“We geloofden dat wij overleefden omdat wij leefden naar de boodschap van Fatima”, zo zei één van de Duitse Jezuïeten in Hiroshima, die zich op het moment van de nucleaire explosie op 6 augustus 1945 op 800 meter van ‘ground zero‘ bevonden. Vandaag viert de Kerk het feest van Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans, en in het licht van de huidige ontwikkelingen in de wereld willen we graag dit bijzondere verhaal opnieuw belichten.
’s Morgens vroeg op 6 augustus 1945 cirkelde een eenzame Amerikaanse B-29 Superfortress bommenwerper in een helderblauwe lucht boven de Japanse stad Hiroshima. De nietsvermoedende bewoners op de grond wierpen nauwelijks een blik op het vliegtuig. Ze waren zich niet bewust van de dodelijke lading die het op het punt stond op hen los te laten en het atoomtijdperk in te luiden met onvoorstelbare dood en vernietiging. Toen één enkele bom de grond naderde, stierf een stad in een oogwenk. Huizen stortten in, mensen verdampten, een immense vuurbal schoot de lucht in en een verschrikkelijke golf van oververhit gas ging uit vanaf ground zero, waardoor gebouwen kilometers ver plat werden gedrukt. Onder de nietsvermoedende inwoners van Hiroshima bevond zich vader Schiffer, een jezuïetenmissionaris die de vele katholieken van die stad bijstond.
Op de ochtend van 6 augustus 1945 had hij net de H. Mis beëindigd en ging hij aan de ontbijttafel zitten. Toen hij zijn lepel in een vers gesneden pompelmoes stak, was er een felle lichtflits. Zijn eerste gedachte was dat er een brandstoftanker was ontploft in de haven, aangezien Hiroshima een belangrijke haven was waar de Japanners hun onderzeeërs bijtankten. Dan, in de woorden van Fr. Schiffer:
“Plotseling vulde een verschrikkelijke explosie de lucht met één barstende donderslag. Een onzichtbare kracht tilde me op van de stoel, slingerde me door de lucht, schudde me, sloeg me, wervelde me rond en rond als een blad in een windvlaag van de herfstwind.”
Het volgende dat hij zich herinnerde, was dat hij zijn ogen opendeed en op de grond lag. Hij keek om zich heen en zag dat er niets meer was in welke richting dan ook: het treinstation en gebouwen in alle richtingen waren verdwenen. Maar het enige dat hem schade toebracht, waren een paar kleine sneetjes in de achterkant van zijn nek in de vorm van grasscherven. Voor zover hij kon zien, was er fysiek niets anders met hem aan de hand.
De kleine gemeenschap van jezuïeten waartoe Fr. Schiffer behoorde in een huis in de buurt van de parochiekerk, op slechts acht blokken van het centrum van de explosie (zo’n 800 meter). Toen Hiroshima door de atoombom werd verwoest, ontsnapten alle acht leden van de kleine jezuïetengemeenschap ongedeerd, terwijl alle andere personen binnen een straal van anderhalve kilometer van Ground Zero onmiddellijk stierven. Het huis waar de jezuïeten woonden stond nog overeind (net als de kerk, hetzij zwaar gehavend), terwijl de gebouwen in alle richtingen ervan met de grond gelijk werden gemaakt. Vader Hubert Schiffer was 30 jaar oud toen de atoombom recht boven zijn hoofd ontplofte in Hiroshima. Hij overleefde niet alleen, maar leefde ook nog 33 jaar gezond!
