht heeft, waar het nodig is, om de kerkelijke autoriteiten en de paus te bekritiseren.

Men zou moeten beseffen dat als een nauwe vertrouweling van Bergoglio zich inlaat in zo’n wijde aanval, het betekent dat er van Bergoglio een ‘harde wind’ komt naar Rome.

Bron: Eponymous Flower