De nieuwe ‘Zwarte Paus’ is een Venezolaan. De Sociëteit van Jezus, beter bekend als de Jezuïeten, verkoos vader Arturo Marcelino Sosa Abascal op vrijdag 14 oktober als de nieuwe religieuze overste, die de Jezuïeten officieel de Vader Generaal noemen. De Vaticanist Sandro Magister trok de aandacht naar het Marxistisch verleden van de nieuwe Generaal, nadat hij zijn benoeming te weten kwam.

Arturo is de 31ste Generaal sinds 1541. Hij vertegenwoordigt ongeveer 16.500 Jezuïeten wereldwijd. In 1965 bereikte de orde z’n historisch hoogtepunt met 36.000 leden, gevolgd door een snelle afname in de afgelopen 50 jaar. De Orde werd opgeheven in 1773, en in 1814 opnieuw hersteld. De huidige orde komt overeen met die van voor de verbanning rond 1630 en sinds de herstelling, van die van ca 1900. De eerste religieueze orde werd gesticht door St. Ignatius van Loyola, die aan het hoofd van de Orde stond van 1541 tot 1556.

De Jezuïeten hebben geen eigen religieus gewaad. Voor hen is een zwarte soutane van de seculiere clerus voldoende. Vanwege het belang van de Orde en de vierde eed, waarin de Jezuïeten trouw zweren aan de regerende paus, en omdat ze in zwart gekleed zijn terwijl pausen in het wit zijn, wordt naar het hoofd van de Orde vaak verwezen als naar de “Zwarte Paus”.

Een Jezuïet Generaal wordt verkozen voor het leven en heeft de volle macht over het maken van beslissingen. De nieuwe verkiezing was noodzakelijk, want de 30ste Generaal, de Spanjaard Adolfo Nicholás Pachón bood in 2014 zijn ontslag voor 2016 aan Bergoglio aan.

“Marxistische meditatie van het Christelijk geloof is noodzakelijk”

De “Marxistische meditatie van het Chistelijk geloof” was de ongewone titel van een werk dat werd gepubliceerd door de Jezuïetengeneraal Arturo Sosa in het magazine SIC van het’ Centro Gumilla de Investigacion y Accion Social‘. Magister zegt: “Wat zo bijzonder is aan dit artikel: het werd gepubliceerd in het internetarchief van het magazine dat de opmerkingen van een medebroeder van vader Sosa onderlijnt, die op dit onderwerp radicaal verschilt van de huidige orde.

Het artikel werd in 1978 gepubliceerd. “Sindsdien is er veel water langs de Tiber en ook langs de Orinoco gevloeid. Het is moeilijk om te zeggen hoeveel van de theses die toen werden naar buiten gebracht, door vader Sosa ondertekend zouden zijn. De jaren 70 en de vroege jaren 80 waren zeer rusteloos. Marxisme was de plicht van de rebellerende bewegingen in de Derde Wereld, inclusief in het Katholicisme.”

Het feit is dat vader Sosa in die tijd verklaarde dat een ‘Marxistische meditatie van het Christelijk geloof niet enkel toegelaten, maar ook noodzakelijk was. De Jezuïetengeneraal is nu zover gekomen dat hij de kritiek van het atheïstische Marxisme heeft aangenomen, omdat volgens hem hij in 1978 niet de ‘Ware God’ bekritiseerde, maar enkel een valse god die was gecreëerd door kapitalistisch gedachtegoed en een welvarende maatschappij.

De taal van Sosa is die van Marxistische bevrijdingstheologen. De logische consequentie van dit gedachtegoed is te vinden bij de Zwiterse Kapucijn Walbert Bühlmann, die in 2007 overleed en kort voor de val van de Berlijnse Muur de Christelijke vervolging door middel van socialistische dictaturen in Afrika verdedigde. Volgens Bühlman werden enkel de “contrarevolutionaire” Christenen vervolgd, die geen “echte” Christenen waren, want de “echte” Christenen stonden aan de zijde van de “revolutie”. De taal van vader Sosa in 1978 gaat in diezelfde richting.

“Er gebeurden vele dingen in Latijns Amerika en Venezuela”, zegt Magister. “In zijn laatste artikel gepubliceerd door SIC in mei 2014, veroordeelde vader Sosa zonder enige ‘maar’ of ‘als’ de “staatsrevolutie” die zijn thuisland werd opgelegd door Hugo Chavez en zijn opvolgers.” In 2014 sprak Sosa van een “totalitaire dictatuur” door de instrumentalisering van volksraadplegingen om een ‘tirannie van de meerderheid’ als een democratie in te stellen.

“In de verkiezing van 14 oktober 2016 was het verbazingwekkend dat de Jezuïeten een broeder hebben gekozen die heel zijn leven enkel op gebied van politieke en sociale wetenschappen heeft geschreven,” zegt Magister.

Het CV van vader Sosa

Op de website van Centro Gumilla, kan een CV van vader Sosa gevonden worden. In de 40 lijnen staat 19 keer het woord ‘politiek’, terwijl het woord ‘theologie’ slechts één keer voorkomt, en enkel in verband met zijn vroege academische activiteit.

Politiek is altijd het onderwerp van zijn onderricht geweest, zowel aan de Georgetown Universiteit in Washington, waar hij in 2004 werd aangesteld, als voor de Venezolaanse Generale Staf en de Militaire Academie van de Venezolaanse Luchtmacht, waar hij les gaf van 1985 tot 1994.

Centro Gumilla werd in 1968 gesticht door het initiatief van de 28ste Jezuïetengeneraal Pedro Arrupe als het eerste Latijns-Amerikaanse project voor politieke en sociale studies. Het centrum nam de publicatie van het magazine SIC voor zich, de oudste publicatie die nog steeds in circulatie is in Venezuela, en die over politieke en sociale problemen handelt. De belangrijkste focus was op gebied van handelsverdragen en coöperatieve sociëteiten, bevrijdingstheologie en de toepassing van de kerkelijke sociale leer in Latijns Amerika, onder de noemer van sociale rechtvaardigheid.

Vader Sosa was een religieuze monarch, zoals Bergoglio. Het is niet bekend of Bergoglio, de eerste Jezuïet op de troon van Petrus, de verkiezing van de Orde heeft beïnvloed. Echter, de politisering van de Orde, die nu door vader Sosa wordt voorgezeten, wordt weerspiegeld in een algemene politisering van de Katholieke Kerk, gelanceerd door Bergoglio in 2013. Dit is een politisering met een sterke linkse impact.

Bron: Eponymous Flower