Hoe overleefde deze groep mannen een nucleaire explosie waarbij alle anderen omkwamen, zelfs mensen die meer dan tien keer verder van de explosie verwijderd waren? Het is absoluut onverklaarbaar met wetenschappelijke middelen. Een interessant detail is dat deze groep katholieke geestelijken bestond uit vurige liefhebbers van de Boodschap van Fatima. Zij leefden de Boodschap. Werd hun trouw aan Onze Lieve Vrouw beloond met dit ontzagwekkende wonder van hun overleving? Nog verbazingwekkender is dat het verhaal zich een paar dagen later zou herhalen in Nagasaki, de tweede Japanse stad die door een atoombom werd getroffen. In zowel Hiroshima als Nagasaki waren de overlevenden katholieke religieuzen. De meeste andere gebouwen waren met de grond gelijk gemaakt, zelfs op 3 keer de afstand, maar in beide gevallen stonden hun huizen nog recht – zelfs met enkele ramen intact! Alle andere mensen, op een handvol verspreide verminkte overlevenden na, waren op slag dood, zelfs op driemaal de afstand van de explosie. Degenen binnen een straal van tien keer de afstand van de jezuïeten tot de explosie werden blootgesteld aan felle straling en stierven binnen enkele dagen.
Na de Amerikaanse verovering van Japan legden Amerikaanse legerartsen aan Fr. Schiffer dat zijn lichaam spoedig zou gaan aftakelen door de straling. Tot verbazing van de artsen vertoonde Schiffers lichaam geen straling of nadelige gevolgen van de bom. Iedereen die zich op dit bereik van het epicentrum bevond, had genoeg straling moeten ontvangen om binnen enkele minuten dood te zijn.
Wetenschappers onderzochten de groep jezuïeten in Hiroshima meer dan 200 keer gedurende de volgende 30 jaar en er werden nooit nadelige effecten gevonden. Zou het een toevalstreffer zijn geweest? Zouden de makers van de bom het hebben kunnen ontwerpen om te voorkomen dat Amerikaanse burgers worden gedood? Er is geen bekende manier om een uranium-235 atoombom te ontwerpen, zodat het zo’n groot afzonderlijk gebied intact kan laten terwijl alles eromheen wordt vernietigd. De jezuïeten zeggen:
“We geloven dat we het hebben overleefd omdat we de boodschap van Fatima naleefden. We leefden en baden dagelijks de rozenkrans in dat huis.”
Vader Schiffer voelt dat hij een beschermend schild heeft gekregen van de Heilige Maagd, dat hem beschermde tegen alle straling en nadelige gevolgen. Vader Schiffer schrijft dit toe aan zijn toewijding aan Onze-Lieve-Vrouw en zijn dagelijkse rozenkrans:
“In dat huis werd elke dag samen de Heilige Rozenkrans gebeden.”
Seculiere wetenschappers zijn stomverbaasd en ongelovig over zijn uitleg. Ze zijn er zeker van dat er een ‘echte’ verklaring is. Meer dan 60 jaar later hebben de wetenschappers het echter nog steeds niet kunnen verklaren.
Wat is de boodschap van Fatima beleven? Doen wat Onze Lieve Vrouw in Fatima gevraagd heeft (voor zover dat in uw mogelijkheden ligt natuurlijk):
- Elke dag het rozenhoedje bidden (bij voorkeur natuurlijk de hele rozenkrans met alle rozenhoedjes van alle mysterieën)
- De eerste zaterdag van de maand naar de H. Mis en ter Communie gaan als eerherstel aan het Onbevlekt Hart van Maria; incl. biecht, rozenkrans en 15 minuten mediteren over de 15 mysteries van de Rozenkrans
- Zichzelf toewijden aan haar Onbevlekt Hart
Bron: tfp.org
Vandaag en morgen is er ook in het kader van de online gebedssessies van de Missie van het Boek der Waarheid een wereldwijde 48-uren Rozenkranskruistocht. Wie wil kan daaraan deelnemen (hetzij via de Zoom, maar ook in de geest kan men zich vervoegen).
RESTKERK 2013- 2025 
22 reacties op “Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans: het verhaal van de Jezuïeten in Hiroshima”
Direct na het gebeurde, toen het nog niet ontkend kon worden, zeiden de atheïstische wetenschappers (de meesten zijn atheïstisch zoals enquêtes hebben uitgewezen) dat er een verklaring zou worden gevonden. Maar heden ten dage zeggen ze dat het gewoon een verzinsel is. Dat het een verzinsel is, beweren ze, is eenvoudig te bewijzen omdat zulks nu eenmaal onmogelijk is. Die hierin geloven worden hardop uitgelachen. Maar wij weten dat voor God niets onmogelijk is en dat een wonder voor Hem even makkelijk is als een niet-wonder.
