Dit jaar is Bergoglio, omwille van het coronavirus, gedwongen om de H. Mis van Witte Donderdag, met voetwassing, in de St-Pietsersbasiliek te houden (zonder voetwassing). Dit keer geen stunts met zijn traditionele voetwassingen van Moslimmigranten, gevangenen of wie dan ook.

Afgelopen jaren was het een gewoonte geworden dat hij in de Goede Week, de meest heilige week van het Kerkelijk jaar, de H. Mis van Witte Donderdag – het Feest van de Instelling van de H. Eucharistie – in één of andere instelling ging celebreren, waar hij dan de voeten van gevangenen of migranten waste. Alle Pausen vóór hem hebben echter de voeten van hun priesters gewassen, net zoals Jezus ook niet de voeten van gevangen criminelen, de Romeinen of de Samaritanen ging wassen, maar die van zijn Apostelen. De focus op Witte Donderdag ligt trouwens niet op die voetwassing, maar op hetgeen daarop volgde: de Instelling van de H. Eucharistie – het Heilig Misoffer. De voetwassing was slechts een voorbereiding, om te tonen dat men rein moet zijn om deel te nemen aan de H. Eucharistie, en de H. Communie te ontvangen, én dat men elkander moet dienen binnen de Kerk. De bisschop moet als overste van zijn priesters ook hun dienaar zijn. Hij mag zich niet hoogmoedig verheffen en een dictator worden. Wat niet wil zeggen dat de bisschop zijn waardigheid niet moet behouden.