De afgelopen maanden circuleerden er geruchten die nu werden bevestigd: de verantwoordelijkheden van de Australische Kardinaal George Pell in de Romeinse Curie zullen serieus beperkt worden met een nieuw ‘motu proprio‘.

Op 24 februari 2014 haalde Bergoglio Kardinaal Pell naar de Romeinse Curie en hij duidde hem aan als de eerste Kardinaal Prefect van het nieuw Secretariaat van de Economie. De aanduiding verraste velen, want het was bekend dat de traditioneel gezinde Australiër niet meteen op dezelfde golflengte zat als Bergoglio. Toen de dubbele Synode over de Familie plaatsvond, bevond Kardinaal Pell zich in de frontlinie van de verdedigers van de katholieke morale leer en de Sacramenten, tegen de ‘nieuwe barmhartigheid’ van Kardinaal Kasper, die de voorkeur genoot van Bergoglio.

Reeds voordat Pell met zijn werk kon starten, waren er al intriges die tegen hem waren gericht, die in intensiteit toenamen naarmate de tijd verstreek, zodat in het voorjaar van 2016 zelfs zijn ontslag niet werd uitgesloten. De geruchten kregen dan een nieuwe voedingsboden toen de kardinaal op 8 juni 75 jaar werd, en volgens de canonieke wet dan zijn ontslag moet aanbieden aan de ‘paus’.

Nu, een maand later, op 4 juni, vaardigde Bergoglio een motu proprio uit, ‘I beni Temporali’ (Tijdelijke zaken) over bepaalde economische en financiële verantwoordelijkheden. Om te begrijpen wat Bergoglio werkelijk bedoelt moet men de vaticanist Andrea Tornielli raadplegen, omdat op de site van het Vaticaans persagentschap er niets te lezen valt.

Tornielli schreef: “De Administratie van het Patrimonium van de Apostolische Stoel (APSA) zal alle activa herorganiseren.” Toen Bergoglio in 2014 het nieuw secretariaat in het leven riep, was het bedoeld om een overkoepelend ministerie uit te oefenen op gebied van beheer en controle van het hele economische en financiële gebied. Met het nieuw motu proprio blijft Kardinaal Pell slechts een toezichthoudend ambt uitoefenen. Volgens Tornielli heeft Bergoglio een “duidelijke en ondubbelzinnige scheiding” gemaakt tussen beheer van activa en het uitoefenen van controle over de administratie. Met ander woorden, Kardinaal Pell’s dicasterie is opnieuw slechts amper wat meer dan een bureau, zonder al te veel zeggenschap. En het belangrijkste: “Tezelfdertijd werd de macht over de goederen van de Heilige Stoel meer collegiaal gemaakt en is het minder gefocust in de handen van één enkele persoon.”

Bron: Eponymous Flower