Een prachtig voorbeeld van een wonder van het onmogelijke gebeurde op 29 maart 1640 in het Spaanse Calanda op voorspraak van Onze Vrouwe del Pilar. Op die dag kreeg een jonge boer zijn been terug dat twee jaar eerder was geamputeerd. Een journalist van het Italiaanse blad La Stampa, Vittorio Messori geheten, heeft dit goed gedocumenteerde voorval geverifieerd en zijn bevindingen neergelegd in het boek “Il Miracolo” (1998). En hij is tot de conclusie gekomen dat dit wonder inderdaad heeft plaatsgevonden en zich aan mythevorming heeft onttrokken.
In plaats van het wonderbaarlijke te zoeken heeft de Kerk altijd geprobeerd het wonderbaarlijke te vermijden en begint een onderzoek naar zo’n immens wonder altijd met een grote dosis achterdocht. Het kerkinstituut erkent een wonder op grond van verifieerbare feiten en overeenstemmende getuigenissen, dit ter ere van God en ter ere van de in Hemelse sferen verkerende heiligen, en tevens om de gelovigen de zekerheid te geven dat een erkend wonder ook een echt wonder is, en dat geldt tevens voor het wonder van de overlevenden van deze kleine groep gelovigen van Hiroshima die zich in het epicentrum van de kernexplosie bevonden. Als men ons van naïviteit en lichtgelovigheid beticht, het zij zo. Dat is een vermetel oordeel dat duidelijk maakt aan wiens kant de brallers staan.
Wat verschijningen betreft… Ben ik heel voorzichtig mee.
Begrijp de reactie niet, want ik spreek hier niet over verschijningen.
In het historisch verslag van het werpen van de atoombom op Hiroshima staat dat eerst een andere plaats op het programma stond, maar dat op het laatste moment voor Hiroshima gekozen werd, ongetwijfeld omdat dit een van de zeer weinig plaatsen in Japan was waar het Christendom wortel had geschoten. Die plaats moest daarom van de aardbodem worden weggevaagd. (President Roosevelt en zijn vrouw Eleonar waren waren occultisten en aanhangers van Madame Blavatski’s New Age.) Het is overigens een mythe dat Japan niet tot overgave bereid was en dat de enige manier om dat rijk op de knieën te krijgen en de Wereldoorlog II te beëindigen, bestond uit het werpen van de twee atoombommen (elk met een eigen samenstelling). De werkelijke reden was dat het militaire establishment in een levensecht expiriment wilde zien wat de effecten waren van de atoombommen, die nooit ontwikkeld hadden mogen worden. Een duivels plot! Er zijn nu 3750 actieve nucleaire bommen op aarde met de kracht van een miljoen Hiroshima bommen. Gods tegenmacht wil niets liever dan dat dit hele potentieel in één grote Blitzkrieg wordt afgevuurd. Daarop volgt de “nucleaire winter” waardoor er niet of nauwelijks overlevenden zullen zijn, want men zal ook nog te kampen hebben met de radioactieve fall-out. Maar God zal niet laten begaan. We zijn zijn kinderen en wie die wil uitroeien vecht tegen God zelf.
Inderdaad ! Dat God dat racaille/deze raka’s maar heel snel van de kaart veegt !! Dank je, Lunsius voor je toelichting, met weer eens een bewijs van hoe de geschiedschrijving verdraaid werd… Leugens leugens leugens ! Hoelang nog allemaal ?
Dit is een voor mij totaal onbekend gegeven dat in dit artikel staat. Weer ervaar ik dezelfde twijfel: is het waar of is het niet waar?
Bij het lezen van de twee reacties op het artikel ervaar ik een beangstigend gevoel.
