Gisteren werd een nieuwe pausfiguur naar voor geschoven, na wat één van de kortste conclaven ooit was. Hij was zelfs nog sneller ‘verkozen’ dan Bergoglio. Zijn naam is Robert Prevost, en hij koos als pausnaam ‘Leo XIV’. Maar er zijn een aantal ‘rode vlaggen’ die onze waakzaamheid vereisen.

Eerst en vooral: Prevost, die priester werd bij de Augustijnen en naar Peru trok, kende Bergoglio al van in Bueonos Aires. In een interview in augustus 2024 in een kerk prees hij Bergoglio, zeggende dat hij een “diepe toewijding tot rechtvaardigheid, barmhartigheid en liefdadigheid heeft”. Hij heeft nooit één woord kritiek geuit op het beleid van Bergoglio, noch op zijn ketterse geschriften of heterodoxe en zelfs ronduit ketterse daden en uitspraken. Hij beweerde zelfs dat “Franciscus in 2013 werd verkozen omdat de Kerk Franciscus nodig had.”

Prevost werd in 2014 gekozen om tot bisschop te worden gewijd, en hij werd in 2015 benoemd tot bisschop van Chiclayo. De wijding gebeurde door Mgr. Green, de nuntius van Peru.

In de covid-periode was Prevost bisschop in Peru. Daar verplichtte hij als coronamaatregel de handcommunie, en zei hij dat de mensen maar moesten biechten langs de telefoon (wat het sacrament uiteraard ongeldig maakt). Hij gaf ook zijn goedkeuring aan de bewering dat het nemen van het experimentele Covid-vaccin “een daad van liefde” was.

In 2019 werd hij tot lid van de Congregatie van de Clerus benoemd, en in 2020 vervoegde hij de Congregatie van de Bisschoppen. In 2023 werd hij dan door Bergoglio kardinaal gecreëerd. Doordat Bergoglio geen geldige paus was, was Prevost dus volgens ons feitelijk ook geen geldige kardinaal (wat de geldigheid van het afgelopen conclaaf eigenlijk in vraag trekt, met meer dan 80% door Bergoglio benoemde (nep-)kardinalen). Daarna werd hij lid van de Pauselijke Commissie voor Latijns Amerika en zetelde hij in de Curie als Prefect voor de Congregatie van de Bisschoppen. Daar was hij verantwoordelijk voor de benoemingen van bisschoppen, waaronder de benoeming van de zeer liberale McElroy tot bisschop van Washington. Tevens was hij verantwoordelijk voor het ontslag van de Bergoglio-kritische bisschop Strickland.

De broer van Prevost zei in een interview dat hij gelijkaardig zal zijn aan Bergoglio: “Ik zie niet dat er veel breuk zal zijn met de lijn van Franciscus.”

Prevost is een groot voorstander van de agenda van Bergoglio en steunt “synodaliteit”. Hij heeft gesuggereerd dat “synodaliteit” de oplossing is voor “de huidige polarisatie die de Kerk in haar greep houdt.” Hij wijst degenen af die “de voorkeur geven aan de zekerheid van antwoorden die al in het verleden zijn ervaren” [de traditie?].

Prevost herhaalde dit doel tijdens zijn toespraak vanaf de loggia in zijn eerste publieke optreden na het conclaaf, waarin hij zei: “we willen een synodale Kerk zijn.” Prevost was zelf ook deelnemer aan de fameuze ‘Synode over synodaliteit’ in 2024. De “synodale kerk” werd reeds door Mgr. Viganò en Mgr. Mutsaerts in de sterkste bewoordingen veroordeeld.

De homoseksuele activist Fr. James Martin, die zeer nauw bevriend was met Bergoglio, en één van zijn adviseurs was, sprak lovend over de verkiezing van Prevost. Hij had hem ontmoet op de synode in 2024 en verklaart: “Hij is vastbesloten om dit proces [van synodaliteit] van paus Franciscus voort te zetten om de Kerk meer luisterbereid, meer gastvrij en meer inclusief te maken.”

Dat zullen we natuurlijk allemaal nog moeten zien. Feit is dat zijn eerste toespraak en homilie mooi was, en hij in deftig pauselijk ornaat verscheen (met de mozetta). Hij draagt ook het pauselijk pectoraalkruis van wijlen Paus Benedictus XVI, én hij zal ook in het Apostolisch Paleis wonen, en niet zoals Bergoglio in Domus Sanctae Marthae. Verder is ook zijn naamkeuze opvallend: de vorige Leo, Leo XIII was een zeer goede paus, net zoals Leo I, beter bekend als Leo De Grote (die leefde in de 5e eeuw).

Hoewel er dus ook positieve zaken zijn die kunnen opgemerkt worden (zoals ook zijn verwerping van het transgenderisme en gezinnen die tegen het evangelie ingaan), dienen we bovenstaande zorgwekkende feiten niet te negeren. Laten we waakzaam zijn, bidden voor hem en kijken naar zijn daden.

Schenkt God ons toch weer een geldige paus? Of is Paus Leo XIV een volgende valse paus – de opvolger van Bergoglio, Valse Profeet II, die gewoon de door Bergoglio ingeslagen weg verder zet?

De tijd zal het leren.

Als hij de ketterse en slechte documenten van Bergoglio niet herroept (Amoris Laetitia, of Traditionis Custodes), of andere verkeerde daden van Bergoglio niet ongedaan maakt (zoals excommunicaties, kloosteropheffingen,…), maar er op verder bouwt, zullen we weten hoe laat het is.

Bronnen: LifeSiteNews, Gloria news.