Het échte Testament, of het getuigenis dat Paus Benedictus heeft gegeven aan de Colombiaanse kloosterzuster op 2 februari (waarvan we in ons vorig artikel aantoonden dat het authentiek lijkt te zijn), toont ons één heel mooie, maar ook héél belangrijke les. Het is de les die Jezus ons ook leert in het Evangelie: “Bemint uw vijanden en bidt voor hen die u vervolgen.”

Jezus heeft Judas – hoewel Hij hem vaak een ‘duivel’ noemde in het Evangelie – bemind tot op het laatste moment (cf. het liefdevolle gebaar van de voetwassing), en had veel verdriet over zijn verraad en zijn teloorgang. Paus Benedictus heeft zijn Meester geïmiteerd, en ondanks dat hij wist dat er een staatsgreep was gepleegd en Bergoglio een valse paus was, een usurpator, heeft hij geen wrok of haat gekoesterd tegenover die samenzweerders en die usurpator. Dat is de reden waarom we regelmatig zulke foto’s zagen, van zogezegd vriendschappelijke ontmoetingen:

Hij ontving Bergoglio – die hem af en toe kwam opzoeken, met fotografen in de buurt – altijd vriendelijk, zonder een blijk van vijandigheid. Benedictus heeft de vele jaren dat hij in Mater Ecclesia zat, gebeden voor zijn vijanden, gebeden voor de Kerk, en gebeden voor ons allemaal! Hij heeft zijn kruis gedragen, voor de Kerk, maar ook om ook zijn eigen zonden en fouten uit te boeten, en hij heeft ons de koninklijke weg getoond die wij allemaal moeten gaan: die van Jezus Christus zelf in het dragen van het kruis en het vergeven van de vijanden.

Nooit had hij één moment van wrok of haat tegenover die vrijmetselaarskardinalen en vrijmetselaarselites die hun plan hadden voltooid, hem hadden zwartgemaakt en hem opzij en gevangen hadden gezet, en hún man tot bisschop van Rome hadden gekroond.

Hij heeft alles lijdzaam ondergaan, schijnbaar weerloos, zoals een lam dat naar de slachtbank wordt geleid. Maar in zijn schijnbare ‘zwakheid’ ligt zijn sterkte, en zijn lijden zal niet vruchteloos blijven. Had Jezus niet gezegd tegen Judas: “Wat ge moet doen, doe het vlug!”. Hij wist dat hij Hem ging verraden, en hield het niet tegen, maar moedigde het in zekere zin zelfs aan. Het mysterie van het kwaad…

Moge het voor ons een aanmoediging zijn om nooit gevoelens van wrok of haat te koesteren tegenover de vele verraders in de Kerk, maar om – terwijl we blijven vasthouden aan de ware Leer van de Kerk en het Evangelie – hen te vergeven, voor hen te bidden, en zelfs medelijden met hen te hebben – zoals ook Jezus medelijden had met die verblinde Farizeeën. Wij moeten gewoon alles ondergaan en verdragen, uit liefde tot God, en Hem trouw blijven.

Wij zullen blijven de ketterijen ontmaskeren en weerleggen die uit het Vaticaan komen, en de mensen herinneren aan de waarheid, maar dit mag niet gezien worden als een aanzetten tot haat van de persoon. Hebben wij eerder medelijden met hen. Bidden voor hen kan helpen om hen te vergeven. Ondanks alle kwaad in de Kerk, alle verdorvenheid, alle ketterij etc. moeten wij liefdevolle, biddende en vergevende mensen zijn! Enkel dan kunnen wij waarlijk gaan lijken op de Heer.

Paus Benedictus XVI, bid voor ons. St. Paus Pius X, bid voor ons. St. Paus Petrus, bid voor ons!