Lunsius schrijft: “Als men ons van naïviteit en lichtgelovigheid beticht, het zij zo. Dat is een vermetel oordeel dat duidelijk maakt aan wiens kant de brallers staan.” Wordt daarmee bedoeld dat mensen die twijfelen aan de waarheid van wat hier staat de kant van de duivel kiezen? Laat me dan duidelijk zeggen dat ik in elk geval absoluut niet kies voor de duivel, maar wel twijfel aan wat er allemaal in dit artikel te lezen valt.
Johan schrijft: “Dat God dat racaille/deze raka’s maar heel snel van de kaart veegt!” Wat wordt hiermee bedoeld? Moeten alle mensen die geloven in God, maar twijfelen aan de waarheid van dit artikel en aan zaken zoals een president als aanhanger van occultisme uitgeroeid worden?
Tegelijk maak ik me een aantal bedenkingen. Waarom redde God alleen die paar mensen? Waarom niet meer mensen? Er zullen toch nog brave mensen geweest zijn op die plaats. Er zullen in elk geval veel onschuldige mensen geweest zijn die wreedaardig omkwamen.
Die bedenking heb ik altijd als ik beelden zie van natuurrampen. Als de natuurramp een straf van God is, waarom sterven er dan ook onschuldige mensen?
En nog iets: ik blijf het enorm moeilijk hebben met de hel. Dit is zo onnoemelijk wreed, waardoor het niet bij een liefdevolle en barmhartige God te verenigen valt. Waarom zegt een priester bij een uitvaart dat de gestorvene bij God is als je gelooft dat er veel meer kans is dat hij of zij in de hel is? Wie enorm lijdt aan een zware ziekte en de dood als een verlossing ziet, maakt zich illusies als je gelooft dat de hel eerder dan de hemel de laatste stap is. Wie wil me uitleggen hoe je de liefdevolle en barmhartige God verenigt met een eeuwige hel? Wie legt me uit dat veel mensen dit verdienen? Mensen die goed willen zijn, maar fouten maken uit zwakte. Leg het me aub uit. Laat dit bericht aub ook verschijnen.
Met de brallers worden die mensen bedoeld die bij voorbaat Gods handelend optreden afwijzen. Het zijn rationalisten in die zin dat alles, ook in het geloof, begrijpelijk moet zijn. Luther aanvaardde een God die wonderen deed maar hij wees af wat “super rationem” was. Of dit soort mensen voor de duivel kiezen? Nee, want je kunt niet voor iets kiezen dat in jouw ogen niet bestaat. En de duivel die lacht in zijn vuistje.
Wat het bestaan van de eeuwige Hel betreft heeft eenieder die op die plaats verblijft gezondigd tegen de Heilige Geest door stug zijn leven lang alle bekeringsgenaden af te wijzen. Lucifer werd tijdens zijn opstand in de Hemel onmiddelijk geoordeeld omdat hij alles wist en doorzag. Ons niet-weten of half weten geeft een verontschuldiging, maar zodra we de grens van de dood hebben gepasseerd weten we ook en is er geen herkansering. In wezen verdoemen we onszelf. Daarom snijdt het gebed als ik dat hoor door hart en ziel: “God verdomme!” (God verdoem mij) Na een leven lang gewilde goddeloosheid neemt zo’n mens steeds meer het karakter aan van Lucifer. Immers ook de heidenen hebben een moreel besef dankzij de Tien Geboden die elk mens bij zijn geboorte heeft meegekregen. Wat er in het binnenste van een mens leeft weet alleen God en wat zwaar meetelt is de intentie die een intrinsiek verkeerde daad in Gods ogen vergeeflijk maakt terwijl verkeerde intenties zelfs zonder daad naar de Hel kunnen voeren. Daarom, stel een wachter aan bij uw intieme gedachten.
