“We geloofden dat wij overleefden omdat wij leefden naar de boodschap van Fatima”, zo zei één van de Duitse Jezuïeten in Hiroshima, die zich op het moment van de nucleaire explosie op 6 augustus 1945 op 800 meter van ‘ground zero‘ bevonden. Vandaag viert de Kerk het feest van Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans, en in het licht van de huidige ontwikkelingen in de wereld willen we graag dit bijzondere verhaal opnieuw belichten.

’s Morgens vroeg op 6 augustus 1945 cirkelde een eenzame Amerikaanse B-29 Superfortress bommenwerper in een helderblauwe lucht boven de Japanse stad Hiroshima. De nietsvermoedende bewoners op de grond wierpen nauwelijks een blik op het vliegtuig. Ze waren zich niet bewust van de dodelijke lading die het op het punt stond op hen los te laten en het atoomtijdperk in te luiden met onvoorstelbare dood en vernietiging. Toen één enkele bom de grond naderde, stierf een stad in een oogwenk. Huizen stortten in, mensen verdampten, een immense vuurbal schoot de lucht in en een verschrikkelijke golf van oververhit gas ging uit vanaf ground zero, waardoor gebouwen kilometers ver plat werden gedrukt. Onder de nietsvermoedende inwoners van Hiroshima bevond zich vader Schiffer, een jezuïetenmissionaris die de vele katholieken van die stad bijstond.

Op de ochtend van 6 augustus 1945 had hij net de H. Mis beëindigd en ging hij aan de ontbijttafel zitten. Toen hij zijn lepel in een vers gesneden pompelmoes stak, was er een felle lichtflits. Zijn eerste gedachte was dat er een brandstoftanker was ontploft in de haven, aangezien Hiroshima een belangrijke haven was waar de Japanners hun onderzeeërs bijtankten. Dan, in de woorden van Fr. Schiffer:

“Plotseling vulde een verschrikkelijke explosie de lucht met één barstende donderslag. Een onzichtbare kracht tilde me op van de stoel, slingerde me door de lucht, schudde me, sloeg me, wervelde me rond en rond als een blad in een windvlaag van de herfstwind.”

Het volgende dat hij zich herinnerde, was dat hij zijn ogen opendeed en op de grond lag. Hij keek om zich heen en zag dat er niets meer was in welke richting dan ook: het treinstation en gebouwen in alle richtingen waren verdwenen. Maar het enige dat hem schade toebracht, waren een paar kleine sneetjes in de achterkant van zijn nek in de vorm van grasscherven. Voor zover hij kon zien, was er fysiek niets anders met hem aan de hand.

De kleine gemeenschap van jezuïeten waartoe Fr. Schiffer behoorde in een huis in de buurt van de parochiekerk, op slechts acht blokken van het centrum van de explosie (zo’n 800 meter). Toen Hiroshima door de atoombom werd verwoest, ontsnapten alle acht leden van de kleine jezuïetengemeenschap ongedeerd, terwijl alle andere personen binnen een straal van anderhalve kilometer van Ground Zero onmiddellijk stierven. Het huis waar de jezuïeten woonden stond nog overeind (net als de kerk, hetzij zwaar gehavend), terwijl de gebouwen in alle richtingen ervan met de grond gelijk werden gemaakt. Vader Hubert Schiffer was 30 jaar oud toen de atoombom recht boven zijn hoofd ontplofte in Hiroshima. Hij overleefde niet alleen, maar leefde ook nog 33 jaar gezond!

Hoe overleefde deze groep mannen een nucleaire explosie waarbij alle anderen omkwamen, zelfs mensen die meer dan tien keer verder van de explosie verwijderd waren? Het is absoluut onverklaarbaar met wetenschappelijke middelen. Een interessant detail is dat deze groep katholieke geestelijken bestond uit vurige liefhebbers van de Boodschap van Fatima. Zij leefden de Boodschap. Werd hun trouw aan Onze Lieve Vrouw beloond met dit ontzagwekkende wonder van hun overleving? Nog verbazingwekkender is dat het verhaal zich een paar dagen later zou herhalen in Nagasaki, de tweede Japanse stad die door een atoombom werd getroffen. In zowel Hiroshima als Nagasaki waren de overlevenden katholieke religieuzen. De meeste andere gebouwen waren met de grond gelijk gemaakt, zelfs op 3 keer de afstand, maar in beide gevallen stonden hun huizen nog recht – zelfs met enkele ramen intact! Alle andere mensen, op een handvol verspreide verminkte overlevenden na, waren op slag dood, zelfs op driemaal de afstand van de explosie. Degenen binnen een straal van tien keer de afstand van de jezuïeten tot de explosie werden blootgesteld aan felle straling en stierven binnen enkele dagen.

Na de Amerikaanse verovering van Japan legden Amerikaanse legerartsen aan Fr. Schiffer dat zijn lichaam spoedig zou gaan aftakelen door de straling. Tot verbazing van de artsen vertoonde Schiffers lichaam geen straling of nadelige gevolgen van de bom. Iedereen die zich op dit bereik van het epicentrum bevond, had genoeg straling moeten ontvangen om binnen enkele minuten dood te zijn.

Wetenschappers onderzochten de groep jezuïeten in Hiroshima meer dan 200 keer gedurende de volgende 30 jaar en er werden nooit nadelige effecten gevonden. Zou het een toevalstreffer zijn geweest? Zouden de makers van de bom het hebben kunnen ontwerpen om te voorkomen dat Amerikaanse burgers worden gedood? Er is geen bekende manier om een ​​uranium-235 atoombom te ontwerpen, zodat het zo’n groot afzonderlijk gebied intact kan laten terwijl alles eromheen wordt vernietigd. De jezuïeten zeggen:

“We geloven dat we het hebben overleefd omdat we de boodschap van Fatima naleefden. We leefden en baden dagelijks de rozenkrans in dat huis.”

Vader Schiffer voelt dat hij een beschermend schild heeft gekregen van de Heilige Maagd, dat hem beschermde tegen alle straling en nadelige gevolgen. Vader Schiffer schrijft dit toe aan zijn toewijding aan Onze-Lieve-Vrouw en zijn dagelijkse rozenkrans:

“In dat huis werd elke dag samen de Heilige Rozenkrans gebeden.”

Seculiere wetenschappers zijn stomverbaasd en ongelovig over zijn uitleg. Ze zijn er zeker van dat er een ‘echte’ verklaring is. Meer dan 60 jaar later hebben de wetenschappers het echter nog steeds niet kunnen verklaren.

Wat is de boodschap van Fatima beleven? Doen wat Onze Lieve Vrouw in Fatima gevraagd heeft (voor zover dat in uw mogelijkheden ligt natuurlijk):

• Elke dag het rozenhoedje bidden (bij voorkeur natuurlijk de hele rozenkrans met alle rozenhoedjes van alle mysterieën)
• De eerste zaterdag van de maand naar de H. Mis en ter Communie gaan als eerherstel aan het Onbevlekt Hart van Maria; incl. biecht, rozenkrans en 15 minuten mediteren over de 15 mysteries van de Rozenkrans
• Zichzelf toewijden aan haar Onbevlekt Hart

_{Bron: tfp.org}

---

Vandaag en morgen is er ook in het kader van de online gebedssessies van de Missie van het Boek der Waarheid een wereldwijde 48-uren Rozenkranskruistocht. Wie wil kan daaraan deelnemen (hetzij via de Zoom, maar ook in de geest kan men zich vervoegen).