Bergoglio is zijn eigen ondergang aan het bewerkstelligen, en met hem al zijn trawanten en de hele erfenis van het Tweede Vaticaans Concilie. Wat niet geënt is op Christus, is voor de ondergang gedoemd. Enige nuance is wel belangrijk, want wij zijn voor alle duidelijkheid geen radicale traditionalisten: er zijn ook getrouwe priesters die de Mis volgens de Novus Ordo vieren (in volkstaal), maar plechtig en zonder tralala; die Missen zijn even geldig als een Latijnse (wij verwerpen dan ook het idee dat de Novus Ordo Mis al ongeldig zou zijn; het is vaak wel oneerbiedig, dat is nog iets anders. Een Mis is pas ongeldig bij ongeldige consecratie).

Het ding is dat Bergoglio een herziening van die Novus Ordo Mis van plan is; een nieuwe nieuwe Mis, maar dat zal geen Mis meer zijn, maar een “heilige herdenking,” met een stuk brood en een glas wijn. De priesters die daarin zullen meedoen mogen dan nog wel knielen of buigen, als ze de juiste consecratiewoorden niet uitspreken, zullen ze knielen voor brood en zullen ze bijgevolg brood aanbidden, en niet Christus. Dat is wat de Satan wil; dat is de voltooiing van wat hij begonnen is 50 jaar geleden, toen hij zwoer de Kerk te zullen kapot maken.

Daniël kreeg de profetie dat nadat het H. Offer is afgeschaft (dat is: de H. Mis in het Vaticaan en elders werd “hervormd”) en door een weerzinwekkende gruwel wordt vervangen, er 3,5 jaar zullen verstrijken voor dat het einde komt. Als nu volgens sommigen de Novus Ordo Mis ongeldig zou zijn, dan is die zogezegde gruwel al 50 jaar aan de gang, en het einde is er nog niet. Kan dus niet.

Kapot zal de Kerk echter nooit gemaakt worden, want de H. Geest heeft er steeds voor gezorgd dat de Traditie bewaard werd gebleven, ook dat de Tridentijnse Ritus niet verloren ging, dat er heilige priesters en vurige leken zijn en dat priesters zich bekeren en de leugen van het Modernisme doorzien.

De H. Paus Leo XIII hoorde Satan in een visioen zeggen tegen Christus: “Geef mij 100 jaar en ik zal de kerk kapot maken.” Christus zei: “Ok, je krijgt die tijd om het te proberen.” Wanneer die tijd is ingegaan is ons onbekend, maar we zien dat Satan toch al aardig in zijn plan geslaagd is. Paulus VI zei dat tijdens het 2de Vaticaans Concilie “de rook van Satan de kerk is binnengedrongen.”

De teistering van Satan in de Kerk komt tot een climax, waarbij hij in zijn laatste stuiptrekking alles tracht omver te halen wat hij maar kan en de vleesgeworden Satan (Antichrist) uiteindelijk zijn positie zal innemen in Rome en voor bepaalde tijd zijn macht zal uitoefenen. En dan zal langzaam maar zeker de Traditie het Modernisme verslaan, omdat het Modernisme zichzelf vernietigt. De Waarheid wint het steeds van de leugen. Een leugen kan slechts voor bepaalde tijd standhouden, maar dan klapt ze in elkaar. Bergoglio mag dan wel een valse mis bekokstoven om in “eenheid” te kunnen vieren met de protestanten, na verloop van tijd zullen meer en meer mensen weglopen van die valse kerk en die valse missen, omdat ze zullen beginnen voelen dat Christus daar niet te vinden is. Het zal slechts een gevoel van onbehagen geven. Bergoglio wil nu ook iets regelen met de SSPX, waarbij ze een soort autonome prelatuur worden en ze allerlei bevoegdheden zouden krijgen die ze nu nog niet hebben. Hij denkt wellicht: “jaa, die SSPX is toch tot uitsterven gedoemd, ik zal die mummie-christenen hun zin maar geven; IK ben de toekomst!” En wellicht denkt hij dan ook zijn greep over hen te kunnen versterken. Maar hij heeft het lelijk mis, en als hij doorgaat dan zal hij gewoon in zijn eigen voet schieten.

In een dorre en duistere wereld, zal slechts de Katholieke getrouwe rest, de overgebleven ‘Restkerk’ (bestaande uit Novus-Ordo priesters en bisschoppen die niet buigen voor Bergoglio; en SSPX, SJM en andere congregaties) met de Mis zoals die moet gevierd worden met plechtige eerbied, en met de correcte consecratiewoorden, het enige lichtbaken zijn.