Ik ken nog een waargebeurd verhaal dat zich afspeelde in een missiepost in het vroegere Zaïre nu Congo in de jaren zestig van de vorige eeuw. De missiepost werden toen nog bemand door kloosterzusters en paters ook uit België. Er was een opstand bezig tegen het regeringsleger. De missiepost vroeg hulp aan de veiligheidsdiensten maar die konden de missiepost nog niet bereiken, dus het werd een bange nacht voor die mensen. Ze kozen voor gebed en vasten, en die nacht werd er flink gebeden. men hoorden buiten veel lawaai en schieten, maar in de omgeving van de missiepost bleef het die nacht kalm. Toen het ochtend werd waren de huurlingen verdwenen, mensen kwamen naar de missiepost en vroegen welke soldaten de missiepost hadden ingehuurd. Velen getuigden dat daar mensen stonden rond de missiepost met getrokken zwaarden en geweren, en dit terwijl de missiepost niemand had ingehuurd. Had God deze gebeden van die bange mensen gehoord en engelen gezonden. Toen later één van de rebellen christen werd vroeg hij aan de paters wie die mensen waren die de missiepost beveiligde, de pater had er geen antwoord op. Had God zijn engelen gezonden en de gebeden verhoord. Waarombidden als het niet gepaard gaat met geloof?
Weer blijft het opvallend stil bij mijn vragen. Ben ik te min om te reageren? Of zijn de vragen te moeilijk en doorprikken ze te veel de complottheorieën, waardoor ze maar beter genegeerd worden? Het lijkt me immers makkelijker om van alles te komen beweren zonder bewijzen en zo allerlei complotten en insinuaties te voeden dan op eenvoudige vragen een deftig antwoord te geven zonder toe te geven dat eigen ideeën op los zand drijven.
Mijn geloof in God, Jezus, de Heilige Geest, Maria en de Bijbel blijft intact, maar de opvattingen van de restkerk trek ik meer en meer in twijfel zolang er geen duidelijke antwoorden komen van mensen die hier heel veel berichten plaatsen, maar mij blijven negeren.
Beste Bart, ik lees niet alle berichten en kan een vraag als een retorische vraag worden opgevat — een vraag die een denkertje is en geen vraag behoeft.
Het gaat hem bij mij vooral over de boodschap van Fatima. Ik ben daar heel voorzichtig in.
Ik wil toch is even reageren op Bart1 een man hoop ik toch die voor zijn gelijk aan het strijden is. Is God soms onrechtvaardig? Met die vraag zat Paulus reeds de grote apostel van de niet-Joden. Hij kwam tot deze slotsom: niemand doet wat goed is, allen hebben gezondigd en missen Gods genade. Bestaat de hel? Voor Jezus was de hel geen fictie maar een realiteit, wie zijn wij dan om aan zijn woorden te twijfelen? Als Jezus zegt dat de man zijn ouders zal verlaten en een vrouw zou kiezen, wie zijn wij dan om aan zijn woorden te twijfelen? Als Jezus de heiligingswetten van Leviticus toepast wie zijn wij dan om aan zijn woorden te twijfelen. Als Jezus zegt, gij dan zult volmaakt zijn als je Hemelse Vader, wie zijn wij dan om aan zijn woorden te twijfelen. Als Jezus zegt dat Satan bestaat en geen fictie is maar een zeer intelligent wezen die mensen misleid, wie zijn wij dan om aan Jezus woorden te twijfelen? Waarom laat God de goede mensen ook omkomen, is gewoon om het feit dat de planeet aarde niet ons einddoel is maar de hemel, we zijn hemelse mensen. God laat het onkruid ook met het goede meegroeien. Jezus heeft ons geen fantastisch leven aangeboden, maar een veilige haven waar we aan het eind van ons leven mogen aanmeren.
Ik deel je mening, Jos, en het niet reageren op vragen bewijst eigenlijk genoeg.
Hai Bart,
Ik begrijp het als volgt (over de hel en dergelijke)
God is barmhartig en wil iedereen redden. Echter heeft de mens een vrije wil (wat een geschenk is, maar waar de duivel gretig gebruik van maakt om die te beïnvloeden). In mijn ogen wil God niet straffen met de hel, maar plaatst men zichzelf daarin door de eigen keuzes. (God vindt dit vreselijk voor zijn kinderen en hoopt hen via de bijbel, gebed handleidingen te geven om zich daarvan af te keren. Ook over Maria wordt mbt haar verschijningen vaak gezegd dat ze huilt omdat vele mensen dit in de wind slaan en daarmee zwak worden en de verkeerde kant op gaan.)
