Het afbranden en het vervallen tot een ruïne van de Parijse Cathédrale de Notre Dame ligt ons nog vers in het geheugen. In Elgin, Schotland, staat daar al sinds eeuwen een ruïne van een ooit majestueuze kathedraal, maar dat verhinderde een priester en een handvol gelovigen niet om in een gangpad, dat opnieuw overdekt werd, een H. Mis op te dragen – de eerste in ruim drie eeuwen.

De Kathedraal, die gebouwd werd in de 13de eeuw, ging verloren toen de Protestanten de baas werden in Schotland. Reeds vanaf 1560 werd de kathedraal niet meer gebruikt, en 8 jaar later beval het Privy Council dat het loden dak eraf moest. In 1637 stortte het dak van het koor in. Toen de hervormde ‘Kerk van Schotland’ in 1689 het bisschopsambt afschafte, werd de kathedraal, die reeds in verval was, totaal in de steek gelaten. Op Pasen 1711 stortte de centrale toren in, die een heel stuk van de middenbeuk meesleurde. Tot op vandaag is de kathedraal een ruïne.

Afgelopen weekend werd sinds eeuwen opnieuw een Mis opgedragen in de (ruïnes van) de Schotse kathedraal. De Mis, opgedragen in de Tridentijnse Ritus, werd bijgewoond door zo’n 30 mensen, waarvan velen deelnamen aan een retraite van het Broederschap van St. Ninian. De Kathedraal, die gesticht werd in 1224, was één van de meest prominente centra van de middeleeuwse Kerk in Schotland, en het gebouw werd om z’n indrukwekkende structuur ook wel de ‘Lantaarn van het Noorden’ genoemd.

De liturgie werd voorafgegaan door een moment van Eucharistische aanbidding in de nabijgelegen kapel van het Klooster van de Grijze Broeders. De Mis zelf werd begeleid met Gregoriaanse gezangen, identiek aan deze die zouden gezongen geweest zijn in de kathedraal tijdens haar hoogdagen, en met liturgische vormen die praktisch niet te onderscheiden zijn van deze die daar vele eeuwen geleden werden gehanteerd. Het Broederschap van St. Ninian, die de Mis organiseerde, is een lekenvereniging en een Schotse liefdadigheidsorganisatie die de herbekering van Schotland tot het Katholiek Geloof wil promoten doorheen pelgrimages die de Tridentijnse Ritus van de Mis (de ‘Mis van de Tijdperken’) en traditionele devoties op de voorgrond stellen.

Bron: Rorate Caeli