Een artikeltje door E.H. Mennen:

De duivel zit de laatste tijd niet stil. Dat doet hij overigens nooit , maar in onze dagen is het wel heel moeilijk zijn destructieve activiteit in Kerk en wereld te ontkennen. Hij lijkt steeds meer mensen op zijn hand te krijgen (handlangers!) en degenen die zich tegen zijn destructieve werk verzetten of er voor waarschuwen lijken in Kerk en wereld steeds meer te worden gemarginaliseerd en weggezet als complotdenkers of wappies (de wereld) of als op het verleden gerichte traditionalisten (de Kerk).

De Sustainable Development Goals (SDG) van VN zijn een wereldwijd actieprogram dat heel het menselijk (samen)leven moet gaan beheersen en waarin ‘reproductieve rechten’ (abortus, kunstmatige geboorteregeling), de gendernonsens,en een nieuw soort (communistische?) economische wereldorde als vanzelfsprekend geïmplementeerd worden. De EU heeft de SDG’s aanvaard en heeft al bepaald dat grotere bedrijven in de EU voortaan naast de belastingopgave ook de voortgang moeten rapporteren in de SDG’s. Onze regering heeft door de hand van minister Kuipers de vlag van de SDG’s gehesen. Een belangrijke rol daarin speelt het WEF (World Economic Forum) van Klaus Schwab die bij veel regeringen indirect aan de touwtjes trekt. Zijn “Build back better” (‘You’ll own nothing and you’ll be happy’ !) wint in de praktijk, langzaam en voor velen ongemerkt, terrein. En misschien wel de grootste overwinning van de duivel: de Heilige Stoel heeft onder het mom van de internationale samenwerking deze deels goddeloze doelen zonder voorbehoud onderschreven. In deze lijn ligt ook het streven naar één wereldreligie waarin de verschillen tussen de religies worden weggepoetst en waarvan we een laatste manifestatie hebben gezien in Kazachstan in de vergadering van de wereldreligies, georganiseerd door de president van Kazachstan waar paus Franciscus, compleet met zijn fiatje, prominent aanwezig was. Hij vermijdt bij dergelijke bijeenkomsten zorgvuldig de naam van Christus en doet voor het gemak maar even of Boeddhisten in God en in de hemel geloven.

Binnen de Kerk is de duivel steeds heftiger bezig de ketterse tendensen die bij theologen, vooral in West-Europa sinds de oorlog en vooral na het Concilie manifest waren en bij de bisschoppen (onder invloed van de vorige pausen) nog vooral onderhuids aanwezig waren, aan de oppervlakte te brengen. Steeds meer bisschoppen en recentelijk benoemde kardinalen uiten ongegeneerd ketterijen op het gebied van de katholieke moraal en weten zich daarbij impliciet gesteund door de paus, hoewel vele brave bisschoppen dit nog steeds niet kunnen of willen geloven. In Duitsland is een ruime meerderheid van de bisschoppen die ketterse meningen openlijk toegedaan. Er is geen sprake meer van heimelijkheid. Ze zijn zelfs boos op de bisschoppen die er niet in meegaan. En nu zijn het de Vlaamse bisschoppen die op de publicitaire ketterse trom slaan. Hun Kerk is praktisch dood maar de duivel heeft hen kennelijk wijs gemaakt, dat ze die kerk kunnen redden en tot leven wekken door homorelaties te zegenen en daarmee niet de evangelische boodschap maar de wereldse SDG’s te gehoorzamen. De Bijbel en de overgeleverde kerkelijke leer zijn duidelijk: homoseksuele handelingen zijn tegennatuurlijk (volgens de natuurwet), een gruwel in Gods ogen (volgens de Bijbel) en intrinsiek ongeordend (de Catechismus). Niet de Duitse en de Belgische bisschoppen, zelfs geen kardinalen, ja zelfs niet paus kunnen deze katholieke leer veranderen. De waarheid is nu eenmaal niet aan “(un)gesundenes Volksempfinden” onderhevig. Een ander bijzonder zorgelijk element in de Kerk is de fanatieke, niet aflatende en dictatoriale strijd van de paus en zijn kongsi van bisschoppen kardinalen tegen de traditionele liturgie en bloeiende religieuze gemeenschappen die terugkeren naar hun oorspronkelijk charisma.

De duivel zit de laatste tijd niet stil en hij verdubbelt zijn activiteiten naarmate zijn succes lijkt te groeien. Maar het is zoals met alle zogenaamd grootse activiteiten van de mens zonder God: ze lopen uit op ramp en ondergang. Het verhaal van de toren van Babel is daarvan het grote voorbeeld. De mens kan wel pogen een toren tot in de hemel te bouwen, tegen God in opstand te komen, maar God zegt op een gegeven moment: “Tot hier en niet verder!”

En wat is de huidige EU met zijn SDG’s en Bergogliaanse Kerk, gebouwd op de “geest van het concilie”, los van de traditie vanaf het begin, anders dan een goddelozen toren van Babel?

C. Mennen pr

24 september 2022

_{Bron: Fortes In Fide}