Kardinaal Müller, de voormalige Prefect van de Congregatie van de Geloofsleer heeft een conceptdocument welke Bergoglio’s plannen bevat voor een herziening van de Curie (bestaande uit Congregaties en Dicasterieën) fel bekritiseerd. Eén van de gevolgen van deze herziening zou zijn dat ‘evangelisatie’ op de voorgrond wordt gezet, terwijl de leer naar de achtergrond wordt geschoven. Het document, dat aanstaande juni, op het feest van St. Petrus en Paulus in de vorm van een ‘Apostolische Constitutie’ zou worden gepubliceerd, is uiterst problematisch; het bevat volgens Müller zelfs “schokkende theologische stompzinnigheden”. 

Het conceptdocument werd voorbereid door de Raad van negen Kardinalen (beter bekend als de C9) en is getiteld “De Romeinse Curie en haar dienst aan de Kerk in de wereld vandaag.” Eén van de opwerpingen van Kardinaal Müller tegen de huidige ontwerptekst is dat de Romeinse Curie “zichzelf in een staat van schorsing bevindt omdat het niet meer duidelijk gericht is op het dienen van de Paus voor de Universele Kerk.” Voor hem is de op handen zijnde ‘Apostolische Constitutie’ “een samenhangsel van subjectieve individuele ideeën, vrome wensen en morele smeekbeden, samen met individuele citaten van Concilieteksten en verklaringen van de huidige paus [in deze context: Bergoglio].”

Müller merkt vooral op dat er een gebrek is aan onderscheid tussen de “seculiere instituten van het Vaticaan als een soevereine staat, de H. Stoel als een onderwerp van Internationale Wet en het kerkelijk gefundeerde primaatschap van de Paus, die als bisschop van Rome, in de opvolging van de Apostel Petrus, het zichtbare beginsel en fundament van de eenheid is.”

Fatale vergissing wordt verergerd

Hier ziet Kardinaal Müller dat de “fatale vergissing” die Paus Paulus VI maakte bij zijn eigen eerdere curiehervorming – die het Staatssecretariaat tot centrum van de Curie maakte – nu wordt verergerd. Volgens Müller dient het Staatssecretariaat de Paus in de “vervulling van zijn missie”, echter, “de hoogste missie is zijn Magisterium als lid van het hoofd van het college van Bisschoppen.” “De seculiere plichten,”, zo voegt Müller eraan toe, “zijn enkel secundair en op geen enkele wijze fundamenteel gelinkt aan het pausschap.” Daarentegen heeft het Staatssecretariaat zelfs de “essentiële missie” van de paus “verduisterd.”

“Om vandaag nu prioriteit te geven aan de seculiere taken, boven de spirituele missie is een vergissing die spoedig moet vermeden worden.” Kardinaal Müller waarschuwt tegen een “secularisatie van het concept van de Kerk”, alsof zij “zoals een internationaal bedrijf” moet geleid worden, “alsof het gaat over het machtsevenwicht tussen een moederbedrijf en haar dochterondernemingen.”

Over de nieuwe organisatie van de verschillende organen binnen de Romeinse Curie, zoals beschreven in het conceptdocument, zegt Kardinaal Müller dat “er geen Suprema [het hoogste officie – tot nu toe de Congregatie van de Geloofsleer] meer is, omdat alle dicasterieën op hetzelfde niveau moeten zijn.” Hij ziet hier een ‘planloze’ opsomming van 16 ministeries die min of meer de paus, de individuele bisschoppen en de bisschoppenconferenties moeten dienen.”

Aalmoezenbureau belangrijker dan Congregatie voor Liturgie

Om een voorbeeld te nemen, het Aalmoezenbureau staat nu hoger in de lijst dan de Congregatie voor de Liturgie en de Sacramenten. Daarbij komt “evangelisatie op de eerste plaats, hoewel het een taak is van de Universele Kerk en geen specifiek taak van de paus.”

Hier vraagt Müller de cruciale vraag: “Wat is dan het verschil tussen de Dicasterie voor Evangelisatie en de Dicasterie (of: Congregatie) voor de Geloofsleer, die ook de taak heeft om ‘de paus en de bisschoppen te dienen in de verkondiging van het Evangelie in de wereld? Is er enerzijds een evangelisatie zonder inhoud en aan de andere kant de verkondiging van het ‘Geloof in Christus, de Zoon van de Levende God?”

“Hoewel het Magisterium van de Universele Kerk de reden is van het bestaan van het pauselijk primaatschap, wordt het onderrichten in het Geloof in het conceptdocument vernoemd als slechts een willekeurige taak van de paus onder vele anderen, en het meest gewichtig: het zal nu ondergeschikt worden aan zijn seculiere functies.”

Theologische stompzinnigheden

Müller wijst ook naar een passage in het conceptdocument, die de de functies van de nieuwe Dicasterie voor de Geloofsleer omschrijft en die “schokkende theologische stompzinnigheden” bevat. De Kardinaal merkt ook een “verkeerd en verwrongen gebruik van fundamentele begrippen van de Katholieke theologie”, alsook “een geseculariseerde manier van denken” van diegenen die de Congregatie van de Geloofsleer” zien als een soort “schoolmeester”. Hij bekritiseert ook de notie van het versterken van de “periferie” ten nadele van “het centrum”, Rome. Dit kan “populistisch plausibel” klinken, maar voor een theologisch gevormd oor klinkt dit schel en uit de toon.”

Indien de tekst wordt goedgekeurd zullen de Vaticaanse dicasterieën niet langer instrumenten van de paus zijn om de lokale kerken te besturen, maar zullen ze dienen om “de bisschoppen van over heel de wereld te dienen.” Ze zullen niet langer een ‘lichaam’ zijn tussen de paus en het college van de bisschoppen, maar een instelling die beiden zal “dienen”. De grootste verandering zal de vorming van een soort superdicasterie voor evangelisatie zijn, die belangrijker zal worden geacht dan de Congregatie van de Geloofsleer.

Bron: LifeSiteNews