Theoloog en priester Don Alfredo Morselli van Bologna, Italië, en tevens ondetekenaar van de Correctio Filialis, weerlegt in een interview de bewering van Kardinaal Müller dat er “risico is op een schisma.”

“Ik deel niet de mening dat er een risico is op een schisma, want het schisma is er al, voor een lange tijd: er zijn twee spirituele families, niet zoals Müller beweerde, traditionalisten en progressieven, maar Katholieken en modernisten. De bemiddeling die Müller lijkt te leiden is onmogelijk, want de waarheid is niet het gemiddelde is tussen waarheid en dwaling.”

Morselli zegt dat het schisma te vergelijken is met een aardbeving: “aan de ene kant heb je de modernistische druk die een natuurlijke religie voorstelt, geproduceerd door de gedachte van het geloof en de creatieve bewustzijn van moraliteit (dus menselijke gedachte i.p.v. Goddelijke wijsheid) en aan de andere kant het onfeilbare geloof van de ware Kerk, die in het hart van de eenvoudigen blijft, die almaar grotere tekenen van prikkelbaarheid geven tegenover “het nieuwe geloof”: de gelovige toegewijden aan de Immaculata die omwille daarvan, bewogen door de gave van onderscheiding, de stank van de ketterij waarnemen.”

Morselli gaat niet akkoord met Müller, die recent een introductie schreef in een boek door Rocco Buttiglione: “Wat in vraag wordt gesteld, is een objectieve situatie van zonde, die door verzachtende omstandigheden, subjectief niet ten laste kan worden gelegd.” Dit komt volgens Morselli neer op het zeggen dat er zonde is, maar dat niemand ze doet. Dit is dwaling. Zijn verontrustende interventies “vergroten enkel de verwarring” waarover de dubiakardinalen hun vragen stelden. Don Morselli verwijt Müller dat hij zijn plicht niet deed toen hij nog Prefect was.

Over de toestand in de Kerk zegt Morselli dat er drie delen zijn in het geheim van Fatima, die neerkomen op drie hellen: de hel voor de individuele persoonlijke zonden; de hel van de naties (het vuur dat naties zal verwoesten en de verspreiding van het communisme en relativisme) en de hel van de Kerk: een grote vervolging waarbij veel bloed wordt vergoten. In het derde deel wordt de paus met pijlen geraakt, en dit zijn volgens Don Morselli ook de wapens van de verraders die van langs achter toeslaan. “Dit verraad kan de modernistische sekte vertegenwoordigen die het pausschap van binnenuit beïnvloeden.” En inderdaad, Benedictus werd aan de kant geschoven, kapot gemaakt door de verraders in de Kerk (de Mafia van Sankt Gallen) en de bedrieger Bergoglio kwam in de plaats, om de Kerk in de apostasie te leiden.

Bron: La Feda Quotidiana