Bijzonder nieuws uit de VS. Daar werd onlangs het lichaam van zuster Wilhelmina Lancaster opgegraven, om het een andere laatste rustplaats te geven in de kapel, en wat bleek: haar lichaam was ongeschonden. Nochtans was haar lichaam in een eenvoudige houten kist begraven in de kloostertuin, zonder speciale behandeling. Ook haar habijt vertoonde geen enkel spoor van degradatie. En nog meer: haar lichaam gaf een bloemengeur af, in plaats van een lijkgeur.
Zuster Wilhelmina Lancaster (geboren in 1924) trad in 1941 in bij de Zusters Oblaten van de Voorzienigheid, en legde in 1944 haar geloften af. Maar na het Tweede Vaticaans Concilie vond ze de ‘moderniseringen’ te ver gaan. Ze vocht voor het behoud van de tradities van de orde, en meer bepaald het behoud van het habijt. Ze was namelijk de enige die nog het traditionele habijt droeg, en in het bijzonder de sluier. “We hebben de verkeerde afslag genomen”, verklaarde ze later. In 1995 besloot ze om weg te gaan bij de Zusters Oblaten en een eigen congregatie te stichten: de Zusters Benedictinessen van Maria, Koningin van de Apostelen, onder de hoede van FSSP (Petrusbroederschap) in Missouri. In deze congregatie staat de Tridentijnse Mis centraal, en wordt het kloosterbrevier van vóór het concilie gebeden. De zusters brengen ook cd’s uit met gregoriaanse gezangen, als bron van inkomsten.
Reeds toen ze 10 jaar was, ontving ze visioenen van Jezus, die haar vroeg om zijn Bruid te worden. Vlak vóór haar dood verklaarde ze Jezus gezien te hebben, en riep ze uit dat ze naar de Hemel wilde gaan, en dat Jezus wil dat iedereen naar de Hemel gaat. Zuster Wilhelmina had een zeer grote devotie voor Onze Lieve Vrouw, en de Rozenkrans.
Ze overleed in 2019. Haar laatste woorden waren: “O Maria…”, als deel van de hymne “O Sanctissima”. Vier jaar later werd haar lichaam intact opgegraven, zonder dat het lichaam gebalsemd is geweest, of zelfs in een speciale kist werd begraven. Begrafenisondernemers staan perplex. Jack Klein, de begrafenisondernemer die aanwezig was op de begrafenis van de zuster, verklaarde dat hij had verwacht dat het lichaam ernstig vergaan zou zijn, en kan niet begrijpen hoe het in deze toestand (van ongeschondenheid) verkeert.
Inmiddels werd het lichaam in een glazen schrijn gelegd, onder een altaar in de kapel.
God spreekt door deze stille getuige! Op Remnant Newspaper verscheen deze kop: “Ongeschonden traditionele non laat boodschap achter voor paus Franciscus.”
RESTKERK 2013- 2025 
3 reacties op “Lichaam van non die traditionele kloostergemeenschap stichtte, ongeschonden na 4 jaar in kloostertuin begraven”
Haar lichaam is puntgaaf, maar dood in afwachting van de verrijzenis van haar lichaam op de jongste dag. Christus’ lichaam in afwachting van zijn glorieuze verrijzenis was ook puntgaaf, maar dood. In zijn verrijzenis bleef Hij de stigmata dragen. Want een prachtig getuigenis! Zoiets sterkt ons geloof en bevestigt ondanks dat zij zelfs niet zalig is verklaard dat we tot haar mogen bidden opdat zij bij God ten beste voor ons zal spreken. De misvieringen zullen ondergronds moeten gaan zodra Bergoglio deze door een valse viering zal hebben vervangen. De noveen waarbij we haar aanroepen (nog niet geformuleerd) zullen we dan bidden om haar bescherming af te bidden.
