In China is er ophef ontstaan vanwege de begrafenis van Mgr. Stephen Li Side, Bisschop van Tianjin. Hij was een niet door de overheid erkende, ondergrondse bisschop. Er werd massaal politie opgetrommeld en er was naar verluidt meer “veiligheidspersoneel” aanwezig bij de begrafenis dan gelovigen. Bijna niemand van de ondergrondse kerk werd toegelaten om een laatste groet te brengen. De Bisschop werd ook zijn titel als bisschop ontnomen. Vervolgens werd hij – tegen zijn wil in – gecremeerd en begraven op een staatskerkhof, omdat hij niet door de overheid erkend was. Als om de herinnering aan hem zoveel mogelijk uit te wissen.

De autoriteiten namen Mgr. Li’s lichaam mee naar een uitvaartcentrum in Ji Zhou, waar hij in een glazen kist werd geplaatst. Toen de priesters dit vernamen, kwamen ze, behalve zij die gemonitord worden (de ondergrondse priesters) naar het uitvaartcentrum. Beambten van het Verenigde Front, het Bureau voor Interne Veiligheid en de politie kwamen ook aan. In naam van de groep trachtten enkele van de priesters te bespreken hoe ze de begrafenis zouden aanpakken. Nadat Mgr. Li in het uitvaartcentrum was gebracht, kwamen ook zijn verwanten en gewone katholieken van over heel het bisdom hun medeleven betuigen. Initieel kon niemand naderen, maar na enige tijd werd het lichaam in een gekoelde elektrische kist geplaatst, onder 380 Volt, en werd de faciliteit afgesloten. Zo kon niemand nog naderen tot het lichaam.

Op Pinksteren kwamen vele parochianen naar het uitvaartcentrum, maar allen moesten voor dat ze binnengingen zich registreren, de naam van hun bisdom, parochie, naam, telefoonnummer, enz… opgeven, “om veiligheidsredenen”. Mensen werden slechts in kleine groepjes binnengelaten. Toen er enkele beambten binnenkwamen deden enkele priesters een paar verzoeken, zoals: geen crematie, begrafenis in de kerk of in het stadje Liang Zhuang Zi, dat Mgr. Shi (een ondergrondse bisschop van 92 jaar) de begrafenisplechtigheid zou leiden, enz… Maar alle werden afgewezen. De reden was altijd dezelfde: het lichaam begraven was illegaal, want Li en Shi zijn geen erkende bisschoppen enzovoort.  Ook het verzoek om enkele zusters mee te brengen, van de Congregatie van de Missionarissen van het Heilig Hart van de Moeder van Jezus die Mgr. Li gesticht heeft, werd afgewezen.

Dan twee dagen later werd er een Mis gecelebreerd, maar bijna niemand werd toegelaten, doordat het Bureau voor Religieuze Zaken alle bewegingen in de gaten hield en de politie verhinderde dat mensen hun dorp verlieten om naar de begrafenis te gaan. Er waren ongeveer 40 officiële priesters aanwezig in de visitatieruimte van het uitvaartcentrum (want er mocht geen Mis gehouden worden in een kerk) en er waren buiten meer mensen van de veiligheidsdiensten dan gelovigen. De gelovigen baden de rozenkrans. De autoriteiten zeiden dat niemand het lichaam mocht benaderen om vaarwel te zeggen. Sommigen die dit verbod negeerden en over de afsluiting klommen werden opgepakt.

Toen de crematie voltrokken was en de urne naar de begraafplaats werd gebracht, werden eerst de priesters en nonnen van de officiële kerk toegelaten om de ‘ter aardebestelling’ te leiden. Toen zij de begraafplaats verlieten, zagen de gelovigen tot hun ontsteltenis dat velen van hen, bij het buitengaan, aan het lachen en het babbelen waren.

Leden van de officiële Kerk zeiden dat vele officiële priesters geen band hadden met Mgr. Li. Toen hij in het ziekenhuis lag, gingen slechts weinigen hem bezoeken. Het contrast tussen de “officiële Kerk”, die onder de Chinese Katholieke Patriottistische Associatie staat en dus goedgekeurd is door de Communisten, en de ondergrondse, trouwe Katholieke Kerk, is enorm. De drang van het Vaticaan om middels de China-Vaticaan deal die ondergrondse (ware) Kerk op te doeken en iedereen te dwingen zich aan te sluiten bij de ‘officiële Kerk’ is dan ook ronduit misdadig.

Bron: Asianews