Bisschop Athanasius Schneider heeft in een nieuwe toespraak gezegd dat de Katholieken eerder moeten bereid moeten zijn om te sterven voor hun geloof, dan toe te geven aan compromissen in het kader van “nieuwe paradigmaverschuivingen” en andere “breuken” die vanaf de top aan de Kerk opgedrongen worden.

Mgr. Schneider van Astana, Kazachstan, gaf voor de Katholieke Identiteitsconferentie in Weirton, West Virginia, een vooraf opgenomen videopresentatie over het geloof, omdat hij de conferentie zelf niet kon bijwonen. Schneiders lezing ging voornamelijk over bepaalde passages van Katholieke verdedigers van het geloof, maar hij introduceerde zijn lezing met zijn eigen harde verdediging van het geloof.

“Ik zou jullie willen aanmoedigen om fier te zijn op ons Katholiek geloof, die het meest kostbare en mooiste geschenk is dat God ons heeft gegeven. Het Katholieke geloof is inderdaad geen privaat eigendom van de pastoor van een parochie, noch van de bisschop van een bisdom, en zelfs niet van een paus. Het Katholieke geloof is groter, het gaat de herders van de Kerk vooraf en te boven, omdat ze ook de eersten zijn die het geloof – voorbeeldig – moeten gehoorzamen.”

Schneider voegde eraan toe dat herders het geloof in z’n geheel moeten doorgeven aan de gelovigen, en legde uit dat het toebehoort aan de hele Kerk. “Het Katholieke geloof behoort tot alle tijden, alle plaatsen en alle generaties van Katholieken, beginnend met de Apostelen, en doorgaand langs alle Vaders, de doctors van de Kerk, en alle heiligen die we kennen.”

Hij gaf ook de onveranderlijkheid van de Leer aan: “Het Katholiek geloof kan geen wijziging toelaten, of een breuk, of een herinterpretatie in een andere betekenis dan het bestendig geloofd en onderwezen werd doorheen 2000 jaar.”

“Nu kunnen we de introductie van enkele veranderingen en breuken zien in de voorstelling van de waarheden betreffende doctrine en moraal. Om zo’n veranderingen weg te moffelen en te maskeren, worden er verleidelijke uitdrukkingen gebruikt zoals “paradigmaverschuiving” of “hermeneutiek van de continuïteit”, zelfs wanneer de duidelijke zin van de veranderingen het bestendige geloof en de bestendige praktijk van de Kerk tegenspreken.”

Schneider maakte duidelijk dat “ons paradigma” Christus is – die “dezelfde is, gisteren, vandaag, en altijd”, en hij voegde eraan toe: “Er is geen paradigmaverschuiving.”

Dan maakte Mgr. Schneider duidelijk wat men zou moeten doen indien men de Leer wil veranderen. “In zo’n situaties, zou je moeten zeggen: ‘Ik ken mijn Katholiek geloof. Ik zal mijzelf niet toelaten om in verwarring gebracht te worden door gelijk wie. Voor dit geloof ben ik bereid te sterven.'”