Mère Marguerite des Anges was een heilige zuster in een klooster in de nabijheid van Eindhoven. Uit haar lijkkist waarin zij lag begon olie te lekken. Arnoldus Fey, chirurgijn te Oorschot, verrichtte wonderbare genezingen door deze olie. Hijzelf verklaarde dat hij al zijn zieken met deze olie heeft genezen. Ook Maria de Medicis in Italië werd daarmee van kanker genezen. Op de genezing van de gravin Amalia van Solms, deed de graaf, uit dankbaarheid voor de genezing door de arts Arnold Fey het Hof van Solms bouwen dat in 1663 gereed kwam. Het Hof van Solms in Oirschot is thans een belangrijke toeristische attractie, maar nergens in de analen wordt melding gemaakt van de wonderdadige olie die de genezing had bewerkt.
Volgens een geheime resolutie der hoge mogendheden in ’s Gravenhage werd tot ontvoering van het lichaam van Maria Margaretha besloten. Als ware het om een dorp in te nemen, rukten 10 juli 1663, honderd zestig zwaar bewapende soldaten, met een der magistraatspersonen van ‘s Bosch aan het hoofd, naar het klooster te Oirschot. In het holst van den nacht kwamen zij daar aan, beukten met een boom de kloosterpoort open en drongen met gevelden degen en geladen geweer de vertrekken binnen. De religieuzen, ofschoon ze hun eind nabij waanden, weigerden het lijk over te leveren en de plaats waar het verborgen was aan te wijzen. Na lang zoeken werd het echter gevonden en meegevoerd en de religieuzen werden vrijgelaten. Het relaas gaat verder: “De Staten lieten door deskundigen van hunne zienswijze, het lijk onderzoeken. Volgens dit onderzoek (hetgeen van Heurn en Oudenhoven mededeelden) was het lichaam door kunst voor verrotting bewaard, de ingewanden waren er uit genomen, enz.” Gilles en Fey echter constateerden, dat toen het lijk uit het graf werd opgenomen dit volgens vaste gegevens aan Maria Margaretha toebehoorde en ook dat het ongeschonden gevonden werd, zonder ontbinding, bederf of reuk en dat de geledingen nog buigbaar waren. Toen werd ook geconstateerd dat alle ingewanden in het lichaam aanwezig waren en het lichaam op geenerlei wijze gebalsemd was en bovendien dat het nog van de handen en voeten en nagels voorzien was, concluderend dat deze incorruptie de natuurkrachten te boven ging.
Bron: L.G.A. Houben , “Geschiedenis van Eindhoven, Deel 2” (1890) – pp. 67-69. Men zie ook Comtesse de Hoffelize – De Ram – Papebrochius)
Het vermoeden bestaat dat het lichaam tijdens het vervoer naar ’s Gravenhage in de grote rivier is gedumpt. Is het verbazingwekkend dat er zo weinig heiligen in het hoge Noorden worden gevonden? Nochtans komen de maagden Sint Ligdwina van Schiedam (1380-1433) en de Heilige Gertruiden van Nijvel (626-659) uit ons taalgebied van wie de Bollandisten getuigen dat geneeskrachtige druppels melk bij elk van hun borst vloeiden. De medische term daarvoor is galactorrhea, hetgeen ook bij maagden voorkomt. Het bijzondere hier is de wonderbaarlijke geneeskracht. Maar dit waren heiligen van voor de reformatie.
De verrijzenis van Jezus was toch wel iets anders: het graf was leeg!!! Jezus was niet meer in het graf. Paulus schreef: opgestaan op de derde dag. Er waren ook vele getuigen van zijn verrijzenis. Paulus schrijft zelfs dat meer dan vijfhonderd mensen Jezus levend hebben gezien. En toch was Jezus iets anders de apostelen herkende hem eerst niet. Jezus is niet verrezen als Geest maar als nieuwe mens. Omdat hijzelf de bron van leven is. En als bewijs zal hij zijn kruiswonden dragen tot de voleinding van de wereld. Jezus ontving als Jood, menselijke aanbidding van Joden dat in wezen voor een Jood verboden was. Dat het lichaam van deze zuster nog in ongeschonden staat is, is een teken, een teken dat de dood niet het laatste woord heeft, ook al is ze overleden en zien we alleen maar haar stoffelijk overschot. Het moet de mens tot denken schenken.