Bergoglio wil doen uitschijnen dat hij de ‘bisschop in het wit’ is, uit het Derde Geheim van Fatima. Volgens sommigen zal hij dan ook een ‘false flag’ moordpoging ondergaan, welke hij zal overleven en waarna hij nogmaals zal zeggen dat hij die bisschop is, en dat het Derde Geheim nu afgesloten is.

Op 26 juni 2000 werd door het Vaticaan een deel van het Derde Geheim van Fatima geopenbaard:

“Na de twee delen die ik al heb uitgelegd, zagen we links van Onze Lieve Vrouw, en er een beetje boven, een Engel met een vlammend zwaard in zijn linkerhand; het flitste en gaf vlammen af die eruit zagen alsof ze de wereld in brand zouden zetten; maar ze doofden uit toen ze in contact kwamen met de schittering die Onze Lieve Vrouw naar hem uitstraalde van haar rechterhand. Naar de aarde wijzend met zijn rechterhand riep de Engel met een luide stem: “Boete, boete, boete!” En we zagen een immens licht dat God is: iets zoals wanneer mensen in een spiegel verschijnen wanneer ze er voor passeren; een Bisschop gekleed in het Wit, en we hadden de indruk dat het de H. Vader is. Andere bisschoppen, priesters en religieuze vrouwen gingen een steile berg op, een aan de top was er een groot kruis van ruwe stronken van een kurkeik met de bast er nog aan. Voordat hij er aankwam passeerde de H. Vader door een grote stad die half in puin lag, en half bevend met een langzame pas, geteisterd door pijn en verdriet, bad hij voor de zielen van de lijken die hij op zijn weg ontmoette. Toen hij de top van de berg had bereikt, werd hij op zijn knieën aan de voet van het groot Kruis gedood door een groep soldaten die kogels en een pijl naar hem vuurden, en op dezelfde manier stierf de ene na de andere, bisschoppen, priesters en vrouwelijke religieuzen, en verschillende mensen van verschillende standen en posities. Onder de twee armen van het Kruis waren er twee Engelen met elk een kristallen beker in de hand, waarmee ze het bloed van de martelaren opvingen en de zielen besprenkelden die hun weg naar God zochten.”

Nu, in de officiële missaal van Bergoglio’s bezoek aan Fatima, stond in het bizarre gebed dat speciaal voor 13 mei werd geschreven dat Bergoglio ‘de bisschop in het wit’ is:

“Gegroet Heilige Koningin, gezegende Maagd van Fatima, Onze Lieve Vrouw van het Onbevlekt hart, toevlucht en pad dat ons begeleidt naar God! Pelgrim van het Licht dat we uit uw handen ontvangen, ik dank God de Vader die op alle tijden en plaatsen in de menselijke geschiedenis aanwezig is; pelgrim van de Vrede die u hier aankondigt, ik prijs Christus, onze vrede, en voor de wereld vraag ik eendracht onder alle mensen; pelgrim van de Hoop die de Geest aanmoedigt, ik wil profeet en boodschapper zijn om de voeten van allen te wassen aan dezelfde tafel die ons verenigt. 

Gegroet Moeder van Barmhartigheid, Vrouwe van het witte kleed! Op deze plaats, waar u honderd jaar geleden alle vormen van Gods barmhartigheid toonde, kijk ik naar uw kleed van licht, en als bisschop gekleed in het wit, herinner ik al diegenen die in het doop-wit willen leven in God en de mysteries van Christus willen bidden om vrede te verkrijgen.”

Bergoglio die zo graag “profeet en boodschapper” wil zijn, schoot in de terugvlucht van Fatima naar Rome voor de zoveelste keer uit uit tegen Medjugorje: “De verschijningen, de zogezegde voortgaande verschijningen: het verslag heeft z’n twijfels. Ik persoonlijk ben gemener. Ik verkies de Madonna als Moeder, onze Moeder, niet als een vrouw die het hoofd is van een telegramkantoor, die elke dag een boodschap zendt op zo’n uur. Dit is niet de Moeder van Jezus. En deze zogezegde verschijningen hebben niet veel waarde. Dit zeg ik als een persoonlijke opinie. Maar het is duidelijk.”

En op de vraag of er, naar aanleiding van 500 jaar Reformatie, dit jaar al een mogelijkheid zou zijn om samen met protestanten in één Mis “Eucharistie” te vieren, zei Bergoglio: “Er werden grote stappen voorwaarts gemaakt, euh… We denken aan de eerste verklaring over de verantwoording, van dat moment is de reis niet gestopt… de trip naar Zweden was zeer betekenisvol omdat het net het begin en ook een herdenking was met Zweden.. er is ook significantie voor de oecumene op de weg, dat is om samen te gaan, met gebed, met martelaarschap, met werken van liefdadigheid, met werken van barmhartigheid. En daar hebben de Lutherse Caritas en de Katholieke Caritas een overeenkomst gemaakt om samen te werken.” Bergoglio haalde opnieuw zijn ‘god van de verrassingen aan’:  “U weet dat God de God van verrassingen is. We mogen nooit stoppen, altijd doorgaan.” En hij besloot: “Om samen te bidden, samen getuigenis te geven en werken van barmhartigheid te doen, om de liefdadigheid van Jezus Christus te verkondigen, om te verkondigen dat Jezus Christus Heer is, de enige Redder en dat genade enkel van Hem komt. En op dit pad zullen de theologen verder bestuderen, maar het pad moet voortgaan. En met de harten geopend voor verrassingen.”

Bron: Rorate Caeli  ; Catholic News Agency