In een krachtig interview met de Italiaanse Vaticanist Aldo Maria Valli, heeft Mgr. Nicola Bux gewaarschuwd dat het huidige leiderschap in het Vaticaan verklaringen uit die “ketterijen, schisma’s en controverses van allerlei aard” genereren. Hij gaf ook aan dat, eerder dan een “broederlijke correctie”, men zou moeten onderzoeken of het aftreden van Benedictus wel geldig was. Hij zei daarover: “Jezus gaf de sleutels van de Hemel niet aan Petrus én Andreas.”

“De paus kan niet zijn eigen opinie aan de Kerk opdringen,” zo zei Mgr. Bux, Joseph Ratzinger citerend, want op gebied van geloof, moraal en de sacramenten “kan de Kerk zich enkel buigen naar de wil van Christus. “En toch zijn vele punten in Amoris Laetitia hinderlijk en tegenstrijdig, en ook tegenstrijdig aan het denken van St. Thomas van Aquino, ondanks dat de exhortatie het tegendeel beweert.”

Hij legde eveneens uit dat de tendens van het leiderschap is om stil te blijven bij kritiek, of te weigeren in te gaan op de beschuldigingen van ketterij of apostasie, en verfriste ons geheugen over de waarschuwing van St. Pius X in zijn encycliek Pascendi Dominci Gregis, “dat het nooit duidelijk belijden van de eigen ketterij, typisch gedrag is van de modernisten, omdat ze op deze manier zich kunnen verbergen binnen de Kerk.”

Valli en Mgr. Bux bespraken vervolgens de praktische, theologische en juridische moeilijkheden van het corrigeren van ‘een paus’, van zo’n dwalingen. Dit omvat het probleem dat de ketterij “duidelijk en publiek” moet zijn, en dat de paus zich ten volle bewust moet zijn geweest dat hij een geloofswaarheid in vraag stelde. Een ander probleem is dat hij een soort “immuniteit van jurisdictie” geniet, ten gevolge van het canoniek beginsel dat niemand de Apostolische Stoel kan oordelen, en dat ze nog minder “hun herder kunnen oordelen.”

Een verder probleem is het identificeren van de exacte contouren van een ketterij, “omdat de theologie niet langer betrouwbaar is”. Het is in plaats daarvan “een soort arena geworden, waar een waarheid wordt bevestigd, maar er iemand anders is die altijd bereid is om het exact tegenovergestelde te verdedigen.”

Alternatief

“Nuttiger dan een broederlijke correctie, zou zijn om de juridische geldigheid van het aftreden van Paus Benedictus XVI te onderzoeken“, en of het aftreden “geheel of gedeeltelijk” is. “Jezus gaf de sleutels van de Hemel niet aan Petrus én Andreas, maar zegde ze enkel toe aan Petrus.” Volgens Bux zou zo’n diepgaande studie van het afreden “kunnen helpen om de problemen te overwinnen die vandaag onoverkomelijk lijken.”

“Er is grote verandering in de Kerk voelbaar, onder paus Francis”, zei Mgr. Bux, “samen met de duidelijke bedoeling om een lijn van discontinuïteit te tekenen, of een breuk, met de vorige pontificaten. Zo’n breuk, is een revolutie die ketterijen, schisma’s en controverses van allerlei aard genereert, en ze kunnen allemaal teruggevoerd worden naar zonde.”

Bux verwees naar de 3de eeuwde Kerkvader Origen van Alexandria, die zei: “Waar er zonden zijn, daar zijn er verscheidenheden, schisma’s ketterijen, tweedrachten. Maar waar er deugd is, daar is er eenheid en verbondenheid, op de basis waarvan alle gelovigen één hart en één ziel zijn.”

De huidige crisis heeft de liturgie op nadelige wijze beïnvloedt, maar Bux citeerde de heilige Athanasius van Alexandrië, die een brief schreef aan de Christenen die leden onder de Arianen (een soort apostaten uit die tijd, die de Godheid van Christus verloochenden):

“Jullie blijven buiten de plaatsen van godsverering, maar het geloof huist in jullie. Laten we eens kijken: wat is er belangrijker, de plaats of het geloof? Het ware geloof natuurlijk. Wie heeft in deze strijd verloren of gewonnen, diegene die de Stoel behoudt, of diegenen die het geloof bewaren? Het is waar, de gebouwen zijn goed, wanneer het apostolisch geloof tot jullie wordt gepredikt; ze zijn heilig als alles daar gebeurt op een heilige manier… Jullie zijn diegenen die gelukkig zijn, die binnen de Kerk blijven door jullie geloof, die de fundamenten ervan sterk houdt, zoals ze aan jullie werd doorgegeven door de apostolische traditie. En indien een bepaalde afschuwelijke jaloezie het op bepaalde momenten tracht dooreen te schudden, slaagt het er niet in. Zij zijn diegenen die ermee gebroken hebben in de huidige crisis. Niemand zal ooit zegevieren over jullie geloof, geliefde broeders, en we geloven dat God op een dag ons onze kerken zal teruggeven. Hoe gewelddadiger ze trachten de plaatsen van godsverering te bezetten, hoe meer ze zichzelf afscheiden van de Kerk. Ze beweren dat ze de Kerk vertegenwoordigen, maar in werkelijkheid zijn zij diegenen die ervan verbannen werden en de verkeerde weg zijn opgegaan.” (Coll. Selecta SS. Eccl. Patrum. Caillu and Guillou, vol. 32, pp 411-412).

Valli vroeg toen aan Mgr. Bux of ketterij niet enkel gaat over het verspreiden van valse doctrines, maar ook over het “verzwijgen van de waarheid over de leer en de moraal.”

“Natuurlijk,” antwoordde Bux, “Waar er geen doctrine is, daar zijn er morele problemen – zoals we zien. Wanneer de paus en de bisschoppen dit doen, dan gebruiken ze hun ambt om de leer te vernietigen.” Sint Augustinus citerend, zei hij: “ze zoeken hun eigen belangen, niet de belangen van Christus; ze verkondigen zijn woord, maar ze verspreiden hun ideeën.”

Verwijzend naar de opmerkingen van wijlen Kardinaal Giacomi Biffi van Bologna, zei hij nog: “De Naam van Jezus Christus is een excuus geworden om te vertellen over iets heel anders: migratie, ecologie en zo verder. Zodus spreken we niet langer eenstemmig, en de Kerk is verdeeld.”

Bron: LifeSiteNews

advertentie