De handcommunie en alle andere uitvindsels van de Vrijmetselarij zullen dan Christus in het H. Sacrament niet meer deren, want waar Christus niet meer aanwezig is, kan ook geen heiligschennis meer zijn. En waar Christus wel nog aanwezig zal zijn, daar zal de Communie op de tong ontvangen worden.

De Zalige Anna Katharina Emmerick sprak over de valse kerk:

Hoe smart me de aanblik van de grote tegenkerk, die ruim is, vreemd en extravagant: iedereen moet er binnentreden, zich erbij aansluiten. In die kerk zullen allen dezelfde rechten genieten: Lutheranen, Katholieken, alle sekten zonder onderscheid; het moet een vereniging van profanen worden, één kudde, één herder. Ook moet er een paus zijn, maar zonder macht en gezag, die niets te zeggen heeft, maar tegen loon zijn ambt zal vervullen. Alles is goed overwogen en veel is reeds bereikt, doch op de plaats van het altaar is niets dan desolaatheid en gruwel. Maar zij rekenen buiten God, die andere plannen heeft…”

Na verloop van tijd zal de valse kerk een karkas geworden zijn, verrot tot op het bot, en dat karkas zal vervolgens imploderen en dan zal er van die valse kerk niets meer overschieten. Satan en zijn trawanten zullen verpletterd worden onder de voet van de H. Maagd. De leugen zal ontmaskerd worden. Het enige dat recht en staande zal blijven zal de Ware Kerk zijn. Ze zal terug groeien en ze zal zegevieren, met als overwinningsteken het zalige Onbevlekte Hart van de Allerheiligste Maagd; onze Hemelkoningin.

Joseph Ratzinger profeteerde reeds in 1969:

“De Kerk zal klein worden en zal een nieuwe start moeten nemen, min of meer van het begin. Ze zal niet langer in staat zijn om de bouwwerken die ze in tijden van welvaart bouwde, te gebruiken. Terwijl het aantal van haar volgelingen afneemt… zal ze veel van haar sociale privileges verliezen. Als een kleine gemeenschap zal de Kerk veel grotere eisen stellen aan het initiatief van haar individuele leden…

Het zullen harde tijden worden voor de Kerk, want het proces van kristallisatie en verheldering zal haar veel kostbare energie kosten. Het zal haar arm maken, en ervoor zorgen dat ze de Kerk van de zachtmoedigen wordt… Het proces zal lang en vermoeiend zijn, zoals de weg van het valse progressivisme op de vooravond van de Franse Revolutie – wanneer een bisschop zou kunnen gedacht hebben dat hij slim was als hij de dogma’s belachelijk maakte en insinueerde dat het bestaan van God helemaal niet zeker was… Maar wanneer de beproeving van deze zifting voorbij is, zal een grote kracht voortvloeien van een meer gespiritualiseerde en vereenvoudigde Kerk. De mens in een volledig geplande wereld zal zichzelf onuitspreekbaar eenzaam vinden. Als ze God volledig uit het oog verloren zijn, zullen ze de hele gruwel van hun armoede voelen. Dan zullen ze de kleine kudde van gelovigen ontdekken als iets helemaal nieuw. Ze zullen het ontdekken als een hoop die bedoeld is voor hen, als antwoord waarop ze in het geheim altijd naar op zoek waren.

En zo lijkt het voor mij zeker dat de Kerk zeer harde tijden tegemoet treedt. De echte crisis is nog maar amper begonnen. We zullen moeten rekenen op verschrikkelijke omwentelingen. Maar ik ben evenzeer zeker over wat zal overblijven op het einde: niet de Kerk van de politieke cultus, die al dood is, maar de Kerk van het geloof. Ze mag dan wel niet langer de dominante sociale macht zijn die ze tot voor kort was, maar ze zal een nieuwe bloei kennen, en gezien worden als het thuis van de mens, waar hij leven en hoop zal vinden, voorbij de dood.”

En dan zal Christus terugkeren op aarde om Zijn volk te vergaderen dat Hij heeft vrijgekocht met Zijn Bloed, en op die dag zal de Waarheid schitteren als een Kristal… Laten we bidden dat vóór die dag zoveel mogelijk mensen de weg terugvinden naar de Ware Kerk van Christus.