Volgende brief werd overgemaakt aan Eerw. Pater Agustino Fuentes, Postulator in de zaak der zaligverklaring van Francesco en Jacinta. Hij verklaarde: “De H. Vader de Paus heeft mij toegelaten Lucia te bezoeken (zij was toen ongeschoeide Karmelietes te Coïmbra). Zij heeft mij ontvangen met droefheid; zij was vermagerd, zeer vermagerd, en heeft mij bezorgd verklaard”:

“Pater, de Madonna is ontevreden omdat men geen gehoor heeft gegeven aan Haar boodschap van 1917.  Noch de goeden, noch de slechten hebben ernaar geluisterd. De goeden gaan hun gang, zonder zich te bekommeren om de hemelse normen; de slechten gaan de weg van het verderf en houden geen rekening met de straffen die hen bedreigen. 

Geloof mij, pater, God zal weldra de wereld straffen. Die kastijding zal materieel zijn, en denk erom, hoeveel zielen in de hel zullen vallen als men niet bidt en boete doet. Dit is de reden van de droefheid van de Madonna. Pater, zeg toch aan iedereen dat de Madonna mij zo dikwijls heeft gezegd dat vele naties van het aanschijn der aarde zullen verdwijnen. Rusland zal de gesel zijn, gekozen door God zelf om de mens te kastijden, als men niet door gebed en de H. Sacramenten haar bekering verkrijgt. Zeg het, pater, dat de duivel de beslissende aanval heeft aangevangen tegen de Madonna. De Onbevlekte Harten van Jezus en Maria zijn het meest bedroefd om de val van religieuzen en priesterzielen. De duivel weet dat de priesters en religieuzen, wanneer zij hun verheven roeping verwaarlozen, vele zielen met zich naar de hel sleuren. Het is nauwelijks nog tijd om de kastijding des hemels tegen te houden: te dien einde hebben wij twee afdoende middelen, het gebed en het offer. De duivel stelt alles in het werk om ons te verstrooien en ons de smaak van het gebed te toen verliezen. Wij zullen ons redden, of ons verdoemen.

Het is nochtans nodig, Pater, de mensen erop te wijzen dat ze niet moeten hopen aangespoord te worden tot het gebed en de boete, noch door de Paus, noch door de Bisschoppen, noch door de priesters, noch door de Generale Oversten der Orden. De tijd is reeds gekomen dat ieder door eigen initiatief de heilige werken vervulle en zijn eigen leven hervorme, volgens de aansporing van de Madonna.

De duivel wil zich meester maken van de Godgewijde zielen. Hij ijvert om ze te verderven, om de anderen aan te zetten vrij te genieten en geen boete te doen. Hij gebruikt zelfs zijn sluwheid om ons te doen geloven dat het nodig is, het religieuze leven aan te passen. Daaruit spruit voort: onvruchtbaarheid van het inwendig leven en laksheid bij de mensen om het genot vaarwel te zeggen en zich volledig toe te wijden aan God.

Denk eraan, dat twee feiten hebben bijgedragen tot de heiliging van Francesco en Jacinta: de droefheid van de Madonna en het visioen van de Hel. De Madonna staat tussen twee zwaarden: van de ene kant ziet Zij de hardheid en hardnekkigheid van de mensen en hun onverschilligheid tegenover de straffen die hen bedreigen; van de andere kant ziet Zij dat wij de H. Sacramenten vertrappen en de straf die nadert misprijzen: wij blijven ongelovig, zinnelijk, seksueel, materialistisch.

De Madonna heeft uitdrukkelijk gezegd en mij DRIEMAAL herhaald, dat de laatste dagen naderen. Zij verzekerde eerst, dat de duivel de beslissende strijd heeft aangevangen waarin één van de twee zal overwinnen of overwonnen worden: wij zijn met GOD of met de DUIVEL – men kan geen twee meesters dienen.

De tweede maal heeft Zij mij herhaald dat de laatste middelen die ons gegeven zin, de Rozenkrans is en de devotie tot het ONBEVLEKT HART VAN MARIA. De derde maal heeft Zij mij gezegd: “Als alle middelen uitgeput en misprezen zullen zijn door de mensen, zal Zij ons als laatste anker van redding Haar persoon zelf aanbieden: Haar menigvuldige verschijningen, Haar tranen, Haar boodschappen gegeven aan zieners, verspreid over gans de wereld.” En de Madonna voegde eraan toe dat we niet meer zullen vergeven worden, indien we niet luisteren en doorgaan te zondigen.

Het is dringend, pater, dat men zich rekenschap geeft van de ernstige werkelijkheid. Niemand wil de zielen angstig maken: het is enkel een dringende aanmaning, omdat sinds de Heilige Maagd ons het afdoende middel gaf van het Rozenkransgebed, er geen enkel probleem is, materieel noch geestelijk, nationaal of internationaal, dat niet kan opgelost worden door het bidden van de Rozenkrans en door onze offers. De Rozenkrans, gebeden met veel liefde en godsvrucht, zal Maria troosten en zoveel tranen drogen van Haar Onbevlekt Hart.”

Uit: Ave Maria, Driemaandelijks bulletin van ’t Mariaal Centrum te Ciney – 1 september 1980