De Syrisch-Katholieke Hulp-Aartsbisschop Nathanael Nizar Semaan vertelde aan New Catholic Register dat “Qaraqosh en al deze christelijke dorpen een groot getuigenis geven van hun geloof, hoe sterk het is. We zijn hier.”

Vijf jaar geleden werden de Christenen in de Nineve-vlakte van Irak in de zomer verdreven uit hun oude thuisland door IS, letterlijk in één nacht. In slechts een paar uur maakte de Islamitische terreurgroep de vlakte vrij van ruim 100.000 Christenen, inclusief alle 50.000 Syrisch-Katholieke inwoners van Qaraqosh.

Vanuit hun plaats van ballinschap in de Koerdistanregio in Irak, zijn er de afgelopen anderhalf jaar zo’n 20.000 Christenen teruggekeerd naar hun thuisland. Ze hebben nu een nieuwe herder, de Syrisch-Katholieke Hulp-Aartsbisschop Nathanael Nizar Semaan, die ook terugkeerde naar zijn geboorteplaats Qaraqosh voor zijn nieuwe missie die op 7 juni begon, nadat hij 14 jaar als priester heeft gewerkt in Londen. Hij zal samenwerken met Aartsbisschop Yohanna Boutros Moshe, de Syrisch-Katholieke Aartsbisschop van Mosul, Kirkuk en Koerdistan.

In een interview met het NCRegister in Libanon, sprak Semaan over de uitdagingen van zijn nieuwe missie en het diep geloof van de Syrisch-Katholieken in Qaraqosh.

Over hoe het voelde om terug te keren naar de Kerk van de Onbevlekte Ontvangenis voor zijn bisschoppelijke wijding op 7 juni, zei hij: “Het was niet gemakkelijk om de kerk te aanschouwen zoals ze nu is, helemaal verbrand door IS. Maar ik stond erop om mijn wijding hier te ontvangen, om het lijden te zien dat mijn stad onder ogen heeft gezien, met alle mensen, de realiteit van wat hier gebeurde tijdens alle vier jaar wanneer IS onze steden bezette. Ik voel mij verdrietig om mijn kerk gebombardeerd te zien, maar ik voel mij ook gelukkig, omdat doorheen deze wijding, dit een teken van hoop kan geven, ondanks alles, dat het geloof sterk zal blijven zoals het is. Dat is zeer belangrijk. Wat een criminele daad om al deze kerken en kloosters te bombarderen!”

En over zijn topprioriteit in zijn nieuwe missie zegt hij: ” We moeten vóór alles de mens heropbouwen. We moeten hard werken om het vertrouwen herop te bouwen en de wonden te genezen van deze mensen. Binnen in iedere van onze mensen is er een diepe wonde omdat ze hun stad in 2014 moesten ontvluchten. Het is een grote taak om te trachten met hen te werken om hun wonden te genezen en voor hen een nieuwe bladzijde te openen.” En hij voegt eraan toe dat hij niet achter zijn bureau zal zitten: “Ik zal niet in mijn bureau zitten om te wachten totdat de mensen naar mij toekomen. Ik ga naar naar deze mensen toe, om te zien hoe ik kan helpen, en ik zal werken met andere priesters in het bisdom om de wonden te genezen van deze mensen.”

En over het geloof dat heropleeft zegt hij dat hij iedereen uitnodigt om Qaraqosh te bezoeken en de activiteiten zelf te zien. “Ik denk dat je verrast zou zijn. We hebben bijvoorbeeld het St.-Pauluscentrum dat we heropgebouwd hebben. In de tijd van de bezetting door IS, denk ik dat het getransformeerd was in een moskee. Elke dag is dit centrum vol pastorale activiteitne: catechese, ontmoetingen, muziek. We hadden in april de Eerste Communie voor ongeveer 400 kinderen. Nu hebben we zomercatechese; elke dag wonen er rond de 800 mensen voor 2 of 3 uur de catechese bij; en één keer per week een ontmoeting voor vrouwen, waar zo’n 1000 vrouwen op af komen.”

“De koren, de Missen, de avondgebeden, de morgengebeden – het is geweldig. Je zult verrast zijn om de stad nu te zien, werkelijk. Wat een wonderbare stad. Wat een wondervolle mensen. Ik ben opgetogen om met hen samen te werken.”

En Mgr. Nathanael Semaan besloot:” Het geloof leeft. Het leeft. Het leeft. Qaraqosh en al deze christelijke dorpen geven een groot getuigenis van hun geloof, van hoe sterk het is. We zijn hier.”

Bron: NCRegister