Even een oefening ter verduidelijking: Ga eens thuis in het midden van de kamer staan en stel je voor dat de ene muur de hemel is en de tegenoverliggende muur de hel. Maak je een keuze die niet goed was (niet de wil van God, als zonde dus) dan zet je automatisch een stap richting hel. Dat is geen straf, enkel een consequentie. Hoe meer je die kant op gaat hoe dichter je de hel nadert en jezelf van de hemel vandaan trekt. Gelukkig kunnen we bij berouw biechten en kunnen we daarmee weer terug lopen naar de hemel, God.
Sola scriptural jongen!
Beste Willy, dank voor je antwoord. Voor alle duidelijkheid: ik twijfel niet aan Jezus’ woorden. Ik geloof ook dat er een hel is.
Op het einde schrijf je: “Jezus heeft ons geen fantastisch leven aangeboden, maar een veilige haven waar we aan het eind van ons leven mogen aanmeren.” Dat geloof ik ook zo.
Alleen hoop ik dat de hemel er voor velen is en de hel voor weinigen. Bij de aanhangers van de restkerk krijg ik het tegenovergestelde gevoel: massa’s in de hel en uitzonderingen in de hemel. Daar heb ik het heel moeilijk mee. Het idee dat geliefde nabestaanden en mensen die nog leven eeuwig zouden branden in de hel omdat ze allen wel op een of andere manier zondig zijn, is ondraaglijk. Ik hoop dat je het toch ook ondraaglijk vindt dat veel van je geliefde mensen eeuwig zouden lijden. Je kent hen en misschien ken je ook hun fouten, maar de eeuwige hel is toch gewoon te vreselijk.
Uiteindelijk geloof ik ik geen enkele Mariaverschijning. Wel geloof ik in de genadeoorden. Waar een of meer samenkomen in haar naam daar ISz e, net zoals bij haar Zoon.
Beste Stee, dank je wel voor je mooie antwoord. Het beeld van het huis met de twee muren vind ik heel goed gekozen en het past ook bij wat ik geloof.
Mijn vraag blijft echter dezelfde: geloof je dat de meerderheid naar de hel gaat en slechts een minderheid naar de hemel? Daar heb ik het heel moeilijk mee en lijkt me juist de visie van de restkerk te zijn. Als ik fout ben, mag iemand dat gerust zeggen. Ik zoek verduidelijking.
Beste Bart,
Wat ik lees in het Boek der Waarheid is dat slechts een klein deel direct in de hemel komt. Er bestaat echter ook nog een vagevuur met, naar wat ik begrepen heb, verschillende gradaties. Al zit je onderin het vagevuur, dan heb je het zwaar, maar ben je wel gered van de hel. In het Boek der Waarheid staan verschillende kruistocht gebeden voor het redden van zielen. Voor niet-gelovigen bijvoorbeeld nummer 150. Op dewaarschuwing.be kun je ze vinden.
Je kunt ook bidden voor overledenen dat ze naar de hemel mogen. Op Mariale feestdagen worden er extra veel zielen uit het vagevuur gered. Dus juist dan ook veel bidden.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Dus even heel gericht op je vraag: ik geloof dat het grootste deel niet naar de hemel gaat direct na het overlijden. Of dat dan betekent dat ze direct naar de hel gaan weet ik niet, ik kan dat oordeel niet maken, maar het vagevuur is er ook niet voor niets. Maak je je zorgen bid dan voor hen. God hoort je en geeft om jou en ál zijn kinderen.
Gebedssuggestie: Kruiswegrozenkrans (voor redding van zielen) en dan neem je in het bijzonder jouw dierbaren erbij in gedachten. Sterkte!
Dank aan allen voor de mooie en duidelijke antwoorden!